rozwiązywanie układów równań metodą wyznaczników
Transkrypt
rozwiązywanie układów równań metodą wyznaczników
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Jednostka tematyczna L6.02 Zastosowanie rachunku macierzowego Publikacja jest dystrybuowana bezpłatnie Program Operacyjny Kapitał Ludzki – Priorytet 9 – Działanie 9.1 – Poddziałanie 9.1.2 Rozwiązywanie układów równań metodą wyznaczników Wyznaczniki służą do rozwiązywania układów równań liniowych o różnej liczbie niewiadomych. Najbardziej przydają się przy rozwiązywaniu układów równań liniowych o większej liczbie niewiadomych. Dla poniższego układu dwóch równań liniowych z dwiema niewiadomymi tworzymy kolejno wyznaczniki drugiego stopnia: główny W oraz Wx i Wy oraz stosując wzory Cramera otrzymujemy rozwiązanie Dla układu równań liniowych z trzema niewiadomymi x, y, z Opracowała mgr Anna Śliwińska Strona 2 Jednostka tematyczna L6.02 Zastosowanie rachunku macierzowego wyznaczniki wynoszą kolejno Niewiadome oblicza się korzystając ze wzorów Cramera Wyznacznik stopnia trzeciego najłatwiej jest obliczyć metodą Sarrusa, dopisując dwa kolejne wiersze lub dwie kolejne kolumny i mnożąc wyrazy po przekątnych, biorąc iloczyn ze znakiem plus idąc od lewego górnego naroża, a ze znakiem minus od prawego górnego naroża. Wyznacznik stopnia czwartego i wyższego można obliczyć "rozwijając go" na podwyznaczniki, odpowiadające dowolnej kolumnie lub dowolnemu wierszowi, mnożąc te wyznaczniki przez wyrazy tej kolumny lub wiersza, biorąc te wyrazy ze znakami zmieniającymi się z plus na minus, poczynając od górnego lewego naroża Opracowała mgr Anna Śliwińska Strona 3 Jednostka tematyczna L6.02 Zastosowanie rachunku macierzowego Szczególne przypadki rozwiązywania układów równań Twierdzenie Cramera: Przypadek 1. Jeżeli wyznacznik główny 𝑊 ≠ 0 to układ n równań liniowych z tą samą liczbą niewiadomych ma dokładnie jedno rozwiązanie postaci 𝑊1 𝑊2 𝑊3 𝑊𝑛 𝑥1 = ; 𝑥2 = ; 𝑥3 = ; … … ; 𝑥𝑛 = 𝑊 𝑊 𝑊 𝑊 Układ równań nazywamy oznaczonym lub układem równań niezależnych. Przypadek 2. Jeżeli wyznacznik główny 𝑊 = 0, ale nie wszystkie wyznaczniki 𝑊1 ; 𝑊2; 𝑊3 ; … . 𝑊𝑛 jednocześnie są równe zeru to układ n równań liniowych z tą samą liczbą niewiadomych nie ma rozwiązania i nazywa się układem równań sprzecznym. Przypadek 3. Jeżeli wyznacznik główny 𝑊 = 0, i wszystkie wyznaczniki 𝑊1 = 0; 𝑊2 = 0; 𝑊3 = 0; … . 𝑊𝑛 = 0 jednocześnie są równe zeru to przynajmniej jedno równanie wynika z pozostałych czyli jest kombinacją liniową. Odrzucając równanie, które jest kombinacją liniową otrzymujemy nowy układ równań z zawierający mniej równań niż niewiadomych. Układ jest nieoznaczony. Opracowała mgr Anna Śliwińska Strona 4