Artur Donath, Roman Gruca

Poziomy akceptacji złączy spawanych
proponowane zmiany w prEN 12517: 2004
Artur DONATH
Roman GRUCA
TÜV Rheinland Polska
TÜV Akademia Polska
We wrześniu 2004 roku opublikowany został w Niemczech dokument DIN EN 12517:
2004 Entwurf, który przedstawia propozycję zmian do EN 12517:1998. Mimo wprowadzenia
w ostatnich latach do tej normy kilku poprawek, jej praktyczne zastosowanie do oceny
wskazań niezgodności wykrytych metodą radiograficzną było znikome, ze względu na
„zawarte w niej luki” oraz niejasności w interpretacji jej postanowień.
Projekt nowej normy w obecnym kształcie gotowy był już (w jęz. angielskim) we wrześniu
2003 roku, jednakże w związku z opóźniającym się wprowadzaniem normy EN ISO 5817
„Złącza spawane ze stali, niklu, tytanu i ich stopów (bez spawania wiązką elektronów).
Poziomy jakości niezgodności”, która zastąpiła w grudniu 2003 normę EN 25817:1992, prace
nad zatwierdzeniem tego projektu zostały znacznie opóźnione.
Czy nowe wydanie normy EN 12517 wprowadzi istotne zmiany w sposobie oceny
wskazań niezgodności wykrytych metodą radiograficzną?
Na jakie aspekty będzie trzeba zwracać szczególną uwagę przy wykorzystaniu nowego
wydania normy EN 12517 do oceny zdjęć radiograficznych?
Referat ten jest z jednej strony kontynuacją przybliżania polskiemu personelowi badań
nieniszczących zmian, które zaistniały w wyniku zastąpienia w marcu 2005 roku (w naszym
kraju) wspomnianej już normy EN 25817:1992 przez EN ISO 5817:2003, z drugiej zaś próbą
przygotowania personelu na planowane zmiany w sposobie oceny złączy spawanych na
podstawie badań radiograficznych w świetle proponowanych zmian w pr EN 12517:2004.
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
I. Omówienie pr EN 12517:2004
1
Zakres stosowania
Norma ta ustala poziomy akceptacji wskazań niezgodności spawalniczych wykrywanych
badaniem radiograficznym w doczołowych złączach spawanych wykonanych ze stali.
W przypadku uzgodnień poziomy akceptacji mogą zostać zastosowane dla innych
rodzajów złączy spawanych lub innych materiałów. Poziomy akceptacji mogą powoływać się
na normy spawalnicze, normy wyrobów, specyfikacje lub przepisy. Tego rodzaju powołanie
się na EN ISO 5817 występuje w EN 12062. W normie tej przyjęto, że badanie radiograficzne
przeprowadzono zgodnie z normą EN 1435.
Przy ocenie czy złącze spawane spełnia wymagania ustalone dla danego poziomu jakości,
porównuje się wielkości dopuszczone przez normy z wymiarami wskazań niezgodności
stwierdzonych na zdjęciach radiograficznych tego złącza spawanego.
2
Normy powołane
Następujące, wskazane dokumenty są wymagane dla stosowania niniejszej normy. Przy
datowanym powołaniu się obowiązuje wyłącznie to wskazane wydanie. Przy niedatowanym
wskazaniu obowiązuje ostatnie wydanie przywołanego dokumentu (włącznie ze wszystkimi
zmianami).
EN 970
EN 1435
EN 12062
Spawalnictwo. Badania nieniszczące złączy spawanych. Badania wizualne.
Badania nieniszczące złączy spawanych. Badania radiograficzne złączy spawanych.
Spawalnictwo. Badania nieniszczące złączy spawanych. Zasady ogólne dotyczące
metali.
EN ISO 5817 Spawanie - Złącza spawane (z wyłączeniem spawania wiązką) stali, niklu, tytanu i ich
stopów - Poziomy jakości według niezgodności spawalniczych (ISO 5817:2003).
EN ISO 6520-1 Spawanie i procesy pokrewne. Klasyfikacja geometrycznych niezgodności
spawalniczych w metalach. Część 1: Spawanie. (ISO 6520-1:1998).
