Tydzień Modlitwy (8-15 stycznia 2012) Wstęp Europejski Alians

Tydzień Modlitwy (8-15 stycznia 2012)
Wstęp
Europejski Alians Ewangeliczny zwrócił się z prośbą do francuskojęzycznych Aliansów Europy o napisanie
rozważań na tydzień modlitwy w 2012 roku. W odpowiedzi Alianse Ewangeliczne z Belgii, Francji (CNEF, Conseil
national des évangéliques de France) i francuskojęzycznej Szwajcarii (RES – Réseau évangélique suisse)
zdecydowały poprosić większe ewangeliczne szkoły biblijne i teologiczne w swoich krajach o ich napisanie.
Przyniosło to kilka korzyści, włączając gwarancję czystości nauczania teologicznego. Oczekiwalibyśmy, że
„biblijni specjaliści”, którzy wiedzą jak dotrzeć do sedna tekstu Biblii, wydobędą z niego „duchowy pokarm”,
streszczony w kilku zdaniach. Jest jednak inny powód naszych decyzji – wysyłamy w ten sposób podświadomie
informację: chcemy zwrócić powszechną uwagę na nasze szkoły biblijne i teologiczne, podkreślając ich
znaczenie w budowaniu ciała Chrystusa. Chcemy, aby ludzie biorący udział w Tygodniu Modlitwy rozważyli
wspieranie tych szkół i wykorzystywanie ich zasobów w jak najlepszy sposób. Oczekuje się, że chrześcijanie
w dzisiejszych czasach będą w swoim działaniu używać mądrości i rozeznania. Mogą to jednak robić tylko
wtedy, gdy zakorzenieni są w Słowie Bożym.
Innymi słowy, dziękuj Bogu za kobiety i mężczyzn nauczających Słowa Bożego w różnych szkołach, módl się
o nich, dowiedz się czym się zajmują i zadaj sobie pytanie o to, czy Bóg nie chce, abyś spędził kilku miesięcy
lub lat w jednej z tych szkół…
Temat w 2012 roku: Przemienieni przez zwycięstwo naszego Pana, Jezusa Chrystusa (1 Kor. 15,51-58)
Dzień 1
Tematy dnia
Przemienieni dla życia wiecznego
Dzień 2
Przemienieni przez cierpiącego Sługę
Dzień 3
Przemienieni w oczekiwaniu na Chrystusa Króla
Dzień 4
Przemienieni dzięki zwycięstwu nad Złym
Dzień 5
Przemienieni w pokoju zmartwychwstałego Pana
Dzień 6
Przemienieni przez Bożą miłość
Dzień 7
Przemienieni przez Ducha Świętego
Dzień 8
Zjednoczeni pod rządami Chrystusa
Teksty biblijne
1 Kor. 15,51-58
Izajasza 25,6-9
1 Piotra 2,18-25
Izajasza 53,4-6
Psalm 2
Rzym. 12,17-21
Psalm 37,1-11
Jan 20,19-23
Jan 15,9-17
1 Piotra 4,10
2 Kor. 3,12-18
Ezechiel 37,1-14
Objawienie 3,21
Psalm 97
Temat
Ogólny temat Powszechnego Tygodnia Modlitwy przypomina nam, że jesteśmy przemienieni przez zwycięstwo
Chrystusa, który rządzi w nas. Zwycięstwo to zostało osiągnięte na krzyżu i zagwarantowane poprzez
zmartwychwstanie Pana Jezusa, teraz wszyscy wierzący mogą być przemienieni na obraz ich Króla. Stajemy się
wspólnotą ludzi przemienionych przez Bożą miłość. Proces przemieniania nas zakończy się w dzień
zmartwychwstania nas wszystkich. Perspektywa wieczności rzuca światło na to, w jaki sposób mają żyć teraz
ludzie Królestwa.
