450 lat Historii WŻCh

HISTORIA WŻCh
opowieść o łasce
budowanej
na Łasce
MENU
Kongresy wspólnotowe
Kongres w Rzymie (1951)
Kongres w Barcelonie (1952)
Kongres w Rzymie (1954)
Kongres w Newark (1959)
Kongres w Bombay (1964)
Kongres w Rzymie (1967)
Kongresy WŻCh
Kongres w Santo Domingo (1970)
Kongres w Augsburgu (1973)
Kongres w Manilii (1976)
Kongres w Rzymie (1979)
Kongres w Providence (1982)
Kongres w Loyola (1986)
Kongres w Guadalajarze (1990)
Kongres w Hongkongu (1994)
Kongres w Itaici (1998)
Kongres w Nairobi (2003)
Polskie wspólnoty WŻCh
Koniec prezentacji
Źródłem WŻCh jest
łaska (dar) której na
imię
IGNACY LOYOLA.
Jego tajmnicą była
bezgraniczna miłość
Boga: ogień, który
deliktanie płonie, ogień
dyskretny i rozważny, ale
nieodparcie podbijający
Tak więc, stał się „animatorem” małej
wspólnoty…próbował formować ludzi
prawdziwie wolnych, wolnych nie tylko
aby kochać i służyć, ale wolnych aby
kochać i służyć zawsze. Wolnych,
ponieważ całkowicie ubogich i czystych...
Zatem, stał się założycielem
Towarzystwa
Jezusowego
zainspirował
grupy świeckich
ludzi
zebranych wokół pierwszych
towarzyszy Ignacego
Były to grupy które współpracowały z jezuitami w
apostolacie.
Grupy miały różne nazwy, ale posiadały tego
samego ducha.
1540 - Piotr Faber prowadził znaną grupę w Parmie,
także nazywaną Towarzystwem Jezusowym. Z
tej grupy wywodzili się pierwsi męczennicy
jezuiccy.
1545 - Zachował się także pewien zapis o Franciszku
Ksawerym, którego w pewnej trudnej misji
wspierała pewna grupa młodych ludzi, pełnych
miłości i zapału, działał.
1547 - sam Ignacy założył Stowarzyszenie
Dwunastu Apostołów w Rzymie.
1545 - Zapisek Paschase Broët o rozwijających się
grupie w Faenzie.
1548 - Nadal założył grupę w Kalabrii.
Te formacje były prekursorami
Sodalicji Mariańskich
(Congregatio Mariana).
Sodalicje Mariańskie są
przodkiem
Wspólnoty Życia
Chrześciajńskiego
3 maja
1556
JEAN LEUNIS
Założyciel
Sodalicji
Mariańskich
24-letni młody człowiek, ubrany jak
robotnik, zapukał do domu
jezuickiego blisko małego kościoła
Madonna della Strada w Rzymie.
Chciał wstąpić do Towarzystwa
Jezusowego .
Pochodził z Liege w Belgii.
Całą drogę przeszedł pieszo
W Kolegium Rzymskim Jean Leunis zebrał
grupę studentów i przygotował ich
do pracy apostolskiej
w Rzymie.
Ta grupa stała się
Sodalicją Mariańską
Kolegium
Lyon
Perugia
Turyn
Paryż
Avinon
19 XI 1584 – umiera Jean Leunis
5 XII 1584 – Papież Grzegorz
XIII bullą Omnipotentis Dei
zatwierdził Sodalicje Kolegium
Rzymskiego.
PRIMARIA
(naczelna grupa)
Z prawami afiliacji innych
grup działajacych w tym
samym duchu
CEL
Sodalicji
Wsz
ystk
sten
ie a
c
chrz ji połą spekty
ludz
czyć
eści
kiej
ajńs
Kon
r
a
z
ki sp
cepc
em
w je
osób
ja zn
ana
życi den
już w
a.
