Erziehungsprogramm
Transkrypt
Erziehungsprogramm
ZADANIA PROGRAU WYCHOWAWCZEGO DWUJĘZYCZNEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 5 DLA MNIEJSZOŚCI NIEMECKIEJ W RACIBORZY NA ROK SZKOLNY 2011/2012 Program obejmuje sześć tematów głównych: 1. Savoir-Vivre 2. Cyberprzemoc 3. Prawa Dziecka 4. Asertywność 5. Moje zdrowie 6. Ekologia Informacje dodatkowe Za realizację zadań odpowiedzialni są wychowawcy klas oraz nauczyciele poszczególnych przedmiotów. Osoba odpowiedzialna Bożena Wróbel-Wolaniuk. Koordynatorzy programu: pedagog szkolny i wychowawcy klas. Każde zadanie realizowane jest przez około dwa miesiące. Realizacja treści znajdzie odzwierciedlenie na gazetkach szkolnych i wpłynie na tematykę spotkań wychowawczych z rodzicami. 1 Na zakończenie realizacji tematu głównego wychowawcy przygotują ewaluację treści. Savoir-Vivre Wrzesień – Październik TER TEMAT LP. MIN ZADAN TREŚCI ZADANIA IA Higiena osobista na co dzień, 1. zachowanie w domu, zachowanie przy stole, w szkole, w czasie uroczystości, zabaw i uprawiania sportu, zachowanie w miejscach publicznych, zwroty grzecznościowe. OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW • • • • • • Uczeń wie, co oznacza pojęcie savoir-vivre, Przestrzega zasad higieny osobistej na codzień Przestrzega zasad bezpieczeństwa na drodze, wie jak zachowywać się korzystając z komunikacji drogowej, potrafi zachowywać się, przebywając w miejscach publicznych np. w sklepie, na przystanku, w kinie, w bibliotece, w kościele, w muzeum, w operze itp.) Przestrzega zasad współżycia rodzinnego i szkolnego Szanuje osoby starsze i używa zwrotów grzecznościowych tj. proszę, dziękuję, dzień dobry dowidzenia Jest czuły na estetykę stołu i jedzenia, myje ręce przed jedzeniem, wie jak prawidłowo nakryć do stoły, samodzielnie wykonuje dekorację stołu, poznaje obyczaje zachowania się przy stole panujące w innych krajach. 2 Cyberprzemoc Listopad - Grudzień 2. Prawa Dziecka Styczeń - luty 3. Wprowadzenie pojęcia cyberprzemoc, zapoznanie ze skalą zjawiska przemocy w Sieci, wskazanie instytucji pomagającym ofiarom przemocy ze wskazaniem stron internetowych i numeru bezpłatnej infolinii : [email protected], www.sieciaki.pl, www.Helpline.org.pl (tel. 0800100100), wypracowanie i przestrzeganie zasad bezpiecznego korzystania z Internetu. Co to jest Konwencja Praw Dziecka? Konwencja praw Dziecka oczami dzieci, strażnicy Praw Dziecka (Instytucje rządowe i pozarządowe broniące Praw Dziecka), posiadam prawa – posiadam obowiązki (obowiązki dziecka w domu i ucznia w szkole), • • • • • • • • • • • • • • Poznaje formy cyberprzemocy Odkrywa odczucia oraz konsekwencje przemocy w Sieci dla ofiar przemocy Wie, jak powinna zachować się ofiara cyberprzemocy i gdzie ma szukać pomocy Wie, co zrobić gdy się jest świadkiem cyberprzemocy Poznaje zasady bezpiecznego i kulturalnego korzystania z Internetu Jest świadomym i odpowiedzialnym internautom, zmniejszając ryzyko zostania ofiarą cyberprzemocy. Potrafi samodzielnie wyjaśnić pojęcie „Konwencji Praw Dziecka” Jest świadomy własnych praw jako dziecko, potrafi je nazwać i wymienić Poznaje sytuacje łamania Praw Dziecka i wie, gdzie zwrócić się o pomoc, gdy ktoś łamie jego prawa Potrafi korzystać ze swoich praw Respektuje prawa innych, zarówno dorosłych, jak i rówieśników Adekwatnie do swoich praw poznaje obowiązki dziecka w domu i ucznia w szkole Wie, że