01 WrocStudia Polit 9.indd - Wrocławskie Studia Politologiczne
Transkrypt
01 WrocStudia Polit 9.indd - Wrocławskie Studia Politologiczne
228 Zbigniew Blok „Transformacja jako konwersja funkcji wewnątrzsystemowych na przykładzie Polski” RECENZJE Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2006, ss. 354 Monografia stanowi uwieńczenie dotychczasowych teoretycznych i empirycznych badań prof. Z. Bloka (UAM) nad zagadnieniami transformacji systemowej w Polsce i innych krajach postkomunistycznych. Przedstawia ona całościowy obraz procesów transformacyjnych w Polsce w okresie piętnastolecia po 1989 r. Autor zawarł w niej wyniki swoich wieloletnich badań, analiz i przemyśleń teoretycznych na temat transformacji ustrojowej w trzech podstawowych wymiarach: ekonomicznym, politycznym i socjologicznym. Konstrukcja pracy wynika konsekwentnie z koncepcji teoretycznej i badawczej przyjętej przez autora i wyłożonej we wstępie do książki. Można ją najkrócej określić jako wielowymiarowa analiza procesu przejścia od systemu ustrojowego realnego socjalizmu do modelu państwa liberalnego opartego na gospodarce rynkowej i społeczeństwie obywatelskim. Pierwszy rozdział pracy poświęcony został krytycznej rekonstrukcji systemu politycznego realnego socjalizmu w Europie Środkowej i Wschodniej, nazywanego w pracy systemem typu stalinowskiego. Autor ma świadomość, że system PRL podlegał modyfikacjom w okresie 45-letniej historii, jednak uważa, i chyba słusznie, że niemal do końca nie zmienił on swojej istoty wyrażanej przez główne funkcje systemowe. Uzasadnione naukowo jest podejście metodologiczne pracy. Autor buduje idealny typ stalinowskiego systemu i posługuje się nim konsekwentnie jako przeciwieństwem typu idealnego (demokracja–rynek–społeczeństwo obywatelskie), do którego powinna była zmierzać transformacja polskiej gospodarki, polityki i społeczeństwa w dekadzie lat 90. i do połowy dekady lat 2000. We wstępie prof. Blok wykłada swoje credo naukowe, wyjaśnia cele i okoliczności napisania pracy, przedstawia założenia metodologiczne analizy procesów transformacyjnych przyjęte w rozprawie oraz omawia konstrukcję pracy i główne tezy naukowe, które będą orientować narrację w poszczególnych rozdziałach. Główne założenia, jakie badacz przyjmuje we wstępie, są moim zdaniem teoretycznie i metodologicznie poprawne i sformułowane w sposób logiczny i zrozumiały. Szczególnie ważna wydaje się teza tytułowa pracy, która wyraża nowatorskie podejście teoretyczne do badania transformacji. Traktuje ono transformację z perspektywy „konwersji funkcji wewnątrzsystemowych”. Jest to oryginalne podejście, które pozwala autorowi uniknąć pokusy pisania o wszystkich aspektach transformacji i skupić się na problemach wzajemnych relacji polityki, gospodarki i społeczeństwa w ujęciu dynamicznym i systemowym. Praca jest opisowo-analitycznym podsumowaniem okresu szesnastu lat doświadczeń z transformacją państwa, gospodarki i społeczeństwa w Polsce (III RP) i jako taka wpisuje się znakomicie w dyskusje naukowe, intelektualne i polityczne, jakie toczą się od wielu lat w środowiskach politologów, socjologów i ekonomistów na temat natury przemian ustrojowych. Moim zdaniem praca Bloka stanowi kamień milowy w badaniach nad transformacją w Polsce, podsumowujący stan wiedzy naukowej nagromadzonej na tytułowy temat przez ostatnie dwie dekady przy jednoczesnym zachowaniu krytycznego podejścia do omawianej literatury przedmiotu. W rozdziale I została przeprowadzona charakterystyka systemu politycznego, natomiast w rozdziale II systemu ekono- Wrocławskie Studia Politologiczne 9, 2008 © for this edition by CNS 01 WrocStudia Polit 9.indd 228 2008-11-24 14:18:45 229 w systemie typu