BA DA NIE I TE RA PIA OD CIN KA PIER SIO WE GO KRĘ GO SŁU
Transkrypt
BA DA NIE I TE RA PIA OD CIN KA PIER SIO WE GO KRĘ GO SŁU
Fizjoterapia III_czesc 1 2015-01-08 12:47 Page 31 3. METODA DOKTORA ACKERMANNA – OSTEOPATIA STRUKTURALNA I ŁAGODNA CHIROPRAKTYKA 31 I Andrzej Permoda Jarosław Jasięga Ryc. 3.11. Chwyt „od góry”. Źródło: materiały własne Ryc. 3.13. Kręg piersiowy pacjenta poddawanego zabiegowi w pozycji leżenia przodem (widok z góry). Linia przerywana pokazuje prawidłowe położenie kręgu. Źródło: Ackermann Institute Ryc. 3.12. Chwyt „od dołu”. Źródło: materiały własne BADANIE I TERAPIA ODCINKA PIERSIOWEGO KRĘGOSŁUPA Ryc. 3.14. Kręg piersiowy: 1 – oś rotacyjna kręgu, 2 – droga przemieszczania kręgu tworzona przez obie płaszczyzny stawów międzywyrostkowych, 3 – staw międzywyrostkowy tylny, 4 – aktywne ramię dźwigni biegnące od osi obrotu do powierzchni kontaktowej dłoni. Czerwona strzałka wskazuje stronę bolesną podczas palpacji. Źródło: Ackermann Institute Badanie kręgosłupa piersiowego W obrębie kręgosłupa piersiowego, żeber i mostka można zaobserwować wiele połączeń stawowych. Z jednej strony cała klatka piersiowa ma być swoistą ramą dla znajdujących się w niej narządów, które ma chronić przed działaniem sił z zewnątrz. Z drugiej strony, musi zapewnić elastyczność połączeń w swoim obrębie, a głównie współdziałając z obręczą barkową zagwarantować możliwość pełnego wykorzystania funkcji kończyny górnej. Znajdujące się w sąsiedztwie kręgosłupa piersiowego struktury autonomicznego układu nerwowego mogą w przypadku przemieszczeń w tym rejonie prowokować dodatkowe reakcje wegetatywne (np. pocenie, uczucie chłodu, zmęczenia, zmiany w oddychaniu i trawieniu). Z wieloletniego doświadczenia w stosowaniu metody Ackermanna wynika, że najistotniejsze jest wykonanie terapii sąsiadujących ze sobą dwóch segmentów, w których występuje przeciwny kierunek pochylenia bocznego. Dwa żebra przynależne do tego obszaru po jednej stronie zbliżają się do siebie, a po przeciwnej oddalają. Są to często spotykani w gabinetach pacjenci, którzy zgłaszają niejednokrotnie ostry, kłujący ból, którego umiejscowienie są w stanie bardzo dokładne wskazać. Dysfunkcja w kierunku pochylenia bocznego Podczas badania odcinka piersiowego terapeuta stwierdza przemieszczenia w kierunku pochylenia bocznego oraz rotacji. Te dwie dysfunkcje, w przypadku ich stwierdzenia, zostaną poddane korekcji. Terapeuta wykonuje badanie palpacyjne kręgów piersiowych chwytami pęsetowymi (w przypadku pochylenia bocznego). Pochylenie boczne jest dysfunkcją w płaszczyźnie czołowej. Efektem jest skośne ustawienie wyrostka kolczystego (w prawo lub lewo) oraz przemieszczenie kaudalne jednego i kranialne drugiego z wyrostków poprzecznych. Dysfunkcja w kierunku rotacji Badanie wykonywane przez terapeutę w celu stwierdzenia dysfunkcyjnego ustawienia rotacyjnego kręgu w odcinku piersiowym opiera się na tych samych zasadach, co badanie rotacji w odcinku lędźwiowym. Palpacja jest wykonywana w kierunku wentralnym na wysokości wyrostków poprzecznych. Porównanie różnicy głębo-