obowiązki zmieniają się adekwatnie do wieku Wywiązuje się z obowiązków ucznia w szkole 3 Asertywność Marzec - Kwiecień 4. Trudne sytuacje, nazywanie własnych uczuć, radzenie sobie z emocjami, dostrzegania swoich mocnych stron, konflikty i sposoby ich rozwiązywania, ćwiczenia rozwiązywania konfliktów, wprowadzenie pojęcia asertywności z ćwiczeniami radzenia sobie w sytuacjach namawiania, odtrącenia bądź krytyki. • • • • • • • • • • • Moje zdrowie Maj - Czerwiec 5. Zasady zdrowego odżywiania się, rodzaje wypoczynku i jego wpływ na zdrowie, skutki palenia papierosów, picia alkoholu, zażywania narkotyków, środki odurzające i uzależniające, • • • • • • • • • • • • • Wie, jakie sytuacje nazywamy trudnymi, Potrafi wskazać sytuacje, które są dla niego szczególnie trudne Potrafi nazwać własne emocje Określa, które uczucia uważa za przyjemne, a które z nieprzyjemne Akceptuje swoje uczucia Potrafi wskazać i nazwać własne zalety, Wie, jakimi umiejętnościami wyróżnia się od innych Rozpoznaje sytuacje konfliktowe Zna sposoby rozwiązywania konfliktów Radzi sobie w trudnych sytuacjach i potrafi rozwiązać zaistniały konflikt Potrafi zachować postawę asertywności w sytuacjach namawiania, odtrącenia krytyki. Zna i stosuje podstawowe zasady zdrowego odżywiania się. Wie, jakie dolegliwości spowodowane są nieprawidłowym odżywianiem się, Wie, co to jest anoreksja i bulimia Potrafi ułożyć jadłospis dla ucznia szkoły podstawowej Zna sposoby aktywnego i kreatywnego wypoczynku, Uświadamia sobie w jaki sposób wypoczywa jego rodzina, Poznaje sposoby relaksu i wyciszenia Potrafi zorganizować czas wypoczynku po zajęciach szkolnych Uświadamia sobie katastroficzne skutki palenia papierosów, picia alkoholu, zażywania narkotyków przez dzieci i młodzież. Poznaje powody sięgania przez dzieci i młodzież po papierosy, alkohol, narkotyki, dopalacze i inne środki uzależniające. Poznaje sposoby odmawiania zapalenia papierosa, wypicia alkoholu, zażycia narkotyku, środka uzależniającego, Ćwiczy umiejętność odmawiania Potrafi powiedzieć „NIE” 4 Ekologia Cały rok 6. Zasady właściwego zachowania się w lesie, parku, na biwaku, nad rzeką . Postawa proekologiczna, kształcenie właściwych zachowań ekologicznych. Wyrabianie nawyku segregowania śmieci i odpadów w domu, szkole, najbliższej okolicy. Wykształcanie wrażliwości na piękno przyrody. • • • • • • • • • • • • • • Uczeń nazywa charakterystyczne elementy krajobrazów Polski Orientuje się w przestrzeni, rozpoznaje kierunki. Rozwija wrażliwości estetyczną poprzez kontakt z przyrodą w czasie wycieczek. Wie , co to jest recykling i benzyna bezołowiowa. Potrafi segregowac śmieci i zachęca do tego inne osoby z klasy, rodziny, środowiska lokalnego. Czynnie uczestniczy w obchodach „ Dnia Ziemi” oraz w akcji „Sprzątanie świata”. Potrafi wymienic cele obchodów „ Dnia Ziemi”, zna historię akcji „ Sprzątanie świata”. Wie jak zachowac się w lesie, na biwaku, na rzeką. Wie, po co tworzy się rezerwaty przyrody. Wie, jakie zniszczenia w przyrodzie powoduje człowiek. Wie, że jest cześcią przyrody, chroni ją i szanuje. Zachowuje bezpieczeństwo podczas zabaw ruchowych na świeżym powietrzu. Wie , dlaczego trzeba budowac elektrownie słoneczne i wiatrowe. Wie , jakie zagrożenia mogą stanowi zwierzęta i jak należy zachowywac się w czasie spotkania zwierząt w lesie. EWALUACJA I DOKUMENTOWANIE: 1. Program wychowawczy i będzie podlegał ewaluacji na koniec każdego etapu kształcenia. 