UJ Ó ZEFA - Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie

KATECHIZM W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH
Co Bóg objawił człowiekowi?
Bóg w swej dobroci i mądrości objawił się człowiekowi. Przez czyny i słowa
objawił samego siebie i swój dobrotliwy zamysł, który odwiecznie zawarł w
Chrystusie dla dobra wszystkich ludzi. Objawiając swój zamysł, Bóg pragnie
udzielać swojego Boskiego życia wszystkim ludziom, by, dzięki łasce Ducha
Świętego, w swoim jedynym Synu uczynić ich przybranymi synami.
Jakie są pierwsze etapy Objawienia Bożego?
Bóg na początku objawił się pierwszym rodzicom, Adamowi i Ewie, i wezwał
ich do wewnętrznej komunii z sobą. Objawienia tego nie przerwał po ich upadku,
ale wzbudził w nich nadzieję zbawienia dla całego rodzaju ludzkiego. Po potopie
zawarł przymierze z Noem i ze wszystkimi istotami żyjącymi.
Jakie są kolejne etapy Objawienia Bożego?
Bóg wybrał Abrahama, wzywając go do wyjścia z ziemi rodzinnej, aby go uczynić „ojcem mnóstwa narodów” (Rdz 17,5), obiecując, że w nim „będą błogosławione wszystkie narody” (Rdz 12,3). Lud pochodzący od Abrahama będzie powiernikiem obietnicy danej patriarchom, ludem wybranym. Bóg ukształtował
Izraela jako swój lud, wyzwalając go z niewoli egipskiej, zawarł z nim przymierze na Synaju i przez Mojżesza dał mu swoje Prawo. Prorocy głosili radykalne
odkupienie ludu i zbawienie, które obejmie wszystkie narody w oczekiwaniu
nowego i wiecznego Przymierza, które będzie wypisane w sercach. Z narodu
izraelskiego, z pokolenia Dawida, narodził się Mesjasz: Jezus.
UŚMIECHNIJ SIĘ!
Święty Tomasz z Akwinu był jednym z najbardziej otyłych świętych. Pewnego dnia
odwiedza go przyjaciel i patrzy, jak siedzi on nad całym talerzem mocno osolonych oliwek.
– Mistrzu – pyta – jak możesz zjeść tyle oliwek, i to tak słonych?
– Widzisz – odpowiada przyszły święty, wskazując na swe ciało – by przyprawić tyle
mięsa, potrzeba wiele soli.
W salonie pani du Deffand dyskutowano o cudzie św. Dionizego, który według legendy
wziął w ręce swą ściętą głowę i szedł z nią kilka kilometrów. Wolnomyśliciele śmiali się
głośno z tej legendy. Właścicielka salonu zrobiła ciętą uwagę:
– Nie widzę w tym fakcie nic dziwnego. W obecnym świecie chodzi tylu ludzi bez głowy
i to nie tylko przez parę godzin.
www.diecezja.opole.pl
Wydaje Parafia św. Józefa Robotnika, Bodzanów 66, 48-340 Głuchołazy,
tel. 077 439-56-65, kom. 600 911 651, e-mail: [email protected].
KONTO PARAFII: Bank Zachodni WBK S.A. 1 w Głuchołazach.
Nr 58 1090 2167 0000 0001 0124 3127.
U
JÓZEFA
TYGODNIK
PARAFIALNY
Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie
Duszpasterstwo Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
www.parafia.bodzanow.oblaci.pl
II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU: 20.03.2011
UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA N.M.P.: 25.03.2011
Nr 10 (392)
ISSN 1731-5565
KANCELARIA PARAFIALNA czynna: wtorki g. 15.00 – 17.00; soboty g. 11.00 – 13.00.
BIBLIOTEKA CARITAS czynna we wtorki g. 16.00 – 18.00.
DROGA KRZYŻOWA: piątki, g. 16.30. GORZKIE ŻALE: niedziele, g. 10.30.
