D - Sąd Okręgowy w Świdnicy

Sygnatura akt III K 60/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 24 czerwca 2015 roku.
Sąd Okręgowy w Świdnicy w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: S.S.O. Jerzy Zieliński
Ławnicy: Barbara Ceszkiel, Renata Dębska
Protokolant: Ewa Dudziak- Bujdasz
w obecności Joanny Pera- Lechocińskiej Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kłodzku
po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r.
sprawy
T. B.
syna R. i S. z d. B.
ur. (...)w N. R.
oskarżonego o to, że:
w okresie od 1 maja 2014 r. do 8 września 2014 r. w miejscowości S.i N. R., woj. (...), działając w krótkich odstępach
czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uprawiał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, 7
krzewów konopi innych niż włókniste, z których wytworzył środki odurzające w znacznej ilości w postaci 122,74 grama
netto ziela konopi innych niż włókniste a z liści tych krzewów o wadze 107,28 grama netto mógł otrzymać znaczną
ilość środków odurzających w postaci żywicy konopi innych niż włókniste
to jest czyn z art. 63 ust. 3 w zw. z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk
I. oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art.
63 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 53 ust. 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 53 ust. 2 Ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 kk oraz przy zastosowaniu art. 60 § 2 i § 6 pkt 2 kk
wymierza mu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 30 (trzydzieści) stawek dziennych,
określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych,
II. na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności
warunkowo zawiesza tytułem próby na okres lat 2 (dwóch),
III. na podstawie art. 70 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na
rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie dowodów rzeczowych opisanych w pkt od 1 do 4 na karcie 66 akt sprawy,
IV. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres jego zatrzymania w dniu
08 września 2014 roku, przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności równa się dwóm stawką dziennym grzywny,
V. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. H. z Kancelarii Adwokackiej w D. kwotę 738,00 zł (siedemset
trzydzieści osiem złotych) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu,
VI. zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia
postępowania, zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa oraz zwalnia go od opłaty.
Sygnatura akt III K 60/15
0.0.I.U Z A S A D N I E N I E
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
Oskarżony T. B.jest mieszkańcem N. R., zamieszkuje w mieszkaniu przy ulicy (...). W maju 2014 roku znalazł w
internecie ofertę sprzedaży nasion konopi indyjskich. Oskarżony zainteresowany możliwością uprawy tych roślin
zakupił drogą internetową 7 nasion konopi indyjskich płacąc po 30 złotych za każde z nich. Nasiona te następnie
wysadził do gruntu w miejscowości S., w pobliżu byłej fabryki (...). Oskarżony T. B.pielęgnował następnie uprawiane
rośliny, podlewał je, przycinał.
Gdy rośliny uzyskały już odpowiednią wielkość oskarżony w dniu 7 września 2014 roku ściął je przewiózł do swojego
miejsca zamieszkania w N. R.. W miejscu zamieszkania oskarżony pociął przywiezione rośliny i rozwiesił na sznurkach
w mieszkaniu, aby wyschły. Oskarżony uzyskał w ten sposób łącznie 122,74 grama ziela konopi innych niż włókniste.
Oprócz tego z wyhodowanych roślin pozostało mu 107,28 grama liści i łodyg tych roślin, które potencjalnie mogły
przez oskarżonego zostać wykorzystane do wytworzenia żywicy konopi innych niż włókniste.
Oskarżony T. B. został zatrzymany przez Policję w dniu 8 września 2014 roku. W czasie przeszukania mieszkania
oskarżonego ujawniono wskazane wyżej ilości konopi indyjskich.
Dowód:
• wyjaśnienia oskarżonego T. B. – karty 12 – 14, 51 – 54, 79 – 80, 135,
• protokół zatrzymania – karta 2,
• protokół przeszukania – karty 4 – 6,
• protokół oględzin – karta 7,
• protokół użycia wagi – karta 8,
• dokumentacja fotograficzna – karty 10 – 11,
• protokół użycia testera narkotykowego – karta 9,
• opinia biegłego z zakresu badań fizykochemicznych – karty 41 – 43.
Oskarżony T. B. jest bezdzietnym kawalerem o wykształceniu średnim. Z zawodu jest mechanikiem samochodowym.
Oskarżony nie jest zatrudniony na stałe, utrzymuje się z prac dorywczych. Oskarżony zamieszkuje z konkubiną. Nie
był on dotychczas karany sądownie. W miejscu zamieszkania posiada pozytywną opinię, nie narusza zasad współżycia
społecznego, prezentuje zachowania społecznie akceptowane, nie nadużywa alkoholu. Oskarżony ma dobre relacje z
sąsiadami, postrzegany jest jako osoba spokojna, życzliwa, niekonfliktowa, dbająca o dom.
Dowód:
• karta karna – karta 23,
• wywiad środowiskowy – karty 76 – 77.
Oskarżony T. B. tak w toku postępowania przygotowawczego jak i przed Sądem przyznał się do popełnienia
zarzucanego mu czynu. Oskarżony złożył wyjaśnienia, w których przedstawił wszystkie okoliczności związane z
pozyskaniem przez niego nasion, uprawy roślin oraz okoliczności związane z ich wycięciem i suszeniem.
Oskarżony kategorycznie stwierdził, że zabezpieczone u niego ziele konopi chciał przeznaczyć wyłącznie na własne
potrzeby. Oskarżony wyjaśnił, że bardzo żałuje tego czynu, że prowadzone postępowanie jest dla niego zdarzeniem,
które przynosi mu wiele wstydu, zapewniał przy tym, że nigdy więcej nie dopuści się popełnienia podobnego czynu.