2. Ewaluacja będzie obejmowała realizację zakładanych celów wychowawczych ich zakres. 3. Ewaluacja będzie skierowana w postaci ankiet do uczniów, nauczycieli i rodziców. 4. Przebieg realizacji programu dokumentowany jest poprzez zapisy w dziennikach lekcyjnych i dzienniku pedagoga. 5 Materiały edukacyjne savoir- vivre dla dzieci. Savoir- vivre - to wiedza o tym, jak człowiek dobrze wychowany zachowuje się w różnych sytuacjach. 6 1. Higiena osobista: Żeby zachować dobrą formę należy codziennie rano gimnastykować się. Codziennie też należy brać kąpiel, pamiętając o myciu zębów. Dbaj o czystość paznokci i skracaj je nożyczkami- nigdy nie obgryzaj, bo to brzydko wygląda i czasami jest bolesne. Nie wychodź z domu w brudnych butach, i nigdy nie noś brudnych ubrań, bo możesz zyskać „przydomek flejtucha”. Pamiętaj, że zawsze należy mieć przy sobie czystą chustkę do nosa. Kiedy siadasz przy stole i rozpoczynasz posiłek, pilnuj aby ci się nie odbiło. Pamiętaj o pozdrowieniu innych ludzi, a więc mów: Dzień dobry! Cześć! Lub Jak się masz?. Używaj też zwrotów grzecznościowych: przepraszam, proszę, dziękuję. Jeżeli z kimś rozmawiasz to nigdy nie dłub w uchu, zębach lub nosie. 2. W domu: Dbaj o porządek we własnym pokoju i w całym domy. Jeśli chcesz wejść do pokoju któregokolwiek z domowników- zapukaj najpierw do drzwi. Jeżeli korzystasz z łazienki lub ubikacji, pamiętaj o pozostawieniu porządku i spuszczeniu wody. Gdy ktoś do ciebie dzwoni zawsze rozmawiaj przez telefon grzecznie, raczej krótko i nigdy nie krzycz. Jeśli chcesz do kogoś zadzwonić, to musisz to zrobić o odpowiedniej porze, jeżeli nie musisz to nie dzwoń późnym wieczorem. Musisz też pamiętać, iż dzwoniąc do kogoś należy się najpierw przywitać i przedstawić, koniecznie też zapytaj czy nikomu nie przeszkadzasz? Baw się w domu tak, aby nie przeszkadzać innym domownikom. Nigdy nie graj w piłkę w mieszkaniu. Jeżeli dochodzi do kłótni lub konfliktu między tobą, a rodzeństwem, to staraj się rozwiązać problem pokojowo. Nigdy nie kłam- pamiętaj kłamstwo ma zawsze krótkie nogi. Gdy przychodzą w odwiedziny krewni, to nie okazuj swego niezadowolenia, nie rób kwaśnej miny, ale uprzejmie się przywitaj. Jeżeli jest ci trudno wysiedzieć przy stole, to nigdy tego gościom nie okazuj. 3. Przy stole: Zanim usiądziesz przy stole, umyj ręce. Siedź prosto i nie garb się. Nie okazuj swojego niezadowolenia, jeśli miejsce przy tobie zajmie ktoś, kogo nie lubisz. W czasie jedzenia pamiętaj o używaniu serwetki do wycierania buzi. Jeśli ktoś przy stole poprosi cię o podanie, np. chleba, to podaj mu cały koszyk z chlebem, nigdy nie podawaj pojedynczej kromki ręką. Nie nakładaj też na 7 talerz jedzenia na wyrost. Zjedz najpierw to, co masz, a później jeśli nadal jesteś głodny, dołóż sobie. Gdy zupa jest za gorąca, to nie dmuchaj w talerz, bo wszystkich opryskasz. Jedz powoli od brzegu, by się nie oparzyć. Nie mów z pełną buzią, nie mlaskaj, nie hałasuj przy stole. Nie wstawaj od stołu, kiedy inni jeszcze jedzą. Nie objadaj się za dużo, bo będziesz ciężki jak słoń! Jedz mało, ale często. Po posiłku umyj ręce, zęby i twarz. Do jedzenia niektórych dań nie używaj sztućców, jemy je rękami, np. mandarynki, szparagi, banany. 