156
4
egzy
ŻYCIE WSPÓLNOTY
Ubi duo vel tres congregati sunt…
gdzie dwóch albo trzech zebranych jest... /Mt 18,20/
Sodalicja
Mariańska
W regułach pierwszych Sodalicji czytamy:
Bracia każdego dnia:
Uczestniczą we mszy świętej
Odprawiają medytację
Śpiewają razem część oficjum o Matce Bożej
Odprawiają rachunek sumienia
Przygotowywali medytację na następny dzień
Na cotygodniowych spotkaniach członkowie grupy na
dzieleniu się własnym doświadczeniem przeżywania wiary.
Wszyscy jesteśmy członkami jednej rodziny i
braćmi w Chrystusie
“Jest w zwyczaju, że Kongregacje
polecają się patronowi w niebie
powierzać się jego wstawiennictwu, od
którego brały swoją nazwę, a ponieważ
my mamy szczególne nabożeństwo do
Najświętszej Panny Zwiastowania,
Matki Boga, poświęcamy się Jej z całą
pokorą, prosząć Ją o pomoc we
wszystkich naszych działaniach …”
/ze wstępu do pierwszych Reguł Sodalicji/
Reguły Wspólne z 1587, zostały przygotowane
przez Generała Ojca Claudio Aquavivę SJ.
Celem Sodalicji była w tym dokumencie:
Formacja ludzi świeckich,
świadomych swojego
osobistego powołania w
Kościele w swoich czasach.
W latach 1540 – 1773 istniało około
2500 grup stowarzyszonych
dawało to wzrost 2500 grup w ciągu 233 lat
ale nie minęła połowa tego
czasu a ilość grup wzrosła do
około 80 000 grup (1773 –
1948)
175 lat – 77 500
21 lipiec, 1773 – papież Klemens XIV podpisał
dokument o kasacji Towarzystwu Jezusowemu oraz
wszystkich prac, posług i aktywności.
Ponad 20.000 Jezuitów zostało odesłanych do domu.
Ojciec Generał został zamknięty w więzieniu.
Towarzystwo Jezusowe i Sodalicje Mariańskie
zniknęły.
14 listopada 1773 r. – Sodalicje Mariańskie
znowu mogły prowadzić działalność, jednak
bez wsparcia zakonu Jezuitów. Wszyscy
biskupi na całym świecie mogli zakładać
Sodalicje Mariańskie.
1 Czy wolno na stać biernie wobec odejścia
Sodalicji od autentycznego ducha
ignacjańskiego bez zrobienia czegokolwiek?
2
3
Czy Sodalicje Maraińskie nie były dzieckiem
Towarzystwa Jezusowego?
Czy to nie jest część naszego powołania, zwłaszcza
odkąd Sodalicje Mariańskie stały się dziełem
Kościoła powszechnego, inspirowanym
poruszeniami specyficznego charyzmatu
“człowieka Kościoła” Ignacego Loyoli?
1922: O. Ledochowski zwołał spotkanie
Jezuitów pracujących z Sodalicjami
Mariańskimi. (40 Ojców z 19 krajów)
 założyli w Rzymie centralny sekretariat, którego główną
funkcją było wznowienie najbardziej zaniedbanego dzieła
Towarzystwa –
Sodalicji Mariańskich!
1948: Pius XII ogłasza Konstytucję
Apostolską “Bis Saeculari” o Sodalicjach
Naszej Pani
Sodalicje Naszej Pani zgodnie z planem
stowarzyszone z Prima Primaria…są
stowarzyszeniami religijnymi przyjętymi
i ustanowionymi przez Kościół.
Formacja członków
Sodalicje muszą zatem dać swoim członkom… coś co
uczyni ich zdolnymi do bycia… do autenycznego życia
chrześcijańskiego i apostolskiego zapału.
cel apostolski, współpraca
“Wśród podstawowych celów
Sodalicji jest każda forma
apstolstwa, szczególnie apostolstwa
społecznego, ponieważ praca
apostolska w szerzeniu Królestwa
Bożego i bronienia praw Kościoła
została powierzona Sodalicjom przez
hierarchię Kościoła”
1950 rok: Ojciec Janssens zwołał międzynarodowe
spotkanie Jezuitów:
- odbyło się w dniach 15-22 kwietnia w
Kurii Jezuickiej w Rzymie
- brało w nim udział 71 ojców z 40 krajów.
 nastawione było bardziej na zewnętrzne formy
Sodalicji Mariańskich
pytania stawiane po spotkaniu w 1950 r.:
Co mamy konkretnie do zrobienia?
