275 kB - KIGEiT

Stanowisko
Krajowej Izby Gospodarczej
Elektroniki i Telekomunikacji
przygotowane
w ramach konsultacji dotyczących
projektów ustaw:
Ustawa o OZE
Ustawa Prawo Energetyczne
Ustawa Prawo Gazowe
Luty 2011
Wykonano na zlecenie i pod kierunkiem Sekcji Inteligentnych Sieci – Smart Grids KIGEIT
Spis treści
Spis treści
1
Podsumowanie .................................................................................................................... 5
2
Założenia i prognozy strategiczne...................................................................................... 7
3
Koszty całkowite energii z OZE....................................................................................... 10
3.1
Magazyny energii ................................................................................................................. 11
3.2
Domowa instalacja wiatrowa ................................................................................................ 12
3.3
Domowa instalacja fotowoltaiczna ....................................................................................... 12
3.4
Instalacje hybrydowe ............................................................................................................ 13
3.5
Źródła CHP .......................................................................................................................... 13
3.6
Motoryzacja elektryczna ....................................................................................................... 13
3.7
Znaczenie technologii OZE i mikroinstalacji dla polskiego przemysłu ICT........................... 13
3.8
Oczekiwania infrastrukturalne .............................................................................................. 14
4
Poprawki i uzupełnienia do projektu ustawy o OZE ...................................................... 15
5
Poprawki i uzupełnienia do ustawy Prawo energetyczne ............................................... 18
3
Przedmowa
Przedmowa
22 maja 20011 roku przy Krajowej Izbie Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji (KIGEiT)
powstała Sekcja Inteligentnych Sieci – „Smart Grid” (SIS-SG). Niniejsze opracowanie stanowi syntezę podglądów podmiotów zrzeszonych w SIS-SG. Podmioty te zatrudniają łącznie ponad 14 tys.
pracowników i mają obroty przekraczające 7,6 mld zł rocznie. Pismami KIGEiT 876/07/2011 z
dnia 13.07.2011, KIGEiT 42/01/2012 z dnia 12.12.2012 oraz KIGEiT 67/01/2012 z dnia
18.01.2012 zgłosiliśmy nasze zainteresowanie uczestnictwem w procesie konsultacji społecznych
we wszelkich sprawach związanych z strategią rozwoju rynku energii. Podstawą prawną jest treść
art. 4 ustawy o izbach gospodarczych z dnia 30 maja 1989 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr
84 poz. 710). Ostateczny kształt aktów prawnych dotyczących odnawialnych źródeł energii, prawa
energetycznego i gazowego wpłynie istotnie na rozwój polskiego przemysłu ICT, którego znaczenie
i wielkość jest faktem mało znanym administracji centralnej. W związku z tym informujemy, że
przedsiębiorstwa ICT:
mają moce produkcyjne w zakresie OZE o potencjale ok. 1GW rocznie w samych panelach fotowoltaicznych,
dysponują technologią i sprzętem do modernizacji technicznej sieci energetycznych,
są zainteresowane świadczeniem usług telematycznych dla sektora energetycznego oraz konsumentów energii,
eksportują wyroby za ponad 30 mld euro, a polski przemysł elektroniczny ma dodatni wynik w
bilansie handlu zagranicznego
Nasze cele strategiczne związane z transformację technologiczną energetyki to:
zachowanie dodatniego bilansu w handlu wyrobami elektronicznymi poprzez stworzenie warunków do rozwoju produkcji i eksportu wyrobów elektroniki energetycznej i odnawialnych
źródeł energii,
stworzenie warunków funkcjonowania energetyki i przedsiębiorstw ICT, w ramach których
transformacja energetyki będzie stanowiła lokomotywę pobudzającą rozwój całej gospodarki, a
nie stanie się problemem narodowym związanym z kosztami implementacji dyrektyw energetycznych i wymogów środowiskowych.
Cele te można osiągnąć poprzez:
stworzenie warunków motywujących (biznesowo) przedsiębiorstwa sieciowe do modernizacji
systemów przesyłu i dystrybucji energii poprzez pełną implementację rozwiązań ICT (budowa
warstwy teleinformatycznej Smart Grids w oparciu o potencjał produkcyjny i intelektualny polskiego przemysłu ICT),
szybkie otworzenie rynku zbytu dla mikroinstalacji energetycznych poprzez zniesienie ograniczeń w zakresie instalacji i stworzenie warunków prawnych sprzyjających inwestycjom w dwukierunkowe inteligentne sieci energetyczne (Smart Grids),
uniezależnienie rynku pomiarów od rynku dystrybucji, sprzedaży i produkcji energii jako rozwiązania koniecznego dla likwidacji konfliktu interesów pomiędzy imperatywem oszczędzania
energii i biznesu polegającego w swej istocie na produkcji i sprzedaży energii,
koncentrację środków przeznaczonych na wzrost innowacyjności na projektach uruchomienia
produkcji elektroniki energetycznej, urządzeń automatyki przemysłowej dla dwukierunkowych
sieci Smart Grids, odnawialnych źródeł energii, oprogramowania systemowego i wyrobów podnoszących efektywność energetyczną systemów i instalacji odbiorców energii.
Zwracamy uwagę, że warunkiem utrzymania tempa rozwoju gospodarczego Polski jest zachowanie konkurencyjności gospodarki poprzez utrzymanie konkurencyjności w produkcji energii.
Modernizacja energetyki systemowej i realizacja programu jądrowego związana będzie głównie z
importem, natomiast w zakresie energetyki rozproszonej/rozsianej opartej na OZE możemy stać się
centrum produkcyjnym Europy.
4
Podsumowanie
1 Podsumowanie
W ramach konsultacji społecznych i środowiskowych dotyczących pakietu projektów trzech
ustaw (ustawy o OZE, Prawa Energetycznego i Prawa Gazowego) KIGEiT zgłasza propozycje
zmian do projektów ustaw z uzasadnionym przekonaniem, że powinny:
1) prowadzić do powstrzymywania wzrostu kosztów energii poprzez otworzenie rynku na konkurencję przedsiębiorstw i technologii,
2) prowadzić do rozwoju przemysłu w taki sposób, by import związany z modernizacją energetyki systemowej równoważył eksport towarów i usług przedsiębiorstw pracujących na rzecz
energetyki,
3) pozytywnego wpływu na stan finansów publicznych.
Przedstawiony do konsultacji pakiet trzech ustaw oparty jest na nieaktualnych danych analitycznych, błędnych prognozach dotyczących głównych kierunków rozwoju technologicznego źródeł
energii o najniższych kosztach całkowitych. Wniosek ten wyciągamy z lektury projektów aktów
prawnych oraz uzasadnień i ocen skutków.