3 Technika radiograficzna
W zależności od poziomu jakości złącza spawanego stosuje się technikę radiograficzną
klasy A lub B zgodnie z EN 1435, jak to podano w tablicy 1.
Tablica 1 — Technika radiograficzna
Poziomy jakości
Technika i klasa badania
Poziom akceptacji
według EN ISO 5817
według EN 1435
według EN 12517
B
B
1
a
C
B
2
D
A
3
a
Przy badaniu spoin obwodowych minimalna liczba ekspozycji cząstkowych musi jednakże spełniać wymagania klasy A wg EN 1435.
2
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
4 Postanowienia ogólne
Przed badaniami radiograficznym powinno się przeprowadzić badania wizualne złączy
spawanych oraz ich ocenę wg EN 970.
Poziomy akceptacji podane w niniejszej normie obowiązują zasadniczo do oceny
niezgodności, których nie można wykryć i ocenić za pomocą badań wizualnych. Niezgodności
powierzchniowe (takie jak podtopienia, wycieki, uszkodzenia powierzchni, rozpryski itp.),
których nie można ocenić z uwagi na kształt obiektu, muszą zostać poddane bardziej
specjalistycznym badaniom, gdy oceniający uzna, że podane w normie EN ISO 5817 poziomy
jakości nie zostały osiągnięte.
W przypadku, gdy wymagana jest ilościowa ocena podtopień i/lub wycieków za pomocą
badań radiograficznych, mogą być zastosowane specjalne sposoby postępowania, z
wykorzystaniem próbnego prześwietlania, w celu ustalenia podstawy do przybliżonej oceny
ilościowej zgodnie z wymaganiami normy EN ISO 5817. To wymaganie musi być
uzgodnione.
5
Poziomy akceptacji.
Poziomy akceptacji wskazań podane są w tablicy 2.
Rodzaje niezgodności odpowiadają tym, które podane są w EN ISO 5817.
Zastosowane w tabeli 2 skróty oznaczają:
l
długość niezgodności, w milimetrach
s
grubość nominalna spoiny czołowej, w milimetrach
t
grubość materiału, w milimetrach
L długość badana, każdorazowo 100mm, w milimetrach
Lp długość rzutowanego obszaru
wp szerokość spoiny
H szerokość niezgodności w spoinie, względnie szerokość lub wysokość niezgodności
na powierzchni spoiny, w milimetrach
d średnica pęcherza, w milimetrach;
b szerokość nadlewu, w milimetrach
A suma rzutowanych obszarów wskazań
3
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Tablica 2 — Poziomy akceptacji dla wskazań w złączach doczołowych
Nr
Rodzaj niezgodności
wewnętrznych
wg EN ISO 6520-1
Poziom akceptacji 3a
Poziom akceptacji 2a
Poziom akceptacji 1a
1
Pęknięcia (100)
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
2a
Porowatość i pęcherze
(2012,2011)
jednowarstwowe
A < 2,5 %
d < 0,4 s, max 5 mm
L= 100 mm
A<1,5%
d < 0,3 s, max 4 mm L=
100 mm
A<1%
d< 0,2 s, max 3 mm
L= 100 mm
2b
Porowatość i pęcherze
(2012,2011)
wielowarstwowe
A<5%
d < 0,4 s, max 5 mm
L= 100 mm
A<3%
d < 0,3 s, max 4 mm L=
100 mm
A<2%
d < 0,2 s, max 3 mm
L= 100 mm
3b
Gniazdo pęcherzy
(2013)
A <1 6 %
d < 0,4 s, max 4 mm
L= 100 mm
A<8%
d < 0,3 s, max 3 mm L=
100 mm
A<4%
d< 0,2 s, max 2 mm
L= 100 mm
A<8%
d <0,4 s, max 4 mm
L= 100 mm
A<4%
d < 0,3 s, max 3 mm
L= 100 mm
A<2%
d< 0,2 s, max 2 mm
L= 100 mm
A <1 6 %
d < 0,4 s, max 4 mm
L= 100 mm
A<8%
d< 0,3 s, max 3 mm L=
100 mm
A<4%
d< 0,2 s, max 2 mm
L= 100 mm
h < 0,4 s, max 4 mm
