Tax newsletter grudzień 2013

Grudzień 2013
Tax Newsletter
Moore Stephens Polska
PRECISE. PROVEN. PERFORMANCE.
Podatek od towarów i usług
Transakcje łańcuchowe – której
dostawie przypisać przemieszczenie
W interpretacji ILPP4/443-439/13-2/BA,
z grudnia 2013 roku Dyrektor Izby Skarbowej
w Poznaniu odniósł się do kwestii transakcji
łańcuchowych. Z uwagi na to, że interpretacja
może okazać się interesująca również
w odniesieniu do stanu prawnego
obowiązującego w roku 2014, poniżej
przedstawiamy obszerne fragmenty
interpretacji. Stan faktyczny został
przedstawiony następująco: podatnik
w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej zajmuje się produkcją oraz
dystrybucją urządzeń elektronicznych
powszechnego użytku, w szczególności
telewizorów oraz ich elementów.
Zainteresowany planuje nowy schemat
dystrybucji, tj. planuje sprzedawać towary
w ramach tzw. „transakcji łańcuchowych”.
Zgodnie z tym schematem, podatnik będzie
sprzedawać towary kontrahentom mającym
siedzibę na terytorium innego niż Polska
państwa Unii Europejskiej (dalej: „Pośrednik”).
Następnie towary sprzedawane będą do
kolejnego podmiotu w łańcuchu („Lokalny
Pośrednik”) posiadającego siedzibę w innym
niż Polska kraju członkowskim Unii
Europejskiej (dalej: „UE”). Lokalny Pośrednik
następnie dokona sprzedaży do ostatecznego
kontrahenta (dalej: „Odbiorcy”) mającego
siedzibę/miejsce zamieszkania na terytorium
kraju UE innego niż Polska. W wyniku
opisanych dostaw towary są transportowane
bezpośrednio pomiędzy polskim podatnikiem
a ostatecznym Odbiorcą, przy czym transport
dokonywany jest przez firmę spedycyjną/
transportową działającą na zlecenie
Pośrednika. Dostawa pomiędzy
Wnioskodawcą a Pośrednikiem jest
dokonywana według reguł EXW lub FCA
miejsce w Polsce (zgodnie z INCOTERMS
2010), podczas gdy dostawa pomiędzy
Pośrednikiem a Lokalnym Pośrednikiem
zostanie dokonana według reguł DAP
(wcześniej UDU). Warunki transakcji zakładają,
że Pośrednik poinformuje polskiego podatnika,
że towar zostanie przetransportowany przez
Pośrednika (lub przez podmiot działający na
jego rzecz) bezpośrednio z Polski do innego
państwa UE. Jednocześnie Pośrednik dla
potrzeb transakcji każdorazowo poda
Wnioskodawcy numer VAT-UE, pod którym
jest on zidentyfikowany dla potrzeb podatku
VAT w innym niż Polska państwie UE. Warunki
opisanego schematu dostaw zakładają, że
prawo do rozporządzania towarem pomiędzy
Pośrednikiem a Lokalnym Pośrednikiem
przejdzie na terytorium innego niż Polska
państwa UE. W związku z powyższym zadano
następujące pytanie - czy w takim stanie
faktycznym, transport towarów należy
przyporządkować dostawom dokonywanym
przez Wnioskodawcę na rzecz Pośrednika,
a w konsekwencji dostawy dokonywane przez
niego będą stanowić wewnątrzwspólnotowe
dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1
ustawy o VAT? Zdaniem polskiego podatnika ,
w świetle art. 22 ust. 2 i 3 ustawy o VAT,
z warunków dostawy przyjętych przez niego
i Pośrednika wynika, że transport towarów
należy przyporządkować dostawom
W tym wydaniu
Podatek od towarów i usług
Transakcje łańcuchowe – której
dostawie przypisać przemieszczenie
Strona 1
Podatek dochodowy od osób
prawnych
Kapitalizacja odsetek od pożyczki
a obowiązek poboru podatku
u źródła
Moment rozpoznania kosztu z tytułu
wypłaty wynagrodzenia za
poręczenie kredytu
Strona 4
Strona 2
dokonywanym przez polskiego podatnika na rzecz Pośrednika,
a w konsekwencji dostawy dokonywane przez autora wniosku
stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu
art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Podatnik argumentował swoje
stanowisko następująco: „(…) w przypadku gdy kilka podmiotów
dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy
z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności
nabywcy, uznaje się że dostawy towarów dokonał każdy
z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.