4. W szkole: Przychodź na lekcje punktualnie. Ciągłe spóźnianie może oznaczać brak szacunku w stosunku do innych. Dbaj o porządek na ławce, w klasie i w całej szkole. Jeśli czegoś nie rozumiesz, to nie denerwuj się, ale podnieść palec i poproś o powtórzenie. Jeżeli do twojej klasy przychodzi nowy uczeń, to przywitaj go grzecznie i zaproś do waszej grupy. Nie gadaj ciągle jak papuga, bo możesz przeszkadzać innym. Jeśli ktoś poprosi cię o pożyczenie, np. kredki lub gumki to pożycz mu. Nie obrażaj innych uczniów i nie wyśmiewaj się jeśli ktoś czegoś nie potrafi. Staraj się wtedy pomóc. Nie donoś na swoich kolegów. 5. W czasie uroczystości, zabaw i uprawiania sportu: Gdy zostałeś zaproszony, np. na przyjęcie imieninowe do kolegi lub koleżanki, to najpierw zapytaj rodziców, czy możesz pójść, poproś też, aby kupili jakiś drobny upominek dla kolegi lub koleżanki. Po przyjściu na przyjęcie, nie rzucaj się na jedzenie jak głodny wilk, poczekaj aż gospodarz zaprosi wszystkich do stołu. Bierz udział w zabawie i nie psuj zabawy innym, np. bocząc się na kogoś. Pamiętaj przez cały czas, aby zachowywać się poprawnie, a więc nie myszkuj wszędzie, nie otwieraj szuflad i szaf. Gdy przyjęcie się skończyło wracaj grzecznie do domu, nie kłóć się z mamą, że chcesz jeszcze zostać. Pamiętaj też, że kiedy będą twoje imieniny ty tez powinieneś zaprosić przyjaciół. Jeśli otrzymasz od wielu prezenty, to nie zapomnij podziękować. Nigdy też nie pytaj ile kosztował prezent. Po zakończeniu przyjęcia odprowadź swoich gości do drzwi. Pamiętaj także, aby pomóc rodzicom posprzątać po zakończonej uroczystości podziękuj im za zorganizowanie przyjęcia. Jeżeli bierzesz udział w 8 zawodach sportowych to walcz uczciwie, nigdy nie oszukuj. Jeśli natomiast przegrałeś, nie złość się, nie płacz i nie zwalaj winy na innych. Jeżeli w czasie gry zachowałeś się niewłaściwie, to nie miej pretensji do sędziego, że cię ukarał. 6. W miejscach publicznych: Przede wszystkim pamiętaj o zachowaniu zasad bezpieczeństwa na drodze lub ulicy. Idź zawsze prawą stroną chodnika. Przez ulicę przechodź w wyznaczonych miejscach ( pasy) i na zielnym świetle. Nie zaśmiecaj chodników w lub ulicy. Poszukaj kosza na śmieci i tam wrzucaj papierki lub odpadki. Nie śmiej się z innych przechodniów i nie dotykaj szyb wystawowych brudnymi rękami. Nigdy nie gwiżdż idąc ulicą, bo to bardzo brzydki zwyczaj. Nie wrzeszcz też na całe gardło, bo przestraszysz innych. Chętnie pomagaj osobom starszym, ale nie wdawaj się w rozmowy z obcymi. Nie podawaj im swojego adresu, nie mów też jak się nazywasz i jak masz na imię. Wsiadając do autobusu lub tramwaju sprawdź czy masz bilet i trzymaj go zawsze przy sobie. Jeśli zaistnieje tak potrzeba, ustąp miejsca starszym, kobiecie w ciąży. Jadąc pociągiem w przedziale rozmawiaj cichym głosem i nie pokrzykuj. Zapamiętaj, że z pociągu, autobusu, tramwaju, pasażerowie najpierw muszą wysiąść, a potem dopiero wchodzą wsiadający. Kiedy wyruszasz z klasą na wycieczkę musisz pamiętać o zasadzie: „ nie chodź samopas, grupy się trzymaj”. Gdy jesteś w ZOO nie drażnij zwierząt. Podczas wizyty w muzeum nie dotykaj eksponatów. Kiedy jesteś w bibliotece zachowuj ciszę i spokój. Kiedy natomiast odwiedzam chorego kolegę w szpitalu, pytam go o zdrowie, rozmawiam lub czytam książkę. Jeżeli idziesz z mamą na zakupy, to pomagaj je dźwigać siatki. W czasie oglądania filmu w kinie nie rozmawiaj, nie szeleść papierkami. Nie niszcz drzew, kwiatów i krzewów w parku i przed domem. Savoir vivre przy stole Jak