Przewidywanym przez KIGEiT skutkiem będzie szybszy niż w innych krajach wzrost cen energii ze względu na brak rzeczywistej konkurencji przedsiębiorstw i technologii, co w perspektywie
roku 2020 doprowadzi do utraty konkurencyjności polskiej gospodarki. Będzie to zsumowany negatywny wpływ proponowanych aktów prawnych na funkcjonowanie energetyki i przemysłu ICT,
gdyż w sposób bezpośredni prowadzą do:
1. odłożenia w czasie do roku 2016 rozwoju mikroinstalacji i rzeczywistego powszechnego
wykorzystania potencjału tkwiącego w odnawialnych źródłach energii i mikrogeneracji;
2. rezygnacji do roku 2016 z angażowania kapitału ludzkiego i mikrokapitału finansowego
prosumentów w budowę energetyki rozsianej,
3. braku wewnętrznego rynku zbytu dla wyrobów energetycznych przemysłu ICT, które są w
centrum zainteresowania strategii rozwojowych na rynku globalnym,
4. koncentracji na rozwoju energetyki systemowej w oparciu o technologie pochodzące z zeszłego wieku, które są już droższe od technologii wschodzących;
5. utrzymania monopolu wielkich firm energetycznych poprzez stworzenie warunków prawnych uniemożliwiających skuteczną konkurencję nowych technologii i podmiotów,
6. zablokowania wdrażania technologii Smart Grids umożliwiających dwukierunkowy przesył
energii poprzez rezygnację z ustanowienia prosumenta,
7. wzrostu kosztów funkcjonowania przedsiębiorstw energetycznych.
Mając na uwadze powyższe zagrożenia oraz przyczyny ich powstania, KIGEiT zgłasza w niniejszym stanowisku szereg postulatów, zmian i poprawek, z których najważniejsze to:
1. faktyczne wprowadzenie w życie ustawy o OZE z dniem 1 lipca 2012 roku.
2. wprowadzenie jednolitych definicji abonenta, konsumenta i prosumenta.
3. wprowadzenie rozróżnienia pomiędzy odbiorcą, abonentem i konsumentem energii i usług
związanych z dostępem transportu energii, usług telematycznych i usług dostępu do sieci w
sposób spójny z innymi ustawami definiującymi te pojęcia,
4. wprowadzenie definicji mikroinstalacji do prawa gazowego i prawa energetycznego,
5. wprowadzenie do porządku prawnego instytucji prosumenta poprzez wprowadzenie ustawy
o prosumencie do dnia 1 stycznia 2013 roku
6. rozszerzenie pojęcia mikroinstalacji prosumenckich o instalacje gazowe i cieplne,
5
Podsumowanie
7. wprowadzenie jednoznacznego zapisu, że właścicielem danych pomiarowych jest konsument energii i abonent usług sieci energetycznych,
8. wprowadzenie do ustaw jednolitego sposobu określania nominalnej mocy łącza w jednostkach mocy (kW, MW),
9. wprowadzenie do ustaw jednolitego sposobu określania ilości energii - proponujemy bazować na jednostkach będących iloczynem mocy i czasu czyli kWh, MWh, GWh, TWh);
10. wprowadzenie obligacji podawania we wszystkich systemach pomiarowych związanych z
energią - niezależnie od jej formy - w tym samych jednostkach jak wyżej (co pozwoli konsumentom na porównywanie kosztów energii z różnych źródeł),
11. wprowadzenie do zapisów ustaw spójnej i jednoznacznej definicji bezpieczeństwa energetycznego – wycofanie z definicji bezpieczeństwa energetycznego pojęć nieokreślonych i
niezdefiniowanych w ustawie takich jak „stan gospodarki” i oparcie się na jasnych pojęciach
takich jak zobowiązanie do dywersyfikacji źródeł zaopatrzenia, minimalnych stanów magazynowych, rezerw zainstalowanej mocy, gwarancji dostępności sieci określonej w procentach, jakości dostaw w oparciu o normy itd.
12. zmiana definicji bezpieczeństwa dostarczania energii i bezpieczeństwa pracy sieci energetycznej, na ściśle związane kwestiami ciągłości dostaw wyrażonych w ograniczeniu maksymalnych przerw w dostawach, oraz określania rocznego czasu dostępności sieci w warunkach pełnego zaspokojenia popytu na energię,
13. wprowadzenie pojęcia dostępności sieci energetycznej dla instalacji prosumenckiej,
14. zmiana zapisów w projektach ustaw ograniczających ilości energii oddawanej do sieci z mikroinstalacji prosumenta na zapisy ograniczające maksymalną moc oddawaną do sieci przez
mikroinstalacje (40 kW na przyłączu elektrycznym, 100 kW dla przyłącza gazowego)
15. likwidacja ograniczenia na moc całkowitą mikroinstalacji prosumenta poprzez zastąpienie
zapisem ograniczającym maksymalną mocą przyłączeniową instalacji jak wyżej
Stanowisko KIGEiT składa się z założeń, jakie przyjęto przy jego opracowywaniu, podano fakty
techniczne i ekonomiczne, które wpływały na nasze stanowisko i były podstawą postulatów otwierających system energetycznych na nowe inwestycje, usługi i związane z tym modele biznesowe.
Na tej postawie opracowano listę postulatów zmian i uzupełnień w przedstawionych projektach.
6
Założenia
2 Założenia i prognozy strategiczne
Projekty opiniowanych ustaw powinny być opracowane w zgodzie z przyjętymi przez rząd strategiami i służyć realizacji celów tam zapisanych. W warstwie realizacyjnej powinny opierać się na
danych analitycznych i dobrze uzasadnionych prognozach dotyczących rozwoju technologii i gospodarki energetycznej. Mnogość wzajemnie niespójnych strategii i analiz dotyczących energetyki
odzwierciedla brak spójnej wizji i uniemożliwia wybór konkretnych celów. Prowadzone od wielu
lat prace nad konsolidację i uporządkowaniem planowania strategicznego ciągle trwają zarówno w
warstwie horyzontalnej jak i sektorowej. To uniemożliwia oparcie się na spójnej liście dobrze uzasadnionych celów.
Opracowanie horyzontalne przygotowane przez zespół doradców strategicznych „Polska 2030
Trzecia fala nowoczesności – Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju” nie ma przełożenia na pozostałe dokumenty horyzontalne takie jak np. „Strategia Rozwoju Kraju 2007-2015”. Należy mieć
nadzieję, że prace nad Strategią Rozwoju Kraju 2020 będą uszczegółowieniem dokumentu Polska
2030, a nie nowym, niezależnym dokumentem i że stanie się on podstawą do przygotowania następnych programów operacyjnych.
Również w warstwie sektorowej dotyczącej energetyki trudno stwierdzić, jaki jest rzeczywiście
optymalny dla polski kierunek przemian. Wystarczy porównać uważnie treści Polityki Energetycznej do 2030 roku z takimi dokumentami jak:
1. Strategia „Bezpieczeństwo Energetyczne i Środowisko Perspektywa 2020 r. – projekt
2. Krajowy Plan Działań dotyczący efektywności energetycznej
3. Kierunki rozwoju czystych technologii węglowych w Polsce
4. Program operacyjny – infrastruktury i środowisko
5. Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych
Po ich przestudiowaniu widać, że warstwa działań jest niespójna z warstwą deklaracji programowych.