Dzień 1 – Przemienieni dla życia wiecznego
Główny fragment: 1 Kor. 15, 51-58
Fragmenty dodatkowe: Izajasz 25,6-9
Rozważanie
Paweł mówi nam, że odkrywa tajemnicę. W Nowym Testamencie tajemnica jest prawdą, której ludzie nie mogą
zrozumieć, używając swojej inteligencji, może być ona objawiona poprzez proroctwo. Na to właśnie wskazuje
Paweł, wiedząc, że wszyscy umrzemy pewnego dnia. Chrześcijańska nadzieja w obliczu śmierci nie jest czymś,
co pochodzi od człowieka. Jest to praca i obietnica Boga. Potrzebujemy odnowionych oczu, aby to zobaczyć
i zaakceptować – i to również daje nam ze swej łaski Bóg. Pan Jezus Chrystus daje nam zwycięstwo! (w. 57).
Chcąc pokonać śmierć, pokonał On najpierw grzech. Dlatego właśnie Wielkanoc następuje tak szybko po
Wielkim Piątku. Syn Boży na krzyżu wziął na siebie karę za nasze grzechy. Poprzez ten czyn wypełnił wymagania
prawa i usunął przekleństwo, które ciążyło nad nami z powodu naszego nieposłuszeństwa. Tak więc, prawo nie
występuje już przeciwko nam, jesteśmy uwolnieni od grzechu i śmierci.
Pusty grób w niedzielny poranek jest gwarancją naszego własnego zmartwychwstania. Od chwili cielesnego
zmartwychwstania Chrystusa możemy mieć pewność, że Bóg włączył nas w swoje dzieło przywrócenia dla
siebie naszego człowieczeństwa pod każdym względem. Od teraz jesteśmy przemieniani duchowo i moralnie.
Musi się w tym zawierać każdy aspekt naszego życia. W wieczności nasze ciała również zostaną przemienione.
Ta „śmierć” śmierci daje nam w wieczności pewność, że nasza praca nie pójdzie na marne (w. 58). Nie ma w
tym żadnego przypadku, że po wielkim rozdziale o zmartwychwstaniu Paweł schodzi na ziemię i mówi na
temat ofiarności. Niemiecki teolog, Dietrich Bonhoeffer, który zginął, stawiając opór nazistom, powiedział:
„Świat może skończyć się jutro. Jeśli tak, to skończy się nasza praca o lepszą przyszłość – ale nie wcześniej”.
Sprawy do modlitwy:
- Prośmy Boga, aby w pełni przekonał nas, że zwyciężył na krzyżu po to, abyśmy mieli żywą nadzieję na
unicestwienie śmierci.
- Prośmy Boga, aby pokazał nam, jak w świetle zmartwychwstania nasza praca dla Niego powinna być
przemieniona.
- Módlmy się o każdego znajomego, który doświadcza nieuleczalnej choroby i o tych, którzy ostatnio
przeżyli stratę bliskiej osoby.
Dzień 2 – Przemienieni przez cierpiącego Sługę
Główny fragment: 1 Piotra 2,18-25
Fragment dodatkowy: Izajasza 53,4-6
Rozważanie
Nasz fragment znajduje się w części tekstu, w której apostoł Piotr omawia temat prowadzenia przez chrześcijan
dobrego życia wśród pogan, tak aby „wysławiali Boga w dzień nawiedzenia” (w. 11-25). Nasze dobre
zachowanie wypływa z bojaźni przed Bogiem (w. 17) i koresponduje z poddaniem objawionej woli
suwerennego Boga. Jednym ze sposobów, w który się to ujawnia, jest podporządkowanie wierzących sług ich
właścicielom, nawet jeśli są oni trudnymi ludźmi (w. 18).
Jednym z podstawowych modeli dla chrześcijańskiego zachowania jest wzorzec Chrystusa – cierpiącego Sługi
(w. 21b – 25). Niezawinione cierpienie staje się łaską dla chrześcijan czyniących dobro, wierzący akceptują je,
jeśli jest ono spowodowane wypełnianiem Bożej woli (w. 19-20).
Piotr opiera się na tekście z Izajasza 53. Składa się on z dwóch części – wzór zachowania Chrystusa w obliczu
Jego niezawinionego cierpienia i zbawienie przez ofiarę Chrystusa.
