Sposób formatowania przypisów
Transkrypt
Sposób formatowania przypisów
Sposób formatowania przypisów: 1. Odwołania w tekście artykułu – skróconą informację bibliograficzną należy umieścić bezpośrednio po cytacie lub w innym miejscu wymagającym wskazania źródeł. Sposób podawania danych zależy od kontekstu oraz od jasność na czyje dzieło następuję powołanie. Odsyłacz do literatury powinien zawierać następujące elementy: nazwisko, rok wydania publikacji, strona lub zakres stron, np. Numery stron należy podać, gdy powołujemy się na konkretny fragment cytowanej publikacji (Nowakowski, 2007, s. 7) (Nowakowski i Kowalski, 2010, s. 7-8) (Nowakowski, Lewandowski i Kwiatkowski, 2001, s. 30) (Malinowski i in., 2005, s. 21) – gdy więcej niż trzech autorów Według Pawłowskiego (2002) – gdy jasno wynika, na czyje dzieło następuje powołanie (Malinowski A., Lewandowski Z., 2012, s. 7) – gdy w artykule powołujemy się na osoby o tym samym nazwisku, należy dodać inicjał imienia) (Malinowski, 2007a, s. 101) - gdy w artykule powołujemy się na publikacje tego samego autora wydane w tym samym roku, należy dodać przy dacie kolejną małą literę alfabetu) (Pawłowski 2002, Malinowski i Kowalski 2010) – gdy powołujemy się jednocześnie na kilka publikacji o kolejności decyduje data wydania (GUS, 2012) –gdy powołujemy się na raport a nie znamy autora (www 1), (www 2), (www 3) – odwołania do strony internetowej- szereguje się alfabetycznie na podstawie bibliografii, nadając im kolejne skróty z numerem (Ustawa o usługach turystycznych) – w przypadku aktów prawnych należy podać początek ich nazwy Tabele: Tabela 1. Liczba użytkowników Internetu według regionów geograficznych w latach 1998, 2000 i 2005 Region Ameryka Północna Europa Zachodnia Europa Wschodnia Region Azji i Pacyfiku Ameryka Centralna i Południowa Środkowy Wschód i Afryka 1998 93 650 42 006 3 800 33 656 2000 150 850 87 743 10 806 72 066 2005 231 451 213 678 45 472 189 651 5 647 19 629 56 051 3 030 8 160 29 481 Świat (razem) 181 789 Źródło: Pieczykolan (2005, s. 7). 349 242 765 776 Rysunki: Rysunek 1. Turyści korzystający z noclegów w obiektach zbiorowego zakwaterowania województwa zachodniopomorskiego, (w tysiącach) w latach 2000-2010 Źródło: opracowanie własne na podstawie (GUS, 2011) 2. Literatura/ Bibliografia W bibliografii każdy przypis według zasady – nazwisko, pierwsza litera imienia, rok, tytuł dzieła kursywą, wydawnictwo, miejsce wydania (opcjonalnie strona) Bednarska, M. i in., 2007, Przedsiębiorstwo turystyczne. Ujęcie statyczne i dynamiczne, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa. (gdy publikacja ma więcej niż trzech autorów) Eurostat, Tourism Statistics, http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ ITY_OFFPUB/KS-RA-10-010/EN/KS-RA-10-010-EN.PDF [dostęp: 12.09.2014]. Fishman, R., 2005, The rise and fall of suburbia [online] Chester: Castle Press, dostępny w: http://libweb.anglia.ac.uk/Digital_Library/E-books [Dostęp: 05.06.2005]. (gdy publikacja elektroniczna). Główny Urząd Statystyczny, 2014, Rocznik statystyczny Rzeczpospolitej Polskiej, Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa. Meyer, B., red., 2015, Obsługa uczestników turystyki i rekreacji. Wybrane aspekty, Difin, Warszawa. Panasiuk, A., 2014, Rynek turystyczny. Studium strukturalne, Difin, Warszawa. Seweryn, R. 2011, Turystyka polskich seniorów na tle wybranych krajów Europy Zachodniej, w: Ekonomiczne problemy usług nr 72, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr 660, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin, s.632-633. Sidorkiewicz, M., Tokarz, A., 2010, Społeczeństwo informacyjne, w: Panasiuk A., red., Informacja turystyczna, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010, s.36-40. (gdy rozdział/artykuł w pracy zbiorowej) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (tekst jednolity), Dz.U. 2004, nr 223, poz. 2268 z późn. zm.