ułożyć sztućce, podać jedzenie, zorganizować przyjęcie? Przyjmowanie gości. Zachowanie przy stole. Gdy rozważamy zasady Savoir vivre przy stole, pierwszą rzeczą, która przychodzi nam na myśl, jest estetyka stołu. Stół jadalny, nie tylko podczas przyjęć, lecz i na co dzień, powinien wyglądać schludnie i estetycznie. Zrozumiałą rzeczą jest, że dekoracyjny obrus kładziemy na stół z okazji przybycia gości, ale nie zapominajmy żeby nasz, codziennego użytku, plastikowy obrus był również czyściutki. Estetyka stołu wpływa na cały nasz organizm, niechlujstwo i brud wywołują wstręt do jedzenia i nawet smaczne potrawy nie wzbudzają apetytu, natomiast widok starannie i ładnie podanych posiłków wzmaga łaknienie. Przybranie stołu nie powinno być jakieś super efektowne, chodzi raczej o zręczne rozmieszczenie półmisków i salaterek. Nawet chleb ułożony w koszyczku czy na talerzu jest dekoracją, a rzucony byle jak, psuje harmonię. 9 Na bieżąco pozbywajmy się nadtłuczonych talerzy, filiżanek i kieliszków. Postawienie na stół sztuki ubytkiem na pewno nie przysporzy elegancji naszemu stołowi. Nie stawiajmy wysokich kwiatów, które przeszkadzają czy odgradzają jednych gości od drugich, wystarczy niziutki wazonik z fiołkami czy bratkami. Jeżeli koniec stołu nie jest zajęty mogą tam stać świece, kosz z owocami lub wazon z większymi kwiatami. Stół oraz krzesła powinny być ustawione praktycznie, tak aby goście nie mieli problemów z siadaniem ani wstawaniem. Na jedno nakrycie przeznaczmy około 60 – 70 centymetrów stołu. Światło nad czy obok stołu musi być jasne, ale nie jaskrawe. Pamiętajmy o zachowaniu odpowiedniej odległości od pieca lub grzejników. Nakrywanie stołu. Talerze głębokie stawiamy na płaskich lub wszystkie razem w stosie obok pani domu. Przy nich łyżka wazowa. Nóż leży blisko talerza po prawej stronie, widelec po lewej zębami w górę, łyżka wgłębieniem do góry obok noża lub równolegle z brzegiem stołu, łyżeczki też przed talerzem, lecz bliżej jego krawędzi niż łyżka, ponieważ później są używane. Nóż do ryb leży na prawo, a widelec na lewo od talerza. Jeśli dysponujemy tylko widelcami kładziemy po jednym z obu stron talerza. Talerzyk deserowy stoi na lewo od talerza. Kieliszki stoją na prawo od talerza. Jeśli podajemy kilka sztuk szkła, rozmieszczamy je od strony prawej ku lewej według kolejności spożywania napojów. Szklanki bądź kufle do piwa stawia się na podstawkach. Można (ale nie trzeba) dać podstawki również pod inne kieliszki. Trunkami dysponują gospodarze i powinni znać możliwości swoich gości. Ludzi dobrze wychowani nigdy nie przekraczają miary w piciu. Maleńkie ożywienie – owszem. Filiżanki i spodeczki do kawy czy herbaty stawia się przed talerzykiem do ciasta, nieco na prawo. Łyżeczka do herbaty leży po prawej stronie filiżanki, na spodku, widelec do ciastek – po stronie talerzyka deserowego. Na półmiskach lub tacy z półmiskiem poukładane są łyżki i widelec. Nikt nie bierze pieczeni, cukru, sera, ziemniaków itp. swoimi sztućcami. Solniczki, czyste i napełnione suchą solą, ustawia się po parę na dużym stole. Do solniczek płaskich trzeba dodać łyżeczki z plastyku. Najlepiej jednak używać solniczek, z których sól sypie się dziurkami. Serwetka gładko złożona lub pięknie udrapowana leży na talerzu po jego lewej stronie. Małe serwetki papierowe można kłaść pojedynczo obok nakrycia lub większa ilość zwiniętą w rożek podać