Niedziela Palmowa w roku B: Mk 11,1-10

Ez 34,23-24 I ustanowię nad nimi jednego pasterza, który je będzie pasł, mego sługę,
Dawida. On je będzie pasł, on będzie ich pasterzem. A Ja, Pan, będę ich Bogiem, sługa zaś mój,
Dawid, będzie władcą pośród nich. Ja, Pan, to powiedziałem.
Am 9,11-12 W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny,
ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie
narody, nad którymi wzywano mojego imienia - wyrocznia Pana, który to uczyni.
Łk 1,31-33 Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i
będzie nazwany Synem NajwyŜszego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie
panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Ps 148,1 Chwalcie Pana z niebios, chwalcie Go na wysokościach!
Łk 2,14 «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania».
Łk 19,38-40 I wołali głośno: «Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój
w niebie i chwała na wysokościach». Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego:
«Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!» Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną,
kamienie wołać będą».
Anonim z XII w., Homilia 11
Gdy Pan nasz Jezus Chrystus przybył do miasta Jerozolimy na sześć dni przed swoją
męką; wielkie tłumy, które zgromadziły się w Jerozolimie, aby tam obchodzić Paschę
wedle Prawa MojŜeszowego, chwyciwszy gałązki palm wybiegły Mu naprzeciw, aby przez
palmy okazać zwycięstwo jakoby ziemskiego króla w ludzie Izraela. U staroŜytnych
bowiem panował zwyczaj, aby zwycięzcom dawać palmy. Niektórzy jednak spośród tego
tłumu ucinali gałęzie z drzew, szczególnie z oliwek, bo rzecz działa się na Górze Oliwnej,
aby w razie potrzeby wygładzać drogę nadchodzącemu Panu. Tak powstał zwyczaj
dzisiejszego święta, abyśmy śpiewając pieśń, nieśli w rękach gałązki palm czy oliwek i
abyśmy tę niedzielę nazywali niedzielą gałązek palmowych lub oliwnych.
Lecz fakt, Ŝe niesiemy te gałązki zawiera w sobie wielką tajemnicę. Oliwka bowiem,
niosąca w owocu ukojenie bólu i trudu, oznacza uczynki miłosierdzia; takŜe i słowo
„miłosierdzie“ po grecku brzmi „oleos“. Palma zaś, choć ma twardy pień, posiada
wspaniały koniec, czyli koronę, czym pokazuje, Ŝe przez twardość Ŝycia mamy się
wznosić ku piękności ziemskiej ojczyzny. I dlatego Dawid, poeta i psalmista, śpiewa o
męŜu sprawiedliwym: „Sprawiedliwy zakwitnie jak palma“ (Ps 91,13). Nieśmy więc
gałązki oliwne w ręku, okazując w postępowaniu moc miłosierdzia. Weźmy więc i gałązki
palm, abyśmy za spełnione uczynki miłosierdzia nie wyglądali ziemskich radości, ale
piękna niebiańskiej ojczyzny, gdzie nas wyprzedził Pan nasz Jezus Chrystus, który wedle
Apostoła jest kresem Prawa dla kaŜdego wierzącego (Rz 10,9).
Nie pominiemy jednak wiersza psalmu, który śpiewał tłum wybiegłszy naprzeciw Panu:
„Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławione królestwo
ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!” (Mk 11,9-10).
Nadejście bowiem wcielenia Pańskiego nie tylko stanowiło zbawienie ludzi na ziemi, ale
takŜe aniołów w niebie, bo w miarę jak ludzie na ziemi są zbawieni, zostaje uzupełniona
liczba aniołów zmniejszona upadkiem szatana. A więc „Hosanna na wysokości“ to jakby
było powiedziane: „Zbaw nas Ty, który jesteś zbawieniem na niebiosach“. I gdy bardzo
poboŜnie błagają o to zbawienie, ponownie mówią: „Hosanna na wysokości“.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
Niedziela Palmowa w roku B:
Mk 11,1-10
1.
Gdy się zbliŜali do Jerozolimy, do Betfage i Betanii na Górze Oliwnej,
posłał dwóch spośród swoich uczniów
2. i rzekł im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz przy wejściu do niej
znajdziecie oślę uwiązane, na którym jeszcze nikt z ludzi nie siedział.