l < s, max 75 mm
h < 0,3 s, max 3 mm
l < s, max 50 mm
h < 0,2 s, max 2 mm
l < s, max 25 mm
4ac
4bc
5d
Łańcuch pęcherzy (2014)
jednowarstwowe
Łańcuch pęcherzy
(2014)
wielowarstwowe
Pęcherze podłużne (2015) i
pęcherze kanalikowe (2016)
6
Jama skurczowa (202)
h < 0,4 s, max 4 mm
l<25 mm
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
7
Krater (2024)
l<0,2 t<2mm
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
8
Wtrącenia żużla (301),
wtrącenia topnika (302) i
wtrącenia tlenków (303)
h < 0,4 s, max 4 mm
l < s, max 75 mm
h < 0,3 s, max 3 mm
l < s, max 50 mm
h < 0,2 s, max 2 mm
l < s, max 25 mm
9
Wtrącenia metaliczne
(304) (poza miedzią)
l < 0,4 s , max 4 mm
l < 0,3 s , max 3 mm
l < 0,2 s , max 2 mm
10
Wtrącenie miedzi (3042)
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
11
Przyklejenie (401)
dopuszcza się, ale tylko
przerywane i niewychodzące
na powierzchnię
l < 25mm
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
12
Niepełny przetop (402)
l < 25 mm
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
4
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Tablica 2 — Poziomy akceptacji dla wskazań w złączach doczołowych (ciąg dalszy)
Nr
Rodzaj niezgodności
wewnętrznych
wg EN ISO 6520-1
Poziom akceptacji 3a
Poziom akceptacji 2a
Poziom akceptacji 1a
Niezgodności powierzchniowe. Poziomy akceptacji odpowiadają wartościom zdefiniowanym dla badania wizualnego.
Niezgodności te są praktycznie akceptowane lub odrzucane podczas badania wizualnego.
a
b
c
d
e
13
Pęknięcia w kraterze (104)
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
14e
Podtopienie (501)
wymagane jest łagodne
przejście
h < 0 , 2 t < 1 mm
wymagane jest łagodne
przejście
h < 0,1 t < 0 , 5 mm
wymagane jest łagodne
przejście
h < 0,05 t < 0 , 5 mm
15ae
Wyciek (504)
0,5 mm < t < 3 mm
h < 1 mm + 0,6 b
h < 1 mm+ 0,3 b
h < 1 mm + 0,1 b
15be
Wyciek(504)
t > 3 mm
h < 1 mm + 1,0 b < 5 mm
h < 1 mm + 0,6 b < 4 mm
h < 1 mm + 0,2 b < 3 mm
16
Ślad zajarzenia (601)
Dopuszcza się, o ile nie
wpływa to na własności
materiału podstawowego
nie dopuszcza się
nie dopuszcza się
17e
Rozprysk (602)
Akceptacja uzależniona jest od przeznaczenia, np. materiału, ochrony antykorozyjnej
Poziomy akceptacji 3 i 2 mogą być podane z dopiskiem X, co oznacza, że wszystkie wskazania powyżej 25 mm są nieakceptowane.
Patrz Załącznik C, rys. C.1.
Patrz Załącznik C, rys. C.2
Patrz Załącznik C, rys. C.3.
Niezgodności powierzchniowe. Poziomy akceptacji odpowiadają wartościom zdefiniowanym dla badania wizualnego. Niezgodności te są
praktycznie akceptowane lub odrzucane podczas badania wizualnego.
5
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Zestawienie porównawcze podziału niezgodności przewidzianych do oceny
w EN 12517:1998 oraz w prEN 12517:2004
EN 12517
1.
2.
prEN 12517:2004
Grupy niezgodności wg EN ISO 6520-1
100
Pęknięcia (100)
1.
Pęknięcia (100)
(pęknięcie w kraterze (104)
Pęknięcia w kraterze (104)
ujęte w niezgodnościach powierzchniowych)
3.
Pęcherze i pory (2011, 2013, 2014, 2017)
200
2a.
4.
Pęcherze kanalikowe (2016)
2b.
5.
Wtrącenia stałe i pęcherze podłużne
(300, 2015)
3.
