Muchomor plamisty - Czubajka kania (kania, sowa)
Transkrypt
Muchomor plamisty - Czubajka kania (kania, sowa)
( Muchomor plamisty (Silnie trujący) Czubajka kania Muchomor plamisty Występuje od lipca do października w lasach iglastych (sosny, świerki) i liściastych (dęby i buki). Kapelusz: młody - półkolisty, okryty białą kosmkowatą osłoną, pozostającą później w postaci łatek białych, grubych, brodawkowatych; starszy wypukły, a na koniec rozpostarty, z karbowanym brzegiem, jasny, cielistobrązowy do ciemnoumbrowego. Blaszki: białe, gęste i nie przyrośnięte do trzonu. Trzon: biały, cylindryczny, wysmukły, gładki, ze zwisającym gładkim pierścieniem, podstawa odwrotnie maczugowata, okryta drobnobrodawkowatą pochwą. Zapach rzodkiewki. Trucizna wyodrębniona z muchomora plamistego jest silna, może spowodować po spożyciu śmierć. UWAGA !!! Mylony często z czubajką kanią Czubajka kania (kania, sowa) Występuje od lipca do listopada w lasach liściastych i mieszanych, przy drogach, na polach i zrębach, w miejscach trawiastych. Rośnie grupowo. Kapelusz: jajowaty, potem parasolowaty z małym garbem na szczycie, suchy, spękany, pokryty odstającymi łuskami, w różnych odcieniach brązu; do 30 cm średnicy. Blaszki: białe, szerokie gęste, nie przyrośnięte do trzonu. Trzon: długi, wysmukły, u podstawy bulwiasty, w górnej części z podwójnym ruchomym pierścieniem, wewnątrz pusty. Łatwo się odłamuje od kapelusza. Jadalny tylko kapelusz. UWAGA !!! Mylona z muchomorem plamistym