Dowód:
• wyjaśnienia oskarżonego T. B. – karty 12 – 14, 51 – 54, 79 – 80, 135.
Sąd zważył co następuje
W świetle całokształtu zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego i ustalonych na jego podstawie
okoliczności wina i sprawstwo oskarżonego T. B. w zakresie zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości
Sądu.
Oskarżony T. B. tak w toku prowadzonego śledztwa jak i przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu
czynu, składając spójne i wyczerpujące wyjaśnienia. Uzupełnieniem tych wyjaśnień tworzącym logiczną całość są
pozostałe dowody zgromadzone w sprawie, tj. protokoły przeszukania pomieszczeń, protokoły oględzin, użycia wagi i
testera narkotykowego jak również pełna i niesprzeczna opinia biegłego z zakresu badań fizykochemicznych. Opinia
ta potwierdza w sposób niebudzący wątpliwości, że susz roślinny wytworzony przez T. B. oraz pozostałe fragmenty
roślin, z których można było wytworzyć żywicę konopi innych niż włókniste stanowią środek odurzający w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.
Sąd podzielił stanowisko oskarżyciela, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa
z art. 63 ust. 3 w zw. z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2
k.k. i w zw. z art. 12 k.k. Oskarżony T. B. czynu tego dopuścił się działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu
z góry powziętego zamiaru o czym świadczą ustalony sposób oraz okoliczności jego działań.
Oskarżony T. B. wytworzył środki odurzające w znacznej ilości w postaci 122, 74 grama ziela konopi innych niż
włókniste. Wytworzony przez oskarżonego środek odurzający wystarczyłby do jednorazowego odurzenia kilkuset
osób. W konsekwentnym stanowisku Sądu Najwyższego oraz orzecznictwie Sądów Apelacyjnych wielokrotnie
wskazywano, że znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do jednorazowego odurzenia co najmniej
kilkudziesięciu osób. Oskarżony posiadał nadto pozostałe mu liście, łodygi konopi w ilości 107,28 grama, z których
mógł ponadto wytworzyć środek odurzający w postaci żywicy konopi innych niż włókniste. Nie ulega wątpliwości,
że te elementy roślin mogą zostać wykorzystane do wytworzenia żywicy konopi, a zarówno ziele konopi innych niż
włókniste jak i żywica to środki odurzające w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
Wymierzając oskarżonemu T. B. karę za przypisany mu czyn Sąd kierował się zasadami jej wymiaru określonymi w art.
53 k.k. bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz mając na
względzie cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie kara ma osiągnąć wobec oskarżonego, a także potrzeby w zakresie
kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Przestępstwo, którego dopuścił się oskarżony T. B. stanowi zbrodnię zagrożoną karą pozbawienia wolności, której
dolna granica wynosi 3 lata.
W ocenie Sądu wymierzenie T. B. kary za to przestępstwo nawet w jej najniższym wymiarze byłoby karą
niewspółmiernie surową jeżeli zważyć okoliczności w jakich oskarżony tego przestępstwa się dopuścił. W ocenie Sądu
ustalone okoliczności popełnienia przestępstwa przez oskarżonego w pełni uzasadniają zastosowanie wobec niego
dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary określonego w art. 60 § 2 i § 6 pkt 2 k.k. i wymierzenie mu kary w
wymiarze poniżej dolnego ustawowego zagrożenia przewidzianej za tego typu przestępstwo.
Sąd wymierzył oskarżonemu T. B. karę 1 roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 30 stawek dziennych
określając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 złotych.
Wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata.
W ocenie Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara w swoim rodzaju i wymiarze w pełni spełni wymagania tak w
zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej. Postawa oskarżonego T. B. prezentowana tak w toku śledztwa, jak
i przed Sądem, prezentowana szczera skrucha oraz dotychczasowy sposób życia oskarżonego w pełni pozwalają
przyjąć pozytywną prognozę kryminologiczną oraz uznać, że pomimo wymierzenia mu kary pozbawienia wolności
z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie on w przyszłości przestrzegał porządku prawnego i nie popełni
ponownie przestępstwa.
Wymierzając oskarżonemu grzywnę w wymiarze 30 stawek dziennych przy określeniu wysokości jednej stawki
dziennej grzywny na kwotę 10 złotych Sąd miał na uwadze sytuację majątkową oskarżonego, tj. fakt, że utrzymuje się
on z prac dorywczych, a uzyskiwane przez niego niewielkie kwoty pieniędzy pozwalają mu na skromną egzystencję.
Na podstawie art. 70 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sad orzekł przepadek
na rzecz Skarbu Państwa oraz zarządził zniszczenie dowodów rzeczowych stanowiących przedmiot przypisanego
oskarżonemu przestępstwa oraz służących do jego popełnienia.
Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny Sąd zaliczył oskarżonemu okres jego zatrzymania
w dniu 8 września 2014 roku przyjmując, że jeden dzień zatrzymania jest równoważny dwóm stawkom dziennym
grzywny.
Sąd zasądził na rzecz kancelarii Adwokackiej adw. K. H. kwotę 738 złotych tytułem kosztów nieopłaconej obrony z
urzędu oskarżonego.
N podstawie art. 624 k.p.k. z uwagi na sytuację majątkową oskarżonego Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów
sądowych zaliczając wydatki w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.