4a.
4b.
6.
Wtrącenia miedzi (3042)
5.
6.
7.
300
8.
(pozostałe niezgodności z tej grupy ujęto
9.
w punkcie 5, w grupie 200, patrz powyżej)
10.
7.
8.
Przyklejenia (401)
Braki przetopu (402)
9.
10.
11.
Podtopienia (501)
Wyciek (504)
Wyciek miejscowy (5041)
12.
Ślady zajarzenia i rozpryski (601, 602)
400
11.
12.
Porowatość i pęcherze (2012, 2011)
złącza jednowarstwowe
Porowatość i pęcherze (2012, 2011)
złącza wielowarstwowe
Gniazdo pęcherzy (miejscowe) (2013)
Łańcuch pęcherzy, łańcuch gniazd pęcherzy
(2014) złącza jednowarstwowe
Łańcuch pęcherzy, łańcuch gniazd pęcherzy
(2014) złącza wielowarstwowe
Pęcherze podłużne i kanalikowe (2015, 2016)
Jama skurczowa (202)
Krater (2024)
Wtrącenia stałe:
- żużel (301)
- topnik (302)
- tlenki (303)
Wtrącenia metaliczne (304)
(z wyłączeniem wtrąceń miedzi Cu)
Wtrącenie miedzi (3042)
Przyklejenia (401)
Brak przetopu (402)
500 i 600
13. Pęknięcie w kraterze (104)
14. Podtopienia (501)
15a. Wyciek grani (504)
0,5 mm <= t <= 3 mm
15b. Wyciek grani (504)
t > 3 mm
16
Ślady zajarzenia (601)
17. Rozpryski (602)
6
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Komentarz do podziału niezgodności przewidzianych do oceny wg tablicy 2
Niezgodności objętościowe
100 – Pęknięcia
EN 12517:1998 nie dopuszcza występowania pęknięć, poza pęknięciami w kraterze (104)
gdzie dopuszcza się występowanie 1 pęknięcie w kraterze na każde 40 mm dł. spoiny w 3
poziomie akceptacji.
Pr EN 12517:2004 nie dopuszcza występowania jakiegokolwiek rodzaju pęknięcia we
wszystkich 3 poziomach jakości.
200 – Pustki gazowe
EN 12517:1998 nie określa dopuszczalnej powierzchni pustek gazowych jako jednego z
kryterium oceny oraz nie określała osobnych kryteriów dla złączy jedno- i wielowarstwowych
w przypadku niektórych niezgodności z tej grupy.
Pr EN 12517:2004 określa sposób oceny pustek gazowych w sposób bardziej szczegółowy,
oraz ponadto określa:
-
sposób stosowania reguł odstępu w przypadkach łączenia ze sobą: pęcherzy (2011),
pęcherzy
równomiernie
rozłożonych
(2012),
gniazd
pęcherzy
(2013).
Reguły te określono w załączniku normatywnym C.
-
osobne kryteria dla łańcuchów pęcherzy (2014) wraz z podaniem zastosowania reguł
odstępu w przypadku łączenia tych niezgodności (załącznik normatywny C).
Podano osobne kryteria dla złączy jedno- i wielowarstwowych.
-
jednakowe kryteria dla pęcherzy kanalikowych (2016) i pęcherzy podłużnych (2015).
W EN 12517:1998 ocenę tych niezgodności realizuje się w oparciu o oddzielne kryteria.
-
osobne kryteria oceny dla jamy skurczowej (202) oraz występowania krateru (2024)
-
osobne kryteria dla wtrąceń stałych (300), dla których w EN 12517:1998 kryteria
oceny były takie same jak dla pęcherzy podłużnych.
300 - wtrącenia stałe
EN 12517:1998 traktuje wtrącenia stałe wspólnie z pęcherzami podłużnymi. W pr EN
12517:2004 wydzielono kryteria oceny dla wtrąceń stałych (wtrącenia: żużla, topnika,
tlenków), wtrąceń metalicznych (wtrącenie wolframu). Osobno podano kryterium oceny dla
wtrącenia miedzi (3042), które są nie dopuszczalne.