SŁOWO NA WIELKI POST
Aby wejść na poważnie na drogę wiodącą do
Wielkiej Nocy i przygotować się do
świętowania Zmartwychwstania Pańskiego –
najradośniejszego i najuroczystszego święta
całego roku liturgicznego – cóż może być
bardziej stosowne, niż pozwolić się prowadzić
Słowu Bożemu? Dlatego Kościół, w tekstach
ewangelicznych kolejnych niedziel Wielkiego
Postu,
prowadzi nas
do szczególnie
intensywnego spotkania z Panem, zapraszając
nas do przebiegnięcia na nowo etapów
chrześcijańskiego wtajemniczenia: dla katechumenów w perspektywie otrzymania
sakramentu odrodzenia, dla ochrzczonych w perspektywie nowych i decydujących
kroków w naśladowaniu Chrystusa i w jeszcze głębszym darze dla Niego.
Ewangelia o Przemienieniu Pańskim stawia przed naszymi oczami chwałę Chrystusa,
która antycypuje zmartwychwstanie i która zwiastuje przebóstwienie człowieka.
Wspólnota chrześcijańska uświadamia sobie, że jest prowadzona, jak apostołowie
Piotr, Jakub i Jan, „osobno, na wysoką górę” (Mt 17,1), aby przyjąć na nowo w Chrystusie, jako synowie w Synu, dar Łaski Bożej: „To jest mój Syn umiłowany, w którym
sobie upodobałem. Słuchajcie Go” (w. 5). Jest to zaproszenie do oddalenia się od
codziennego szumu, aby zanurzyć się w obecności Boga: On chce przekazać nam
każdego dnia słowo, które przenika do głębin naszego ducha, gdzie rozróżnia dobro
od zła (por. Hbr 4,12) i umacnia wolę pójścia za Panem.
Orędzie Benedykta XVI na wielki Post 2011.
DUCHOWA ADOPCJA DZIECKA POCZĘTEGO
Z kroniki klasztoru i parafii
W uroczystość Zwiastowania Pańskiego wiele osób podejmuje tzw. Adopcję dziecka poczętego. Już od kilku lat grupka parafian składa przyrzeczenie duchowej adopcji. Dzięki ich
zaangażowaniu wiele dzieci zostanie uratowanych od zagłady. Zachęcam do włączenia się
w tym roku kolejnych osób w dzieło adopcji.
(40)
Zasady
Zasady Duchowej Adopcji są proste. Jest to modlitewne zobowiązanie złożone najlepiej przy ołtarzu, podjęte przez konkretną osobę w intencji jednego dziecka zagrożonego zabiciem w tonie matki. Imię tego dziecka jest
znane jedynie Bogu. Przez dziewięć miesięcy osoba podejmująca Duchową
Adopcję ogarnia modlitwą dziecko i Jego rodziców, prosząc Boga o szczęśliwe jego narodzenie. W ten sposób staje się duchowym rodzicem tego
dziecka. Na modlitwę Duchowej Adopcji składa się jedna dziesiątka Różańca Świętego, codzienna modlitwa, której tekst podajemy, oraz dodatkowa dowolna ofiara czy wyrzeczenie - jak post lub walka z nałogiem.
Duchową Adopcję może podjąć każdy. Najpierw można objąć modlitwą
tylko jedno dziecko. Po jej zakończeniu można adoptować duchowo kolejne, pod warunkiem dopełnienia poprzednich zobowiązań. Należy pamiętać
o codziennym wypełnianiu przyrzeczeń, w razie jednorazowego zapomnienia trzeba wydłużyć okres modlitwy o jeden "zapomniany" dzień. W przypadku dłuższej przerwy, modlitwę trzeba podjąć na nowo od początku. Po
zdecydowaniu się na duchową adopcję należy złożyć prywatne przyrzeczenie. Powinno się tego dokonać przed wizerunkiem Ukrzyżowanego lub
Matki Najświętszej,
Formuła przyrzeczenia
Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci,
wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych,
(ja, ..............................) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia 25
marca br., w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy
każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i
prawe życie po urodzeniu.
