Biuletyn Parafialny-XXVI zwykla na strone

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE - 27.09.2015 r.
XXVI Niedziela zwykła
1.
W liturgii Kościoła: w poniedziałek - wspomnienie św. Wacława,
męczennika, we wtorek - Święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i
Rafała, w środę - wspomnienie św. Hieronima, prezbitera i doktora Kościoła,
w czwartek - wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora
Kościoła, w piątek - wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów.
2.
W czwartek rozpoczyna się miesiąc październik. Tradycyjnie jest on
właśnie miesiącem w szczególny sposób poświęconym modlitwie różańcowej.
W każdej parafii są wtedy organizowane nabożeństwa różańcowe. Gorąco
zachęcam wszystkich do włączenia się w modlitwę różańcową we wspólnocie
parafialnej i rodzinnej oraz podtrzymywania tej pięknej tradycji, jaką są
październikowe nabożeństwa różańcowe. Codziennie Różaniec po Mszy Św.
wieczornej. W niedzielę Różaniec o godz. 15:00. W miesiącu październiku
Msza Św. tylko wieczorem.
3.
W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek, piątek i sobota miesiąca.
Spowiedź św. w piątek od 16.30.
4.
Roczne ofiary za miejsca w ławkach można składać przy każdej okazji
po 20 zł. Bóg zapłać za każdą ofiarę.
5.
W przyszłą niedzielę tradycyjnie taca przeznaczona jest na cele
inwestycyjne. Bóg zapłać za każdą ofiarę.
6.
W niedzielę 4 października w naszym dekanacie Morskim odpust ku czci
Św. Franciszka z Asyżu w parafii Ojców Franciszkanów na Helu.
7.
W dniach 28. 09 – 1. 10 udajemy się na pielgrzymkę autokarową po
Sanktuariach Zakopanego i okolicach. Z racji wyjazdu Msze św. o godz.17.00
8.
Przy wyjściu z Kościoła można nabyć nasz Parafialny Biuletyn i inne
czasopisma religijne. Zapraszam do lektury.
9.
Wszystkim Parafianom i Gościom życzę dobrej niedzieli i
błogosławieństwa w nowym tygodniu.
Biuletyn Parafialny
Parafii p.w. Św. Anny w Chałupach
Redakcja:
Ks. Proboszcz Piotr Lewańczyk
Chałupy,
27.09.2015 r.
Rok VI, Numer 319
XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA
(38)
Rzymskokatolicka Parafia p.w. św. Anny, CHAŁUPY, ul. Kaperska 30, 84-120
Władysławowo, Tel.: 507-032-544, e-mail: [email protected]
Konto naszej Parafii: Nr rachunku: 75-8348-0003-0000-0014-3316-0003
Adres strony internetowej: http://chalupy.diecezja.gda.pl/
„Bo nie chodził z nami"
Wczytując się w słowa dzisiejszej Ewangelii,
nietrudno zauważyć, że także w gronie apostołów
byli tacy, którzy dobrze wiedzieli, jaką drogą
trzeba iść, ale w swojej gorliwości za daleko się
zapędzili! Zaczęli nie tylko mówić, jakie są
kryteria przynależności do wspólnoty, ale także
poprzez czyje ręce Pan Bóg może działać cuda.
Taki święty monopol pod wieloma względami mógłby być oczywiście bardzo
wygodny. Pan Bóg nie poskąpił nam jednak wolności i już na samym początku, we
wspólnocie apostołów, zburzył tego rodzaju myślenie: „Nikt, kto czyni cuda w imię
Moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto wam poda kubek wody do picia,
dlatego że należycie do Chrystusa [...], nie utraci swojej nagrody".
Warto uświadomić sobie, że przeżycie, które towarzyszyło uczniom Pana Jezusa,
nieustannie jest obecne w ludziach wierzących. To właśnie z niego rodzi się pokusa
negacji drugiego człowieka - być może „jednego z tych małych, którzy wierzą".
Właśnie dlatego trzeba prosić Boga, abyśmy nie byli powodem niczyjego grzechu i
wciąż na nowo wsłuchiwać się w odpowiedź Mistrza, który mówi „nie zabraniajcie..."
Bogactwo Kościoła to między innymi różne drogi wiary, którymi kroczą poszczególni
ludzie. Bogactwem Kościoła są również rozmaite spojrzenia na sprawy życia
społecznego i narodowego. Bogactwem jest wreszcie wielość przeżyć związanych z
samym życiem Kościoła, który otwiera się na wszystkich, co szukają prawdy i dobra.
Pan Jezus wskazuje na nasze postępowanie - żebyśmy nie dzielili ludzi, nie szukali
rozłamu, ale byli otwarci na każdego człowieka i dla żadnego nie byli powodem
zgorszenia.
KRÓTKA
HISTORIA
RÓŻAŃCOWEJ
MODLITWY
INTENCJE MSZALNE 27.09 – 4.10.2015 r.
Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, wierni chwalili
Boga, powtarzając różne modlitwy. Początkowo była to
głównie
Modlitwa
Pańska.
Przykładowo
reguła
benedyktyńska nakazywała braciom zakonnym odmawiać ją 150 razy dziennie.
Ponieważ kult Najświętszej Maryi Panny, był bardzo żywy, zaczęto poszukiwać
modlitwy przez wstawiennictwo Bożej Rodzicielki. Najpierw było to samo
pozdrowienie Archanioła Gabriela, później dodano słowa wypowiedziane przez
św. Elżbietę. Obecną formę modlitwy „Zdrowaś Maryjo” zatwierdził papież
Pius V w 1566 r. Za ojca Różańca uważa się jednak św. Dominika, któremu
miała objawić się Maryja i przekazać modlitwę różańcową, której forma jednak
była nieco inna niż obecnie. Ostatecznie dominikanin Lamus a la Roche (XV
w.) ustalił liczbę 150 „Zdrowaś Mario” (tak jak 150 psalmów) przeplatanych
Modlitwą Pańską. Wreszcie w październiku 2002 papież Jan Paweł II ogłosił
nową część różańca – tajemnice światła.
Ilekroć Maryja chciała przekazać światu swoje orędzie, zjawiała sie wybranym
ludziom (najczęściej dzieciom) z różańcem w ręku i usilnie zachęcała do jego
odmawiania. Tak było w roku 1858, było w Fatimie w roku 1917. Modlitwa
różańcowa jest dla Maryi szczególnie miła, a dla nas bardzo skuteczna. Wyrasta
ona z Ewangelii i jest jej streszczeniem.
O wartości modlitwy różańcowej niech świadczy fakt, że więźniowie z obozów
koncentracyjnych robili sobie różańce z zagniecionego chleba, którego paciorki
nanizane na nitce przechowywali przed oprawcami i na nich się modlili. A ileż
to razy w kieszeniach poległych żołnierzy znajdowano różańce, często
zbroczone krwią. Przesyłano te przedmioty jako relikwie do rodzinnych domów.
Poprawne odmawianie różańca oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację
w tym samym czasie. Dzięki temu odmawianie różańca jest tak wspaniałym
przeżyciem duchowym. Każda z tajemnic różańca koncentruje się na jednym
ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego matki, Maryi. Wyróżniamy
4 tajemnice różańca: radosne, światła, bolesne i chwalebne.
Z odmawianiem należy łączyć rozważanie tajemnic, które niejako są
streszczeniem Ewangelii i dlatego różaniec można uważać za modlitwę
Chrystusową, gdyż odnosi się on do tajemnicy wcielenia i Odkupienia.
"Różaniec
modlitwą"
jest
zawsze
moją
ulubioną
Jan Paweł II
9:00
XXVI
Niedziela
zwykła
27.09.2015
Poniedziałek
28.09.2015
Wtorek
29.09.2015
Środa
30.09.2015
Czwartek
1.10.2015
Piątek
2.10.2015
Sobota
3.10.2015
XXVII
Niedziela
zwykła
4.10.2015
O zdrowie i Boże błogosławieństwo dla Jana z racji
urodzin. Niech Matka Boża Swarzewska błogosławi
11:00
SUMA
+ za ojców: Bronisława Radtke oraz Walentego
Struck
17:00
+ za Stefanię, Aleksandra i Marię Golla
17:00
Dziękczynna – podziękowanie Panu Bogu za
otrzymaną pracę z prośbą o błogosławieństwo na
morzu
+ za dawcę nerki o życie wieczne
17:00
17:00
+ za Alojzego z okazji 100 urodzin zmarłego oraz
za Rozalię i Andzię
17:00
+ za rodziców Marię i Józefa
17:00
+ za Witolda Tutkowskiego z okazji urodzin oraz
Hannę Smus i Edmunda Budzisz
9:00
W intencji członków Róży św. Anny-z prośbą o
zdrowie i błog. a dla zmarłych o nagrodę nieba
11:00
SUMA
+ za Edmunda Budzisz, Hannę Smus oraz Witolda
Tutkowskiego
Kościół parafialny p.w. Matki Boskiej
Królowej Polski w Tyłowie
Do parafii w Tyłowie należy pięć wiosek:
Tyłowo, Karlikowo, Lubocino, Warszkowo i
Dąbrowa. TYŁOWO to nieduża wieś, położona
około 4 km na pd. wsch. od południowego krańca
Jez. Żarnowieckiego i 3 km od drogi Wejherowo - Krokowa. Od wsch. posiada
zaplecze w postaci dużych obszarów leśnych, od zach. rozciąga się podmokła
rynna polodowcowa, której dnem płynie Piaśnica. Pierwotnie znajdował się tutaj
jedynie folwark należący do sąsiedniego majątku Lubocino i wymieniona w
1340r. kaplica św. Sebastiana. Nazwa miejscowości w formie Tulowa
wymieniona jest dopiero w 1596 r. W 1624 r. miejscowość przeszła wraz z
innymi dobrami w ręce pomorskiego szlachcica Piotra Czapskiego, żarliwego
wyznawcy protestantyzmu, który w myśl zasady cuius regio, eius religio zmusił
poddanych do porzucenia katolicyzmu i przyjęcia wyznawanej przezeń wiary.