Pierwsza część przypomina nam, że naśladowanie Jezusa Chrystusa jest oparte na naszym posłuszeństwie
wobec objawionej woli Bożej. Oznacza to stawanie się jak Chrystus – cierpiący Sługa, prowadzenie uczciwego
życia, bez przemocy i zemsty, zerwanie więzów grzechu. Chrześcijanie próbują czynić to, co sprawiedliwe i
składają swoje życie w ręce Pasterza i Stróża ich dusz.
Druga część sugeruje, że nie jesteśmy w stanie wstępować w ślady Chrystusa, polegając na własnych wysiłkach,
lecz jedynie przez łaskę Bożą, przyciągnięci wyjątkowym zbawczym dziełem Chrystusa na krzyżu.
W naszych wzajemnych relacjach, kontaktach międzykościelnych, w naszych misjach i organizacjach mamy
czasami znosić niesprawiedliwe traktowanie i czynić to z uprzejmością i pokorą. Czy jesteśmy gotowi
zaakceptować to bez grymasów, jeśli nasze łagodne zachowanie przyczyni się do rozszerzania ewangelii i
przyniesie chwałę Bogu?
Sprawy do modlitwy:
-
Módlmy się, abyśmy umieli żyć z łaski Bożej przemieniani każdego dnia na podobieństwo Chrystusa i
dawali dobre świadectwo swoim życiem, nawet jeśli oznacza to niezawinione cierpienie.
Módlmy się, abyśmy byli świadomi tego, kim jest Bóg i co uczynił oraz wypełniali Jego wolę w Kościele i
w świecie, a Jego ewangelię i chwałę stawiali zawsze na pierwszym miejscu.
Módlmy się o znanych nam ludzi, którzy są dyskryminowani i odrzucani, ponieważ chcą naśladować
Chrystusa.
Dzień 3 - Przemienieni w oczekiwaniu na Chrystusa Króla
Główny fragment: Psalm 2
Rozważanie
Królowie ziemscy współpracują ze sobą w celu obalenia „Pomazańca Pańskiego” (w. 1 i 2). Piotr i Jan odnieśli te
wiersze do rzymskich i żydowskich władz, które zjednoczyły się w celu zabicia Chrystusa (Dzieje Apostolskie
4,25-27). Pan naśmiewa się z tych ludzkich planów. Jego rządy są utrwalone „na Syjonie” (w. 6). Jego Mesjasz
głosi zarządzenie o sobie: „Synem moim jesteś, dziś cię zrodziłem”. Zarządzenie to naznacza w Nowym
Testamencie trzy role Syna: proroka, arcykapłana i króla (Hebr. 1,5; 5,5; Dz. Ap. 13,33). Zmartwychwstanie
pokazuje nam Bożą aprobatę dla dzieła odkupienia dokonanego przez Pana Jezusa i wskazuje na Jego autorytet
(Dz. Ap. 13,23-33).
Zwycięski Mesjasz otrzyma narody w dziedzictwo i będzie nimi rządził „berłem żelaznym” (w. 9; porównaj: Obj.
12,5), miecz, którym jest „Słowo Boże” należy do „Króla królów i Pana panów” (Obj. 19,13-16; Hebr. 4,12;
porównaj: Izajasza 2, 2-3). W Kościele ten, który zwycięży i który „pełni aż do końca uczynki moje”, będzie
rządził narodami w ten sam sposób (Obj. 2,26).
Będą tacy władcy, którzy odpowiedzą na Boże zaproszenie. Poddadzą się Jemu i będą prowadzeni przez Jego
mądrość. Będą służyć i bać się Pana, będą czcić Syna i ufać Mu (w. 10-12). To jest obietnica dana Abrahamowi,
błogosławieństwo dzieła Chrystusa, które wykonał na krzyżu, błogosławieństwo zbawienia (1 Moj. 12,3; 17,6;
Gal. 3,8 i 14).
Psalm ten przypomina nam, że Chrystus rządzi. To pobudza nas do oddawania czci naszemu Królowi i do
modlitwy, aby nastało Jego Królestwo. Kościół oczekuje ciągle Jego powtórnego przyjścia w chwale, pozostając
zmotywowanym przez słowa wypowiedziane do apostołów: „Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.
Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je
przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia
świata” (Mat. 28,18-20).
Sprawy do modlitwy:
-
Módlmy się o przywódców, którym Pan Bóg dał autorytet w tym pełnym niesprawiedliwości świecie.
Oby poznali dzieło Chrystusa i byli świadomi tego, że służą Panu.
Módlmy się, aby coraz więcej ludzi w różnych miejscach „schroniło się” w Chrystusie i znalazło radość
w Nim!
Dzień 4 - Przemienieni dzięki zwycięstwu nad Złym
Główny fragment: Rzym. 12,17-21
Fragmenty dodatkowe: Psalm 37,1-11
Rozważanie
Dzisiejszy tekst podkreśla pojęcie zwycięstwa w duchu Nowego Testamentu. Kiedy my, ludzie, mówimy o
„zwyciężaniu”, jest to często rozumiane w znaczeniu zemsty, dominacji lub nawet zniszczenia. Natomiast w
Nowym Testamencie znaczenie tego słowa jest inne. „Zwyciążanie” ukazuje nam pewną jakość związaną z
miłością i świętością. Na przykład: prześladowani chrześcijanie zwyciężają, gdy modlą się o tych, którzy ich
gnębią. Za każdym razem, gdy przezwyciężamy nienawiść, rozgoryczenie, chęć zemsty, czynimy to z powodu
odniesionego na krzyżu zwycięstwa naszego Zbawiciela nad Złym. Przez wiarę, wstępujemy w ślady Jego
niespotykanego zwycięstwa. We fragmencie z Listu do Rzymian 8,37 Duch Święty pozostawia nam trafne słowo:
z łaski Bożej jesteśmy „więcej niż zwycięzcami”. Dzięki temu wspaniałemu wyrażeniu nie możemy zapomnieć,
że jesteśmy powiązani ze zwycięstwem Chrystusa jedynie przez nasze osobiste zaangażowanie. Musimy
zdecydowanie potwierdzić to, co Chrystus dokonał już dla nas na krzyżu. Czy możemy być usatysfakcjonowani
zwykłym odrzuceniem zła, podczas gdy o wiele lepiej jest aktywnie szukać dobra? Czy mamy jedynie unikać
ducha zemsty, podczas gdy faktycznie możemy być błogosławieństwem dla tych, którzy uważają się za naszych
wrogów? Programem zostawionym nam przez Pana Jezusa jest zwyciężanie zła dobrem. Psalm 37,3-5 pokazuje
nam trzy ważne podejścia do praktykowania zwycięstwa: ufaj Panu, rozkoszuj się Nim i powierz Mu drogę
swoją. Niech będzie to dzisiaj prawdą dla ciebie!
Sprawy do modlitwy:
-
Jak uczy nas modlitwa Pańska: „… ale nas zbaw od złego”.
„Panie, przez wiarę, pomóż mi zdusić w zarodku wszelkie złe uczucia, które mogą przyjść do mnie i
prowadzić do zła”.
„Panie, uczyń mnie prawdziwym zwycięzcą, zgodnie z duchem Twojego Słowa”.
Dzień 5 - Przemienieni w pokoju zmartwychwstałego Pana
Główny fragment: Jana 20,19-23
Rozważanie
Pan Jezus został zabity i złożony w grobie. Uczniowie boją się, spotykają się w ukryciu. Nagle Chrystus
przychodzi do nich, pokazuje im swoje ręce, bok… Po raz kolejny doświadczają radości i to ich przemienia.
Po pierwsze, radość działa poprzez pokój, który daje im Pan Jezus (w. 19, 21). Jest to pokój, którego potrzebują,
stawiając czoła wrogiemu światu, Ojciec i Syn będą obecni w nich przez Ducha Świętego (14,23-31; 16,33). Po
drugie, to Duch Święty sprawia zmianę w uczniach (w. 22). „Duch prawdy” (14,17; 15,26; 16,13), „Pocieszyciel”
(adwokat: 14,16 i 26; 15,26; 16,7) będzie rekompensował fizyczną nieobecność Chrystusa i uzdolni uczniów do
pełnienia Jego służby (14,12-14), a nawet pozwoli im wykonywać „większe uczynki” (14,12). Duch jest Tym,
który przekona świat o grzechu, sprawiedliwości i przyszłym sądzie (16,8). Po trzecie, przemiana zachodząca w
uczniach poprzez dar pokoju i dar Ducha ma swój cel dla misji, zgodnie z poleceniem z wiersza 21. Misją jest
przede wszystkim przebaczenie grzechów w Jezusie Chrystusie (w.23).