Postanawiam:
• odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego,
• codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca,
• przyjąć nadto (nieobowiązkowo) postanowienia:
21.10. – 5.11 br. Mintert przebywał w głuchołaskim szpitalu, bo zachorował na dyfteryt.
Jego stan był czasowo poważny. Modliliśmy się za niego. Opieka lekarza i matczyna troskliwość sióstr pomogły. Drogi bracie pamiętaj: napomnienie J. Chrystusa o stawanie się
dziećmi odnosi się do duchowego bytu dziecięcego, a nie na pozwalanie sobie na chorobę
dziecięcą.
Od 23.10. – 2.11 przebywał u nas br. Voss odbywający przymusową pracę państwową.
Od 6 – 16.11 br. Rammecker wdrapywał się na szczyt dachu naszego klasztoru, by zbadać, względnie usunąć, uszkodzenia nadgryzionego zębem czasu dachu. Mimo, że w pewnych dniach panował już przejmujący ziąb i na szczycie dachu wiał listopadowy wiatr
halny, zgrabny brat bohatersko wytrzymuje, i dopiero wtedy zszedł, gdy mógł z zadowoleniem zameldować: dzieło dokonane.
Z końcem lata bodzanowscy parafianie zajmują się ważnym wydarzeniem: renowacją
kościoła. Przygotowania i pertraktacje z rządem były długie i trudne, aż wreszcie można
było zabrać się do pracy. A tu powstały niebotyczne trudności. Parafianie przykładając
rękę do tego, raz krytykują, a raz chwalą. A praca jest w pełnym biegu. Dzieło dokonane kronikarz zamacza głęboko pióro na pochwałę odnowionego kościoła w Bodzanowie.
29.11wstąpili do nas: starzy budowniczy, Wenzel z Nysy, i malarz – artysta, Tanger.
6.12. – 3.04 cetnarowa świnia musiała oddać swe życie, co wywołało wielką radość.
10.12 br. Neubig, długoletni ogrodnik naszego domu, opuszcza nas i przenosi się na miejsce pracy do Hünfeld, dokąd go woła wola przełożonych. Ponad 4 lata oddawał się chętnie
tutejszym zajęciom. Pracownik pierwszej rangi! Jego ostatnia poważna praca to pogłębienie naszego stawu. Przez wiele tygodni, w deszczu i pogodzie, częściej w deszczu, aniżeli
w pogodzie, bo działa się tu w jesieni i zimie – stojąc głęboko w mule, uzbrojony w kilof,
łopatę i taczkę, z nieustępliwą zaciętością oczyszczał dno stawu. Kronikarz winien mu
wyrazić swą wdzięczność, gdyż ze względu na obowiązki, przebywając często i przez
dłuższy czas poza domem, nie jest w stanie śledzić osobiście rozwoju wydarzeń, a kronika
będąc zdana jedynie na pamięć autora, wykazywałaby wielkie luki, a Br. Neubig, mający
jako ogrodnik upodobanie do dat i zapisków kalendarzowych, zaskoczył i pocieszył go
ofertą notowania wszelkich ważnych dat i wydarzeń z nimi się kojarzących i zapisanie
tegoż wszystkiego na jednym arkuszu papieru. Za tę przysługę i uprzejmość żegnającemu
nas bratu serdeczne „Bóg zapłać”.
Boże Narodzenie przeżywaliśmy, jak każdego roku, w świątecznym nastroju. Jako gości,
powitaliśmy radośnie o. Schwarza ze Strzegomia, a po świętach ojców Kühna i Finna.
Stary rok dobiega końca, ale nie kończy się zmiłowanie Boże względem nas, naszego
klasztoru i naszego Kościoła świętego.
cdn.
Sługa BożyAntoni Kowalczyk OMI
Brat zakonny, przykład posłuszeństwa i pokory
1866-1947
Przyszedł na świat w licznej rodzinie w Polsce. Jako
młody emigrant zarobkowy zapoznał się ze Zgromadzeniem Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.
Został bratem zakonnym i pracował najpierw wśród
Indian w Kanadzie, potem w kolegium misyjnym.