Z całości projektów oraz z treści uzasadnień i OSR-ów wnioskujemy, że w procesie przygotowania aktów autorzy kierowali się następującymi przesłankami:
1. w Polsce energia pochodząca z węgla jest i będzie najtańsza w dającej się przewidzieć przyszłości (analizowany horyzont czasowy to rok 2030;
2. energia ze źródeł odnawialnych jest najdroższą z dostępnych, a przyłączanie tych źródeł do
sieci energetycznych jest drogie i nieopłacalne, zatem produkcja z OZE powinna osiągnąć
jedynie poziomy wynikające z zobowiązań międzynarodowych, stymulacji innowacji i
wprowadzenia większej dywersyfikacji źródeł w systemie,
3. magazyny energii elektrycznej nie są ekonomicznie uzasadnione, więc zarówno magazyny
energii jak i motoryzacja elektryczna to elementy nieistotne z punktu widzenia strategii
rozwoju energetyki i implementacji OZE,
4. źródła energii oparte na OZE muszą być z natury rzeczy niestabilne,
5. program ograniczania emisji gazów cieplarnianych to zło konieczne, nie uwzględnia specyfiki polskiego przemysłu i nie jest wiązany z imperatywem konieczności ochrony środowiska naturalnego,
7
Założenia
6. Polska musi spełnić wymagania minimalne sformułowane w dyrektywach energetycznych i
wynikające ze zobowiązań międzynarodowych,
7. bezpieczeństwo energetyczne definiowane na poziomie racji stanu ma prymat nad ekonomika produkcji i dostaw energii,
8. przedsiębiorstwa energetyczne powinny być poddane bezpośredniej i szczególnej ochronie
Państwa,
9. zabezpieczenie społecznie akceptowalnych warunków do stabilnego rozwoju gospodarczego
wymaga, by ceny energii elektrycznej, cieplnej i gazu były i będą pod bezpośrednią kontrolą
Państwa;
10. w praktyce ustawa o OZE wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2015 roku (informacje na
ostatniej stronie oceny skutków regulacji, mimo iż w projekcie samej ustawy w artykule 105
projektu ustawy, powinna ona wejść w życie z dniem 1 lipca 2012), zatem znacznie później
niż pozostałe dwie ustawy.
W procesie przygotowywanie uwag i poprawek do projektów ustaw KIGEiT kierowała się następującymi założeniami:
1. do roku 2020 energia z odnawialnych źródeł energii będzie konkurencyjna w stosunku do
energii pochodzącej z paliw kopalnych w ok. 30% rynku energii, a w horyzoncie do roku
2050 energia z OZE będzie prawdopodobnie tańsza od energii z paliw kopalnych w ponad
50% rynku ;
2. rozwój produkcji odnawialnych źródeł energii i wytwarzanie energii z tych źródeł będzie
stanowić w istotnym stopniu o konkurencyjności polskiej gospodarki, więc tempo przechodzenia na OZE w produkcji energii powinno być zbliżone do tempa, jakie obserwujemy u
naszych najbliższych sąsiadów i partnerów handlowych;
3. tempo rozwoju magazynów energii elektrycznej opartych np. na ogniwach litowo-jonowych
jest tak szybkie, że jeszcze w tej dekadzie ich stosowanie stanie się powszechne i opłacalne,
a tempo rozwoju motoryzacji elektrycznej będzie szybsze, niż przewidywały to prognozy
jeszcze w roku 2010
4. OZE w połączeniu z magazynami energii elektrycznej, urządzeniami elektroniki energetycznej i zastosowaniem precyzyjnego prognozowania meteorologicznego uczyni z tych
źródeł efektywny ekonomicznie, stabilny, przewidywalny i sterowalny element systemu
elektroenergetyczny;
5. nakaz strategicznego obniżania emisji gazów cieplarnianych powinien być stosowany równie konsekwentnie jak nakazy ochrony gleb, wód, powietrza od substancji szkodliwych,
6. wdrażanie dyrektyw energetycznych powinno stymulować rząd i przedsiębiorstwa do budowy narodowej specjalizacji przemysłowej – produkcji OZE, elektroniki energetycznej i
urządzeń automatyki przemysłowej i domowej podnoszącej efektywność energetyczną;
7. droga do stabilnego bezpieczeństwa energetycznego rozumianego jako zdolność przemysłu
do zapewnienia ciągłości dostaw paliw i energii polega na tworzeniu rynkowych warunków
do efektywnego ekonomicznie wytwarzania energii, odpornych na zmiany układów politycznych i zawirowań na światowych rynkach energii i paliw;
8. przedsiębiorstwa energetyczne powinny być traktowane na równi z innymi zakładami przemysłowymi, to znaczy powinny ponosić pełne koszty swej działalności, nie korzystać z
przywilejów i ukrytych, pośrednich dotacji;
9. przejście od cen regulowanych do cen rynkowych opartych na rachunku ekonomicznym to
jedyna skuteczna droga do racjonalizacji kosztów w energetyce, zwiększania efektywności
energetycznej i zwiększenia konkurencyjności gospodarki
10. wprowadzenie Ustawy o OZE i Ustawy o prosumencie stanowi pilną potrzebę gospodarczą
warunkującą wzrost innowacyjności i inwestycji w sektorze energetycznym.
8
Założenia
11. niestabilność źródeł odnawialnych i w konsekwencji większe wymagania w zakresie eksploatacji sieci i utrzymania parametrów jakościowych energii, powinna być bodźcem do intensywnych prac OSD w budowę sieci inteligentnych, systemy monitorowania, sterowania i
nadzoru
Każde z powyższych założeń zostało krótko uzasadniono poniżej. Są to uzasadnienia z konieczności bardzo skrócone, natomiast w wypadku wątpliwości jesteśmy gotowi przygotować pogłębione analizy wybranych tematów.
9
Nowe rozwiązania
3 Koszty całkowite energii z OZE
W przypadku Polski w zakresie instalacji służących wytwarzaniu energii elektrycznej największe znaczenie praktyczne mają turbiny wiatrowe i panele fotowoltaiczne. W wypadku turbin wiatrowych koszt 1kW mocy zainstalowanej zależy w istotny sposób od mocy całkowitej instalacji, zatem analiza kosztów energii z turbiny wiatrowej pracującej w mikroinstalacji będzie wyższa od
kosztów energii z farm wiatrowych. W wypadku instalacji opartych na ogniwach fotowoltaicznych
(PV) efekt skali jest nieistotny, a z infrastrukturalnego punktu widzenia, rozwój instalacji dachowych powinien być dominującym sposobem wykorzystania tych źródeł.
Dla potrzeb niniejszej analizy i obliczeń przyjęliśmy najbardziej typowe elementy konfiguracji
mikroinstalacji elektroenergetycznych. Celem jest wykazanie, że energia z mikroinstalacji OZE
może być konkurencyjna w stosunku do energii systemowej.
Podane ceny pochodzą z publicznie dostępnych ofert handlowych i mogą służyć do obliczenia
szacunkowego kosztu całkowitego mikroinstalacji w różnych konfiguracjach. Są to ceny dla klienta
końcowego.
Tabela 1 Ceny wybranych elementów instalacji prosumenckich (ceny w Polsce)
Produkt
Cena netto
(PLN)
Kluczowe parametry
Uwagi
Przy seryjnej produkcji i konkurencji
producentów cena może spaść 3krotnie
Turbina wiatrowa 5kW
Komplet bez masztu i instalacji
51 000
Energia roczna 11 MWh
Czas pracy 20 lat
Koszt 1MWh to 231 zł
Osprzęt (wieża, pomieszczenia, okablowanie)
Wiatrak 5kW
15 000
Maszt bez odciągów
240 000
Energia roczna 90 MWh
Czas pracy 20 lat
Koszt 1MWh to 133 zł
Osprzęt (wieża, pomieszczenia, okablowanie)
Wiatrak 5kW
45 000
Maszt bez odciągów
Ładowarka do akumulatorów
5 000
6 kW
52 000
40kWh
Czas pracy powyżej 20 lat, do 10 000
cykli ładowanie w war, stacjon.
