Wyższa Szkoła Edukacja w Sporcie
Transkrypt
Wyższa Szkoła Edukacja w Sporcie
rci e Slajd 1 Slajd 2 W skład szkieletu klatki piersiowej wchodzi: 12 kręgów piersiowych, 12 par żeber i mostek. Slajd 3 zko ła Ed trzon mostka uk ac ja w Sp o OGÓLNA BUDOWA I MECHANIKA KLATKI PIERSIOWEJ ŻEBRO Wy ższ aS • Jest kością długą w kształcie łuku wypukłością zwróconą na zewnątrz. • Składa się z części środkowej – trzonu i dwóch końców: tylnego – kręgosłupowego i przedniego – mostkowego. • Żebro kostne (kość żebrowa) przechodzi końcem przednim w chrząstkę żebrową. • Każde żebro składa się z większej części kostnej i przymostkowej mniejszej części chrzęstnej. rci e Slajd 4 ŻEBRO c.d. wcięcie szyjne MOSTEK (sternum) Slajd 5 Slajd 6 zko ła Ed Jest kością płaską, nieparzystą, wcięcie obojczykowe położoną z przodu ciała. Łączy się wcięcie żebrowe I rękojeść z żebrami i razem z kręgosłupem chrząstkozrost odcinka piersiowego tworzy szkielet klatki piersiowej. wcięcie żebrowe II Składa się z rękojeści, trzonu i wyrostka mieczykowatego. trzon Rękojeść łączy się z trzonem za pomocą chrząstkozrostu. Trzon łączy się z wyrostkiem mieczykowatym również za pomocą chrząstkozrostu, wcięcie żebrowe VII ale w wieku starczym najczęściej wyrostek mieczykowaty ulega on skostnieniu tworząc kościozrost. uk ac ja w Sp o • 7 par górnych żeber określa się jako żebra prawdziwe, które łączą się bezpośrednio chrząstką żebrową z mostkiem. • 5 par dolnych żeber nazywa się żebrami rzekomymi. • Chrząstki żebrowe VIII, IX i X żebra łączą się z mostkiem za pośrednictwem chrząstki żebrowej żebra położonego wyżej i razem z chrząstką VIII żebra tworzą łuk żebrowy prawy i lewy. • Chrząstki żebrowe XI i XII żebra kończą się swobodnie między mięśniami brzucha (nazywane są żebrami wolnymi). POŁĄCZENIA ŻEBER Z MOSTKIEM Wy ższ aS Końce przednie żeber zakończone chrząstką żebrową łączą się z mostkiem. Żebro I łączy się z rękojeścią mostka chrząstkozrostem (prawie nieruchomo). Żebra od II do VII łączą się z mostkiem stawami mostkowo – żebrowymi. Żebra VIII i IX nie łączą się z mostkiem bezpośrednio. Każde z nich tworzy z leżącym wyżej żebrem staw międzychrząstkowy. rci e Slajd 7 ROLA CHRZĄSTKI ŻEBROWEJ Sp o • Stanowi ona bierny element mechanizmu oddychania i jest najważniejszym czynnikiem warunkującym rozszerzalność klatki piersiowej. Slajd 8 POŁĄCZENIA ŻEBER Z MOSTKIEM c.d . obojczyk żebro I uk ac ja w • Chrząstki żebrowe zwiększają elastyczność ścian klatki piersiowej i umożliwiają intensywniejsze wychylenia żeber. więzadło żebrowo - obojczykowe więzadło mostkowo – żebrowe promieniste chrząstka żebra II zko ła Ed więzadło mostkowo – żebrowe śródstawowe POŁĄCZENIA ŻEBER Z KRĘGAMI Slajd 9 W obrębie odcinka piersiowego kręgosłupa występują stawy żebrowo – kręgowe łączące głowy i guzki żeber z kręgami. aS Staw głowy żebra łączy głowę żebra z dołkami żebrowymi kręgów znajdującymi się na trzonach kręgów. Na głowie żeber II-X znajduje się grzebień, od którego do krążka międzykręgowego biegnie więzadło śródstawowe głowy żebra. Dzieli ono jamę stawową na 2 piętra. Staw posiada torebkę stawową, wzmocnioną na powierzchni przedniej przez więzadło promieniste głowy żebra. Wy ższ Staw żebrowo – poprzeczny łączy guzek żebra z dołkiem żebrowym wyrostka poprzecznego. Stawy te występują przy żebrach I-X. Są wzmocnione przez więzadła żebrowo – poprzeczne łączące żebro z wyrostkiem poprzecznym kręgu tworzącego staw i kręgu położonego wyżej. więzadło promieniste głowy żebra więzadło żebrowo - poprzeczne rci e STAWY ŻEBROWO - KRĘGOWE Slajd 10 staw żebrowo - poprzeczny Sp o żebro Slajd 11 MECHANIKA ODDYCHANIA Slajd 12 zko ła Ed Dotyczy: • ruchów żeber, • ruchów mostka, • ruchów kręgosłupa, • czynności mm oddechowych, • zmian ciśnienia w jamie opłucnej, • zmian ciśnienia w całej klatce piersiowej uk ac ja w staw głowy żebra RUCHY ŻEBER I MOSTKA aS • Pierwsza para żeber razem z rękojeścią mostka (wieczko klatki piersiowej) i częściowo dalsze 3 pary żeber, podczas wdechu poruszają się ku górze i przodowi (1 -160). • Kolejne żebra poruszają się na zasadzie „rączki od wiadra”, co powoduje zwiększanie czołowego wymiaru klatki piersiowej. Towarzyszy im także unoszenie mostka – ku górze i ku przodowi, co powoduje również powiększanie wymiaru strzałkowego. Wy ższ • Dwie ostatnie pary żeber związane są funkcjonalnie z pracą przepony i mm brzucha. Podczas wdechu dolna część klatki piersiowej unosi się ku górze i przodowi, podczas wydechu jest ściągana w dół. rci e Slajd 13 RUCHY KRĘGOSŁUPA Sp o • W trakcie spokojnego oddychania w zasadzie nie zachodzą żadne ruchy w obrębie kręgosłupa. • Głęboki wdech łączy się z prostowaniem kręgosłupa. ja w • Czynny, długi wydech – ze zginaniem. uk ac CZYNNOŚĆ MIĘŚNI ODDECHOWYCH Slajd 14 Mięśnie stanowią napęd dla ruchów żeber, mostka i kręgosłupa. Udział mięśni wdechowych i wydechowych – właściwych i pomocniczych jest różny w zależności od sposobu oddychania. • Wdech jest aktem czynnym, angażującym właściwe mięśnie wdechowe tylko podczas spokojnego oddychania. Przy nasilonym oddychaniu wdech wymaga udziału mięśni pomocniczych. Slajd 15 zko ła Ed • Spokojny wydech jest aktem biernym. Po ustąpieniu skurczu mięśni wdechowych odkształcone elementy elastyczne wracają do początkowego ułożenia. Nasilony wydech wymaga udziału mięśni wydechowych. W zależności od stopnia tego nasilenia, w wydechu biorą udział albo tylko zasadnicze mięśnie wydechowe, albo włączane są mięśnie pomocnicze. ZESPÓŁ MIĘŚNI ODDECHOWYCH Wy ższ aS Mięśnie działające na mechanizm kostno – stawowy klatki piersiowej dzieli się na trzy grupy: • synchronizatory ruchów 56 stawów sprzężonych, • mięśnie oddechowe - wdechowe - wydechowe • mięśnie oddechowe pomocnicze rci e Slajd 16 ZESPÓŁ MIĘŚNI ODDECHOWYCH Sp o 1. Synchronizatory ruchów 56 stawów sprzężonych: mm międzyżebrowe zewnętrzne i wewnętrzne oraz dźwigacze żeber. 2. Mięśnie oddechowe - wdechowe: przepona, mm zębate tylne górne i mm pochyłe, - wydechowe: mm skośne brzucha, m. poprzeczny brzucha, m. prosty brzucha i m. czworoboczny lędźwi. uk ac ja w 3. Mięśnie pomocnicze: m. piersiowy większy, m. piersiowy mniejszy i m. zębaty przedni. Slajd 17 PRACA POMOCNICZYCH MM WDECHOWYCH Wy ższ aS zko ła Ed W celu pełnego wykorzystania mm pomocniczych podczas nasilonego oddychania należy ustabilizować obręcz barkową, kręgosłup szyjny i głowę (unieruchomić przyczep położony na kości ramiennej i łopatce).