Debry - strona główna MDK2

Przetacznik górski
P
Wolic
a
Jak dotrzeć do ścieżki?
Wieprz
848
74
or
Top
Szczebrzeszyn
n
Gdy jedziemy szosą Zwierzyniec – Krasnobród, należy
zatrzymać się przy sklepie na granicy wsi Guciów i Bondyrz i na poboczu drogi zostawić samochód. Od szosy
odchodzi tu polna droga w kierunku południowym (w
stronę lasu). Na jej początku zobaczymy tablicę informacyjną z mapą i zaznaczoną trasą ścieżki. Ścieżka oznakowana jest białymi kwadracikami z zielonym paskiem po
przekątnej, namalowanymi na drzewach.
ZAMOŚĆ
ica
Guciów
nadleśnictwo
ZWIERZYNIEC
849
Zwierzyniec
Echo
Wie
pr
Start
Krasnobród
z
Górecko
1
LEGENDA:
P
P
Po 400 m docieramy do lasu Nadleśnictwa Zwierzyniec.
Tutaj, przy kolejnej tablicy z mapą, rozpoczyna się nasza
ścieżka. W drzewostanie po lewej stronie mijamy stuletnie
sosny, które zostały posadzone na zbyt żyznym siedlisku,
dlatego są niezbyt dorodne, sękate i słabo oczyszczone z gałęzi bocznych. Obecnie są stopniowo usuwane, a ich miejsce
zajmują buki, dla których takie siedlisko jest odpowiednie.
Oprócz nich widzimy też pojedyncze brzozy, dzikie czereśnie i
jodły. Latem ścieżka tworzy zielony tunel, a jesienią mieni się
różnymi odcieniami żółci i brązu. Po prawej stronie widzimy
gęste uprawy leśne rosnące na gruntach prywatnych.
2
przystanki na ścieżce
Przystanki
1
Wchodzimy na ścieżkę
Leśna ścieżka
edukacyjna „Debry”
przebieg ścieżki
1
Bondyrz
Od pierwszej tablicy z mapą wędrujemy w kierunku lasu
i wchodzimy w wąwóz lessowy. Na dwóch odcinkach
jego dno jest wyłożone betonowymi płytami, a na jego
stromych ścianach rosną głównie buki i graby z częścio-
wo odsłoniętymi systemami korzeniowymi. Wąwozem
wspinamy się pod górę.
Przystanek Wskazówki leśnika
Ponieważ wciąż jesteśmy na początku naszej wędrówki,
warto się tu zatrzymać aby spojrzeć na umieszczoną tu
tablicę i przypomnieć sobie zasady zachowania się w lesie.
Po chwili ruszamy dalej wspinając się pod górę drogą
biegnącą wzdłuż granicy lasów Nadleśnictwa. Teren zaczyna się dość stromo wznosić. Skręcamy nieco w lewo,
odchodząc od ściany lasu do jego wnętrza. Wkrótce
wchodzimy na wierzchowinę.
Buczyna karpacka na wierzchowinie
2
Przystanek Siedliskowe typy lasu
Tablica na tym przystanku tłumaczy nam pojęcie siedliska, siedliskowego typu lasu, a także
charakteryzuje podstawowe siedliskowe typy
polskich lasów. Po lewej stronie teren obniża
się w kierunku wąwozu. W runie leśnym
3
parking (tu można
zostawić samochód)
miejsce odpoczynku
w lesie (wiata)
10
9
kierunek zwiedzania
8
4
5
6
P 7
Szczawik zajęczy
Na początek ścieżki dochodzimy stromym wąwozem
długość ścieżki
ok. 5,5 km
czas przejścia
około 3 godz.
obserwujemy okazałe płaty kopytnika, rośnie tu też marzanka
wonna, szczawik zajęczy, przetacznik
górski. Po ok. 200 m znów wychodzimy na
skraj lasu i gruntu ornego (po prawej stronie).