To w Zielone Świątki (Dzieje Ap. 2) uczniowie zostali przemienieni i rozpoczęła się misja. Jezus przewiduje
wpływ, który będą miały przyszłe pokolenia na świat (17, 18-21), ponieważ ewangelia musi być ogłaszana aż po
krańce ziemi (Dzieje Ap. 1,8). Dlatego Pan obiecał być obecny „po wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mat.
28,20). Nie jesteśmy wszyscy obdarowanymi ewangelistami, lecz jako ludzie wierzący jesteśmy wypełnieni
pokojem i Duchem zmartwychwstałego Pana, i dlatego musimy być włączeni w ogłaszanie „cnót tego, który
was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości” (1 Piotra2,9).
Sprawy do modlitwy:
-
Dziękujemy Bogu za posłanie Chrystusa na świat.
-
Dziękujemy Bogu za posłanie pierwszych uczniów.
-
Dziękujemy Bogu za Jego dar pokoju i dar Ducha dla nas.
-
Módlmy się, aby Bóg pracował w nas i pomógł nam ogłaszać ewangelię aż po krańce ziemi. Módlmy
się, aby Bóg powoływał ewangelistów; żeby każdy z nas, każda kobieta, mężczyzna, dziewczyna i
chłopiec złożyli do dyspozycji Bogu wszelkie swoje zdolności dla służby głoszenia Dobrej Nowiny;
abyśmy wszyscy byli odważni i wykorzystywali dla Chrystusa każdą okazję do składania świadectwa
(patrz: 1 Piotra 3,15; Kol. 4, 5-6).
Dzień 6 – Przemienieni przez Bożą miłość
Główny fragment: Jana 15,9-17
Fragment dodatkowy: 1 Piotra 4,10
Rozważanie
Dzisiejszy temat wprowadza nas w centrum dwóch rzeczywistości, które wydają się całkowicie od siebie różnić
– ludzka miłość jest ograniczona i grzeszna, a Boża jest bezgraniczna. Wydaje się, że nie ma punktu wspólnego
dla tych dwóch przeciwieństw, a jednak spotykają się one na krzyżu.
Bóg w swojej miłości przemienia grzesznych ludzi, aby stali się jak On. Czy chrześcijanie mają więc monopol na
miłość? Z pewnością nie! Chrześcijańska miłość jest inna. Pochodzi ona od Boga i skierowana jest po prostu na
Jego chwałę do świata (Jana 15,9 i 12).
Miłość Jezusa pochodzi od Boga. Jego miłość jest czysta, niesamolubna, bezwarunkowa, bezstronna, troszczy
się bardziej o innych niż o siebie, wszystko wybacza, wszystko znosi (1 Kor. 13). Ojciec pokazał swoją miłość
światu na krzyżu w Synu, Jezusie.
Jeśli Jezus kocha nas tak, jak kocha nas Jego Ojciec, to my powinniśmy kochać również taką miłością. To coś
więcej niż nasze ludzkie uczucia i emocje. Jezus powiedział: „Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać
będziecie” (Jana 14,15). Tak więc miłość Boga, to robienie tego, co powiedział. Nikt nie może kochać Boga z
żarliwością i bezinteresownością, którą Bóg nam okazał. Jezus nakazał swoim naśladowcom okazywać miłość
Jemu poprzez kochanie innych: „… abyście się wzajemie miłowali, jak Ja was umiłowałem… Jesteście
przyjaciółmi moimi, jesli czynić będziecie, co wam przykazuję” (Jana 15,12-14).