stalinowskiego. Uzasadnia słuszność tezy, że w okresie PRL działały (po części zobiektywizowane) mechanizmy wzajemnej destrukcji systemu gospodarczego i politycznego, swoista logika „błędnego koła”, centralnego planowania i politycznego kierowania gospodarką. Im bardziej nasilały się tendencje centralistyczne i biurokratyczne w kierowaniu gospodarką, tym bardziej słabła racjonalność gospodarowania, a rządzący padali ofiarą błędnego wyobrażenia o konieczności administracyjnego kontrolowania i dalszego ograniczania swobody decyzyjnej podmiotów gospodarczych. Można by do tego dodać rolę organizacji partyjnych w przedsiębiorstwach, które kontrolowały oddolnie działania dyrektorów będących odgórnie w nomenklaturze partyjnej, i patologia systemu będzie pełna. Źródła takiego myślenia i działania wynikały z biurokratyczno-hierarchicznego oraz ideologicznego pojmowania funkcji sterowania i zarządzania gospodarką przez elity systemu komunistycznego. Nasilanie tendencji do centralizacji wynikało najczęściej z obaw aparatu partyjnego o utratę kontroli politycznej nad gospodarką i tym samym utraty władzy nad społeczeństwem. Ten sposób myślenia prowadził donikąd i w rezultacie system polityczny poruszał się po trajektorii kolejnych kryzysów gospodarczych i politycznych, które wzajemnie się wzmacniały na zasadzie negatywnego sprzężenia zwrotnego, w którym jeden nieuchronnie pociągał za sobą drugi. W rozdziale IV (Sposoby pojmowania i definiowania transformacji systemowej) autor podejmuje analizę teoretyczną obszaru badań nad transformacją, zwracając szczególną uwagę na transformację typu postkomunistycznego. Znajdujemy tu krytyczny przegląd stanowisk teoretycznych, jakie pojawiały się w literaturze „tranzytologicznej” w dekadach lat 1990 i 2000 na Zachodzie i w Polsce. Na podkreślenie zasługuje nie tylko wykazana tu głęboka wiedza teoretyczna autora, ale także jego krytyczny RECENZJE micznego „typu stalinowskiego”. Oba podsystemy zostały opisane z perspektywy realizacji założeń koncepcyjnych pracy. Autorowi chodziło o uwydatnienie sprzeczności realizowanych funkcji obu systemów w okresie realnego socjalizmu (destrukcji funkcji systemowych). W przypadku analizy systemu politycznego autor ukazuje, w jaki sposób system PRL przejawiał patologiczne cechy w płaszczyznach artykulacji (a raczej ich braku) interesów społecznych, definiowania i rozwiązywania konfliktów społecznych. Wyjaśnia także mechanizmy systemowe, które prowadziły do centralizacji podejmowania decyzji i centralizacji władzy politycznej i biurokratycznej. Wreszcie analizuje metody legitymizacji władzy w systemie realnego socjalizmu. Rozdział II rekonstruuje teoretycznie system ekonomiczny typu stalinowskiego. Po typologizacji podejść badawczych analizie poddano strukturę i otocznie systemu ekonomicznego w stalinowskim modelu socjalizmu. Jest to fragment wielce istotny z punktu widzenia założeń teoretycznych pracy, ponieważ ukazuje instytucjonalne i normatywne składniki kontekstu politycznego, w którym umiejscowiony był system ekonomiczny realnego socjalizmu. Ostatni podrozdział tego rozdziału przedstawia w porządku chronologicznym kolejne podtypy centralistycznego systemu ekonomicznego w poszczególnych etapach rozwoju PRL oraz próby reform ekonomicznych podejmowanych przez kolejne rządy komunistyczne w celu pobudzenia chronicznie niskiej efektywności gospodarki socjalistycznej. Trzeci, stosunkowo krótszy, rozdział rozprawy (Mechanizm destrukcji funkcji systemowych) jest próbą syntetycznego połączenia materiału z dwóch poprzednich rozdziałów i ukazania specyficznego mechanizmu interakcji komunikacyjnych między systemem politycznym i ekonomicznym realnego socjalizmu. Autor