7
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
400 – przyklejenie i brak przetopu
Określone w pr EN 12517:2004 kryteria są ostrzejsze . Dopuszcza się tylko przyklejenia
występujące lokalnie (w sposób nie ciągły) oraz nie wychodzące na powierzchnię i tylko w 3
poziomie akceptacji ( l < 25 mm ). Podobne kryteria dotyczą braku przetopu (w 3 poziomie
akceptacji, do 25 mm długości). Jest to wynikiem zgodności z normą EN ISO 5817:2003.
Niezgodności powierzchniowe
W pr EN 12517:2004 niezgodności powierzchniowe ujęto w osobnej tej grupie
niezgodności, do której przesunięto pęknięcia w kraterze (104), których nie dopuszcza się.
Dopuszcza się podtopienia (501) o łagodnym przejściu, jednak w nowym projekcie podano
dodatkowe ograniczenie na wymiar maksymalny w zależności od grubości złącza, czego nie
ma w EN 12517:1998. Jest to wynikiem zgodności z normą EN ISO 5817:2003. Ograniczenie
na analogicznych zasadach wprowadzono również dla wycieku (504). Jednakże w przypadku
obydwu tych niezgodności – wycieku i podtopienia – nie określono dopuszczalnej długości,
co stanowi poważne utrudnienie w ich ocenie. Kryteria związane ze śladami zajarzenia łuku
(601) i rozpryskami (602) pozostały niezmienione.
Dla poziomów akceptacji 2 i 3, możliwe jest zastosowanie dopisku X, co oznacza, że nie
dopuszcza się niezgodności o długości powyżej 25 mm.
Pragniemy zwrócić uwagę, że w omawianym projekcie EN 12517:2004 wyraźnie
zaznaczone jest, że niezgodności powierzchniowe powinny być zaakceptowane lub nie
zaakceptowane na podstawie przeprowadzonych badań wizualnych.
Komentarz dotyczący załącznika informacyjnego A
Brak stwierdzonych zmian w projekcie normy.
Komentarz dotyczący załącznika informacyjnego B
Jest to nowostworzony załącznik informacyjny w celu ułatwienia oceny zdjęć
radiograficznych i powierzchni przełomów. Podano w nim szkice, na których zobrazowano
procentowe udziały niezgodności w stosunku do powierzchni ocenianej (odcinek odniesienia
– każdorazowo 100mm spoiny), które mają ułatwić ocenę. Pod rysunkami podano wartości
procentowe oraz liczbę i średnicę pęcherzy występujących jako przykładowe niezgodności.
8
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Załącznik C (normatywny)
Suma przyjmowanych (sąsiadujących) obszarów
Rys. C.1 — D > dA2
Suma pojedynczych powierzchni występowania pęcherzy (A1 + A2 + ...) odniesiona do
ocenianej powierzchni lp x wp (Rys. C1)
Rys. C.2 — D < dA2
Jeżeli odstęp D jest mniejszy niż średnica dA1 lub dA2, gdzie decydująca jest mniejsza ze
średnic, to powierzchnia wewnątrz obwiedni wokół powierzchni pęcherzy A1 + A2, musi
zostać przyjęta jako powierzchnia niezgodności (Rys. C2).
9
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Rys. C.3 — D > d2
Suma pojedynczych powierzchni pęcherzy
powierzchni lp x wp (Rys. C3)
odniesiona do ocenianej
Rys. C.4— D < d2
Jeżeli odstęp D jest mniejszy od mniejszej średnicy sąsiadujących pęcherzy, to przy
określaniu sumy niezgodności musi być uwzględniona całkowita powierzchnia obu
związanych ze sobą pęcherzy (Rys.C4).
10
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Rys. C.5— D > l3
Suma obszarów Σh x l musi zostać obliczona jako udział procentowy dla ocenianej
powierzchni lp x wp (Rys. C5).
Rys. C.6— D < l3
Jeżeli odstęp D jest mniejszy niż krótsza z sąsiadujących niezgodności, to przy ustalaniu
sumy niezgodności musi być uwzględniony pełny odstęp pomiędzy obydwoma tymi
niezgodnościami (Rys. C6).