Co ze świeckimi?
Ojciec Janssens mianował Ojca
Louisa Paulussena SJ
przewodniczącym głównego
sekretariatu
w Rzymie.
“Dyspozycja”
ojca Paulussena
otrzymana od Generała:
Podróżujcie tak dużo
jak to tylko możliwe!
Skończył się czas
siedzenia w domu!
Przygotowując Światową Federację
Zebrać ludzi razem – świeckich i księży
– w światową federację, światowy
związek, światową wspólnotę…
“Rzeczą niezbędną jest zebranie
ludzi razem. Rzeczą niezbędną jest
aby potrafili oni pracować, rozważać
i modlić się razem, aby potrafili
współpracować z innymi i służyć
Kościołowi na całym świecie.”
październik 1951, w Rzymie:
menu
PIERWSZY
ŚWIATOWY
KONGRES
dotyczący świeckiego
apostolatu
Spotkanie Sodalicji Mariańskich na Kongresie grupa 25 osób - 19 świeckich, 2
księży diecezjalnych, 4 jezuitów
Nagląca potrzeba stałej współpracy
o wymiarze międzynarodowym
menu
1952 rok w Barcelonie:
spotkanie Sodalicji Maraińskich przy okazji
Kongresu Eucharystycznego
Stworzenie światowej federacji
Skierowanie prośby do sekretariatu w
Rzymie o przygotowanie Statutów dla
nowej wspólnoty w trybie pilnym
1952: PROJEKT Statutów: napisany i posłany do
wszystkich narodowych federacji
Reakcje Federacji:
okazano ogólną aprobatę
i zalecono tylko kilka poprawek
Styczeń 1953: Statuty zostają przedstawione
papieżowi Piusowi XII
Odpowiedzi Papieża: Natychmiastowa reakcja
wyrażająca radość i połączona z obietnicą wysłania
pisemnej aprobaty
Późniejsza odpowiedź: List Aprobujący z datą 2 lipca
1953 roku
Z tym listem Światowa
Federacja była
oficjalnie założona.
13 kwietnia 1954 - Pius XII mianował Arcybiskupa Józefa
Gawlinę Asystentem Kościelnym Światowej Federacji.
Teraz, jaki ma być następny krok? Zebrać
ludzi razem? Jak?
PROPOZYCJE z wielu krajów do sekretariatu w Rzymie:
zorganizowanie “kongresu światowego” z
okazji Roku Maryjnego w 1954.
menu
Uniwersytet Gregoriański
kontynuator Kolegium Rzymskiego
Delegaci zaplanowali spotkanie i
zorganizowali wybory Rady Wykonawczej.
menu
(USA)
WSPÓLNE PRAGNIENIE:
poważna i bardzo szybka odnowa
Mandat Światowej Federacji dla
Sekretariatu w Rzymie:
Projekt nowych
Zasad Ogólnych
1959 do 1964: czas na dialog na
poziomie światowym
Se
kr
eta
r
iat
e
ow
rod je
Na erac
d
Fe
główne cechy
ZASAD OGÓLNYCH
pojawiały się stopniowo...
menu
Indie
Zestawienie ZO z Vaticanum
II
czekać…
menu
19– 21 październik 1967 rok
Domus Pacis
Rome
140 delegatów
z 38 krajów
Delegaci poruszani przez Ducha
Świętego i będąc po wpływem Soboru
Watykańskiego II, odkrywali na nowo
źródła ignacjańskie i zatwierdzali
szczegółowy program uaktualniający
z okazji 400-lecia organizacji.
Nowe reguły – Zasady Ogólne
Nowe statuty dla Światowej Federacji
Nowa międzynarodowa nazwa:
Wspólnota Życia Chrześciajńskiego
Nowe struktury prawne
Nowy apostolat
Podjęto następujące decyzje:
Światowa federacja WżCh jako
dobrowolny apostolat podejmuje
konkretne działania zmierzające
do skończenia z ubóstwem i
niesprawiedliwością na świecie w
duchu ‘Populorum Progressio.’