Inwerter / falownik 3 fazowy
1500
5,5 kW
Przy produkcji zautomatyzowanej
możliwość obniżenie ceny o 50%
Inwerter / falownik 3 fazowy
6300
37 kW
Przy produkcji zautomatyzowanej
możliwość obniżenie ceny o 50%
Turbina 40kW
Magazyn energii
elektrycznej
Panel fotowoltaiczny 200 W
1200 zł
Energia roczna 250 kWh
Czas pracy 25 lat
Koszt 1MWh to 192 zł
Jest to standardowy panel
dachowy o wymiarach
1m x 1,6m
250
Przy seryjnej produkcji i konkurencji
producentów cena może spaść 2krotnie
Używana w instalacja PV
Przy produkcji masowej na skalę min.
10GW rocznie w ramach zautomatyzowanego zakładu cena panelu 200W
nie powinna przekraczać 600 zł. Jest
to cena panelu w ChRL dzisiaj. Należy założyć, że w miarę rozwoju technologii produkcji cena będzie nadal
spadać
10
Nowe rozwiązania
3.1 Magazyny energii
Rok 2011 okazał się przełomowy dla kosztów wytwarzania magazynów energii, zarówno dla potrzeb stacjonarnych jak i mobilnych.
Obecny koszt akumulatora litowo-jonowego wysokiego rozładowania (do 80%) o pojemności
1kWh na rynku półhurtowym spadł do 260 euro netto. To jest początek przełomu technologicznego.
Lata 2012-2014 zaowocują gwałtownym przyspieszeniem rozwoju produktów opartych na tym fakcie ekonomicznym. Z tego też powodu, dotychczasowe analizy dotyczące kosztów stabilizacji OZE
utraciły swe znaczenie. Trwałość nowej generacji akumulatorów jest tak duża, że producenci samochodów elektrycznych w roku 2012 dają już gwarancję na 8 lat użytkowania przy jednoczesnym
obniżeniu cen na samochody o połowę. W zastosowaniach stacjonarnych trwałość tych jednostek
określa się na 25 lat. Akumulatory z zastosowań mobilnych po 10 latach eksploatacji, będą mogły
przechodzić do eksploatacji stacjonarnej.
Stabilizacja farm wiatrowych i mikroinstalacji wejdzie w najbliższym pięcioleciu w nowy jakościowo i cenowo etap rozwoju. Wszelkie obliczenie ekonomiczne dla tych rozwiązań należy wykonać od nowa.
Również w projektach ustaw o OZE i PE powinno się stworzyć rozróżnienie na mikroinstalacje
proste oraz na mikroinstalacje zarządzane przez system (np. wirtualną elektrownię) i mikroinstalacje ze zdefiniowanym magazynem energii elektrycznej zdolnym stabilizować źródło przez zdefiniowany czas. Proponujemy przyjąć, że wymaganym czasem stabilizacji jest 1 godzina. To znaczy,
że dla mikroinstalacji stabilizowanej o mocy wyjściowej 40kW powinien to być magazyn zdolny do
oddania 40 kWh energii elektrycznej w ciągu jednej godziny.
W związku z przewidywanym rozwojem technologii magazynów energii, należy przewidzieć
możliwość przyłączania czasowego źródeł energii do sieci - magazynów energii o pojemności np.
2MWh bez konieczności prowadzenia działalności na zasadach koncesyjnych. W oparciu o nowe
założenia należy jeszcze raz przemyśleć i rozszerzyć pojęcie źródeł – jednostek interwencyjnych.
W obecnym kształcie projektu, funkcjonowanie jednostek interwencyjnych dotyczy tylko systemu przesyłowego. Stworzenie instytucji i pojęcia jednostek interwencyjnych na poziomie operatora
systemu dystrybucyjnego może otworzyć drogę do lokalnych rozwiązań, blokujących w zalążku
źródła destabilizacji systemu. Jest to możliwe ze względu na bardzo krótki czas potrzebny na uruchomienie tego typu magazynów. Dodatkową zaletą jest możliwość ich przenoszenia.
Wreszcie należy zdecydowanie umożliwić wdrażanie koncepcji stabilizacji sieci za pośrednictwem samochodów elektrycznych, które nie będą znajdować się w ruchu i będą przyłączone do sieci elektroenergetyczne. Zalecamy w tym zakresie współpracę z grupami działającymi w Niemczech.
Można pomyśleć o działalności polegającej na dostarczaniu mocy za pośrednictwem magazynów mobilnych w sytuacjach kryzysowych. Być może nowe rozwiązania są znacznie bardziej elastyczne i efektywne kosztowo.
Zarządzanie całością magazynów energii i źródeł w mikroinstalacjach powinno być podstawową
funkcjonalnością Smart Grid. Prawo energetyczne powinno w pierwszym rzędzie sprzyjać efektywnemu ekonomicznie wykorzystaniu technologii IT, a nie ograniczać się od do mechanicznej implementacji wymogów metrologicznych. Implementację metrologii bez systemów sterowania uważamy za marnowanie istotnej części środków wydatkowanych na ten cel.
Nie można wykluczyć, że w przyszłości bliższej niż dotychczas sądzono, zaistnieje konieczność
zasilenia motoryzacji elektrycznej, a zatem również wykorzystania magazynów energii dla stabilizacji sieci. Powinno to być postrzegane w kategoriach podniesienia niezależności energetycznej
kraju, gdyż prowadzić będzie do uniezależnienia się od importu ropy naftowej i paliw ropopochodnych.
11
Nowe rozwiązania
3.2 Domowa instalacja wiatrowa
Z zestawienia cenowego (Tabela 1) można wyliczyć, ze inwestycja w instalacja wiatrowa 40kW
stabilizowana magazynem energii 40kWh, o czasie życia równym czasowi życia turbiny wymaga
inwestycji ok. 350 tys. zł, co jest w przybliżeniu równoważne zakupowi 1800 MWh z produkcją
90MWh roczne. Jeśli przyjąć, że średnioroczny wzrost cen energii będzie większy lub równy stopie
WIBOR, to wsparcie dla prosumentów i budowa systemu elektroenergetycznego, w ramach którego
będzie techniczne możliwe odbieranie energii od prosumenta i dystrybucja bezpośrednim sąsiedztwie, może być opłacalne i strategicznie bezpieczne. Na to trzeba nałożyć fakt, że po otworzeniu
rynku zbytu, zasadniczo spadną ceny na elementy składowe mikroinstalacji. Zatem cena przykładowej instalacji 40kW powinna spaść do poziomu ok. 200 tys. zł przy utworzeniu warunków
uzasadniających podjęcie zautomatyzowanej produkcji seryjnej elementów składowych.
Inwestycja w taką instalację jest opłacalna tylko wtedy, gdy większość energii produkowanej
będzie oddawana do sieci. Tak jest dzisiaj postrzegany interes prosumenta. Jednak otworzenie działalności gospodarczej w oparciu o taką inwestycję nie ma sensu. Również z punktu widzenia operatora sieci dystrybucyjnej jest oczywiste, że jeśli już inwestuje w dwukierunkowe przyłącze elektroenergetyczne 40kW, to powinny być stworzone zapisy, które zagwarantują pełne wykorzystanie tej
inwestycji. W świetle zapisów obecnego projektu ustaw, taka możliwość została zlikwidowana.