W konsekwencji, niezależnie od tego że w ramach transakcji
łańcuchowej dochodzi tylko do jednego fizycznego wydania towaru,
w świetle podatku VAT dochodzi do co najmniej dwóch dostaw
(w przypadku gdy w łańcuchu uczestniczą trzy podmioty) objętych
opodatkowaniem tym podatkiem. (…) w przypadku gdy kilka
podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób,
że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu
w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub
transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są
przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany
lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego
dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są
przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że
z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru
należy przyporządkować jego dostawie. Z kolei art. 22 ust. 3 ustawy
o VAT określa miejsce świadczenia przy dostawie w ramach
transakcji łańcuchowych. Jak wynika z treści przywołanej regulacji
dostawę, która:
(1) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za
dokonaną (a zarazem opodatkowaną) w miejscu rozpoczęcia
wysyłki lub transportu towarów;
(2) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za
dokonaną (a zarazem opodatkowaną) w miejscu zakończenia
wysyłki lub transportu towarów.
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, pierwszą z dostaw
w łańcuchu jest dostawa pomiędzy Wnioskodawcą a Pośrednikiem,
dokonywana na warunkach EXW lub FCA miejsce w Polsce. Zgodnie
z przywołanymi regułami INCOTERMS, w sytuacji gdy strony
uzgodnią warunki EXW, kupujący odbiera towar z miejsca jego
wydania przez sprzedającego (najczęściej z magazynu przy zakładzie
dostawcy). Na kupującym spoczywa obowiązek pokrycia kosztów
transportu, a także obowiązek dokonania formalności związanych
z odprawą celną (w przypadku dostaw do krajów trzecich)
i ubezpieczenia towaru. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru
przechodzi ze sprzedającego na kupującego już w momencie gdy
towar opuści miejsce wydania (w analizowanym przypadku magazyn
Zainteresowanego). Stosownie zaś do reguły FCA, towar uważa się
za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika
działającego na rzecz kupującego. W tym momencie następuje
przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego.
Sprzedający natomiast ponosi koszty transportu, załadunku oraz
ubezpieczenia do momentu przekazania towarów przewoźnikowi
wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu. Z opisu
zdarzenia przyszłego wynika, że bezpośrednio po nabyciu towarów
przez Pośrednika, firma spedycyjna/transportowa wywiezie te towary
z Polski na terytorium innego państwa UE. Pośrednik poda
Wnioskodawcy numer VAT-UE, pod którym jest zidentyfikowany na
potrzeby rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych w innym
Tax Newsletter – Grudzień 2013
państwie UE. Ponadto Pośrednik poinformuje Zainteresowanego, że
prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostanie
przeniesione na Odbiorcę (trzeci podmiot w łańcuchu dostaw) na
terytorium innego niż Polska państwa UE. Zgodnie z zasadami
dotyczącymi transakcji łańcuchowej tylko jedna z dostaw będzie
mogła być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów
opodatkowaną stawką 0%. (…) W konsekwencji w przypadku
transakcji łańcuchowej, gdy towar jest przemieszczany pomiędzy
różnymi państwami UE, zasadniczą kwestią jest ustalenie której
dostawie należy przyporządkować transport towarów, gdyż ma to
decydujące znaczenie z punktu widzenia ustalenia miejsca
świadczenia dla każdej z dostaw w łańcuchu, a tym samym
określenia skutków podatkowych (tj. ustalenia miejsca
opodatkowania oraz kwalifikacji jednej z dostaw jako
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej stawką
0%) dla podmiotów dokonujących sprzedaży w ramach transakcji
łańcuchowej. Zgodnie z przywołanym powyżej art. 22 ust. 2 ustawy
o VAT, w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany
przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy (w opisanym
zdarzeniu przyszłym – przez Pośrednika), przyjmuje się że wysyłka
lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego
nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub
transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.