OdwiąŜcie je i przyprowadźcie tutaj!
3. A gdyby was kto pytał, dlaczego to robicie, powiedzcie: Pan go potrzebuje i
zaraz odeśle je tu z powrotem.
4. Poszli i znaleźli oślę przywiązane do drzwi z zewnątrz, na ulicy. Odwiązali je,
5. a niektórzy ze stojących tam pytali ich: Co to ma znaczyć, Ŝe odwiązujecie
oślę?
6. Oni zaś odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił. I pozwolili im.
7. Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On
wsiadł na nie.
8. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach.
9. A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: Hosanna!
Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.
10. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna
na wysokościach!
1 Gdy się zbliŜali do Jerozolimy, do Betfage i Betanii na Górze
Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów i rzekł im:
2 Sam 15,30 Dawid tymczasem wstępował na Górę Oliwną. Wchodził na nią płacząc i
mając głowę zasłoniętą. Szedł boso. RównieŜ wszyscy ludzie, którzy mu towarzyszyli, zasłonili
swe głowy i wstępując na górę płakali.
Za 14,4 W owym dniu dotknie stopami Góry Oliwnej, która jest naprzeciw Jerozolimy od
strony wschodniej, a Góra Oliwna rozstąpi się w połowie od wschodu ku zachodowi i
powstanie wielka dolina. Połowa góry przesunie się na północ, a połowa na południe.
Mt 24,3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie i pytali na osobności:
«Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i końca świata?»
Dz 1,12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leŜy blisko Jerozolimy,
w odległości drogi szabatowej.
Mk 6,7 Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im teŜ
władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, Ŝeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski:
ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie.
2-3 «Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz przy wejściu do niej
znajdziecie oślę uwiązane, na którym jeszcze nikt z ludzi nie siedział.
OdwiąŜcie je i przyprowadźcie tutaj! A gdyby wam kto co mówił,
powiecie: „Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści”».
Ps 24,1 Do Pana naleŜy ziemia i to, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.
Dz 10,36 Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On
to jest Panem wszystkich.
Dz 17,24-25 Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i
ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką i nie odbiera posługi z rąk
ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim Ŝycie i oddech, i wszystko.
Hbr 2,6-9 Czym jest człowiek, Ŝe pamiętasz o nim, albo syn człowieczy, Ŝe się troszczysz o
niego; mało co mniejszym uczyniłeś go od aniołów, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Wszystko
poddałeś pod jego stopy. PoniewaŜ zaś poddał Mu wszystko, nic nie zostawił nie poddanego
Jemu. Teraz wszakŜe nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane. Widzimy
natomiast Jezusa, który mało od aniołów był pomniejszony, chwałą i czcią ukoronowanego za
cierpienia śmierci, iŜ z łaski BoŜej za wszystkich zaznał śmierci.
1 Krn 29,12-18 Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą, Ty nad wszystkim panujesz, a w
ręku Twoim siła i moc, i ręką Twoją wywyŜszasz i utwierdzasz wszystko. Teraz więc, BoŜe
nasz, dzięki Ci składamy i wychwalamy przesławne imię Twoje. CzymŜe ja jestem i czym jest
lud mój, Ŝebyśmy Ci mogli ofiarować dobrowolnie te rzeczy? Albowiem od Ciebie to wszystko
pochodzi i co z ręki Twojej mamy, dajemy Tobie. Jesteśmy bowiem pielgrzymami przed Tobą i
przychodniami, jak byli wszyscy przodkowie nasi; dni nasze jak cień na ziemi mijają bez
Ŝadnej nadziei. O Panie, BoŜe nasz, całe to bogactwo, któreśmy przygotowali, by zbudować
dom Tobie i Twemu świętemu imieniu, z ręki Twojej pochodzi i wszystko jest Twoje. Wiem, o
BoŜe mój, Ŝe Ty badasz serce i upodobałeś sobie szczerość; ja teŜ w szczerości serca mojego
ofiarowałem dobrowolnie to wszystko, a teraz z radością widzę, Ŝe i lud Twój tutaj obecny
pospieszył z dobrowolnymi ofiarami dla Ciebie. O Panie, BoŜe ojców naszych, Abrahama,
Izaaka i Izraela, zachowaj to na zawsze jako wyraz myśli i uczuć ludu Twego i skieruj ich serca
ku Tobie.