Nie ma wątpliwości, co do Bożej miłości do nas. Udowodnił to na krzyżu. Nasza miłość do Boga będzie
prawdziwa, jeśli będziemy się kochać wzajemnie.
Ludzie, których kochamy i którzy nas nie lubią, są jak bardzo skalista droga. Są jednak tą drogą, którą każe nam
iść Jezus. Chrześcijanie wykonują Bożą wolę, okazując miłość ludziom. „Jeśli mnie kochacie, miłujcie się
wzajemnie”.
Sprawy do modlitwy:
-
Módlmy się o studentów teologii i praktykantów w służbie, aby nie tylko napełniali swoje głowy
wiedzą, lecz by również byli przemieniani przez Bożą miłość.
-
Ludzie coraz uważają, że Kościół coraz bardziej traci na znaczeniu. Módlmy się, aby stał się tym, czym
miał być w założeniu – wspólnotą przemienioną przez Boga i świadectwem wobec świata.
Dzień 7 – Przemienieni przez Ducha Świętego
Główny fragment: 2 Kor. 3,12-18
Fragment dodatkowy: Ezechiela 37,1-14
Rozważanie
Stwierdzenia Pawła w stosunku do Żydów i pogan są bardzo wyraźne: „ich myśli są zasłonięte”1, na ich oczach
jest „zasłona” (Ef. 2,1). Jedynie „resztka” odpowiada na wezwanie Mesjasza. „Zasłona zostaje usunięta”
wskutek odpowiedzi, którą nazywamy „nawróceniem”. Jakie jest znaczenie słowa „zasłona” i bycie
„zasłoniętym”, które pojawia się sześć razy w tekście? Prawo Mojżesza było tymczasową miarą w oczekiwaniu
na Mesjasza, który miał być objawiony. Dlatego właśnie Mojżesz zasłaniał swoją twarz, co symbolizowało, że
2
Prawo miało swój cel . Jak mówi Paweł: „… końcem zakonu jest Chrystus…” (Rzymian 10,4). Żydzi, skupiając się
przesadnie na zasadach, pozostawali w niewoli i nie mogli zobaczyć prawdziwego znaczenia Prawa (Gal. 4,24).
To Duch Boży żyjący w nas daje objawienie i wewnętrzną przemianę. Zostajemy przeniesieni z niewoli do
3
wolności . Ta wolność jest wolnością od grzechu i wszelkiego rodzaju legalizmu. Paradoksalnie, wolność
oznacza również bycie „niewolnikiem Chrystusa” (Ef. 6,6). Skutkiem tego jest to, że każdy naśladowca Chrystusa
staje się nowym Mojżeszem z odsłoniętą twarzą, ponieważ cel został osiągnięty. Duch Chrystusa żyje w nas.
Chrześcijanie są „wypolerowani jak lustro” 4. W czasach Pawła lustra wytwarzane były z wysoce polerowanego
metalu. „Duch Pański” wnosi tę przemianę, czyniąc nas takim lustrem. „Z chwały w chwałę”, z przemiany na
przemianę staję się coraz bardziej podobny do „obrazu” Chrystusa, aż do ostatecznego zmartwychwstania.
Ostrzeżenie dla wszystkich chrześcijan! Jest tysiące sposobów zakładania z powrotem zasłony. Wszelkie formy
legalizmu są przeciwstawione Duchowi życia. Nawrócenie jest jedynym sposobem, w który możemy wypełnić
wolę Ojca w praktyce. Jak? „Wszystko”, co mamy uczynić, to szukać Pana poprzez studiowanie Jego Słowa,
spędzanie czasu z Nim, chwalenie i uwielbianie Go w naszym codziennym życiu, będąc posłusznym Jemu i
prowadzeniu Jego Ducha! Jeśli to uczynimy, Jego niebiańskie światło będzie świecić nad nami i lustro będzie
coraz bardziej wypolerowane, by odbijać Bożą chwałę.
Sprawy do modlitwy:
1
-
Módlmy się, aby Duch Pański kontynuował Swoje dogłębne działanie w nas, jak to czynił w wizji
wyschłych kości (Ez. 37,1-14).