W powyższym przepisie ustawodawca wprowadza domniemanie,
zgodnie z którym w przypadku gdy towar jest wysyłany lub
transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego
dostawy (jak zaznaczono powyżej, przez Pośrednika), wysyłkę lub
transport należy przypisać dostawie dokonywanej na rzecz tego
nabywcy. Domniemanie to może być obalone wyłącznie
w przypadku, gdy z warunków dostawy wynika że transport należy
przyporządkować dostawie dokonywanej przez tego nabywcę (tu:
przez Pośrednika) na rzecz kolejnego podmiotu w łańcuchu dostaw.
Zważywszy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym,
towary są transportowane przez Pośrednika (lub podmiot
działający na rzecz Pośrednika), tj. podmiot, który jest
jednocześnie nabywcą towarów od Spółki i dostawcą tych
samych towarów na rzecz Odbiorcy, to w świetle art. 22 ust. 2
ustawy o VAT ma tu zastosowanie domniemanie, że transport
towarów należy przyporządkować pierwszej z dostaw
w łańcuchu, tj. dostawie dokonywanej przez Wnioskodawcę
na rzecz Pośrednika. Dostawa ta będzie tzw. dostawą
„ruchomą” (tj. dostawą, do której przyporządkowany jest
transport), stanowiącą w Polsce wewnątrzwspólnotową
dostawę towarów, jeżeli z warunków dostawy nie będzie
wynikać że transport należy przypisać dostawie dokonywanej
przez Pośrednika na rzecz Odbiorcy. Zdaniem Zainteresowanego,
warunki dostawy jakie będą zastosowane w omawianych
transakcjach nie pozwalają na przypisanie transportu do dostawy
dokonywanej przez Pośrednika i na obalenie wspomnianego
domniemania. (…) Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle wykładni
systemowej przepisów ustawy o VAT, przez warunki dostawy
o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, należy rozumieć
w szczególności warunki (okoliczności), wedle których dochodzi do
przeniesienia praw do rozporządzenia towarem jak właściciel przez
Pośrednika (w analizowanej sprawie nabywca dokonujący również
dostawy) na Pośrednika Lokalnego. (…) Wnioskodawca pragnie
zaznaczyć, że powyższe potwierdza również orzecznictwo TSUE,
Strona 3
w szczególności wyrok w sprawie C-430/09
Eurpo Tyre, w którym Trybunał stwierdził
m. in. że: „Jeśli chodzi o pytanie, której
dostawie należy przypisać transport
wewnątrzwspólnotowy, jeżeli jest on
wykonywany przez lub na rachunek osoby,
która, jako pierwszy nabywca i drugi
dostawca, uczestniczyła w obydwu
dostawach, należy stwierdzić, że w szóstej
dyrektywie brak jest jakiejkolwiek ogólnej
zasady w tym zakresie. Odpowiedź na to
pytanie zależy od ogólnej oceny wszystkich
szczególnych okoliczności pozwalających na
ustalenie, która dostawa spełnia wszystkie
przesłanki związane z dostawą
wewnątrzwspólnotową. W niniejszym
przypadku, jeśli nabywcy, jako pierwsi
kupujący wyrazili zamiar
przetransportowania towarów do
innego państwa członkowskiego niż
państwo dostawy, przedstawili numer
identyfikacyjny dla celów podatku VAT
przyznany przez to inne państwo
członkowskie, to spółka ETH (dostawca
w rozpatrywanym stanie faktycznym –
dopisek Wnioskodawcy) mogła uznać,
że wykonywane przez niego czynności
stanowiły dostawy
wewnątrzwspólnotowe. W przypadku
gdy nabywca uzyskuje prawo do
rozporządzania towarem jak właściciel
w państwie członkowskim dostawy
i przejmuje na siebie obowiązek
przetransportowania go do państwa
członkowskiego przeznaczenia, jak ma
to miejsce w przypadku dostaw,
których warunkiem jest odbiór
towarów z magazynu dostawcy,
powinny być brane pod uwagę w miarę
możliwości intencje nabywcy w chwili
nabycia, o ile są one poparte
obiektywnymi okolicznościami”.
Zainteresowany pragnie podkreślić, że
w rozpatrywanej przez TSUE sprawie
pierwsza z dostaw realizowana była na
warunkach EXW magazyn sprzedawcy,
natomiast transport fizycznie był
wykonywany za pomocą środków trzeciego
w kolejności podmiotu, na zlecenie
(w imieniu i na rzecz) pośredników.