Ojciec Pedro Arrupe, ówczesny
Generał, przekazuje kierowanie
wspólnotą jej świeckim liderom.
-Zmniejszyła się dyrektywna rola
-Działać bardziej jako źródło inspiracji i
animacji bez poddawania się
specyficznemu zadaniu bycia symbolem
hierarchii Kościoła
menu
11-15 sierpnia 1970 rok
Dom Rekolekcyjny Manresa-Loyola
Haina, Sto. Domingo
WSPÓLNE
OBRADY
Zasady Ogólne:
osiągnięcia i wady
Rla WŻCh wobec kryzysu w
Kościele i wobec wezwania
do rozwoju
“…delegaci mieli studiować i dyskutować o kryzysie
w Kosciele dzisiaj; zamiast tego oni przeżywali
kryzys”. (Progressio, jesień 1970)
Obalenie zaplanowanego programu
Wycofanie się czterech wspólnot z federacji
światowej
Sprawozdania od delegacji
narodowych z sugestiami dla
przyszłych zaangażowań i
aktywności Światowej Federacji
Obszary, które potrzebują
działania w czasie
następnych trzech lat:
Istota WŻCh
Struktura WŻCh
Komunikacja
Wspólny dobrowolny apostolat
Zupełny podział niesie w sobie obietnicę
silniejszej jedności... Santo Domingo
zatem oznacza dla nas zaproszenie i
prowokację. (O. Paulussen)
menu
5 – 9 sierpnia, 1973
Augsburg, Niemcy
170 delegatów z 40 krajów
WŻCh: Wspólnota w służbie
wyzwolenia wszystkich ludzi
Pełne szacunku słuchanie
“Czy wyzwolenie wszystkich ludzi
istnieje jako polityczny problem? Czy
nie powienien stanowić troski
członków WŻCh, i nie tylko ich
członków jako pojednyczych ludzi”?
Odpowiedź była twierdząca
z róznymi niuansami
Cztery konkretne punkty wyznaczające
kierunek działania:
Zaangażowanie w przemiany polityczne,
ekonomiczne, społeczne, kulturalne i
religijne, korzystając z... rozeznawania
określonych priorytetów i metod działania
Otwartość na obecność w świecie
poprzez działanie i współpracę z
ludźmi dobrej woli..., solidarność z
bardzo biednymi i uciskanymi oraz
praca ekumeniczna
Rozpoznać znaczenie kapitału...
Formacja zakorzeniona w Ćwiczeniach
Duchowych i kulturze poszczególnych
krajów
Życie wspólnotowe... w którym
dzielenie i wzajemna pomoc
rozciągają się na całą wspólnotę,
na inne narodowości i biednych.
menu
180 delegatów z 39 krajów z
pięciu kontytnetów
Cykle formacyjne w Manili
PRZED Zgromadzeniem:
CYKL FORMACYJNY I
CYKL FORMACYJNY II
PO Zgromadzeniu:
CYKL FORMACYJNY III (21-30 sierpnia)
Główne punkty nacisku
Dotyczący SŁUŻBY:
-- wyraźna opcja “preferowanie biednych” w
naszym życiu i w naszym apostolacie
-- priorytety ustalane są poprzez rozeznawanie
Dotyczący FORMACJI:
-- położenie nacisku na działanie w
konkretnych sytuacjach i wchodzenie w
biedniejsze sektory
--nacisk na pomoc, która ma być
widziana tak, żeby Ćwiczenia Duchowe
były żywe i wprowadzane w życie
Dotyczący KOMUNIKACJI:
Promowanie wzrostu osób i wspólnot poprzez:
--wymianę osób między krajami
--”bliźniactwo” - stosunki bliźniacze
--w większym stopniu korzystać z publikacji:
PROGRESSIO i Projects; wymiana narodowych
periodyków
--organizować międzynarodowe spotkania po to
aby dzielić się informacją o specyficznych
sytuacjach i metodologii podejmowanych działań
Polskie wspólnoty WŻCh
• 1977 – w Warszawie powstaje pierwsza
Wspólnota Życia Chrześcijańskiego
• lata 1980 – 1982 powstają następne
wspólnoty w Warszawie, Lublinie,
Białymstoku
menu
8 – 18 września, 1979
Villa Cavalletti, Rzym
Reprezentacje 42 krajów
W KIERUNKU WSPÓLNOTY
ŚWIATOWEJ
W SŁUŻBIE JEDNEMU
ŚWIATU
Pytanie: Czy powinniśmy starać
się być wspólnotą światową?