Marzanka wonna
3
pojedyncze jodły i jesiony. Z czasem sosna ustępuje niemal całkowicie. Przed nami, na wierzchowinie, widzimy
otwartą przestrzeń z uprawą leśną i gruntem rolnym.
Jednak do niej nie dochodzimy, ale 50 m wcześniej skręcamy ostro w lewo (uwaga na znaki!). Schodzimy lekko
w dół rozrzedzoną buczyną.
Przystanek Wawrzynek wilczełyko
Warto bliżej zapoznać się z tym rzadkim i chronionym
krzewem, który pięknie kwitnie wczesną wiosną,
a późnym latem ma jaskrawoczerwone, ale trujące
owoce. Kilka egzemplarzy wawrzynka rośnie nieopodal
tablicy. Tam też na skraju lasu zobaczymy dziki bez
hebd – jeden z trzech naszych rodzimych gatunków
dzikiego bzu (obok czarnego i koralowego). Dochodzimy do końca terenu otwartego i zagłębiamy się w las. Po
prawej stronie mamy buczynę karpacką Roztoczańskiego Parku Narodowego, gdzie dominują dość dorodne
buki, lewa strona to las Nadleśnictwa Zwierzyniec. Widzimy tu jeszcze sporo sosny rosnącej
na zbyt żyznym siedlisku, ale oprócz niej są
też dorodne buki, klony zwyczajne, jawory,
Wawrzynek wilczełyko
4
Przystanek „Buczyna”
Przystanek ten jest usytuowany w typowej buczynie karpackiej, która podobnie jak bór jodłowy na Roztoczu, jest zespołem leśnym charakterystycznym dla regla dolnego Karpat. Dowiemy się tu czym się
charakteryzuje ta buczyna, jakie są
jej rodzaje oraz jakie gatunki roślin
możemy w niej znaleźć. Warto
wybrać się tu wczesną wiosną,
Kiełkujące
nasiona
buka
Stary buk na ścieżce „Debry”
Fioletowy łan żywca gruczołowatego
w ostępach leśnych ścieżki Debry
kiedy fioletowymi łanami kwitnie żywiec gruczołowaty lub
bielą się dywany zawilców. Schodzimy dalej mijając gęsty
podrost bukowy i grabowy, po czym ponownie wchodzimy
w drzewostan sosnowy. W drugim piętrze rosną dorodne
buki, które niebawem staną się drzewostanem
Żywiec
głównym. Po obu stronach trasy biegną wąwozy
gruczołowaty
o przekroju poprzecznym w kształcie litery V.
Wkrótce dochodzimy do miejsca, gdzie oba
wąwozy łączą się w jeden, schodzimy w dół
i dalej idziemy dnem wąwozu porośniętego na
zboczach tym samym typem drzewostanu.
5
9
Przystanek – Żywiec cebulkowy
Warto zapoznać się z tą niezwykle ciekawą rośliną, rozmnażającą się głównie wegetatywnie za pomocą bulwek
usytuowanych w kątach liści. Kwitnie ona bladoróżowo,
zwykle w połowie maja i nie tworzy tak zwartych dywanów, jak jej kuzyn – żywiec gruczołowaty. Ok. 150 m
dalej mamy następny przystanek.
6
7
Przystanek – Zwierzęta leśne
Dowiemy się tu nie tylko, jak wyglądają najczęściej spotykane w lesie
Wąwóz o przekroju w kształcie litery V, potocznie zwany „debrą”
Wiata - idealne miejsce na odpoczynek
Kwiat zawilca
gajowego
Na ścieżce
gatunki zwierząt, ale poznamy też niezwykłe ciekawostki z ich życia.
Dalej teren zaczyna się wznosić, a nasza ścieżka skręca
w prawo. Idziemy drogą biegnącą u podnóża wzniesienia i dochodzimy do następnego przystanku.
8
Kopytnik
pospolity
Redakcja: Elwira Lickiewicz
Projekt graficzny i skład: Agnieszka Sulimierska
Zdjęcia: Wiesław Lipiec, Artur Moskal, Piotr Szewczuk, 123rf
3
Na tablicy zobaczymy jak wyglądają główne gatunki naszych drzew leśnych, a także ich liście, kwiaty i owoce.