Transport miał charakter
wewnątrzwspólnotowy, tj. odbywał się
z Holandii do Belgii. Pomimo przyjęcia
takich warunków transakcji TSUE nie
wykluczył możliwości potraktowania
pierwszej dostawy jako „ruchomej”,
wskazując że w takiej sytuacji należy
Tax Newsletter – Grudzień 2013
brać pod uwagę całokształt okoliczności
pozwalających na ustalenie, która
z dostaw realizowanych w ramach
łańcucha stanowi dostawę
wewnątrzwspólnotową. (…) Biorąc pod
uwagę przywołane regulacje ustawy o VAT,
orzecznictwo TSUE oraz uzasadnienie zmian
do ustawy o VAT, z warunków dostawy
przyjętych przez Zainteresowanego
i Pośrednika, w szczególności dotyczących
określenia miejsca przeniesienia prawa do
rozporządzania towarami jak właściciel
pomiędzy Pośrednikiem a Pośrednikiem
Lokalnym wynika, że transport towarów
należy przyporządkować dostawom
dokonywanym przez Wnioskodawcę na
rzecz Pośrednika. W konsekwencji dostawy
dokonywane przez Zainteresowanego
stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy
towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 2
ustawy o VAT. Jednocześnie Wnioskodawca
pragnie podkreślić, że przedstawione
powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie
również w interpretacjach indywidualnych
wydawanych przez Dyrektorów Izby
Skarbowych z upoważnienia Ministra
Finansów, np. w interpretacji z 14 czerwca
2013 r., sygn. IBPP4/443-122/13/PK.(…)”.
Strona 4
Tax Newsletter – Grudzień 2013
Podatek dochodowy od osób prawnych
Kapitalizacja odsetek od pożyczki a obowiązek poboru
podatku u źródła
Kapitalizacja odsetek od zaciągniętych pożyczek skutkuje tym, że
odsetki nie zostają faktycznie wypłacone pożyczkodawcy, ale
doliczane są do wartości kapitału pożyczki, od którego będą
naliczone nowe odsetki. Czy taka kapitalizacja rodzi obowiązek
poboru podatku u źródła u polskiego pożyczkobiorcy? Otóż, jeśli
tylko nie zajdą przesłanki do zastosowania zwolnienia z przepisu art.
21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odsetki od
pożyczki udzielonej przez podmiot odpowiednio zaangażowany
kapitałowo w kapitał polskiego podatnika), należy liczyć się
z obowiązkiem poboru podatku. Zgodnie z treścią art. 26 ust.
1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podmioty,
które dokonują wypłat należności z tytułu odsetek są obowiązane,
jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany
podatek dochodowy od tych wypłat. Jednocześnie, przy ustaleniu
istnienia obowiązku poboru podatku, jak i ustaleniu wysokości
stawki, zastosowanie mają zapisy właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania. Natomiast zgodnie z treścią art. 26 ust.
7 ww ustawy, wypłata odsetek oznacza wykonanie zobowiązania
w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez ich zapłatę, potrącenie lub
kapitalizację. Biorąc powyższe pod uwagę, w momencie kapitalizacji
odsetek polski pożyczkobiorca jest zobowiązany do rozpatrzenia
obowiązku zapłaty podatku, mimo braku kasowej zapłaty odsetek na
rzecz pożyczkodawcy, gdyż ustawodawca uznał kapitalizację odsetek
za jedną z form wykonania zobowiązania.
