Rozstrzygnięcie nadzorcze Nr PN.4131.34.2016 z dnia 11 lutego

DZIENNIK URZĘDOWY
WOJEWÓDZTWA WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO
Olsztyn, dnia 17 lutego 2016 r.
Elektronicznie podpisany przez:
Mariola Katarzyna Porczyńska
Poz. 838
Data: 2016-02-17 11:05:38
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR PN.4131.34.2016
WOJEWODY WARMIŃSKO - MAZURSKIEGO
z dnia 11 lutego 2016 r.
Działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. z 2015r.,
poz. 1515 ze zm./ stwierdzam nieważność uchwały Nr XVI/107/2015 Rady Gminy Dywity z dnia 30 grudnia
2015 r. w sprawie uchwalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Dywity.
Uzasadnienie
Rada Gminy Dywity, na sesji w dniu 30 grudnia 2015 r. powołując się na art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, uchwaliła Regulamin utrzymania
czystości i porządku na terenie Gminy Dywity, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały.
W § 4 uchwały Rada postanowiła, że uchwała wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2016 r. i podlega
ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko – Mazurskiego.
W ocenie organu nadzoru, ustalenie takiego sposobu wejścia w życie uchwały rażąco narusza prawo.
Niewątpliwie, uchwała w sprawie uchwalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy
ma charakter aktu prawa miejscowego.
Zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego reguluje ustawa z dnia 20 lipca 2000r. o ogłaszaniu
aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych. Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy, akty
normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych,
wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt określi termin
dłuższy. Wprawdzie art. 4 ust. 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów
prawnych przewiduje możliwość wejścia w życie aktów normatywnych w terminie krótszym niż 14 dni, lecz
dotyczy to przypadków uzasadnionych, albo przypadków, gdy ważny interes państwa wymaga
natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawa nie stoją
temu na przeszkodzie.
W ocenie organu nadzoru, przedmiot uregulowania objęty zakwestionowaną uchwałą nie uzasadnia
skrócenia czternastodniowego terminu do wejścia aktu w życie. Drugi natomiast przypadek przewidziany
w art. 4 ust. 2 ustawy, odnoszący się do ważnego interesu państwa, nie ma zastosowania do aktów prawa
miejscowego, jako aktów ze swej istoty o charakterze lokalnym.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że zapis § 4 uchwały rażąco narusza art. 4 ustawy o ogłaszaniu
aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych.
Ponieważ brak określenia lub określenie w sposób sprzeczny z prawem wejścia w życie uchwały przekłada
się bezpośrednio na ważność całego aktu prawnego, koniecznym stało się stwierdzenie nieważności uchwały
w całości.
Niezależnie od tego należy wskazać, że w ocenie organu nadzoru, niektóre postanowienia Regulaminu
utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Dywity, stanowiącego załącznik do uchwały, naruszają
rażąco obowiązujące przepisy.
Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego
–2–
Poz. 838
Z art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika obowiązek
unormowania w regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy wymagań dotyczących
uprzątania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń tylko z tych części nieruchomości, które służą do użytku
publicznego. Za takie zaś części nieruchomości w kontekście przepisów ustawy o utrzymaniu czystości
i porządku w gminach należy uznać tylko i wyłączenie chodniki położone wzdłuż nieruchomości, które to
pojęcie bliżej zdefiniowano w art. 5 ust. 1 pkt 4 powoływanej ustawy.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że treść § 2 lit. B. pkt 1 podpunkt 2), zgodnie z którym
właściciele nieruchomości mają obowiązek niezwłocznego uprzątnięcia z budynków sopli, zwisów śnieżnych
stanowiących zagrożenie dla przechodniów, wykracza poza ramy upoważnienia ustawowego.
Poza delegacją ustawową Rada wprowadziła też postanowienia zawarte w § 2 lit. C pkt 2 Regulaminu,
w którym Rada określiła warunki naprawy pojazdów samochodowych poza warsztatami samochodowymi,
uzależniając wykonywanie drobnych napraw pojazdów samochodowych (…) od zgody właściciela
nieruchomości i niepowodowania uciążliwości dla sąsiednich nieruchomości. Zdaniem organu nadzoru
w ramach regulacji art. 4 ust 2 pkt 1 lic c wyżej powołanej ustawy, nie mieści się możliwość wprowadzania
nakazów oraz regulacji stosunków sąsiedzkich. W tym miejscu należy wskazać, iż Naczelny Sąd
Administracyjny w wyroku z dnia 8 listopada 2012 roku, sygn. akt: II OSK 2012/12 stwierdził, iż regulacja
dotycząca uciążliwości dla innych osób, wkracza w regulację prawa sąsiedzkiego zawartą w art. 144 k.c.
W materii regulaminowej nie mieszczą się też postanowienia § 6 ust. 4 pkt 1 lit. a Regulaminu, w którym
wskazano, iż do obowiązków właścicieli utrzymujących zwierzęta domowe należy: w odniesieniu do psów,
wyposażenie psa w przypadku ras uznawanych za agresywne – w kaganiec. Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 6 rada
uprawniona jest bowiem jedynie do określania obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe mających
na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwości dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów
przeznaczonych do wspólnego użytku.
W ramach przewidzianych art. 4 ust. 2 pkt 7 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wymagań
dotyczących utrzymywania zwierząt gospodarskich na terenach wyłączonych z produkcji rolniczej, w tym
także zakazu ich utrzymywania na określonych obszarach lub w poszczególnych nieruchomościach
nie mieszczą się regulacje zawarte w § 7 ust. 3 Regulaminu nakładające obowiązek utrzymywania pszczół
w ulach, ustawionych w odległości co najmniej 10 m od granicy nieruchomości niezabudowanej oraz 20 m od
granicy nieruchomości zabudowanej. Zauważyć trzeba, że to Kodeks cywilny reguluje kwestie dotyczące
stosunków sąsiedzkich. W myśl art. 144 k.c właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego
prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad
przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków
miejscowych. Rada gminy nie posiada uprawnienia do doprecyzowania ww. regulacji.
Mając powyższe na uwadze, należało rozstrzygnąć jak na wstępie.
Od niniejszego rozstrzygnięcia nadzorczego przysługuje prawo wniesienia, za pośrednictwem Wojewody
Warmińsko - Mazurskiego, skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w terminie 30 dni
od dnia jego doręczenia.
Wojewoda Warmińsko-Mazurski
Artur Chojecki