przedstawia tu działanie mechanizmu destrukcji funkcji systemowych Wrocławskie Studia Politologiczne 9, 2008 © for this edition by CNS 01 WrocStudia Polit 9.indd 229 2008-11-24 14:18:45 RECENZJE 230 stosunek do różnych koncepcji i poszukiwanie bardziej adekwatnej do polskich warunków teorii procesu transformacji. Godnym odnotowania wkładem profesora Bloka do teorii transformacji jest krytyczna analiza zależności między różnymi pojęciami siatki konceptualnej, jak rewolucja, „refolucja”, tranzycja, transformacja, postkomunizm i wiele innych. Autor rozwija tu własne przemyślenia przedstawione we wcześniejszej pracy (1999). Przyjmuje własną oryginalną kategorię konwersji/rekonwersji funkcji systemowych, przez co rozumie proces przemieszczania funkcji między systemami polityki i gospodarki. Transformacja postkomunistyczna w ujęciu profesora Bloka stanowi „wielki globalny proces społeczny, który sięga głęboko we wszystkie podsystemy systemu społecznego”. Pierwszoplanową rolę sprawczą powodzenia procesu transformacji ekonomicznej autor przypisuje systemowi politycznemu. Na końcu tego procesu widzi zmiany jakościowe w strukturze społecznej i świadomości społecznej. Zgadzając się ogólnie z tym tokiem rozumowania, uważam, że należało jednak zwrócić więcej uwagi na rolę określonego stanu świadomości społecznej i politycznej w przekształceniach systemu ekonomicznego. W rozdziale V (Transformacja systemu politycznego) znajdujemy interesujące i głębokie analizy teoretyczne oraz wnikliwe obserwacje różnych aspektów przechodzenia od totalitaryzmu socjalistycznego do demokracji w Polsce. Autor krytycznie podchodzi do jakości i rezultatów polskiej transformacji, zwracając uwagę na słabości aksjologiczne, teoretyczne i demokratyczne tego procesu. W szczególności krytycznie odnosi się do braku upodmiotowienia społeczeństwa w procesie transformacji, za co obwinia elity polityczne i architektów reform. Jest to teza dyskusyjna, ponieważ wszędzie w pierwszych etapach przechodzenia do demokracji elity odgrywały rolę wiodącą, a masy były tłem przemian, mającym wielkie znaczenie polityczne dopiero w pierwszych wolnych wyborach. Rozdział VI (Transformacja systemu ekonomicznego) liczący 80 stron jest najdłuższym rozdziałem monografii. Mimo że zawarto tu wiele analiz ekonomicznych, narracja autorska jest czytelna, oparta na wiarygodnych opracowaniach naukowych oraz głębokiej wiedzy samego autora, który znakomicie orientuje się w tematyce ekonomicznej. Rozdział zaczyna się od analizy pojęciowej i teoretycznej, po czym autor kolejno omawia i charakteryzuje najważniejsze elementy procesu transformacyjnego w polskiej gospodarce: reformy przygotowawcze w schyłkowym okresie komunizmu, stabilizację i liberalizację gospodarki, restrukturyzację gospodarki oraz prywatyzację. W ostatnim podrozdziale ocenie poddano zakres konfliktowości społecznej i politycznej poszczególnych elementów i faz transformacji ekonomicznej, co jest niezwykle istotne z punktu widzenia politologicznej wartości pracy. Treść ostatniego VII rozdziału rozprawy (Społeczeństwo obywatelskie w III RP – ciągłość czy restauracja?) wynika logicznie z przyjętej konstrukcji teoretycznej całej pracy opartej na syndromie elementów transformacji: polityka–gospodarka–społeczeństwo– świadomość społeczna. Sposób rozumienia przez prof. Bloka pojęcia „społeczeństwo obywatelskie” jest szerszy niż poprzez sieć organizacji pozarządowych. W rozdziale tym znajdziemy obszerne fragmenty narracji poświęcone opisowi struktury klasowej i grupowej, instytucjonalnych i nieformalnych grup interesów, prawa wyborczego, systemu partyjnego i nastrojów społecznych w Polsce, co daleko przekracza zakres standardowych ujęć