32. Zarządzanie ryzykiem finansowym - KGHM

Transkrypt

32. Zarządzanie ryzykiem finansowym - KGHM
Roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe
Polityka rachunkowości i inne informacje objaśniające
32. Zarządzanie ryzykiem finansowym
Główne ryzyka finansowe, na które Grupa Kapitałowa jest narażona w ramach prowadzonej działalności to:
ryzyka rynkowe:
ryzyko zmian cen metali,
ryzyko zmian kursów walutowych,
ryzyko cenowe związane z inwestycjami w dłużne papiery wartościowe i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,
ryzyko cenowe związane z inwestycjami w akcje spółek notowanych na giełdzie,
ryzyko zmian stóp procentowych,
ryzyko płynności,
ryzyko kredytowe.
Jednostka Dominująca w oparciu o przyjęte Zasady Zarządzania Ryzykiem Rynkowym, Politykę Zarządzania Płynnością Finansową oraz Politykę Zarządzania
Ryzykiem Kredytowym w sposób świadomy i odpowiedzialny zarządza zidentyfikowanymi rodzajami ryzyka finansowego. W Grupie KGHM INTERNATIONAL LTD.
(KGHM INTERNATIONAL LTD.) zasady zarządzania ryzykiem finansowym zostały określone w Polityce Inwestycyjnej.
Jednostka Dominująca sprawuje nadzór nad procesem zarządzania płynnością oraz pozyskiwaniem finansowania zewnętrznego w Grupie.
Grupa Kapitałowa na bieżąco identyfikuje i mierzy ryzyka finansowe, a także podejmuje działania mające na celu minimalizację ich wpływu na sytuację finansową.
Zrozumienie zagrożeń mających swoje źródło w ekspozycji na ryzyka finansowe, odpowiednia struktura organizacyjna i procedury pozwalają na lepszą realizację
zadań.
Proces zarządzania ryzykiem finansowym w Jednostce Dominującej wspomagany jest przez pracę Komitetu Ryzyka Rynkowego oraz Komitetu Ryzyka Kredytowego.
32.1. R y zy k o r y nk owe
Poprzez ryzyko rynkowe, na które narażona jest Grupa Kapitałowa rozumie się możliwość negatywnego wpływu na wyniki Grupy wynikającą ze zmiany cen
rynkowych towarów, kursów walutowych i stóp procentowych, a także cen dłużnych papierów wartościowych, jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych
oraz cen akcji spółek notowanych na giełdach.
32.1.1. Zas ady i t echnik i zar ządzania r y zy k iem r y nk owy m w Jednos t ce Dominuj ącej
Jednostka Dominująca aktywnie zarządza ryzykiem rynkowym, na które jest narażona. Zgodnie z przyjętą polityką, celami procesu zarządzania ryzykiem rynkowym
są:
ograniczenie zmienności wyniku finansowego,
zwiększenie prawdopodobieństwa realizacji założeń budżetowych,
utrzymanie w dobrej kondycji finansowej,
wspieranie procesu podejmowania decyzji strategicznych w obszarze działalności inwestycyjnej, z uwzględnieniem źródeł finansowania inwestycji.
Wszystkie cele zarządzania ryzykiem rynkowym należy rozpatrywać łącznie, a ich realizacja jest zależna przede wszystkim od sytuacji wewnętrznej Jednostki
Dominującej oraz warunków rynkowych.
Jednostka Dominująca stosuje zintegrowane podejście do zarządzania ryzykiem rynkowym, na które jest narażona. Oznacza to podejście do ryzyka rynkowego
ogółem, a nie do jego poszczególnych elementów osobno. Przykład stanowią transakcje zabezpieczające na rynku walutowym, które są ściśle związane z kontraktami
zawieranymi na rynku metali. Zabezpieczanie cen sprzedaży metali determinuje prawdopodobieństwo uzyskania określonych przychodów ze sprzedaży w USD, które
to stanowią pozycję zabezpieczaną dla strategii na rynku walutowym.
Stosuje się stopniowe i konsekwentne podejście w zarządzaniu ryzykiem rynkowym. W miarę upływu czasu wdrażane są kolejne strategie zabezpieczające,
obejmujące coraz większą część produkcji i przychodów ze sprzedaży oraz coraz dalsze okresy. W rezultacie, możliwe jest zabezpieczenie się Jednostki Dominującej
przed nieoczekiwanym załamaniem się cen na rynku srebra oraz miedzi, a także gwałtowną aprecjacją złotego względem dolara amerykańskiego. Dzięki temu unika
się również angażowania znacznego wolumenu lub nominału na jednym poziomie cenowym.
Jednostka Dominująca na bieżąco prowadzi analizy rynków metalowych oraz walutowych, które są podstawą w podejmowaniu decyzji o wdrożeniu strategii
zabezpieczających.
Główną techniką zarządzania ryzykiem rynkowym są strategie zabezpieczające wykorzystujące instrumenty pochodne. Wykorzystuje się również hedging naturalny.
Przy wyborze strategii zabezpieczających Jednostka Dominująca uwzględnia następujące czynniki: aktualne i prognozowane warunki rynkowe, sytuację wewnętrzną
oraz koszt zabezpieczenia. Stosuje tylko te instrumenty pochodne, które jest w stanie wycenić wewnętrznie z zastosowaniem standardowych modeli wyceny dla
danego instrumentu, jak również może zbyć je bez znacznej utraty wartości u kontrahenta innego niż ten, z którym pierwotnie zawarła transakcję. Do wyceny
rynkowej danych instrumentów Jednostka Dominująca wykorzystuje informacje uzyskane z wiodących serwisów informacyjnych, banków oraz firm brokerskich.
Polityka wewnętrzna Jednostki Dominującej regulująca zasady zarządzania ryzykiem rynkowym dopuszcza stosowanie następujących rodzajów instrumentów:
kontrakty swap,
kontrakty forward, futures,
kontrakty opcyjne,
struktury złożone z wyżej wymienionych instrumentów.