Moment rozpoznania kosztu z tytułu wypłaty
wynagrodzenia za poręczenie kredytu
Wypłacone wynagrodzenie z tytułu udzielonego poręczenia jako
zabezpieczenia spłaty kredytu, zdaniem Izby Skarbowej w Łodzi
powinno być rozliczone w czasie. Innymi słowy, zdaniem organu
podatkowego jednorazowe zaliczenie takiego wynagrodzenia
w dacie jego wypłaty nie powinno w całości konstytuować kosztu
podatkowego (lecz tylko w części). W listopadowej interpretacji
IPTPB3/423-346/13-3/IR tak uzasadniono powyższy pogląd: „(…) Nie
ulega wątpliwości, że wypłacone wynagrodzenia za udzielone
poręczenia wekslowe nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia
w osiąganych przychodach. Istnieje jednak pośredni związek
pomiędzy zapłatą ww. wynagrodzenia, a uzyskaniem przychodu
(zabezpieczeniem, zachowaniem źródła przychodu). Jednocześnie
wydatek tego rodzaju nie podlega wyłączeniu z kosztów
podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych. Zatem, koszty związane z zapłatą
wynagrodzenia z tytułu udzielonego Spółce poręczenia wekslowego
kredytu/faktoringu będą stanowić koszty inne niż koszty
bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie)
w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych. (..) Kwestię potrącalności pośrednich kosztów
uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4d i ust. 4e
ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (…) Z literalnego
brzmienia art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób
prawnych wynika, że za dzień poniesienia kosztu należy uznać dzień,
na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, tj. zaksięgowano
w korespondencji z odpowiadającym mu zobowiązaniem. Dzień ten
należy rozumieć jako dzień (okres), do którego został dany wydatek
przypisany w księgach rachunkowych Spółki na podstawie treści
otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na
podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).
W związku z tym, ujęcie podatkowe kosztu uzależnione jest, co do
zasady, od ujęcia danego kosztu w księgach rachunkowych. Dotyczy
to również sytuacji, gdy koszt wprowadzany jest do ksiąg w innej
dacie niż data otrzymania faktury. Dodatkowo, przepis art. 15 ust. 4e
ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost wyłącza
możliwość ujęcia jako koszt poniesiony dla celów podatkowych tylko
kosztów, które zostały ujęte jako rezerwy albo bierne rozliczenia
międzyokresowe kosztów. W związku z powyższym, pojęcie „dzień,
na który ujęto koszt” interpretowane musi być zgodnie z przepisami
o rachunkowości, z których wynikają normy określające m.in. do
jakich okresów rozrachunkowych przyporządkowane są określone
koszty i przychody. Przy czym, nie chodzi w tym przypadku
o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, tylko jego ujęcie jako
kosztu tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia
przepisów o rachunkowości. Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu
w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu
podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień
ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym
przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego,
z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych
kosztów. Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa
podatkowego oraz przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia
przyszłego tut. Organ stoi na stanowisku, że wypłacone Prezesowi
oraz jego małżonce wynagrodzenie za poręczenie wekslowe stanowi
pośredni koszt uzyskania przychodu, który zgodnie z art. 15 ust. 4d
ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest potrącalny
w dacie jego poniesienia. W sytuacji, gdy koszt dotyczy okresu
przekraczającego rok podatkowy Spółka powinna go podzielić
proporcjonalnie do długości okresu, na który został udzielony kredyt
i w tej proporcji zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów
poszczególnych okresów. (…)”
Treści zawarte w powyższej informacji nie stanowią porady prawnej ani podatkowej. Moore Stephens Polska nie ponosi odpowiedzialności za
wykorzystanie informacji zawartych w przedmiotowej prezentacji bez zasięgnięcia dodatkowej opinii.
Grudzień 2013
Strona 5
Tax Newsletter – Grudzień 2013
Moore Stephens Polska
Moore Stephens International należy do największych światowych stowarzyszeń skupiających firmy zajmujące się audytem,
księgowością, podatkami oraz konsultingiem. Sieć skupia 360 niezależnych firm w ponad 600 miastach w blisko 100 krajach na całym
świecie. Łącznie podmioty należące do sieci Moore Stephens International zatrudniają 20.000 specjalistów w dziedzinie finansów,
podatków, księgowości i audytu. Członkowie sieci Moore Stephens na całym świecie podzielają te same wartości: niezależność,
dostosowanie usługi do potrzeb klienta, jakość, zarządzanie wiedzą, całościowe podejście.Przestrzeganie tych wartości jest naszym
zobowiązaniem wobec naszych klientów, którym doradzamy i którym towarzyszymy w ich rozwoju. Moore Stephens w Polsce działa od
początku lat dziewięćdziesiątych i obecnie obejmuje swym działaniem obszar całego kraju, świadcząc usługi wysokiej jakości w zakresie
audytu, doradztwa podatkowego oraz księgowości. Wśród naszych klientów są zarówno małe przedsiębiorstwa jak i duże spółki
giełdowe oraz międzynarodowe koncerny.