społeczeństwa obywatelskiego w nauce o polityce. Takie ujęcie pozwoliło autorowi na uwzględnienie w analizie problemów mających niezwykle istotne znaczenie dla politologicznej i socjologicznej oceny procesów transformacji. Rozdział opisuje tradycje polskiego społeczeństwa obywatelskiego Wrocławskie Studia Politologiczne 9, 2008 © for this edition by CNS 01 WrocStudia Polit 9.indd 230 2008-11-24 14:18:45 231 go w politologii, w tym umiejętne połączenie metod analizy ekonomicznej i politologicznej. Autor odnosi się krytycznie do wielu obiegowych sądów, stara się o własne diagnozy i wyważone oceny różnych aspektów polityki w PRL w różnych okresach istnienia państwa. Praca Bloka nie ma w założeniu charakteru historycznego, lecz politologiczny, nie sięga do źródeł archiwalnych, ale wykorzystuje rezultaty licznych badań empirycznych autorów polskich i zachodnich, źródła prawa, analizy statystyczne, raporty, ekspertyzy, obserwacje i doświadczenia własne autora z praktyki gospodarczej. Książka napisana jest w formie analitycznej narracji, omawia i krytycznie analizuje prace imponującej liczby badaczy i teoretyków zajmujących się różnymi wycinkami procesów transformacyjnych w Polsce i w Europie Środkowej i Wschodniej w okresie ostatnich kilkunastu lat. Jest ona wartościowa przede wszystkim z naukowego, ale także publicystycznego punktu widzenia. Napisana została językiem naukowym, ale, co warto podkreślić, przystępnym również dla czytelników spoza środowiska nauk społecznych. RECENZJE w okresie I i II Rzeczypospolitej oraz prezentuje szeroki obraz transformacji społecznej w III RP. Autor dowodzi, że struktury społeczne i świadomość obywateli wywierały (i nadal wywierają) istotny wpływ na charakter transformacji ekonomicznej i politycznej w naszym kraju. Słusznie stwierdza pod koniec rozprawy, że społeczeństwo obywatelskie sensu stricto znajduje się w Polsce nadal w fazie powstawania, jednak zasadnicza część tego procesu już się dokonała, w szczególności na płaszczyźnie upodmiotowienia i zdolności do ekspresji politycznej nowych grup interesów i ruchów społecznych. Niedawne wydarzenia na polskiej scenie politycznej, w szczególności wybory parlamentarne w 2007 roku, wydają się potwierdzać tę diagnozę. Książka Zbigniewa Bloka z pewnością wzbogaciła stan wiedzy naukowej i teorii polityki w obszarze procesów przemian w polskim systemie politycznym, społeczeństwie i gospodarce. Jest ona istotnym osiągnięciem naukowym podsumowującym długi etap badań teoretycznych i empirycznych profesora Bloka nad zagadnieniami transformacji systemowej. Warto w szczególności podkreślić metodologiczne i teoretyczne zasługi autora dla rozwijania podejścia interdyscyplinarne- Andrzej W. Jabłoński „Europa – ziemia obiecana? Doświadczenia krajów europejskich w integracji imigrantów” Elżbieta Stadtmüller, Patrycja Matusz-Protasiewicz (red.) Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007, ss. 203 Namysł nad migracjami międzynarodowymi, ich konsekwencjami społeczno-ekonomicznymi oraz sytuacją cudzoziemców stał się obecnie tematem wielu debat, dyskusji, posiedzeń. Świat, a właściwie w jego imieniu najważniejsze organizacje międzynarodowe, stał się świadomy konieczności podjęcia próby zrozumienia tego zjawiska, ujarzmie- nia jego negatywnych skutków oraz próby maksymalizacji korzyści z niego płynących. Sekretarz Generalny ONZ Kofi Annan w swoim raporcie przygotowanym na sesję plenarną spotkania wysokiego szczebla na forum Zgromadzenia Ogólnego na temat migracji międzynarodowych i rozwoju (14–15 września 2006 roku, Nowy Jork), zauważył, Wrocławskie Studia Politologiczne 9, 2008 © for this edition by CNS 01 WrocStudia Polit 9.indd 231 2008-11-24 14:18:45