ZA - 23
PRZECIW - 7
WSTRZYMAŁO SIĘ - 6
Po głosowaniu zapanowała
oszałamiająca cisza. Zgromadzenie
Światowe powiedziało TAK!
Było to jasne tak, ale to było również
pokorne tak, wypowiadane nie bez
zastrzeżeń i lęków. Potwierdziła to
chwilowa cisza.
Potem przyszły oklaski.
Następnie była piosenka. To była chwila
Wspólnoty Światowej.
Chwila radości i .... refleksji.
menu
25 sierpnia – 7 września
Providence, Rhode Island, U.S.A.
Delegaci z 44 krajów
IGNACJAŃSKA
POWTÓRKA
Providence ’82 - przeżycie na nowo
łaski z Rzymu ’79 ubogacając się
doświadczeniami jakie miały miejsce
od tamtego czasu.
Providence ’82 poszukiwało
“potwierdzenia lub nie decyzji
CZY TERAZ CZUJEMY
WEZWANIE
ABY STAĆ SIĘ WSPÓLNOTĄ
ŚWIATOWĄ?
ZA – 37
PRZECIW – 0
WSTRZYMAŁO SIĘ - 2
Decyzja: Zgromadzenie Światowe
Cztery lata na to aby ŻYĆ łaską z Providence z 1982
będzie
się odbywać co cztery lata.
w duchu fragmentu z Pisma Świętego, które było
tematem Zgromadzenia:
“...I czegoż żąda Pan od ciebie: jeśli nie
pełnienia sprawiedliwości, umiłowania
życzliwości i pokornego obcowania z
Bogiem twoim?” (Mi 6,8)
menu
21 – 30 sierpnia, 1986
Centrum
Duchowości Loyola,
Hiszpania
134 delegatów
z 50 krajów
Łaska z Loyoli 1986 rok
Powierdzenie naszej tożsamości jako tej zakorzenionej w
Ćwiczeniach Duchowych św. Ignacego Loyoli: posłani w
misji w jedności z Chrystusem ubogim i pokornym
naśaldując Maryję
“Rozpoznajemy także, że nie zdołamy być
wierni naszej misji bez patrzenia na całą
wspólnotę, która jest posłana, zjednoczona w
sercu i umyśle”
Polskie wspólnoty WŻCh
• Na zjeździe WŻCh w Loyoli wspólnota
polska zostaje przyjęta na członka
wspólnoty światowej
Polskie wspólnoty WŻCh
menu
147 delegatów
obserwatorów
krajów
i
z 51
30 sierpnia – 7 września, 1990
Guadalajara, Mexico
WŻCH W SŁUŻBIE KRÓLESTWU
“Ja was wybrałem
i przeznaczyłem was na to,
abyście szli i owoc przynosili,
i by owoc wasz trwał.”
(J 15,16)
Łaska z Guadalajary z 1990
“Doświadczamy łaski poznania samych
siebie i poruszeni pragnieniem służenia z
Chrystusem w pracy Królestwa, jesteśmy
utwierdzani w tym wołaniu ....
Równocześnie uświadomiliśmy sobie, że
dalej potrzebujemy większej jedności i
duchowej wolności jako wspólnota
uczniów”.
Aprobata poprawionych przez
Zgromadzenie Światowe
Zasad Ogólnych i Norm Ogólnych
Zatwierdzono przez Stolicę
Apostolską dekretem Papieskiej
Rady ds. Świeckich z dnia
3 grudnia 1990 roku, w święto
św. Franciszka Ksawerego.
menu
160 delegatów i obserwatorów z 59 krajów
20 – 30 lipiec 1994
Hongkong University, Hongkong
WŻCH WSPÓLNOTĄ W MISJI
“Przyszedłem rzucić ogień na
ziemię i jakże bardzo pragnę,
żeby on już zapłonął”.