Stracił prawą rękę, a mimo to był wzorem czynnej
miłości bliźniego i pracowitości. Zyskał miano: „brat
Ave
Maria”
i
„dobry
brat
Polak”.
Odszedł do Pana 10 lipca 1947 roku. Jego modlitwa
wstawiennicza już na ziemi miała cudowną moc.
Sprawa jego beatyfikacji została wprowadzona w
Rzymie przez Ojca Świętego Jana Pawła II 1 czerwca
1979 roku.
Sługa Boży Dominik Albini OMI
Apostoł Korsyki
Modlitwa codzienna
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię
z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia,
który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w
niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby
swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś.
Amen.
Fragment Jasnogórskich Ślubów Narodu
"Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z oczyma
utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na straży budzącego
się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski
równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o byt i wolność narodu, płacąc
obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli
śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę
Ojca wszelakiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu."
OSOBY PRAGNĄCE WŁĄCZYĆ SIĘ W DUCHOWĄ ADOPCJĘ, MOGĄ
TO UCZYNIĆ 25 MARCA BR. PODCZAS MSZY ŚW. O GODZ. 17.00,
SKŁADAJĄC WRAZ Z INNYMI PRZYRZECZENIE.
1790-1839
Cóż, że niedobre, cóż że uwiera,
Jak but niedobrany na nodze.
Wiara jest silna, bo nie umiera
I dalej jesteś na życia drodze.
Urodzony w Menton dnia 26 sierpnia 1790
roku, otrzymuje święcenia kapłańskie w Nicei
w 1814. W 34-tym roku życia wstępuje do
nowo założonego Zgromadzenia Misjonarzy
Oblatów Maryi Niepokalanej.
Był profesorem i misjonarzem w Aix, Marsylii,
Nîmes, Ajaccio. Będąc na Korsyce wzorem
życia zakonnego i misjonarskiego, otrzymał
przydomek Apostoł Korsyki. Zmarł w opinii
świętości w Vico na Korsyce 4 kwietnia 1839 r.
Proces beatyfikacyjny został wprowadzony w
Rzymie w r. 1915.
Por. Postulacja OMI.
Kłopoty ulgi ci nie przynoszą
I żal codziennie krtań dusi.
Choć ludzie różne teorie głoszą,
Do życia nas jednak coś kusi.
ŻYCIE
Życie jest twarde jak skalna góra,
Gorzkie jak piołun, co w gardło piecze.
Życie jest tak ciężkie, jak czarna chmura,
Lecz musisz iść przez nie człowiecze.
Życie na twarzy ślady zostawia
I serce targa swymi szponami.
Życie troskami wciąż się obławia
I jednak dalej zostaje z nami!
Ze zbiorów p. K. Cieleń.
INTENCJE MSZALNE: 21 – 27.03.2011
Poniedziałek
17.00
Wtorek
17.00
Środa
07.30
Czwartek
16.00
Piątek
16.30
17.00
Sobota
07.30
17.00
Niedziela
08.00
10.30
11.00
21.03.2011 r.
Do Miłosierdzia Bożego z podziękowaniem za otrzymanełaski, z prośbą
o dalsze błogosławieństwo i zdrowie w rodzinie Listwa i Górecki. (120)
22.03.2011 r.
Rez. P. Setlak. (160)
23.03.2011 r.
Za + męża Kazimierza Gargol.
24.03.2011 r.
Za ++ z rodziny Kruków, Teodora i Łucję, brata Jana, Pawła, synów
Janusza i Mirosława, Bogumiłę, szwagra Michała Kisiel, dziadków z
obu stron, ciocię Irenę; z rodziny Miśków, Józefa i Agnieszkę, rodzeństwo; ++ w katastrofie smoleńskiej, ojców i braci pochowanych na naszym cmentarzu.
25.03.2011 r.
Droga Krzyżowa.
Rez. P.Cieleń K.
26.03.2011 r.
Rez. P. Augustynowicz.
Za + Stefana Semkowicz oraz ++ z rodzin Semkowicz i Jakubiec.
27.03.2011 r.