w specjalnym naczyniu. Serwetkę dużą płócienną rozkłada się na kolanach, a po posiłku nie składa, lecz nieco zmięta kładzie obok nakrycia. Materiały edukacyjne Prawa Dziecka WSTĘP Każdy człowiek jest istotą rozumną, wolną, zasługującą na szacunek, miłość, pełnię przysługujących mu praw i obowiązków. Nikt nie rodzi się jednak doskonały. Z biegiem czasu przy pomocy bliskich kształtujemy swoją osobowość, a już od momentu przyjścia na świat czeka na nas mnóstwo pracy. Musimy doskonalić swoje siły motoryczne, niezbędne do poruszania się, rozwijać swoje zmysły pozwalające na kontakt z otaczającym nas światem, uczucia, dzięki którym będziemy mogli właściwie reagować na rzeczywistość i wreszcie musimy uczyć się korzystać 10 z woli i rozumu. To właśnie one charakteryzują człowieka i pozwalają mu w sposób wolny i świadomy podejmować decyzje i ponosić za nie odpowiedzialność. Człowiek musi się zatem rozwinąć i dojrzeć do właściwego sobie sposobu życia. Rozwój ten wyznacza sama ludzka natura, w którą wpisane są odpowiednie prawa- prawa natury. Wypełnianie ludzkich praw umacnia człowieka, ich nieprzestrzeganie degraduje. Najważniejszym, naturalnym prawem człowieka jest prawo do życia. Z niego płynie prawo do pełnego rozwoju. Prawa natury należy jednak odpowiednio zabezpieczyć i rozpoznać. Takim właśnie zabezpieczeniem jest prawo stanowione, stworzone przez ludzi, ogłoszone i zobowiązujące do jego przestrzegania. O dobrym prawie mówimy wtedy, gdy dobrze służy człowiekowi, a więc jest mądrze i odpowiednio wykorzystane. Dzieci posiadają szczególne prawa. Rozwój ich człowieczeństwa przebiega bowiem w szczególny sposób. Dziecko nie potrafi samo zadbać o siebie, nie potrafi samodzielnie kształcić swojej natury. Potrzebuje do tego rodziców, opiekunów, potrzebuje wielu innych ludzi. Dlatego naturalnymi "strażnikami" praw dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Ale dziecko potrzebuje też specjalnego zabezpieczenia w prawie stanowionym. Dobre prawo stanowione może i powinno pomagać rodzicom i opiekunom w rozwoju dziecka. szanuj mnie, żebym szanowała innych wybaczaj, żebym umiała wybaczać słuchaj, żebym umiała słuchać nie bij, żebym nie biła nie poniżaj, żebym nie poniżała rozmawiaj ze mną, żebym umiała rozmawiać nie wyśmiewaj nie obrażaj nie lekceważ kochaj mnie, żebym umiała kochać uczę się życia od ciebie Materiały z plakatu kampanii "Dzieciństwo bez przemocy" 11 Deklaracja Praw Dziecka Zważywszy, że narody należące do Organizacji Narodów Zjednoczonych potwierdziły w Karcie ONZ swą wiarę w podstawowe prawa człowieka, w jego godność i wartość, i wyraziły swą gotowość popierania postępu społecznego i stworzenia lepszych warunków bytu w większej wolności, zważywszy, że w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka Organizacja Narodów Zjednoczonych proklamowała, iż każdy człowiek powinien korzystać ze wszystkich praw i swobód wymienionych w Deklaracji, bez względu na różnice rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych i innych, narodowości, pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub jakiekolwiek inne różnice, zważywszy, że dziecko, z powodu niedojrzałości fizycznej i umysłowej wymaga szczególnej opieki i troski, a także odpowiedniej opieki prawnej, zarówno przed urodzeniem, jak i po urodzeniu, zważywszy, że potrzebę tej szczególnej troski stwierdzono w Deklaracji Genewskiej z