Należy również zwrócić uwagę, że mamy rosnący odsetek gospodarstw rolnych pracujących na
areale powyżej 25 ha. Dla istotnej części tych gospodarstw instalacja o wielkości 40 – 200 kW będzie miała uzasadnienie ekonomiczne, jeśli będzie możliwe odsprzedawanie energii na zasadach
prosumenckich.
Definicja mikroinstalacji powinna koncentrować się na mocy maksymalnej falownika sprzęgającego sieć elektroenergetyczną z siecią użytkownika - prosumenta. Ograniczenie mocy zainstalowanego falownika sprzęgającego do 40 kW powinno być podstawą definicji mikroinstalacji w ustawach. Nietrudno wskazać przykłady, w których będzie opłacać się budować domy ogrzewane energią elektryczną pochodzącą z instalacji wiatrowej. Wtedy istotna część mocy instalacji będzie wykorzystana w sposób grzewczy i poza falownikiem sprzęgającym. Dla przykładu, dla domów o zapotrzebowaniu na ciepło i energię rzędu 15-30MWh rocznie, moc zainstalowana może być znacznie
wyższa od mocy falownika wyjściowego. Jeśli właściciel takiego domu będzie miał jeszcze samochód elektryczny, wtedy te proporcje ulegną dalszej zmianie.
Obecnie do produkcji tych towarów nie są stosowane technologie produkcji masowej, gdyż systemy elektroenergetyczne nie są technicznie przygotowane do ich przyłączenia. Jednak musimy
brać pod uwagę fakt, że w krajach wysokorozwiniętych budowa takich sieci już się rozpoczyna.
Przykładem są tu Niemcy, USA, Japonia, które konsekwentnie inwestują w systemy elektroenergetyczne typu Smart Grid z celem przystosowania ich do przyłączania mikroinstalacji.
3.3 Domowa instalacja fotowoltaiczna
Zgodnie z powyższym zestawieniem cenowym, należy przewidzieć, że ceny energii z instalacji
fotowoltaicznych spadną gwałtownie w nadchodzących latach. Ich lokalizacja na dachach jest wyjątkowo neutralna i efektywna kosztowo. Inwestycja prosumencka w tego typu instalację ma sens
ekonomiczny tylko wtedy, gdy większość tej energii będzie odbierana przez system. Dlatego należy
stworzyć warunki szczególnie sprzyjające rozwojowi tych rodzajów energii.
Z przyczyn urbanistycznych, ogniwa fotowoltaiczne na terenach o wyższej gęstości zaludnienia
będą podstawą większości mikroinstalacji. Ze względu na możliwość zastosowania nowoczesnych
metod zautomatyzowanej produkcji, w nieodległej przyszłości energia elektryczna z ogniw PV będzie szybko tanieć. Należy wziąć pod uwagę zbliżający się przełom polikrystaliczny. Jego symptomy widać w zmianie polityki i strategii cenowej ChRL.
12
Nowe rozwiązania
W związku z implementacją strategii chińskiej, która zakłada zajęcie pozycji głównego producenta paneli PV w świecie, rynek producentów paneli PV został zdestabilizowany. Ceny płytek
krzemowych dla chińskich producentów paneli są radykalnie niższe od cen dla producentów zagranicznych. To doprowadziło szereg firm niemieckich do bankructwa. Jest to ważny sygnał - rynek
fotowoltaiczny jest na progu przełomu technologicznego.
3.4 Instalacje hybrydowe
Warunki meteorologiczne Polski skłaniają do instalacji hybrydowych wiatrowofotowoltaicznych. Wynika to z komplementarności krzywych wydajności wiatrowej i słonecznej.
Ten typ instalacji wyposażony w magazyny energii byłby najbardziej przydatny dla operatorów
systemów dystrybucyjnych, zatem cały system motywacyjny, skłaniający prosumentów do inwestycji powinien być zróżnicowany tak, by preferować instalację OZE najlepiej pasujące do całości
systemu energetycznego kraju.
3.5 Źródła CHP
Mikroinstalacje produkujące energię z gazu z wykorzystaniem ogniw paliwowych i mikroturbin
wchodzą w fazę komercjalizacji.
Wprowadzenie jednolitego sposobu rozliczanie energii gazu i elektrycznej znacznie ułatwiłoby
programowanie systemów oszczędzania energii.
Prawo stanu Kalifornia stworzyło warunki prawne i system zachęt do budowy sieci mikro-CHP
jako drogę do niezależności energetycznej, podniesienia efektywności energetycznej w korzystaniu
z gazu. W Europie na uwagę zasługują prace British Gas, których celem jest opracowanie standardowego prosumenckiego urządzenia CHP.
3.6 Motoryzacja elektryczna
Jest kompletnie niezrozumiałe, dlaczego żadna z projektowanych ustaw nie odnosi się do szybkiego rozwoju technicznego samochodów elektrycznych. W związku z tym nie buduje się podstaw
prawnych do ładowania samochodów i ich wykorzystania jako rezerwy energetycznej.
Pierwsze samochody elektryczne, które weszły na rynek w 2011 roku miały cenę ok. 160 000 zł
i w ciągu 1 roku zmieniły swój kształt technologiczny i ceny. W 2012 cena np. MIEV spadnie do
poziomu poniżej 100 000 zł, a nie można wykluczyć, że do poziomu 80 000 zł, gdyż na rynku amerykańskim jest to samochód oferowany za cenę ok. 22 000$, z gwarancją 8 lat na akumulatory i
przebieg 100 tys. mil. To jest przełom, a nie zmiana.
Można przyjąć, że w roku 2013 pojawią się samochody elektryczne w cenie 60-70 tys. zł. To
oznacza, że znaczna grupa kierowców przejeżdżająca od 40 do 100 km dziennie będzie zainteresowana zakupem takich samochodów. Dla nich rata pożyczki w połowie będzie pokrywana przez różnicę w miesięcznych kosztach eksploatacji. W roku 2013 nie będzie już czasu na myślenie, co z tym
fantem zrobić.
3.7 Znaczenie technologii OZE i mikroinstalacji dla polskiego przemysłu ICT
Polska jest dzisiaj europejskim potentatem w produkcji sprzętu elektronicznego i sprzętu elektrycznego powszechnego użytku. Produkcję przemysłu ICT szacujemy obecnie na ok. 30 mld euro,
aczkolwiek dane dokładne nie są nam znane, gdyż Ministerstwo Gospodarki już od lat nie monitoruje rzeczywistego rozmiaru przemysłu ICT w sposób zgodny z definicją OECD. Nie jesteśmy w
stanie określić, w jakim stopniu produkcja części motoryzacyjnych to produkcja elektroniczna itd.
13
Nowe rozwiązania
Rodzimy przemysł ICT może skutecznie produkować dla energetyki obywatelskiej i rozproszonej, jednak dla tego potrzebne są stosowne regulacje prawne. Dla stymulacji pierwszej fazy rozwoju
jest niezbędny rynek wewnętrzny. Dopiero opierając się na rynku wewnętrznym, będziemy w stanie
skutecznie przystąpić do eksportu. Rozwój Smart Grid o zdolności obsługi mikroinstalacji może
stać się poważnym impulsem pobudzającym koniunkturę i modernizację całości polskiej gospodarki. Tymczasem projekty ustaw zajmują się głównie kosztami, gdyż w obecnym kształcie nie
widać nie dają perspektyw na uzyskanie przychodów równoważących koszty.