Ps 110,3 Przy Tobie panowanie w dniu Twej potęgi, w świętych szatach będziesz. Z łona
jutrzenki jak rosę Cię zrodziłem».
4 Poszli i znaleźli oślę przywiązane do drzwi z zewnątrz, na ulicy.
Odwiązali je,
Mt 21,6-7 Uczniowie poszli i uczynili, jak im Jezus polecił. Przyprowadzili oślicę i źrebię i
połoŜyli na nie swe płaszcze, a On usiadł na nich.
Łk 19,32-34 Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali
oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?» Odpowiedzieli: «Pan go
potrzebuje».
J 2,5 Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».
Hbr 11,8 Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania BoŜego, by
wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie.
5-7 a niektórzy ze stojących tam pytali ich: «Co to ma znaczyć, Ŝe
odwiązujecie oślę?» Oni zaś odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił. I
pozwolili im. Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe
płaszcze, a On wsiadł na nie.
2 Krl 9,13 Wtedy pospiesznie zdjęli swoje okrycia, rozesłali je pod nim, na samych
stopniach, zatrąbili i ogłosili: «Jehu jest królem!»
J 12,12-16 Nazajutrz wielki tłum, który przybył na święto, usłyszawszy, Ŝe Jezus przybywa
do Jerozolimy, wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna!
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie oraz «Król izraelski!» A gdy Jezus znalazł
osiołka, dosiadł go, jak jest napisane: Nie bój się, Córo Syjońska! Oto Król twój przychodzi,
siedząc na oślęciu. Z początku Jego uczniowie tego nie zrozumieli. Ale gdy Jezus został
uwielbiony, wówczas przypomnieli sobie, Ŝe to o Nim było napisane i Ŝe tak Mu uczynili.
8 Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na
polach.
Kpł 23,39-42 Tak więc piętnastego dnia siódmego miesiąca, kiedy zbierzecie plony ziemi,
będziecie obchodzić święto Pana przez siedem dni. Pierwszego dnia jest uroczysty szabat.
Ósmego dnia takŜe uroczysty szabat. Weźcie sobie pierwszego dnia owoce pięknych drzew,
liście palmowe, gałązki gęstych drzew i wierzb nadrzecznych. Będziecie się weselić przed
Panem, Bogiem waszym, przez siedem dni. Będziecie obchodzić to święto dla Pana co roku
przez siedem dni. To jest ustawa wieczysta dla waszych pokoleń. W siódmym miesiącu
będziecie je obchodzić. Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach.
9 A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: «Hosanna!
Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.
Ps 118,25-26 O Panie, wybaw! O Panie, daj pomyślność! Błogosławiony, który przybywa
w imię Pańskie! Błogosławimy wam z domu Pańskiego.
Łk 19,37-38 ZbliŜał się juŜ do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło
wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: «Błogosławiony Król,
który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach».
J 12,12-15 Nazajutrz wielki tłum, który przybył na święto, usłyszawszy, Ŝe Jezus przybywa
do Jerozolimy, wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna!
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie oraz Król izraelski! A gdy Jezus znalazł
osiołka, dosiadł go, jak jest napisane: Nie bój się, Córo Syjońska! Oto Król twój przychodzi,
siedząc na oślęciu.
J 19,15 A oni krzyczeli: «Precz! Precz! UkrzyŜuj Go!» Piłat rzekł do nich: «CzyŜ króla
waszego mam ukrzyŜować?» Odpowiedzieli arcykapłani: «Poza Cezarem nie mamy króla».
10 Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi.
Hosanna na wysokościach!»
Iz 9,6 Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego
królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
Jr 33,15-17 W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo
sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi. W owych dniach Juda
dostąpi zbawienia, a Jerozolima będzie mieszkała bezpiecznie. To zaś jest imię, którym ją będą
nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”. To bowiem mówi Pan: Nie zabraknie Dawidowi
potomka zasiadającego na tronie domu Izraela.