roku 1924 w sprawie praw dziecka i uznano w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, jak również w statutach agencji wyspecjalizowanych i organizacji międzynarodowych, których działalność ma na celu dobro dziecka, zważywszy, że ludzkość powinna dać dziecku to, co ma najlepszego, Zgromadzenie Ogólne proklamuje niniejszą Deklarację Praw Dziecka, aby zapewnić mu szczęśliwe dzieciństwo i korzystanie, zarówno w jego interesie jak i w interesie społeczeństwa, z praw i swobód wymienionych w niniejszej Deklaracji. Zgromadzenie Ogólne apeluje do rodziców i indywidualnie do mężczyzn i kobiet, jak również do stowarzyszeń, władz lokalnych i rządów krajów, aby uznały te prawa i starały się zapewnić poszanowanie praw przy pomocy środków ustawodawczych i innych, wprowadzających w życie następujące zasady: Zasada 1 Dziecko korzysta ze wszystkich praw w niniejszej Deklaracji. Prawa te rozciągają się na wszystkie dzieci, bez żadnego wyjątku i bez żadnej różnicy albo dyskryminacji z powodu rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych lub innych, narodowości lub pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub z jakiegokolwiek innego powodu, przy czym zasadę tę stosuje się zarówno w stosunku do dziecka, jak i do jego rodziny. Zasada 2 Dziecko korzysta ze szczególnej ochrony, a ustawodawstwo i inne środki stworzą mu wszelkie możliwości i ułatwienia dla zdrowego i 12 normalnego rozwoju fizycznego, umysłowego, moralnego, duchowego i społecznego, w warunkach wolności i godności. Wydawane w tym celu ustawy powinny mieć na względzie przede wszystkim dobro dziecka. Zasada 3 Z chwilą przyjścia na świat dziecko ma prawo do nazwiska i obywatelstwa. Zasada 4 Dziecko korzysta z dobrodziejstw ubezpieczeń społecznych. Jest ono uprawnione do tego, by zdrowo rosło i rozwijało się; w tym celu należy zapewnić szczególną ochronę zarówno dziecku jak i matce, łącznie z odpowiednią opieką, tak przed urodzeniem, jak i po urodzeniu. Dziecko ma prawo do odpowiedniego wyżywienia i mieszkania, rozrywek i opieki lekarskiej. Zasada 5 Dziecko upośledzone pod względem fizycznym, umysłowym lub społecznym należy traktować, wychowywać i otaczać szczególną opieką, z uwzględnieniem jego stanu zdrowia i warunków życiowych. Zasada 6 Do harmonijnego rozwoju swej osobowości dziecko potrzebuje miłości i zrozumienia. W miarę możności powinno ono rosnąć pod ochroną i odpowiedzialnością rodziców, a w każdym razie w atmosferze życzliwości oraz bezpieczeństwa moralnego i materialnego; w pierwszych latach życia nie wolno dziecka oddzielać od matki, chyba że chodzi o wypadki wyjątkowe. Społeczeństwo i władze państwowe powinny otaczać szczególną opieką dzieci nie mające rodziny albo nie mające dostatecznych środków na utrzymanie. Zaleca się udzielanie pomocy finansowej, państwowej lub innej, wielodzietnym rodzinom na utrzymanie dzieci. Zasada 7 Dziecko ma prawo do nauki; nauka ta jest bezpłatna i obowiązkowa, przynajmniej w zakresie szkoły podstawowej. Dziecko powinno otrzymać takie wychowanie, które podnosi jego kulturę ogólną i umożliwia mu, w warunkach równych szans, rozwinięcie swych zdolności, wyrobienie zdrowego rozsądku oraz poczucia odpowiedzialności moralnej i społecznej, a także stanie się pożyteczną jednostką społeczeństwa . Osoby odpowiedzialne za wychowanie dziecka i kierowanie nim powinny mieć na względzie jego dobro; odpowiedzialność