Kontakt
W przypadku wszelkich pytań lub wątpliwości dotyczących omawianych w biuletynie problemów lub oferowanych przez Moore
Stephens w Polsce usług prosimy o kontakt:
WARSZAWA
Moore Stephens Central Audit Sp. z o.o.
Magdalena Bednarek - Sieradzka
[email protected]
ul. Sienna 82, 00-815 Warszawa
tel.: +48 (022) 652 21 83
fax: +48 (022) 323 65 50
POZNAŃ
DGA Audyt Sp. z o.o.
Ewelina Walinciak
[email protected]
ul. Towarowa 35, V p, 61-896 Poznań
tel.: +48 (061) 859 59 20
fax: +48 (061) 859 59 21
GDAŃSK
Moore Stephens Trzemżalski, Krynicki
i Partnerzy Kancelaria Biegłych
Rewidentów Sp. z o.o.
Jakub Walczak
[email protected]
ul. Ks. Fr. Rogaczewskiego 9/19; 80-804 Gdańsk
tel.: +48 (058) 300 98 00
fax: +48 (058) 300 98 04
Strona 6
Tax Newsletter – Grudzień 2013
Usługi świadczone przez Moore
Stephens Polska
Audyt
Oferujemy naszym Klientom profesjonalne badanie sprawozdań finansowych, wykorzystujemy specjalistyczne umiejętności
i doświadczenie branżowe konsultantów oraz nieprzerwanie inwestujemy w rozwój naszych zasobów. Przeprowadzamy audyty, przeglądy
oraz zlecenia wynikające ze wzajemnie uzgodnionych procedur (zlecenia specjalne).
Doradztwo podatkowe
Oferujemy doradztwo w postępowaniach podatkowych, reprezentujemy Klientów w kontaktach z administracją skarbową. Proponujemy
prowadzenie rejestrów i dokumentacji VAT dla przedsiębiorców zagranicznych prowadzących działalność w Polsce. Oferujemy doradztwo
w zakresie cen transferowych (ocena istniejącej dokumentacji i pomoc w jej kompletowaniu). Przeprowadzamy audyty i przeglądy
podatkowe w celu oceny ryzyk podatkowych i optymalizacji obciążeń podatkowych.
Usługi księgowe, płacowe, administracja kadrowa
Wykorzystując sprawdzoną metodologię, narzędzia oraz doświadczenie świadczymy profesjonalne usługi księgowe obejmujące
prowadzenie ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami Ustawy o Rachunkowości oraz standardami międzynarodowymi (w tym, zgodnie
ze standardami grupowymi), przygotowywanie skonsolidowanych sprawozdań zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz standardami
międzynarodowymi, bieżące konsultacje w dziedzinie rachunkowości umożliwiające Klientom podejmowanie optymalnych i zgodnych
z przepisami decyzji biznesowych. W ramach usług outsourcingu proponujemy klientom pośrednictwo w kontaktach z urzędami
skarbowymi oraz ZUS jak również usługi kalkulacji wynagrodzeń i prowadzenie dokumentacji kadrowej.
Doradztwo gospodarcze i corporate finance
Oferujemy doradztwo finansowe-księgowe i podatkowe przy transakcjach fuzji i przejęć (zarówno po stronie kupującego jak
i sprzedającego) oraz doradztwo przy pozyskiwaniu kapitału. Ponadto oferujemy naszym Klientom wsparcie w całym procesie
inwestycyjnym, obejmujące due diligence oraz prowadzenie negocjacji. W ramach wachlarza usług Corporate Finance zapewniamy
również usługi obejmujące budowanie analiz i business planów, wyceny przedsiębiorstw i ich części. Jedną z usług, które cieszą się
również zainteresowaniem naszych klientów jest doraźne korzystanie z naszych ekspertów przy prowadzeniu ich procesów biznesowych.
Usługi szkoleniowe
Dostarczamy wiedzę, która ugruntowuje kompetencje naszych Klientów i zapewnia stabilny wzrost przedsiębiorstw. Wszystkie nasze
szkolenia dostosowywane są do potrzeb naszych klientów i prowadzone są przez praktyków.