Brak stymulacji dla tego przemysłu w postaci wewnętrznego rynku zbytu powoduje, że powiększa się dystans pomiędzy przemysłem polskim i zachodnioeuropejskim. Grozi nam utrata konkurencyjności. Równie niepokojąca jest perspektywa, w której nasi konkurenci zaczną produkować
energię taniej niż Polska. Posiadanie zdolności produkcji nowoczesnych źródeł i pozostałych opisanych powyżej elementów mikroinstalacji niewiele zmieni, jeśli nie będzie możliwości ich przyłączenia do sieci i pełnego wykorzystania mocy dysponowanej.
Brak spójności pomiędzy kierunkiem rozwoju energetyki polskiej i europejskiej spowoduje, że
nasze przedsiębiorstwa nie będą mogły wykorzystać rozwiązań krajowych dla celów eksportowych.
3.8 Oczekiwania infrastrukturalne
Uważamy, że nowe ustawy powinny zdefiniować warunki i zobowiązać operatorów zasiedziałych do:
1) budowy infrastruktury dwukierunkowego systemu elektroenergetycznego,
2) określenia harmonogramu i planu geograficznego udostępniania sieci dla prosumentów,
3) zapewnienia prosumentom pokrycia kosztów poniesionych na inwestycje w mikroinstalacje,
4) wsparcie dla współdziałania systemów elektroenergetycznego i gazowego.
Ad. 1) Projekt ustawy Prawo Energetyczne powinien w swym fundamentalnym założeniu przyjąć, że całość systemu elektroenergetycznego powinna być przystosowana do dwukierunkowego
przesyłu energii ze względów ekonomicznych i przyszłych potrzeb technicznych.
14
Poprawki do ustaw
4 Poprawki i uzupełnienia do projektu ustawy o OZE
Pominięcie artykułu oznacza, że nie mamy uwag do jego treści.
Art. 1
Proponujemy dodać:
7) zasady i warunki przyłączania do sieci mikroinstalacji prosumenckich z odnawialnymi źródłami energii
Art. 2
Proponujemy zmienić/dodać definicje (zachowując numerację w oparciu o porządek alfabetyczny):
1) mikroinstalacja OZE – instalację energetyczną wykorzystującą odnawialne źródło energii o
mocy przyłączonej do sieci elektroenergetycznej do 40kW, lub przyłączonej mocy cieplej lub
chłodniczej do 70kW, lub służącej do wytwarzania biogazu rolniczego, lub wytwarzania energii
elektrycznej z biogazu rolniczego o przyłączonej mocy elektrycznej nie większej niż 100kW, lub
przyłączonej mocy cieplej lub chłodniczej nie większej niż 130kW
2) mikroinstalacja elektryczna stabilizowana OZE – mikroinstalację OZE, wytwarzającą
energię elektryczną, zarządzalną zdalnie, wykorzystującą odnawialne źródło energii i magazyn
energii gwarantujący stabilną moc wyjściową o pojemności nie mniejszej niż 40kWh, o mocy przyłączonej do sieci elektroenergetycznej do 40kW,
3) mikroinstalacja hybrydowa – instalację energetyczną wykorzystującą odnawialne źródło
energii ze stabilizacją mikroźródłem lokalnym (gazowym, spalinowym lub innym) o przyłączonej
do sieci elektroenergetycznej mocy do 40kW, lub przyłączonej mocy cieplej lub chłodniczej do
70kW, lub służącej do wytwarzania biogazu rolniczego, lub wytwarzania energii elektycznej z biogazu rolniczego o przyłączonej mocy elektycznej nie większej niż 100kW, lub przyłączonej mocy
cieplej lub chłodniczej nie większej niż 130kW
4) mikroinstalacja – mikroinstalację OZE, mikroinstalację elektryczną stabilizowaną OZE, mikroinstalację hybrydową lub mikroinstalację opartą na ko-generacji skojarzonej
5) klient – osoba fizyczna lub prawna otrzymująca lub pobierającą paliwa, energię elektryczną
lub ciepło
6) konsument – klienta będącego osobą fizyczną dokonującą zakupów usług sieci energetycznej
i energii dla celów niezwiązanych bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową;
7) umowa kompleksowa abonencka – umowę zawierającą postanowienia umowy sprzedaży i
umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, lub ciepła, zawartą
przez sprzedawcę na rzecz i w imieniu odbiorcy końcowego z przedsiębiorstwem energetycznym
wykonującym działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej
lub ciepła
8) abonent – konsumenta rozliczającego się z dostawcą usług i energii na podstawie umowy
kompleksowej abonenckiej
9) umowa kompleksowa prosumencka - umowę zawierającą postanowienia umowy kupna i
sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, lub ciepła,
zawartą przez sprzedawcę na rzecz i w imieniu odbiorcy końcowego z przedsiębiorstwem energetycznym wykonującym działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii
elektrycznej lub ciepła, w zgodzie z ustawą o prosumencie (projekt ustawy do wykonania)
10) prosument – klienta rozliczającego się z dostawcą usług i energii na podstawie umowy
kompleksowej prosumenckiej
15
Poprawki do ustaw
11) przedsiębiorstwo energetyczne – podmiot prowadzący działalność koncesjonowaną przez
prawo energetyczne lub gazowe
Postulujemy zastąpienia pojęcia odbiorcy/odbiorcy końcowego (wrażliwego) pojęciem klienta/
klienta końcowego (wrażliwego) oraz dokonanie odpowiednich zmian w PE i PG w sposób spójny
z powyższą konstrukcją. W definicji klienta usunęliśmy „na podstawie umowy z przedsiębiorstwem
energetycznym”, gdyż w przypadku korzystania z licznika przedpłatowego, taka umowa nie jest
konieczna.
Do definicji biomasy dodać – z wyłączeniem odpadów posiadających wartość materiałową w
przemyśle drzewnym, meblarskim i rolno-spożywczym. Dopuszczamy precyzyjniejsze określenie
w porozumieniu z przedstawicielami przemysłu meblarskiego, który poniósł wymierne szkody na
skutek wprowadzenia zapisów dot. współspalania.
Art. 10
Postulujemy w punkcie 1) dodać odniesienie również do art.2. pkt. 3, aby uniknąć dotowania
wykorzystania energetycznego surowców w sposób zaburzających działalność innych branż, jak to
miało miejsce w przeszłości w przypadku przemysłu meblarskiego. W ten sposób każda branża będzie mogła do Prezesa URE zgłosić ew. problem materiałowy, jeśli takowy się pojawi.
Art. 13
Postulujemy nadanie artykułowi następującej treści:
Wytwarzanie elektrycznej w mikroinstalacji przyłączonej do sieci elektroenergetycznej na podstawie kompleksowej umowy prosumenckiej, podpisanej i realizowanej w zgodzie z zapisami ustawy o prosumencie.
Art. 14,
W tym i we wszystkich pozostałych artykułach, gdzie przywoływany jest podmiot prowadzący
działalność gospodarczą nie podlegający koncesjonowaniu w oparciu o PE lub PG i posiadający
mikroinstalację, powinien być nazywany prosumentem. W ten sposób nie będzie wątpliwości, że
jeśli mówimy o działalności koncesjonowanej, to mówimy o przedsiębiorstwie energetycznym, a
kiedy mówimy o producencie energii w mikroinstalacji, to jest on z założenia również konsumentem, a zatem prosumentem.