ta spada przede wszystkim na rodziców. Dziecku należy dać wszelkie możliwości do zabaw i rozrywek, które powinny zmierzać do tych samych celów co nauka; społeczeństwo i władze państwowe powinny ułatwić korzystanie z tego prawa. Zasada 8 Dziecko powinno zawsze mieć pierwszeństwo do ochrony i pomocy. Zasada 9 Dziecko należy chronić przed wszelkiego rodzaju zaniedbaniem, okrucieństwem i wyzyskiem. Nie powinno ono być przedmiotem handlu w żadnej formie. Dziecko nie wolno przyjmować do pracy zarobkowej przed osiągnięciem odpowiedniego, minimalnego wieku. Dziecko nie wolno w żadnym razie zmuszać ani upoważniać do wykonywania jakiegokolwiek zawodu lub pełnienia czynności, które by wpływały szkodliwie na jego rozwój fizyczny, umysłowy lub moralny. 13 Zasada 10 Dziecko należy chronić przed praktykami, jakie mogą prowadzić do rasowej, religijnej lub wszelkiej innej dyskryminacji. Należy je wychowywać w duchu zrozumienia innych, tolerancji, przyjaźni między narodami, pokoju i powszechnego braterstwa. Należy wpajać w nie przekonanie, że powinno poświęcić swoją energię i swoje uzdolnienia dla dobra bliźnich. PRAWA DZIECKA Na katalog praw przyznanych dziecku składają się prawa cywilne, socjalne, kulturalne i polityczne (dla starszych dzieci). Nie przyznano dzieciom praw ekonomicznych pozostawiając je pod prawną opieką dorosłych. Prawa dziecka: • prawo do życia i rozwoju • prawo do posiadania stanu cywilnego • prawo do uzyskania obywatelstwa • prawo dziecka do rodziny; prawo poznania swego genetycznego pochodzenia, do wychowania przez rodziców naturalnych, • prawo do wolności religii lub przekonań • prawo do swobodnego wyrażania poglądów i poszanowania ich przez dorosłych • wolność od przemocy fizycznej lub psychiatrycznej, wyzysku, nadużyć seksualnych wobec okrucieństwa • wolność od bezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych (do lat 15) • zakaz wykonywania kary śmierci lub stosowania kary dożywocia więziennego wobec dziecka Prawa socjalne: • prawo do zabezpieczenia socjalnego • prawo do możliwie najwyższego poziomu ochrony zdrowia, • prawo do odpowiedniego standardu życia • prawo do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy, Prawa kulturalne: • prawo do nauki (nauka w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjalnej jest obowiązkowa i bezpłatna), • prawo do zmienności swych praw • prawo do korzystania z dóbr kultury, • prawo mniejszości etnicznych do znajomości swojej kultury, wyznania i praktyk religijnych Prawa polityczne: • prawo do stowarzyszania się i gromadzenia w celach pokojowych • prawo wolności wypowiedzi, swobody poszukiwania i przekazywania informacji i idei wszelkiego rodzaju 14 Czym jest cyberprzemoc? Cyberprzemoc to inaczej przemoc z użyciem mediów elektronicznych – przede wszystkim Internetu i telefonów komórkowych. Problem ten dotyczy przede wszystkim dzieci i młodzieży. W Polsce doświadcza go ponad połowa młodych internautów!!! Do działań określanych jako cyberprzemoc zalicza się m.in: wyzywanie, straszenie poniżanie kogoś w Internecie lub przy użyciu telefonu robienie komuś zdjęć lub rejestrowanie filmów bez jego zgody publikowanie w Internecie lub rozsyłanie telefonem zdjęć, filmów lub tekstów, które kogoś obrażają lub ośmieszają podszywane się pod kogoś w Sieci Pomimo, że akty cyberprzemocy mogą wyglądać niewinnie, to potrafią wyrządzać bardzo dużą krzywdę. 15