W dalszym ciągu ścieżka wznosi się pod górę. Wkrótce
po prawej stronie zobaczymy mocno rozrzedzony drzewostan sosnowy, a pod nim młode jodły. Jest to tzw.
gniazdo służące do sztucznego odnowienia jodłowego.
Jodła jest gatunkiem właściwym dla tego siedliska i
wprowadzenie jej tu, w miejsce sosny, jest jak najbardziej uzasadnione. Wymaga jednak częściowego ocienienia, dlatego została posadzona pod osłoną rozrzedzonego drzewostanu sosnowego.
Kopytnik pospolity i zadaszona wiata
Ta roślina towarzyszy nam niemal na całej długości trasy,
także licznie występuje w tym miejscu. Dlatego ustawiono tu tablicę opisującą tę chronioną roślinę o oryginalnych kształtach liści. Nadal idziemy w dół drogą
biegnącą dnem wąwozu. Po prawej stronie napotykamy
zadaszoną wiatę ze stołami i ławkami. Można tutaj odpocząć
i posilić się nieco, bo przed nami jeszcze sporo wysiłku
w dość trudnym terenie. Około 50 m za wiatą ścieżka skręca
w lewo (uwaga na znaki!).
Przystanek – Drzewa iglaste – Drzewa liściaste
10
Leśna ścieżka edukacyjna
Debry
Przystanek – Jodła pospolita
To kolejne gniazdo z odnowieniem jodłowym. Z ustawionej w tym miejscu tablicy dowiemy się wielu interesujących szczegółów na temat tego wspaniałego drzewa,
Siewka jodły
jakim jest jodła, nazywana często „Królową Roztocza”.
Bardzo dobrze czuje się w tych lasach, gdzie potrafi osiągnąć 40 m wysokości i 1,5 m
pierśnicy (średnicy pnia mierzonej
na wysokości 1,3 m). 200 m dalej
dochodzimy do drogi, którą już szliśmy
w początkowej części trasy (grunt orny i narożnik lasów RPN w pobliżu przystanku 3).
Tutaj zamknęła się pętla naszej ścieżki. Do
zakończenia wędrówki pozostało nam jeszcze 1,3 km. Skręcamy w prawo i schodzimy
w dolinę Wieprza, do szosy na granicy
Sadzonka jodły
Guciowa i Bondyrza.
Przystanek – Śródleśna łąka
Jej rola i znaczenie dla środowiska leśnego pokazane
są na tablicy. Taką łąkę widzimy na otwartej przestrzeni
w dolinie (za tablicą). Ruszamy dalej drogą, by niebawem skręcić w lewo, pod górę. Wspinamy się na wierzchowinę i skręcamy ostro w lewo (uwaga na znaki!).
Teren cały czas się wznosi, a otacza nas wciąż ten sam
drzewostan sosnowy sztucznego pochodzenia, z bukiem
w drugim piętrze.
Młode pokolenie jodły
Zapraszamy do wędrówki ścieżką edukacyjną Debry, która znajduje się w Nadleśnictwie Zwierzyniec na porośniętych wspaniałymi lasami wzgórzach Roztocza Środkowego, w pobliżu wsi Guciów
i Bondyrz. Na trasie zobaczymy przepastne, zalesione wąwozy o charakterystycznym przekroju
poprzecznym w kształcie litery V, które potocznie zwane są tutaj„debrami” (stąd nazwa ścieżki). W
leśnych uroczyskach kryje się bogactwo świata przyrody. Z niektórymi jej elementami będziemy
mogli się zapoznać podczas naszej wędrówki.
Lublin
Zwierzyniec
Patron kolekcji
Nadleśnictwo Zwierzyniec
ul. Zamojska 6, 22-470 Zwierzyniec,
tel. 84 687 20 19, 687 20 77, fax 84 687 21 24
www. lublin.lasy.gov.pl/web/zwierzyniec