BA DA NIE I TE RA PIA OD CIN KA PIER SIO WE GO KRĘ GO SŁU

Transkrypt

BA DA NIE I TE RA PIA OD CIN KA PIER SIO WE GO KRĘ GO SŁU
Fizjoterapia III_czesc 1 2015-01-08 12:47 Page 31
3. METODA DOKTORA ACKERMANNA – OSTEOPATIA STRUKTURALNA I ŁAGODNA CHIROPRAKTYKA
31
I
Andrzej Permoda  Jarosław Jasięga
Ryc. 3.11. Chwyt „od góry”. Źródło: materiały własne
Ryc. 3.13. Kręg piersiowy pacjenta poddawanego zabiegowi w pozycji
leżenia przodem (widok z góry). Linia przerywana pokazuje prawidłowe
położenie kręgu. Źródło: Ackermann Institute
Ryc. 3.12. Chwyt „od dołu”. Źródło: materiały własne
BADANIE I TERAPIA
ODCINKA PIERSIOWEGO KRĘGOSŁUPA
Ryc. 3.14. Kręg piersiowy: 1 – oś rotacyjna kręgu, 2 – droga
przemieszczania kręgu tworzona przez obie płaszczyzny stawów
międzywyrostkowych, 3 – staw międzywyrostkowy tylny, 4 – aktywne
ramię dźwigni biegnące od osi obrotu do powierzchni kontaktowej dłoni.
Czerwona strzałka wskazuje stronę bolesną podczas palpacji.
Źródło: Ackermann Institute
Badanie kręgosłupa piersiowego
W obrębie kręgosłupa piersiowego, żeber i mostka można zaobserwować wiele połączeń stawowych. Z jednej strony cała klatka
piersiowa ma być swoistą ramą dla znajdujących się w niej narządów, które ma chronić przed działaniem sił z zewnątrz. Z drugiej
strony, musi zapewnić elastyczność połączeń w swoim obrębie,
a głównie współdziałając z obręczą barkową zagwarantować możliwość pełnego wykorzystania funkcji kończyny górnej. Znajdujące się w sąsiedztwie kręgosłupa piersiowego struktury autonomicznego układu nerwowego mogą w przypadku przemieszczeń
w tym rejonie prowokować dodatkowe reakcje wegetatywne (np.
pocenie, uczucie chłodu, zmęczenia, zmiany w oddychaniu i trawieniu). Z wieloletniego doświadczenia w stosowaniu metody Ackermanna wynika, że najistotniejsze jest wykonanie terapii sąsiadujących ze sobą dwóch segmentów, w których występuje
przeciwny kierunek pochylenia bocznego. Dwa żebra przynależne do tego obszaru po jednej stronie zbliżają się do siebie,
a po przeciwnej oddalają. Są to często spotykani w gabinetach pacjenci, którzy zgłaszają niejednokrotnie ostry, kłujący ból, którego
umiejscowienie są w stanie bardzo dokładne wskazać.
Dysfunkcja w kierunku pochylenia bocznego
Podczas badania odcinka piersiowego terapeuta stwierdza przemieszczenia w kierunku pochylenia bocznego oraz rotacji. Te dwie
dysfunkcje, w przypadku ich stwierdzenia, zostaną poddane korekcji.
Terapeuta wykonuje badanie palpacyjne kręgów piersiowych
chwytami pęsetowymi (w przypadku pochylenia bocznego). Pochylenie boczne jest dysfunkcją w płaszczyźnie czołowej. Efektem jest
skośne ustawienie wyrostka kolczystego (w prawo lub lewo) oraz
przemieszczenie kaudalne jednego i kranialne drugiego z wyrostków poprzecznych.
Dysfunkcja w kierunku rotacji
Badanie wykonywane przez terapeutę w celu stwierdzenia dysfunkcyjnego ustawienia rotacyjnego kręgu w odcinku piersiowym opiera się na tych samych zasadach, co badanie rotacji w odcinku lędźwiowym. Palpacja jest wykonywana w kierunku wentralnym
na wysokości wyrostków poprzecznych. Porównanie różnicy głębo-