(Łk 12,49)
Łaska Zgromadzenia w Hongkongu
1994
Nawoływanie do głębszego, nieustannego
nawracania ze zwróceniem uwagi na naszą MISJĘ
To nawrócenie wymagało magis w:
-- włączeniu rzeczywistości społecznej do naszego
życia i działania
-- świadomości, że jesteśmy wspólnotą powołaną do
bycia z Chrystusem i posłaną przez NIEGO
-- odczytywanie znków czasu i przekładnie naszych
doświadczeń duchowych na służbę dla budowania
sprawiedliwości i pokoju
menu
delegaci i obserwatorzy z 54 krajów
menu
22 – 31 lipca, 1998
Villa Kostka, Itaici, Brazylia
Pogłębienie naszej tożsamości jako Ciała
Apostolskiego – klaryfikacja Naszej Wspólnej Misji
“WŻCh, listem Chrystusowym napisanym przez
Ducha Bożego, posłanym do dzisiejszego świata”.
(Por. 2 Kor 3,3)
Łaska Zgromadzenia w Itaici
1998
Odkryliśmy trzy obszary naszej misji:
Pierwszy, chcemy wnosić uwalniającą moc Chrystusa
do naszej rzeczywistości społecznej.
Drugi, chcemy odnajdywać Chrystusa w różnorodności
naszych kultur i pozwalać Jego łasce oświetlać
wszystko to co potrzebuje przemiany.
Trzeci, chcemy żyć Chrystusem żeby przenosić Go do
każdego aspektu naszego
codziennego życia w
świecie.
Konieczne środki dla tej
misji:
Ćwiczenia Duchowne jako
duchowe źródło, które
ożywia i dodaje nam sił dla
misji. Formacja dla misji, tak,
żeby nasza wspólnota mogła
stawać się efektywnym
narzędziem służby.
menu
Wspólnota apostolska, która dzieli
odpowiedzialność w misji
rozeznawanie
posyłanie
wspieranie
rewizja
Źródłem WŻCh jest łaska
(dar) której na imię
IGNACY LOYOLA.
Jego tejmnicą nie jest
już dla nas:
nieskończona miłość
Boga: ogień, który
deliktanie płonie, ogień
dyskretny i rozważny,
ale nieodparcie
podbijający…
Polskie wspólnoty WŻCh
• regularnie odbywają się Zgromadzenia
Krajowe WŻCh w Warszawie (m. in.
wybierane są nowe władze) oraz
ogólnopolskie spotkania członków i
przyjaciół WŻCh. Kolejno w Kaliszu,
Toruniu, Lublinie, Krakowie, Straszynie
k.Gdańska
menu
Materiały użyte w tej
prezentacji pochodzą z
następujących źródeł:
Louis Paulussen, SJ, God Works Like
That, Progressio, June 1979
Emile Villaret, SJ, Abridged History of the
Sodalities of Our Lady, Missouri, 1957
Progressio, Winter 1968
Progressio, Autumn 1969
Progressio, Summer 1970
Progressio, Autumn 1970
Progressio, May 1971
Progressio, September 1973
Progressio, September-November 1976
Progressio, September-November 1979
Roma ’79 (“Acts” of the Assembly), December 1979
Progressio, January-March 1983
Progressio, July 1986
Progressio, September-November 1986
Projects, no. 86, 27th September 1990
Progressio, Nos. 2* 3* 4* 1994
Progressio, Nos. 1* 2* 3* 4* 1998
Notes of Frau Ingeborg von Grafenstein
The Report of the Vice Assistant to the Nairobi
Assembly
Ilustracje i zdjęcia pochodzą z:
archiwum
WŻCh w Niemczech i
WŻCh na Filipinach
oraz ze strony www Światowej WŻCh
tłumaczenie z angielskiego Ewa Dybowska (Kraków)