Komentarz dotyczący załącznika normatywnego C
Jest to zupełnie nowy załącznik wynikający ze zgodności z EN ISO 5817 i określa zasady
stosowania reguł odstępu w przypadku, pęcherzy odosobnionych, kilku gniazd pęcherzy,
łańcuchów pęcherzy, wtrąceń stałych. Przedstawiono poglądowe szkice oraz zasady łączenia
poszczególnych niezgodności. Niestety, reguły te nie są w pełni zgodne z zapisami normy
EN ISO 5817:2003. Pominięto część regulacji opisujących zasady sumowania sąsiadujących
obszarów występowania niezgodności (np. długość odniesienia dla lp wynosi 100mm. dla
rys.C1 i C2).
W EN 12517:1998 brak takich uregulowań, co praktycznie nie pozwala na dzień dzisiejszy
na ocenę tego typu wskazań bez dodatkowych ustaleń ze Zleceniodawcą badania.
11
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „POPÓW 2005”
26 - 28 września 2005 r
Podsumowanie
1.
Większość przedstawionych zmian w pr EN 12517:2004 wynika z wprowadzenia
normy EN ISO 5817. Uszczegółowienie grup niezgodności oraz nowe poziomy akceptacji
dla niektórych z nich, zaostrzają ocenę złączy spawanych, co wpływać powinno na
zwiększenie bezpieczeństwa badanej konstrukcji.
2.
Wprowadzony załącznik informacyjny B prawdopodobnie pozostanie jedynie „na
papierze”, gdyż przy ocenie należy dokonywać obliczeń procentowego udziału
niezgodności, nie zaś dokonywania porównania. Przykłady zawarte w tym załączniku
docierają bardzo silnie do wyobraźni i pozwalają uzmysłowić czytelnikowi wartości
poziomów akceptacji.
3.
Określenie zasad oceny sumowania sąsiadujących obszarów niezgodności w
załączniku C (normatywnym) daje podstawy do matematycznego określenia wielkości
obszaru zalegania niezgodności. Jest to tym bardziej ważne, że EN 12517:1998 nie mówi
nic na ten temat, EN ISO 5817:2003 dotyczy tylko metody wizualnej i dla zastosowania
tych reguł dla metody radiograficznej wymagane były specjalne uzgodnienia. Niestety, ten
reguły nie są w pełni zgodne z zapisami normy EN ISO 5817:2003. Pominięto część
regulacji opisujących zasady sumowania sąsiadujących obszarów występowania
niezgodności (np. długość odniesienia dla lp wynosi 100mm. dla rys.C1 i C2).
4.
Wyszczególnienie niezgodności powierzchniowych, których na podstawie badań
radiograficznych ocena ilościowa wskazań i to tylko przybliżona oraz wg niniejszej normy
wymaga zastosowania specjalnych technik radiograficznych oraz uzgodnień jest jak
najbardziej uzasadnione, w szczególności z powodu dotychczasowych rozbieżności, co do
skutecznej oceny np. podtopień o stosunkowo niewielkich głębokościach. Niestety,
poziomy akceptacji dla pozycji 14 podtopienie (501) nie odpowiadają w pełni poziomom
akceptacji określonym w EN ISO 5817:2003. Różnica dotyczy braku uwzględnienia
zakresu grubości od 0,5 do 3,0mm, w którym to wspomniana norma nie dopuszcza
podtopień zarówno w licu (5011, 5012) jak i w grani (5013) oraz w zakresie pow. 3 mm
dopuszczone są tylko podtopienia klasyfikowane jako niezgodność krótka (max 25mm na
długości 100 mm długości spiny lub max 25% długości spoiny w przypadku, gdy łączna
długość spoiny jest mniejsza niż 100 mm).
5.
Reasumując, można wysunąć stwierdzenie, że zaproponowane zmiany
w prEN 12517:2004 sprawią, że nowe wydanie normy EN 12517 umożliwi ocenę złączy
spawanych na podstawie zdjęć radiograficznych. Niestety, po raz kolejny nie udało się
usunąć wszystkich niedociągnięć występujących w zmienianym dokumencie. Możemy
mieć nadzieję, że niedociągnięcia te zostaną usunięte przed opublikowaniem nowego
wydania normy.
12