podstawowe pole znaczeniowe pojęcia (gdy zachodzi taka potrzeba)

Instrukcja dla autorów leksykonu „Modi Memorandi”. Stan z 15.12.2012
1. Teksty muszą zawierać następujące informacje:
- podstawowe pole znaczeniowe pojęcia (gdy zachodzi taka potrzeba)
- związki danego pojęcia z fenomenem pamięci i/lub badaniami nad nią
- historia tych związków (oczekujemy wyjścia poza horyzont współczesności)
- badania naukowe zjawiska społeczne/ kulturowe, które ilustrują te związki
(oczekujemy uwzględnienia różnych dyscyplin i tradycji badawczych)
2. Cytaty należy podawać wyłącznie tam, gdzie jest to niezbędne (np. jakiś cytat/ wypowiedź
stał się przedmiotem ważnej dyskusji).
3. Prosimy nie wyprowadzać stwierdzeń z własnej dyscypliny na ogół dyscyplin.
4. Śródtytuły w tekście dopuszczalne są jedynie w dużych hasłach (do 18.000 znaków).
5. Na końcu każdego hasła należy zamieścić listę haseł pokrewnych, spośród haseł zawartych
w leksykonie.
!
6. Wszystkie informacje należy podawać w sposób możliwie pełny. Nie wolno stosować
skrótów, inicjałów imion etc.
7. Nie będzie przypisów dolnych ani końcowych!
8. Nie wolno przekroczyć podanej objętości tekstu. Objętość tekstu liczona jest z razem
bibliografią. Redaktorzy i Rada Naukowa zastrzegają sobie prawo do dokonywania skrótów.
9. Bibliografia powinna przeciętnie zawierać: 12-15 pozycji przy hasłach do 18.000 znaków; 5-8
pozycji przy hasłach do 6.000 znaków i 3-5 pozycji przy hasłach do 2.700 znaków.
10.
Należy daty pierwodruku (rok) omawianych książek, artykułów etc.
Maurice Halbwachs w książce Społeczne ramy pamięci twierdzi, że pamięć powstaje w
otoczeniu społecznym (Halbwachs 2008:4).
lub
Maurice Halbwachs twierdzi, że pamięć powstaje w otoczeniu społecznym (Halbwachs 2008
[1925]:4)
11.
Odsyłacze do innych pojęć słownika należy zaznaczać strzałką (Wstawianie → symbol), a
pojęcia, które mają się znaleźć w indeksie rzeczowym, należy zaznaczać kolorem czerwonym.
Jednym z głównych zagadnień teorii Jana Assmanna jest znaczenie → pisma dla rozwoju →
pamięci zbiorowej. Inni autorzy rozszerzają tę medialną perspektywę, zastanawiając się nad
wpływem innych mediów na umasowienie wyobrażeń o → przeszłości.
12.
Bibliografia: stosujemy tzw. „zapis amerykański”. Przykłady poniżej:
(Assmann 2008: 27) gdy powołujemy się na / cytujemy konkretne miejsce w książce (tu s. 27)
(Assmann 2008) gdy powołujemy się tylko na książkę, bez wskazania konkretnego miejsca w niej
(Assmann 2006a) gdy w bibliografii mamy więcej niż jedną książkę Assmanna, opublikowaną w
2006 roku
(tamże) ewentualnie (tamże: 27) gdy powołujemy się na pozycję przywoływaną w poprzednim
odnośniku
(Assmann 2006a; Olick 2008) gdy powołujemy się na więcej niż jednego autora
Wzór bibliografii znajduje się na następnej stronie.
Podajemy WSZYSTKO: pełne imiona; wszystkich autorów, redaktorów etc; pełne imiona i
nazwiska tłumaczy; wydawnictwo, numery stron, na których znajduje się tekst. NIC NIE
SKRACAMY.
Książki
Assmann, Jan (2008), Pamięć zbiorowa i kulturowa.
Pismo, zapamiętywanie i polityczna tożsamość w
cywilizacjach starożytnych, tłum. Anna KryczyńskaPham, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego:
Warszawa.
Artykuły w tomach zbiorowych
Assmann, Aleida (2009a), „1998 – Między historią a
pamięcią”, tłum. Magdalena Saryusz Wolska, [w:]
Pamięć zbiorowa i kulturowa. Współczesna perspektywa
niemiecka, red. Magdalena Saryusz-Wolska,
Universitas: Kraków, s. 139-168.
Assmann, Aleida (2009b), „Pięć strategii wypierania ze
świadomości”, tłum. Artur Pełka, [w:] Pamięć zbiorowa
i kulturowa. Współczesna perspektywa niemiecka, red.
Magdalena Saryusz-Wolska, Universitas: Kraków, s.
319-334.
Jörn, Rüsen (2009), „Pamięć o Holokauście a tożsamość
niemiecka”, tłum. Piotr Przybyła, Magdalena SaryuszWolska, [w:] Pamięć zbiorowa i kulturowa.
Współczesna perspektywa niemiecka, red. Magdalena
Saryusz-Wolska, Universitas: Kraków, s. 393-414.
Artyukuły w czasopismach
Kilby, Jane; Gilloch Graeme (2009), „Trauma i pamięć
w mieście: od Austera do Austerlitza”, tłum. Ewa
Klekot, Konteksty 1-2, s. 20-29.
Pełne imię i nazwisko, między
nazwiskiem a imieniem – przecinek.
Pełne imię i nazwisko tłumacza.
Nazwa wydawnictwa: miasto.
Nadajemy dodatkowe litery, gdy więcej
publikacji danego autora w jednym roku.
Numery stron, na których znajduje się
tekst, tzw. paginacja.
Nadajemy dodatkowe litery, gdy więcej
publikacji danego autora w jednym roku
Pełne imię i nazwisko redaktora.
Podajemy
wszystkich
redaktorów.
Zawsze w mianowniku.
Tytuł artykułu w cudzysłowie.
Pełny tytuł książki kursywą.
Na końcu każdej pozycji: kropka.
Przy
wielu
autorach
oddzielamy
średnikiem.
wszystkich autorów.
nazwiska
Podajemy
Tytuł czasopisma kursywą.
Olick, Jeffrey (2008), „’Collective memory’: a memoir
and prospect”, Memory Studies vol. 1(1), s. 23-29.
Artykuły w dziennikach
Krzemiński, Adam (2006), „Niemka kocha Polaka,
Polka Niemca”, Gazeta Wyborcza 11-12.02.2006, s. 22.
Numeracja czasopisma, jak w zapisie na
okładce.
Brak przecinka między numerem lub
datą wydania a tytułem. Dzienniki
zapisujemy z datą, pozostałe czasopisma
z numerem wydania.