W intencji p. Lidii Wesołowskiej z okazji imienin.
Gorzkie Żale.
W intencji Jubilatów.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU: 20.03.2011
1. Bóg zapłać! Rodzinom, które przygotowały kościół do niedzieli. W przyszłą
sobotę o godz. 9.00 bardzo proszę następujące rodziny: Pachołek Maria, Pachołek Mieczysław, Sadlak Eugeniusz, Skubański, Leniw, Kędroń, Małachowski, Nowak.
2. Gorzkie Żale dziś o godz. 10.30. Droga Krzyżowa dla wszystkich w piątek o
godz. 16.30, a po niej Msza św. szkolna dla dzieci i gimnazjalistów.
3. Bóg zapłać także za ofiary zbierane dziś do puszek na Misyjne Dzieło Pomocy. W przyszłą niedzielę przed kościołem zostaną zebrane ofiary na budowę
obiektów kurialnych i zabytki.
4. W piątek przypada uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Uroczystość tę
obchodzimy w Kościele także jako Dzień Świętości Życia oraz Dzień Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Podczas Mszy św. o godz. 17.00 będzie
można włączyć się w duchową adopcję. Czym ona jest, można przeczytać w
dzisiejszym wydaniu naszego tygodnika.
5. W zakrystii można składać ofiary na kwiaty do Grobu Pańskiego.
Od poczęcia człowiek
Wypowiedzi naukowców i lekarzy
Życie człowieka rozpoczyna się w momencie poczęcia. To fakt biologiczny, medyczny, niepodważalny. Przyjęcie do wiadomości tego faktu
winno u każdego, niezależnie od wyznawanego światopoglądu, prowadzić
do bezwarunkowego szacunku wobec życia każdej poczętej istoty ludzkiej.
A oto wypowiedzi naukowców i lekarzy:
„Szacunek dla nowego życia od samego poczęcia i uznanie dziecka za
partnera w dialogu są bardzo ważne. Ten dialog rozpoczyna się w
momencie poczęcia.” prof. dr hab. Peter G. Fedor-Freybergh, „Psychologia i medycyna pre- i perinatalna: nowa interdyscyplinarna nauka w zmieniającym się świecie”, „Menopauza”, Zeszyt 1. Tom 1, 2002.
„ Dzięki nadzwyczajnemu postępowi techniki wtargnęliśmy do prywatnego życia płodu (...). Przyjęcie za pewnik faktu, że po zapłodnieniu
powstała nowa istota ludzka, nie jest już sprawą upodobań czy opinii.
Ludzka natura tej istoty od chwili poczęcia do starości nie jest metafizycznym twierdzeniem, z którym można się spierać, ale zwykłym faktem doświadczalnym.” prof. dr med. J. Lejeune, kierownik Katedry Genetyki na Uniwersytecie im. R.Descartesa w Paryżu, cyt. za: „Wiedza i życie”, nr 11, 1986, s. 8.
„Rozwój dziecka zaczyna się nie w chwili jego urodzenia, lecz w momencie poczęcia.” prof. dr hab. med. K. Bożkowa, była dyrektor Instytutu
Matki i Dziecka w Warszawie w: Zdrowie rodziny, pod red. prof. dr hab.
med. K. Bożkowej i dr med. A. Sitko, Państwowy Zakład Wydawnictw
Lekarskich, Warszawa 1983, s. 35.
„Życie osobnicze, czyli ontogeneza, rozpoczyna się od momentu zapłodnienia i trwa aż do śmierci.” prof. dr hab. med. H. Kędzia, Akademia
Medyczna w Poznaniu, cyt. za: Medycyna perinatalna, pod red. prof. dr
hab. med. Z. Słomko, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1985, t. l, s. 19.
„Życie człowieka nie zaczyna się z chwilą narodzin, ale od momentu
poczęcia.” prof. dr hab. n. med. J. Roszkowski, członek-współzalożyciel
Międzynarodowego Towarzystwa Ginekologicznego, członek Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka, cyt. za: Pielęgniarka i położna, nr
12/1988, s. 15.