Temat: Zasady garbowania skór.

2016-03-19
Temat: Zasady
garbowania skór.
1. Wyprawianie skór surowych.
2. Trzy fazy wyprawiania skór surowych.
3. Właściwości skór gotowych.
4. Wady skór wyprawianych.
Ad1) Wyprawianie
skóry
Wyprawianiem nazywa się kolejne
procesy technologiczne, wynikiem
których jest nadanie skórze surowej
cech użytkowych zgodnych z
przeznaczeniem.
1
2016-03-19
Ad2)
Wyprawianie skór surowych
obejmuje trzy fazy:
• pierwsza – przygotowanie skór do
garbowania właściwego w
warsztacie mokrym;
• druga – garbowanie właściwe;
• trzecia – wykańczanie skór.
Ad. a) Faza pierwsza.
W warsztacie mokrym skóry surowe
poddawane są obróbce chemicznej i
enzymatycznej.
Na czynności przygotowawcze składają się
procesy:
• moczenie skór w wodzie – oczyszczenie
(usuniecie brudu, krwi, soli, białek), poddanie
pęcznieniu,
• wapnowanie – celem jest rozluźnienie obsady
włosów i naskórka, usunięcie owłosienia,
2
2016-03-19
Ad. a) Faza pierwsza. cd
• mizdrowanie – usuwanie tkanki
podskórnej, czyli mizdry – resztek mięsa,
żył, tłuszczu,
• dwojenie – przecinanie skóry równolegle
do jej powierzchni w celu wyrównania
grubości lub jej podziału na dwa lub
więcej płatów określonej grubości,
• odwapnienie – celem jest usunięcie
wapna i płukanie w roztworze kwasu.
Ad. b) Faza druga.
Garbowanie właściwe – moczenie i
nasycanie skór garbnikami.
Skóra w tym procesie:
• zostaje zabezpieczona przed gniciem
i ujemnym działaniem czynników
zewnętrznych,
• oraz staje się elastyczna i giętka.
3
2016-03-19
Garbniki
Garbniki – substancje, które:
• wiążą się z tkankami skóry,
• nadają jej właściwe cechy
• oraz chronią przed procesem
gnilnym.
W zależności od rodzaju zastosowanego
garbnika wyróżnia się garbowanie:
• roślinne – z wykorzystaniem garbników
zawartych w korze drzew (brzozy, dębu,
sumaka, świerku), owocach, liściach drzew;
• mineralne – z wykorzystaniem soli chromu,
glinu lub siarki;
• tłuszczowe – z wykorzystaniem garbników
zawartych w tłuszczach pochodzenia
roślinnego i zwierzęcego – tran z fok,
wielorybów, oleje;
4
2016-03-19
Sumak
W zależności od rodzaju zastosowanego
garbnika wyróżnia się garbowanie: cd
• aldehydowe – z wykorzystaniem 40% wodnego
roztworu aldehydu mrówkowego, zwanego
formaliną;
• żywicowe – z wykorzystaniem garbników
syntetycznych.
W praktyce często stosuje się garbowanie
kombinowane np. chromowo – roślinne, glinowo
– tłuszczowe.
5
2016-03-19
Ad. c) Faza
trzecia.
Wykańczanie skór – nadaje skórom cechy
użytkowe i estetyczny wygląd.
Obejmuje wiele procesów:
• płukanie – pozbycie się zbędnych związków
chemicznych;
• barwienie – stosuje się barwniki naturalne i
syntetyczne;
• natłuszczanie – za pomocą łoju bydlęcego, tranu,
wosków, lanoliny, olejów roślinnych ( skóra staje
się bardziej sprężysta i odporna na zgniatanie i
rozrywanie);
Ad. c) Faza
trzecia. cd
• apreturowanie – nasycanie skór żywicami i
woskami, aby zapobiec ujemnym wpływom
czynników atmosferycznych;
• nabłyszczanie;
• lakierowanie – tworzenie powłoki odpornej
na wilgoć i zmianę temperatur.
6
2016-03-19
Ad3)
Właściwości skór gotowych:
• wysoka wytrzymałość mechaniczna,
• giętkość, ciągliwość, higieniczność,
• mały współczynnik przewodzenia
ciepła,
• odporność na działanie potu.
Ad4)
Wady skór wyprawionych
dzielimy na:
• biologiczne – wynikające z
uszkodzeń tkanki skórnej przez
szkodniki;
• strukturalne – wynikające ze złej
struktury skóry, złego wykończenia
lica lub mizdry.
(MIZDRA – pozostałości resztek mięsa, żył, tłuszczu)
7