Art. 15, 16,17, 18, 19, 20
Artykuły te powinny być przeniesione do ustawy prosumenckiej. W koncepcji KIGEiT, całość
problematyki ekonomiczno-prawnej związanej z funkcjonowaniem mikroinstalacji powinna zostać
przeniesiona do ustawy o prosumencie. W naszej koncepcji powinniśmy utworzyć dwie kategorie
prosumentów: podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – mikroprzedsiębiorstw oraz
osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.
Pojęcie mikroinstalacji jest niezależne od pojęcia odnawialnych źródeł energii. Mikroinstalację
mogą być np. wyłącznie magazynami energii lub wysokosprawnymi źródłami CHP pracującymi na
paliwach kopalnych. Zatem w ogólności samo pojęcie mikroinstalacji dotyczy prosumenta, a nie
odnawialnych źródeł energii, które są przedmiotem regulacji w omawianej ustawy.
Ustawa o prosumencie ma za zadanie uregulować całość relacji rynkowych pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi prowadzącymi działalność koncesjonowaną w oparciu o prawo energetyczne, a właścicielami i operatorami mikroinstalacji.
Ustawa o odnawialnych źródłach energii powinna wprowadzić porządek prawny ułatwiający instalacji odnawialnych źródeł energii, dla wszystkich rozmiarów instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii.
Art. 22
Proponujemy nadanie następującej treści:
16
Poprawki do ustaw
Przyłączenie mikroinstalacji do sieci energetycznej odbywa cię na podstawie umowy o przyłączenie
do sieci, o której mowa w ustawie o prosumencie.
Art. 23, 24
Treść artykułów powinna być wykorzystana w ustawie prosumenckiej.
Art. 26
Postulujemy usunąć zawarte w ust. 2) ograniczenie obowiązku odbioru do dalszej odsprzedaży
do 30% jako szkodliwej ekonomicznie dla całości systemu zarówno po stronie prosumenta jak i
operatora systemu dystrybucyjnego, który zainwestuje w instalację odbioru energii.
W artykule jest pkt. 1, ale nie ma pkt 2.
Art. 35
Postulujemy oddzielne konsultacje na temat treści tego artykułu. Jego treść będzie decydować,
czy banki i prosumenci podejmą wysiłek inwestycji w mikroinstalację. Wydaje nam się, że w obecnych zapisach nie zawarto gwarancji zwrotu z inwestycji. W pierwszym etapie prosumenci powinni
dostrzegać korzyść z zamiany lokaty bankowej lub w obligacje na inwestycje w mikroinstalacje.
Zakładamy, że drugim etapie inwestycje prosumenckie przybiorą większe rozmiary z akcji rozwoju
motoryzacji elektrycznej.
Art. 36 i dalsze
W pozostałych zapisach ustawy proponujemy zróżnicować poziom wsparcia finansowego mikroinstalacji OZE bez gwarancji stabilności i zarządzanych mikroinstalacji OZE ze stabilizację godzinową, co będzie motywować prosumentów do inwestycji w mikroinstalacje wsparte magazynami energii. Pozwoli to na szybszą integrację energetyki systemowej i obywatelskiej w jednorodny,
komplementarny system o wysokim poziomie niezawodności i efektywności energetycznej. Dla realizacji tego celu w ustawie prawo energetyczne proponujemy wprowadzić pojęcie obszaru sieci
gotowego do instalacji prosumenckiej. Chcemy w ten sposób zachęcić podmioty energetyczne do
koncentracji geograficznej inwestycji, a nie warstwowej.
Uważamy za nieefektywną koncepcję polegającą na zbudowaniu najpierw warstwy metrologicznej w całym kraju, a potem warstwy telematycznej.
Proponujemy kompleksowe inwestycje rejon po rejonie, których celem jest osiągnięcie poziomów „Smart Grid Ready”, a następnie „Prosumer Ready”. Złożenie sieci z sieci z dwukierunkowych mikrosieci będzie zadaniem znacznie łatwiejszym i bezpieczniejszym w realizacji, zapewniając jednocześnie stały wzrost bezpieczeństwa energetycznego systemu. Proponowana metoda sprowadza się do budowy kolejnych autonomicznych mikro Smart Grid’ów funkcjonujących w ramach
sieci operatora systemu dystrybucyjnego.
17
Poprawki do ustaw
5 Poprawki i uzupełnienia do ustawy Prawo energetyczne
Proponowane poprawki koncentrują się na elementach, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie mikroinstalacji, prosumenta odnawialnych źródeł energii i operatora informacji pomiarowych.
Art. 1
Do celów ustawy postulujemy dołączyć:
1) Zasady współpracy przedsiębiorstw energetycznych z prosumentami
Art. 2
Proponujemy wprowadzić spójną terminologię i definicje w całym pakiecie ustaw oraz w ustawie o prosumencie. Postulujemy zamienić pojęcie odbiorcy na pojęcia zaproponowane w części poświęconej ustawie o OZE – klient, konsument, abonent, prosument, itd. Postulujemy wprowadzić
pojęcia mikroinstalacji. Postulujemy również takie zdefiniowanie pojęć związanych z bezpieczeństwem energetycznym, aby można je było wyrazić w sposób mierzalny i weryfikowalny.
1) bezpieczeństwo dostarczania energii elektrycznej – stan techniczny całości systemu wyrażający się w pełnej zdolności całkowitego zaspokojenia popytu wyrażonego w procentach w
skali roku, miesiąca, w okresach szczytów dobowych (w czterech najbardziej obciążonych
godzinach doby); bezpieczeństwo dostarczania ee wyrażane liczbowo stanowi podstawę oceny wypełniania przez przedsiębiorstwa koncesyjne zobowiązań koncesyjnych;
2) bezpieczeństwo energetyczne - stan techniczny przemysłu wyrażający się w rezerwach mocy
zainstalowanej określonych w procentach w stosunku do prognozowanego zapotrzebowana
szczytowego, stany zapasów paliwa wyrażone z procentach zapotrzebowania rocznego, weryfikowalnej polityce finansowej pozwalającej na pokrycie prognozowanego zapotrzebowania na energię w postaci niezbędnych inwestycji we wszystkie niezbędne elementy systemu;
3) bezpieczeństwo pracy sieci elektroenergetycznej – stan techniczny sieci gwarantującej realizację umów w pełnym zakresie ilościowym i jakościowym; miarą bezpieczeństwa pracy sieci
jest kwota kar umownych płaconych klientom z tytułu niedotrzymania warunków umownych, odszkodowań z tytułu uszkodzeń sprzętu odbiorczego, liczba reklamacji, awarii, zgłoszeń wad jakościowych sieci i świadczonych usług;
4) sieć dwukierunkowa – wydzielona część sieci dystrybucji energii elektrycznej zdolna do zarządzania dwukierunkowym przesyłem energii pomiędzy klientami,
5) surowe dane pomiarowe – zaszyfrowane dane pomiarowe w formie pierwotnej przekazywane przez liczniki inteligentne, nie zmieniane w jakikolwiek sposób przez systemu pośrednie
uczestniczące w komunikacji elektronicznej,
Art. 4
W pkt 1 proponujemy dodać zastrzeżenie, że wprowadzenie do dystrybucji energii pochodzącej
z odnawialnych źródeł energii i wysokosprawnych instalacji ma pierwszeństwo przez źródłami
standardowymi korzystającymi z paliw kopalnych.
