wymagania projektu

Ogólne
1. Projekty należy wpiąć do skoroszytu. Inne oprawki nie będą przyjmowane.
2. Projekt powinien być złożony w odpowiedniej kolejności: strona tytułowa, temat
(oryginał), opis techniczny, obliczenia, tabela, robót ziemnych, rysunki.
3. Projekt należy wykonać estetycznie, należy też zadbać o odpowiednie formatowanie
(tekst powinien być wyjustowany, a nie składany w chorągiewkę; wstawiane rysunki
w treści powinny być czytelne – zwłaszcza te kopiowane z PDF-a, nie zostawiamy
„pustych” punktów na dole strony tzw. „wdowy i sieroty”, bez literówek i błędów
ortograficznych, itp.).
4. Poprawna nazwa zakładu: Zakład Dróg i Mostów.
Część opisowa i obliczeniowa
1. Opis techniczny powinien być zgodny z obliczeniami i rysunkami.
2. Strony należy ponumerować.
3. Wszystkie dane przyjmowane na podstawie Dziennika Ustaw należy opisać, skąd zostały
przyjęte.
4. Należy też napisać co oznaczają obliczane wielkości.
5. Wszystkie wzory powinny mieć postać: wzór – podstawienie – wynik+jednostka.
6. Wszystkie tabele powinny być podpisane.
7. Format zapisu kilometraża (w obliczeniach i rysunkach) ma zawsze postać: KM X+XXX,XX.
8. Należy odpowiednio podzielić obliczenia na: obliczenia łuku poziomego, pionowego,
konstrukcji nawierzchni. Obliczenia nie powinny być chaotyczne.
9. Należy napisać wszystkie sprawdzenia warunków, które są w rozporządzeniu.
10. Wszystkie obliczenia odległości prowadzimy z dokładnością do 0,01m, natomiast kąty
obliczamy z dokładnością do 0,0001. Obliczenia w tabeli robót ziemnych prowadzimy
z dokładnością do 0,01 m, m2 lub m3.
Część rysunkowa
1. Rysunki powinny być zgodne z obliczeniami i opisem technicznym.
2. Rysunki należy racjonalnie rozmieścić na kartce papieru, bez zbyt dużej ilości pustego
miejsca.
3. Rysunki powinny mieć odpowiednią skalę, taką jak wpisana na temacie.
4. Każdy rysunek powinien mieć: tytuł oraz skalę umieszczone centralnie na górze strony
oraz tabliczkę rysunkową na dole po prawej stronie (nie dotyczy planu sytuacyjnego,
gdzie tabliczkę umieszczamy tak, aby nie przysłaniała osi drogi).
5. Pamiętać o zróżnicowaniu grubości linii – nie rysujemy wszystkiego jedną grubością linii!
6. Konsekwentnie stosujemy jedną czcionkę na wszystkich rysunkach, należy też
zróżnicować wielkość czcionki w zależności od opisu np.: tytuł - 7mm, podtytuł - 5mm,
opisy, wymiary - 2-3mm.
7. Konsekwentnie stosujemy jedne jednostki ma wszystkich rysunkach. Wymiarujemy
w metrach lub centymetrach, z dokładnością do 1 centymetra.
8. Wszystkie rysunki należy składać do formatu A4 tak, aby tabliczka rysunkowa była
widoczna. Składamy zgodnie z zasadami składania rysunków, a nie jak nam wyjdzie.
9. Każda kartka papieru z rysunkiem to osobny arkusz rysunkowy, który powinien być
odpowiednio opisany.
Na co zwrócić uwagę przy rysunkach:
Plan sytuacyjny: powinny być zaznaczone krawędzie jezdni, poboczy, skarp, dno rowu –
wymiary bierzemy z przekrojów poprzecznych. Zaznaczamy kąt zwrotu trasy. Na prostej i na
łuku wymiarujemy koronę drogi, możemy też zaznaczyć spadki na jezdni. W okolicy kąta
zwrotu trasy, w tabelce podajemy parametry łuku poziomego (to co było obliczane). Należy
odpowiednio opisać warstwice – równolegle do warstwic zgodnie z tym jak rosną.
Przekroje typowe: Opisujemy typ przekroju (przekrój na prostej lub na łuku), opisujemy
zakres obowiązywania. Napisać klasę techniczną drogi, Vp, Vm (jeżeli jest), kategorię ruchu
oraz grupę nośności podłoża gruntowego. Zwymiarować koronę drogi oraz głębokość rowów
i opisać elementy korony drogi. Podać pochylenia jezdni, poboczy i skarp. Zaznaczmy poziom
niwelety (punkt 0,00) oraz różnice wysokości na końcu jezdni i pobocza. Narysować szczegół
zakończenia konstrukcji nawierzchni (w skali 1:10). Zakreskować warstwy nawierzchni.
Pobocza gruntowe powinny mieć górną warstwę umocnioną kruszywem o grubości 10cm.
Sprawdzić czy pochylenie jezdni na łuku jest zgodne z kierunkiem łuku poziomego (pochylnie
powinno być do środka łuku).
Przekroje poprzeczne: Podajemy kilometraż przekroju, przy punktach głównych opis tych
punktów. Zaznaczamy rzędne w punktach charakterystycznych (oś drogi, poziom terenu,
rzędna spodu konstrukcji nawierzchni, rzędna na końcach jezdni, pobocza, rzędna dna rowu
i miejsce połączenia terenu ze skarpą rowu). Podajemy wszystkie wymiary w poprzek drogi.
Podajemy powierzchnię wykopu i nasypu z dokładnością do 0,01m2. Podajemy pochylenia
skarp. Rzędne podajemy z dokładnością do 0,01m, a pochylenia do 0,01%. Przekroje
ustawiamy w kolejności zgodnej z rosnącym kilometrażem. Ilość przekrojów powinna być
zgodna z tym co jest zaznaczone na niwelecie.
Niweleta: Najniższa rzędna niwelety powinna być ok. 4-5cm nad linią odniesienia (wymiar po
wydruku). Odległość między sąsiednimi przekrojami nie powinna być większa niż 50-55m.
Opisujemy łuk pionowy – podajemy rzędną stycznej do łuku i odsunięcie łuku od stycznej.
Podajemy różnice wysokości między niweletą a terenem: + jeżeli niweleta jest wyżej; - jeżeli
niweleta jest poniżej terenu. Niweletę rysujemy linią grubą, teren linią cienką, a rowy inną
linią tak, aby je odróżnić od siebie. Podajemy legendę co oznaczają poszczególne linie.
Podajemy rzędne rowów i opisujemy spadki na rowach z dokładnością do 0,01%. Rzędne
z niwelety powinny się zgadzać z tymi na przekrojach poprzecznych. Zaznaczmy umocnienia
rowów w zależności od spadku rowu.