Strona 7
Tax Newsletter – Grudzień 2013
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Plany motywacyjne dla pracowników a przychód do opodatkowania
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
w interpretacji z dnia 11 października 2013
roku (IPPB2/415-564/13-2/AK) odniósł się do
kwestii obowiązków płatnika w ujęciu
ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych w związku z uczestnictwem
pracowników spółki w pracowniczym
programie motywacyjnym uruchomionym
przez tę spółkę. W będącym przedmiotem
interpretacji stanie faktycznym, Spółka
wprowadziła program motywacyjny
polegający na tym, że zawarła pisemną
umowę o pochodny instrument finansowy
z wybranymi pracownikami, na mocy której
nastąpiło utworzenie jednostek
uczestnictwa, będących pochodnymi
instrumentami finansowymi. Jednostki te
zostały nieodpłatnie przyznane uprawnionym
pracownikom na warunkach i zasadach
precyzyjnie określonych w umowie.
Realizacja jednostek uczestnictwa daje
uprawnionemu prawo do otrzymania
wypłaty gotówkowej, kalkulowanej jako
iloczyn liczby jednostek uczestnictwa i ich
wartości na dzień realizacji. Zgodnie
z Umową, realizacja praw z jednostek
uczestnictwa ma nastąpić w przypadku
łącznego spełnienia dwóch warunków:
(a) upływu terminu wskazanego w Umowie;
(b) osiągnięcia przez Spółkę na wskazany
w umowie dzień realizacji, określonych
wskaźników finansowych w tym m.in.
poziomu zysku.
Co niezwykle istotne, umowa zakłada, że
uprawniony pracownik ma możliwość
realizacji praw wynikających z jednostek
uczestnictwa (a tym samym uzyskania
jakichkolwiek korzyści z tytułu przyznania mu
jednostek uczestnictwa) dopiero po upływie
wskazanego w niej okresu. W związku
z powyższym zadano następujące pytania:
(1) Czy ewentualne przysporzenie
majątkowe po stronie uprawnionych
z tytułu realizacji praw wynikających
jednostek uczestnictwa powinno, na
gruncie podatku dochodowego od osób
fizycznych, być kwalifikowane jako
przychód z kapitałów pieniężnych, który
powinien podlegać opodatkowaniu
dopiero w momencie realizacji/wypłaty?
(2) Czy w związku z realizacją praw
wynikających z jednostek uczestnictwa na
Spółce będą ciążyły jakiekolwiek
obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy
PIT?
Organ podatkowy przychylając się do opinii
Spółki uznał za prawidłowe stanowisko, że
na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy
o podatku dochodowym od osób fizycznych,
przysporzenie majątkowe po stronie
uprawnionych pracowników z tytułu
realizacji praw wynikających z jednostek
uczestnictwa na gruncie podatku
dochodowego od osób fizycznych, powinno
być kwalifikowane jako przychód
z kapitałów pieniężnych, który powinien
Nowe wzory deklaracji PIT
Rozporządzeniem z dnia 10 października
2013 roku Minister Finansów określił nowe
wzory rocznego obliczenia podatku oraz
zeznań podatkowych obowiązujących
w zakresie podatku dochodowego od osób
fizycznych. Nowe wzory dotyczą PIT-40;
PIT-37, 36, 36L, 38 39 i załączników do nich.
Nowe wzory, stosuje się do uzyskanych
dochodów lub poniesionych strat od dnia 1
stycznia 2013 roku, z wyjątkiem przypadku,
gdy przed dniem wejścia w życie
rozporządzenia zeznanie o wysokości
osiągniętego dochodu (poniesionej straty)
zostało złożone na formularzu
dotychczasowym. W takim przypadku
uznaje się za prawidłowe zastosowanie
wzorów formularzy obowiązujących przed
dniem wejścia w życie rozporządzenia.
Treści zawarte w powyższej informacji nie stanowią porady prawnej ani podatkowej. Moore Stephens Polska nie ponosi odpowiedzialności za
wykorzystanie informacji zawartych w przedmiotowej prezentacji bez zasięgnięcia dodatkowej opinii.
Grudzień 2013