Istniejąca w Tyłowie kaplica popadła rychło w ruinę. Wzniesiony wówczas w
Lubocinie kościół stał pustką i w 1710 r. był całkowitą ruiną. W 1725 r.
pozyskał kompleks majątków szlachcic Rybiński, ale już w 1755 r. odstąpił te
dobra gen. Józefowi Przebendowskiemu, który wybudował w Tylowie dworek
oraz bardzo skromnie wyglądający, zachowany do dziś kościółek o konstrukcji
szkieletowej. Nadto postarał się o utworzenie parafii, a jej proboszcza uposażył
zagrodą Kubaczkowa, łąką i opałem. W 1823 r. zamieniono kościół z powodu
braku duchownego na filialny Wejherowa, a następnie Żarnowca, skąd
przybywali od czasu do czasu księża, by odprawiać nabożeństwa dla wiernych z
Tyłowa i Lubocina. W 1846 r. musiano przeprowadzić gruntowny remont
świątyni, a w 1865 r. postawiono obok dzwonnicę. Parafię przywrócono w
1870r.
W pruskich zapiskach z 1798 r. zamieszczono informację, iż w Tytowie
znajdowało się 15 domów, folwark i katolicki kościół. Z polskich rąk
Zabokrzyckiego przeszedł majątek w posiadanie niemieckie. Jeszcze w 1934 r.
kolatorem kościoła był miejscowy dziedzic, protestant Gert Frieböse, zaciekły
gnębiciel Polaków w okresie okupacji. W tym czasie liczyło Tyłowo 150
mieszkańców i posiadało 1-klasową szkolę.
Budowa w pobliżu dwu dużych elektrowni wpłynęła dodatkowo na zmianę
życia mieszkańców leżącego dotąd „na odludziu” Tyłowa.
Na wyposażenie kościoła składają się 2 rokokowe ołtarze (obrazy i rzeźby z XX
w.), chrzcielnica z 2 poł. XVIII w. Z tego czasu pochodzi balustrada komunijna i
obraz przedstawiający 3 jezuitów. Krzyż procesyjny z XVIII/XIX w.
Tyłowo było folwarkiem Lubocina, od 1624 r. w posiadaniu rodu Czapskich.
Folwark ten od 1725 r. wchodził w skład kompleksu Kębłowo (z Lubocinem i
Rybnem), oddanego w zastaw Rybińskiemu z Rybna. W 1755 r. dobra te nabył
generał Józef Przebendowski. Wybudował on dwór w Tyłowie oraz – zapewne
w miejscu istniejącej do 1687 r. kaplicy – kościół pod wezwaniem Oczyszczenia
NP Marii, przenosząc tu siedzibę parafii. Źródła z 1789 r. określają Tyłowo jako
szlachecką wieś folwarczną, z folwarkiem, 15 domostwami i katolickim
kościołem parafialnym. Jeszcze w tymże roku wieś nabył kapitan Zabokrzycki,
w 1828 r. – landrat von Platen, a w 1841 r. – rodzina Thymian.
Do niedawna we wsi znajdował się wspomniany
kościół fundacji gen. Józefa Przebendowskiego.
Był on siedzibą parafii do 1823 r., następnie filią
Wejherowa, potem Żarnowca. W 1946 r.
erygowano w Tyłowie ponownie parafię.
Świątynia tyłowska – to budowla jednonawowa, o
konstrukcji szkieletowej wypełnionej cegłą, z
trójbocznym
zamkniętym
prezbiterium
przykrytym dachem dwu- i wielospadowym z dachówką zakładkową. Kościół w
1846 r. poddano gruntownemu remontowi, w 1865 r. otrzymał wolno stojącą
dzwonnicę. Podczas kolejnego remontu w 1896 r.
zmieniono pokrycie dachu oraz powiększono okna. W
1993 r. rozebrano nawę i dobudowano współczesną.
Ze starego kościoła zachowało się prezbiterium, które
w 1999 r. rozebrano i przeniesiono do wsi Lizaki pod
Kościerzyną.
Dzwonnica. Zbudowana w 1865 r., drewniana, na kamiennej podmurówce,
przykryta dwu-spadowym daszkiem. Dzwon odlany w 1816 r. przez Jana
Meyera z Gdańska, ozdobiony plakietką Ukrzyżowania. W 1999 r. rozebrana i
przeniesiona do wsi Lizaki po Kościerzyną.
Dwór. Wzniesiony około 1880 r. na miejscu starego zapewne przez Thymanów,
ówczesnych właścicieli majątku. Jest to budowla parterowa, murowana z cegły
na kamiennej podmurówce o elewacjach licowanych cegłą, zdobionych
gzymsami nadokiennymi i fryzami z kształtek ceramicznych.