-
Pozwólmy, aby Pan starł nasze niedoskonałości, tak jak metal starych luster i aby On mógł się w nas
odbijać.
-
Módlmy się, abyśmy nie pozwolili zasłonie dostać się pomiedzy nas i Źródło wszelkiego życia. Módlmy
się o wiedzę i objawienie Chrystusa, które to On sam przekazuje przez swego Ducha.
-
Módlmy się, abyśmy jak lustra pozwoli Panu, by nas używał w ogłaszaniu Tego, który jest celem Prawa
– Chrystusa, naszego Pana.
Porównaj czasownik – Mar. 6,52; 8.17; Jana 12,40 i Rzym 11,7.
Niektóre tłumaczenia mówiły „koniec”, co komplikuje zrozumienie tekstu.
3
Patrz „wolność”: Rzym. 8,21; 1 Kor. 10,29; Gal. 2,4; 5,1 i 13; Jakuba 1,25; 2,12; 1 Piotra 2,16,19.
4
Czasownik ten jest często tłumaczony jako „odbijać jak lustro”. Proponujemy bliższe oryginałowi tłumaczenie.
2
Dzień 8 – Zjednoczeni pod rządami Chrystusa
Główny fragment: Objawienie 3,21
Fragmenty dodatkowe: Psalm 97
Rozważanie
Porzuć miernotę i przyłącz się do zwycięzców! – tak Jezus wzywa Kościół w Laodycei, ostatni z siedmiu
Kościołów w Objawieniu Jana. Byli oni obojętni – ani gorący, ani zimni (Obj. 3,15). Jest to dzisiaj zbyt
powszechne. Nie chcemy spowodować zamieszania. Jesteśmy w stanie tolerować wszystko, dopóki służy to
naszemu dobremu samopoczuciu. W ten sposób jednak nie można się podobać Bogu.
Jezus ostrzega, że „zwymiotuje” obojętny kościół. Jednocześnie obiecuje uzdrowić i przemienić każdego, kto
zwróci się do Niego. Nie ma potrzeby rozglądać się po świecie w poszukiwaniu guru. Chrystus stoi u drzwi i
puka. Przez swojego Ducha Świętego prowadzi On wszystkich tych, którzy rozmyślają nad Jego Słowem. Daje im
na nowo pełną pasji pierwszą miłość.
Przesłanie do chrześcijan w Laodycei kończy się pewną, hojną i trwałą obietnicą: „Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze
mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie” (Obj. 3,21). Wszyscy,
którzy otworzą swoje życie dla Jezusa, przyłączą się do zwycięskiego zespołu. Miliony wykupionych ludzi z
każdego plemienia i języka będą miały udział w chwale Chrystusa. Przyłączą się do całego stworzenia w
uwielbianiu wszechmocnego Pana (Psalm 97).
Modlitwa
-
„Panie, pomóż mi porzucić miernotę i duchową samowystarczalność. Pomóż odkryć na nowo Twoją
ogromną miłość do mnie. Proszę, skłoń moje serce do żarliwości dla Ciebie każdego dnia”.
-
„Panie, modlimy się o wspólnoty, pastorów i chrześcijan, którzy stracili przekonanie do prawdy
ewangelii i gorliwość do służenia Tobie”.
Serdeczne podziękowania dla tych, którzy napisali rozważania na każdy dzień.
Autorzy:
-
Dzień 1: Faculté Libre de Théologie Evangélique de Vaux-sur-Seine et Institut Biblique de Nogent
(Francja)
-
Dzień 2: Institut Biblique de Genève (Szwajcaria)
-
Dzień 3: Faculté Jean Calvin (Francja)
-
Dzień 4: Institut de Théologie Biblique des ADD (Francja)
-
Dzień 5: Institut Biblique Belge (Belgia)
-
Dzień 6: Centre Universitaire Protestant d'Etudes Interculturelles (Belgia)
-
Dzień 7: Institut Biblique Et Théologique d'Orvin (Szwajcaria)
-
Dzień 8: Institut Biblique et Missionnaire Emmaüs (Szwajcaria).
Tłumaczenie i korekta: Zespół Społeczności Ewangelizacji Dzieci w Polsce