Art. 5
W pkt. 2 proponujemy dodać, że przedsiębiorstwo jest obowiązane podać termin wykonania prac
umożliwiających przyłączenie klienta.
Art. 6
W pkt. 1 artykuł stanowi, że
"Operator informacji pomiarowych jest obowiązany zapewnić przedsiębiorstwom energetycznym
wykonującym działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną, oraz operatorom sys18
Poprawki do ustaw
temu elektroenergetycznego, na zasadzie równoprawnego traktowania, świadczenie usługi udostępniania informacji pomiarowych, na zasadach i w zakresie określonym w ustawie; udostępnianie
informacji pomiarowych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie tej usługi"
Przypisano tym samym OIP odpowiedzialność, za wykonywanie wszystkich zadań związanych z
udostępnianiem informacji. Potwierdza to artykuł 32 (o zmianie sprzedawcy) i inne zapisy, szczególnie w Uzasadnieniu. Dlatego artykuł 88.1 pkt 10 a/-e/ stoi w sprzeczności do powyższych zapisów i wydaje się ze pozostał w dokumencie z czasów, kiedy inaczej budowano koncepcje OIP. W
szczególności zadania b/-e/ są przeniesione do OIP.
Zadanie a) budowę i eksploatację infrastruktury technicznej i informatycznej służącej pozyskiwaniu i transmisji danych pomiarowych oraz zarządzaniu nimi, zapewniającej efektywną współpracę z innymi operatorami i przedsiębiorstwami energetycznymi,
Art. 7
Koniecznym jest uzupełnić ten i wszystkie następne artykuły o zapis uwzględniający kompleksową umowę prosumencką.
Art. 10
Punkt 3 powinien być uzupełniony o zobowiązanie, w jakim terminie i na jakich warunkach
ekonomicznych jest w stanie zrealizować zamówione przyłączenie.
Art. 15
Do dodania:
Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą zakresie przesyłania lub
dystrybucji energii elektrycznej, jest obowiązane wydać warunki przyłączenia mikroinstalacji
poprzez:
1) określenie w terminie 30 dni, warunków przyłączenia mikroinstalacji
Do usunięcia – obowiązek wniesienia zaliczki jako warunek konieczny rozpatrzenie wniosku
Art. 53
Do zapisu postulujemy dodać postanowienie o terminach i zakresie wdrażania funkcjonalności
dwukierunkowego przesyłu energii umożliwiających przyłączanie prosumentów. Jest możliwym
przesunięcie tej decyzji do kompetencji Prezesa URE.
Artykuł stanowi, że Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia
szczegółowe warunki funkcjonowania systemu opomiarowania oraz harmonogram udostępniania
liczników inteligentnych, w tym:
1) wymagania jakie powinien spełniać system opomiarowania, w tym w zakresie komunikacji
dwustronnej,
2) harmonogram instalowania liczników inteligentnych,
Zapis jest sprzeczny i nie jest spójny z art. 99, gdzie funkcje te są przypisane do OIP. Bardzo
szczegółowo wyjaśniają to zwłaszcza punkty 3, 5 i 6. Zdecydowanie właściwe jest zobowiązanie
OIP nie tylko do harmonogramowania odczytów i przekazywanie ich do centralnego zbioru informacji pomiarowych w trakcie eksploatacji systemu, ale także desygnowanie OIP jako podmiotu
nadzorującego wprowadzanie inteligentnego opomiarowania przez OSD, wyposażonego w uprawnienia do budowy i egzekwowania harmonogramu wdrażania przez poszczególnych OSD. Może to
nastąpić jeszcze przed rokiem 2014, kiedy OIP jest zobowiązany po raz pierwszy do przedstawienia
swojej taryfy.
W Uzasadnieniu pojawia się dość obszerny fragment opisujący pojęcie infrastruktury AMI
19
Poprawki do ustaw
System teleinformatyczny stanowi zespół współpracujących ze sobą urządzeń informatycznych i
oprogramowania (w tym aplikacja centralna AMI OSD oraz odpowiednie oprogramowanie OIP
pozwalające na prowadzenie centralnego zbioru informacji pomiarowych), zapewniający przetwarzanie i przechowywanie, a także wysyłanie i odbieranie danych.
Wydaje się, że jeśli celem zapisów w projekcie PE jest utworzenie OIP i zbudowanie centralnego zbioru informacji pomiarowych, nie powinno się definiować, jaka infrastruktura ma zostać zbudowana po stronie OSD. W szczególności nie musi być budowana aplikacja centralna AMI OSD,
której funkcjonalność jest zapewniana przez system centralny, który będzie eksploatowany przez
OIP. Czy budować aplikacje na poziomie OSD, czy korzystać z informacji dostarczanych przez
OIP powinno być w gestii OSD, a nie definiowane w PE. Innymi słowy powinno się zostawić
sprawę do decyzji OSD, co znacznie zracjonalizuje cały proces inwestycyjny.
Art. 88
Treść artykułu 88.1 pkt 10 jest sformułowana zbyt stanowczo. Tak jak budowa i eksploatacja infrastruktury technicznej należy do OSD, choć może być wydzielona do spółki zewnętrznej niezależnej, tak infrastruktura informatyczna, szczególnie w zakresie przesyłania danych do OIP nie musi być budowana i zarządzana przez OSD, a może odbywać się w inny sposób, np. być w gestii OIP,
albo firm trzecich. Jest ona sprzeczna z intencją podnoszenia konkurencyjności w obszarze sektora
energetycznego.
Art. 98
Proponujemy modyfikację zapisu w pkt. 1 w następujący sposób:
1. Operatorzy systemów elektroenergetycznych są obowiązani zapewnić w czasie rzeczywistym bezpośrednie przekazywanie operatorowi informacji pomiarowych surowych danych
pomiarowych oraz innych informacji pomiarowych niezbędnych dla celów określonych w
artykule 99.
Wyjaśnienie dodatkowe: zakładamy, że klient jako właściciel danych pomiarowych może upoważnić do przekazywania surowych danych pomiarowych do operatora informacji pomiarowych,
operatora teleinformatycznego realizującego usługi pomiarowo-rozliczeniowe oraz telematycznych
dla uczestników rynku energetycznego. W tym wypadku. operatorzy systemów elektroenergetycznych powinni umożliwić realizację tych usług.
Uzupełnienia
Postulujemy również wprowadzenie do ustaw prawo energetyczne i prawo gazowe rozdziałów
definiujących tryb/warunki techniczne przyłączania mikroinstalacji i wynikające stąd obowiązki
techniczne ciążące na operatorach systemów energetycznych względem mikroinstalacji i prosumentów.
Postulujemy zapis prawny umożliwiający działalność niezależnych operatorów systemów rozliczeniowo-pomiarowych i telematycznych, które mogą świadczyć takie usługi dla wszystkich
uczestników rynku. Wprowadzenie tego typu operatorów ma na celu pełne uniezależnienie przedsiębiorstw obrotu od operatorów systemów energetycznych i świadczyć usługi sprzedaży w oparciu
o obiektywne dane.
Klienci będą mogli powierzać usługi oszczędzania i racjonalizacji zużycia energii podmiotom
niezależnym od sprzedawców, producentów i dystrybutorów energii.
20