Radar dopplerowski wysyła falę elektromagnetyczną o - e

Radar dopplerowski wysyła falę elektromagnetyczną o konkretnej częstotliwości. Po odbiciu
od obiektu, wraca do radaru i jest analizowana. Jeśli fala odbita ma częstotliwość mniejszą niż
fali emitowanej- badany obiekt zbliża się do radaru. Jeśli częstotliwość fali odbitej jest
większa od wzorcowej- obiekt oddala się.
Różnica częstotliwości jest przeliczana na prędkość obiektu za pomocą następującego wzoru:
1 f
c
2 f
gdzie: c- prędkość światła (fali elektromagnetycznej) w powietrzu, f - różnica
częstotliwości pomiędzy falą emitowaną i odbitą, f – częstotliwość fali emitowanej.
v
Mierzona prędkość jest równa rzeczywistej prędkości obiektu tylko wtedy, gdy kierunek
ruchu pokrywa się z kierunkiem wyznaczonym przez falę emitowaną / odbitą. Jeśli te dwa
kierunki nie pokrywają się, wtedy pomiar jest niedokładny. Mierzona jest jedynie składowa
radialna prędkości obiektu ( v cos  ), a nie prędkość całkowita (v). Z poniższego wykresu
możemy wywnioskować- im większy jest kąt pomiędzy obu kierunkami, tym mniejszą
prędkość rejestruje radar.
Prędkość v jest prędkością obiektu tylko wtedy, gdy radar pozostaje nieruchomy. Jeśli radar
oraz badany obiekt poruszają się, wtedy v przedstawia różnicę prędkości pomiędzy radarem a
obiektem. Prędkość v jest prędkością względną, tzn, jeśli radar jest nieruchomy a obiekt
porusza się, wtedy mierzona jest prędkość obiektu, natomiast jeśli radar porusza się, a obiekt
pozostaje nieruchomy, mierzona prędkość jest prędkością poruszania się radaru. Zostało to
wykorzystane podczas sprawdzania dokładności pomiaru (załącznik „Test”).
Wskazania radaru zostały zestawione ze wskazaniami nawigacji GPS. Radar wraz z
nawigacją poruszały się względem ziemi z pewną prędkością- radar mierzył prędkość
-1-
zbliżania (oddalania) się do nieruchomych przydrożnych obiektów, natomiast nawigacja
badała prędkość za pomocą systemu GPS. Sprawdzanie poprawności wskazań radaru odbyło
się na ul. Przy Autostradzie, gdzie max dozwolona prędkość to 90 km/h oraz na Autostradzie
A2 na odcinku Głogowska- Armii Poznań, gdzie max dozwolona prędkość to 130 km/h.
Okazało się, że pomiar prędkości za pomocą radaru jest obarczony błędem  1 km/h.
Urządzenie radarowe było przeważnie kamuflowane, aby nie wpływać na zachowanie
kierowców. Jak wiadomo, jeśli pomiar wpływa w jakiś sposób na badany obiekt, wtedy
wyniki są przekłamane, a ich analiza może prowadzić do błędnych wniosków. Materiał
kamuflujący nie wpływał na wskazania prędkości, gdyż nie poruszał się względem radaru
(wcześniejszy akapit). Mógł jedynie osłabiać wiązkę radarową, przez co zmniejszał zasięg
urządzenia.
Jeśli we wiązce radarowej znajdowały się 2 pojazdy jadące w różne strony, to pomiar był
odrzucany. Jeśli pojazd wolnobieżny lub światła uliczne wymuszały na kierowcach jazdę z
niską prędkością- pomiar był odrzucany.
Część pomiarów była nagrywana- szczególnie, jeśli przewidywany był duży ruch pojazdów,
co uniemożliwiałoby ręczne notowanie wskazań radaru. Pomiary wieczorne, ze względu na
mały ruch i ograniczenia techniczne kamery, nie były nagrywane.
Dla danego pojazdu pomiar trwał przez kilka sekund, a do wyników końcowych była
wstawiana największa wartość prędkości jaką uzyskał podczas trwania pomiaru. Rekordzista
(w negatywnym znaczeniu) to taki kierujący pojazdem, który podczas pomiarów uzyskał
największą prędkość (w załączniku „Pomiary”).
Pomiary na danym obszarze trwały ok. 1 godziny.
-2-