UDZIELANIE POMOCY PSYCHOLOGICZNO

Transkrypt

UDZIELANIE POMOCY PSYCHOLOGICZNO
UDZIELANIE
I ORGANIZOWANIE
POMOCY
PSYCHOLOGICZNOPEDAGOGICZNEJ
NA TERENIE SZKOŁY
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu, szkole i placówce
polega na:
rozpoznawaniu możliwości psychofizycznych,
rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych uczniów, wynikających w szczególności ze:
szczególnych uzdolnień;
2) niepełnosprawności;
3) choroby przewlekłej;
4) niedostosowania społecznego;
5) zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
6) specyficznych trudności w uczeniu się;
7) zaburzeń komunikacji językowej;
8) sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
9) niepowodzeń edukacyjnych;
10) zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia
i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami
środowiskowymi;
11) trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze
zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z
wcześniejszym kształceniem za granicą;
12) innych potrzeb dziecka.
1)
DIAGNOZA
Wewnątrzszkolna:
Specjalistyczna:
Obserwacja
Projektowanie pomocy
zajęcia wyrównawcze –
wspierające ucznia w
trudnościach
dydaktycznych
Poradnie
Psychologiczno –
Pedagogiczne (opinie,
orzeczenia)
Kto udziela
pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają,
prowadzący zajęcia z uczniem, nauczyciele oraz
specjaliści, w szczególności, psycholodzy,
pedagodzy, logopedzi i doradcy zawodowi, we
współpracy z:
1)
rodzicami uczniów;
2)
poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym
poradniami specjalistycznymi;
3)
placówkami doskonalenia nauczycieli;
4)
innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;
5)
organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami
działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży
PRACA Z UCZNIAMI ZE SPECJALNYMI
POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI
1.
Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje się dla uczniów
szczególnie uzdolnionych przy wykorzystaniu aktywnych metod
pracy.
2.
Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze organizuje się dla uczniów
mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu
wymagań edukacyjnych określonych w podstawie programowej
kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego.
3.
Zajęcia specjalistyczne:
zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów
z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi
trudnościami w uczeniu się.
4.
zajęcia logopedyczne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami
mowy, które powodują zaburzenia komunikacji językowej oraz
utrudniają naukę.
5.
Zajęcia socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o charakterze
terapeutycznym organizuje się dla uczniów z dysfunkcjami
i zaburzeniami utrudniającymi funkcjonowanie społeczne.
6.
Zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu
oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej organizuje
się w celu wspomagania uczniów w podejmowaniu decyzji
edukacyjnych i zawodowych, przy wykorzystaniu aktywnych
metod pracy. Zajęcia te prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup
wychowawczych i specjaliści.
Dostosowanie
potrzeb
edukacyjnych
Zasady
kształcenia
Formy
kształcenia
Metody
kształcenia
Środki
realizacji
kształcenia
Dekalog dla rodziców pracujących z dzieckiem

Staraj się zrozumieć swoje dziecko,
jego potrzeby, możliwości
i ograniczenia, aby zapobiec
trudnościom szkolnym.

Spróbuj jak najwcześniej
zaobserwować trudności dziecka:
na czym polegają i co jest ich
przyczyną. Skonsultuj się ze
specjalistą (psychologiem,
pedagogiem, logopedą).
Dekalog dla rodziców pracujących
z dzieckiem
3.
Aby jak najwcześniej pomóc dziecku:

zaobserwuj w codziennej pracy
z dzieckiem, co najskuteczniej
mu pomaga,

korzystaj z odpowiedniej literatury
i fachowej pomocy nauczyciela terapeuty (w formie terapii
indywidualnej i grupowej),

bądź w stałym kontakcie
z nauczycielem
i pedagogiem szkolnym.
Dekalog dla rodziców pracujących z dzieckiem
5.
Bądź życzliwym, pogodnym,
cierpliwym przewodnikiem
i towarzyszem swego dziecka
w jego kłopotach szkolnych.
5.
Chwal i nagradzaj dziecko nie
tyle za efekty jego pracy, ile za
włożony w nią wysiłek.
Spraw, aby praca z dzieckiem
była przyjemna dla was obojga.
DZIĘKUJĘ
MGR A. WITASZCZYK