raman w chemii radiacyjnej konserwacji żywności

Transkrypt

raman w chemii radiacyjnej konserwacji żywności
Laboratorium Laserowej Spektroskopii Molekularnej (LLSM)
Instytut Techniki Radiacyjnej
Politechnika Łódzka
93-590 Łódź
Wróblewskiego 15
tel. (kier. 42)313175, fax. 42 6840043,[email protected]
Zastosowanie spektroskopii Ramana w chemii radiacyjnej
• Wpływ dawki promieniowania γ na produkty żywnościowe.
Karotenoidy
Wiadomo, że większość technik spektroskopowych wymaga specjalnego
przygotowania próbki, np. w formie roztworu badanego w kuwecie lub w postaci
sprasowanej w KBR pastylki. Jest to zawsze działanie destrukcyjne, bowiem zmienia
naturalne otoczenie badanej substancji. Jest to szczególnie ważne w badaniach próbek
biologicznych. Spektroskopia Ramana jest techniką in situ, bowiem próbka w dowolnym
stanie i formie może być badana bez jakichkolwiek modyfikacji.
12000
intensywność
9000
6000
3000
0
1000
2000
liczba falowa [ cm
-1
]
3000
Rys.1
CH3
CH3
CH3
CH3
CH3
CH3
CH3
CH3
CH3 CH3
Rys.2
Na rys. 1 przedstawiono widmo Ramana marchwi wyznaczone w naszym
laboratorium. Widzimy dwa silne pasma odpowiadające drganiu rozciągającemu C=C
(1525cm-1) oraz drganiu rozciągającemu C-C (1155cm-1) β-karotenu. Widmo Ramana
marchwi jest więc czytelne i proste, choć układ biologiczny jakim jest marchew jest
niezwykle skomplikowany. Ze spektroskopowego punktu widzenia, sama cząsteczka βkarotenu przedstawiona na rys.2 jest bardzo skomplikowana, zawiera bowiem 96
atomów, czyli charakteryzuje się 282 drganiami. Ponieważ należy do grupy symetrii C2h,
z teorii grup wynika, że występuje 85 drgań typu Ag (Raman), 84 typu Bu (IR) w
płaszczyźnie i 56 drgań typu Bg (Raman), 57 typu Au (IR) poza płaszczyznę. W marchwi
oprócz β-karotenu, znajdują się również inne karotenoidy, takie jak α-karoten,
likopeny, a ponadto karotenoidy w matrycy biologicznej, jaką jest marchew związane są
z proteinami. Powinniśmy więc obserwować widma peptydów, lipidów, węglowodanów.
Wszystkie te fakty razem wzięte sugerowałyby, że widmo powinno być przeładowane
pikami i praktyczne możliwości interpretacji widma wibracyjnego marchwi zmalałyby
do zera. Na szczęście, w przypadku gdy wywołamy tzw. rezonansowy efekt Ramana,
widmo upraszcza się znacznie, jak to ma miejsce w tym przypadku. Rezonasowy efekt
Ramana występuje wtedy, gdy poziom wirtualny, na którym zachodzi rozpraszanie leży
bardzo blisko wzbudzonego poziomu elektronowego, czyli energia padającego fotonu
ħωo jest bliska różnicy energii E1 - Eo. Niektóre poziomy elektronowe β-karotenu
przedstawiono na rys. 3. Przejście elektronowe S0 (Ag)→S1 (Ag) jest zabronione ze
względu na symetrię, zaś przejście S0 (Ag)→S2 (Bu) jest dozwolone i jest to przejście typu
π → π *, a jego energia odpowiada zakresowi widmowemu 450-550 nm. Tak więc,
używając lasera argonowego emitującego promieniowanie o długości 514 nm możemy
obserwować rezonansowy efekt Ramana w widmie β-karotenu. W rezonansowym
efekcie Ramana wzmocnieniu (nawet 105 razy) ulegają tylko te wibracje, które są
sprzężone z elektronami danego przejścia elektronowego. W tym wypadku są to
sprzężenia elektronów π wzdłuż łańcucha polienowego z wibracjami, czyli przede
wszystkim z drganiami rozciągającymi C=C oraz C-C, które są wzmacniane w
rezonansowym efekcie Ramana.
Rys.3
Metoda wykorzystująca wzmocnienie obserwowane w rezonansowym efekcie
Ramana okazała się przydatna do badania wpływu naświetlania żywności
promieniowaniem γ. Wiadomo, że w wielu krajach promieniowania γ używa się do
konserwacji żywności, np. truskawek, cebuli, ziół, mięsa. Ustalenie dawki bezpiecznej
jest kluczowym problemem radiacyjnej konserwacji żywności. Z badań wykonanych
innymi metodami ustalono bezpieczne dawki dla różnych produktów, które wahają się
od dziesiątych części kGy do kilku kGy.
1-bez napromieniowania
2-1 kGy
3-4 kGy
4-10 kGy
intensywność
24000
18000
12000
4
3
2
6000
1
0
1000
2000
liczba falowa [ cm
-1
]
3000
Rys.4
Na rys. 4 przedstawiono widmo Ramana marchwi w zależności od dawki
promieniowania wyrażonej w kGy zmierzone w naszym laboratorium. Z rys.4 widać, że
wraz ze wzrostem dawki maleje intensywność pasm wibracyjnych, jak również
fluorescencja związana z przejściem elektronowym π → π *. Jednak dla dawek wyższych
niż 10 kGy fluorescencja gwałtownie wzrasta, aby po około godzinie zmniejszyć się
ponownie. Początkowe zmniejszanie intensywności pasm wibracyjnych, jak również
fluorescencji związanej z przejściem π → π * można interpretować jako zmniejszanie
ilości wiązań π (prawdopodobnie w wyniku ich zrywania). Wzrost intensywności
fluorescencji dla dawek wyższych, i towarzyszące mu przesunięcie maksimum pasma
fluorescencji w kierunku niższych częstości, oznacza prawdopodobnie, że dla dawek
wyższych generowane są rodniki karotenoidów, które wykazują fluorescencję w
podobnym zakresie spektralnym.
Konieczne są dalsze badania mające na celu identyfikację produktów
przejściowych generowanych w karotenoidach oraz badania potwierdzające wstępne
wnioski. Gdyby wnioski sugerowane na podstawie wyników przedstawionych na rys.4
zostały potwierdzone w dalszych badaniach, oznaczałoby to, że naświetlanie marchwi
nawet małymi dawkami powoduje niekorzystny efekt zmniejszania jej funkcji
ochronnych jako antyutleniacza, który zmiata singletowy tlen O2* w stanie wzbudzonym
będący silnie toksyczny dla zdrowych komórek.
Przedstawione wyniki wskazują, że spektroskopia Ramana jest cenną metodą
diagnostyczną, pozwalającą badać wpływ promieniowania γ w matrycach biologicznych
in situ.
Jeżeli Państwo jesteście zainteresowani korzystaniem z naszej pracowni w ramach
prowadzenia badań naukowych lub korzystania z usług
prosimy o kontakt
Prof. dr hab.Halina Abramczyk
Laboratorium Laserowej Spektroskopii Molekularnej (LLSM)
Instytut Techniki Radiacyjnej
Politechnika Łódzka
93-590 Łódź
Wróblewskiego 15
tel. (kier. 42) 6313188, (kier.42)631375 fax. 6840043, email. [email protected]

Podobne dokumenty