Konkurs Pierwsza Pomoc materiały

1. Każdy człowiek ma prawny obowiązek udzielić pierwszej pomocy.
2. Numery telefonów alarmowych:
- 999 pogotowie ratunkowe
- 998 straż pożarna
- 997 policja
- 112
3. „Złota godzina”- złota godzina to dla ratownictwa medycznego czas, w którym poszkodowany
powinien znaleźć się na stole operacyjnym względnie w specjalistycznej jednostce pomocy jeżeli
taka jest wymagana. Czas ten liczony jest od momentu wystąpienia zdarzenia.
4. Łańcuch przeżycia - Łańcuch przeżycia to kroki, które należy podjąć, by umożliwić
poszkodowanemu przeżycie po zatrzymaniu krążenia. Należą do nich: wczesne rozpoznanie i
wezwanie pomocy, wczesna resuscytacja krążeniowo-oddechowa, wczesna defibrylacja i wczesna
opieka poresuscytacyjna.
5. RKO - Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, RKO - zespół czynności stosowanych u
poszkodowanego u którego wystąpiło podejrzenie nagłego zatrzymania krążenia, czyli ustanie
czynności serca z utratą świadomości i bezdechem. Celem resuscytacji jest utrzymanie przepływu
krwi przez mózg i mięsień sercowy oraz przywrócenie własnej czynności układu krążenia.
Natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji przez świadków zdarzenia zwiększa przeżycie 3-krotnie.
6. NZK - Nagłe zatrzymanie krążenia – stan, w którym dochodzi do zatrzymania czynności
mechanicznej serca, co powoduje ustanie krążenia krwi i niedotlenienie narządów oraz
tkanek. Niezbędna w takim wypadku okazuje się resuscytacja i jak najszybsza defibrylacja ,
aby przywrócić prawidłową czynność serca.
Przyczyny:





ostre zaburzenia pracy serca
zawał mięśnia sercowego i inne ostre zespoły wieńcowe
ostre zaburzenia rytmu serca
zaburzenia elektrolitowe: Mg2+, Na+, K+
hipotermia
Objawy:




utrata świadomości ( brak reakcji na bodźce - dotyk i głos ),
brak oddechu ( kontrola oddechu po udrożnieniu dróg oddechowych przez 10 sekund )
brak tętna na dużych tętnicach ( tętnica szyjna zewnętrzna lub udowa ),
brak tonów serca,
7. telefonów
W Polsce do wyboru mamy dwa numery telefonu. Bezpośredni numer na pogotowie
ratunkowe 999, oraz międzynarodowy numer alarmowy 112. Pierwszy z nich połączy nas z
najbliższą miejscu wykonywania połączenia dyspozytornią pogotowia ratunkowego. Drugi
natomiast obecnie, w zależności czy połączenie zostanie wykonane z telefonu stacjonarnego
czy komórkowego, połączy nas odpowiednio z Powiatowym bądź Miejskiem Stanowiskiem
Kierowania Straży Pożarnej lub Komendą Powiatową Policji.
Jak wywnioskować można z powyższego, korzystniejsze będzie bezpośrednie połączenie z
numerem 999, gdyż ze 112 połączenie będzie musiało zostać tak czy siak przekazane
dyspozytorowi pogotowia ratunkowego.
Docelowo numer 112 będzie łączył wzywających pomoc z Centrum Powiadamiania
Ratunkowego skąd dyspozytorzy będą wysyłać odpowiednie służby.
Przekazywane informacje
Podczas wzywania pomocy musimy przekazać dyspozytorowi kilka informacji. Wbrew
pozorom kolejność ich przekazywania jest bardzo ważna. Zawsze jako pierwsze powinniśmy
podać gdzie zdarzenie ma miejsce. Ma to ogromne znaczenie w momencie, gdyby
połączenie z numerem alarmowym zostało przerwana (rozładowana bateria telefonu
komórkowego, zgubienie sieci, brak prądu w domu itp.).
Co i w jakiej kolejności powinniśmy w takim razie podać wzywając karetkę?
I. Miejsce zdarzenia
Określamy najdokładniej jak potrafimy miejsce w którym doszło do zdarzenia. Jeśli sytuacja
ma miejsce w domu/bloku przekazujemy dyspozytorowi dokładny adres: nazwa ulicy, numer
domu, bloku, klatki, piętro. Podajemy także miejscowość gdyż zdarza się, że w dwóch
pobliskich miasteczkach znajdują się dwie takie same ulice.
Gdy sytuacja wydarzyła się na drodze także staramy się określić orientacyjny adres miejsca
zdarzenia. Jeśli jest to niemożliwe podajemy charakterystyczne punkty orientacyjne.
II. Powód wezwania
Przekazujemy informacje o tym dlaczego dzwonimy, co się wydarzyło. Określamy czy jest to
np. zachorowanie (ból w klatce piersiowej, napad duszności, drgawek itd), wypadek
komunikacyjny, uraz, oparzenie etc.
III. Ilość i stan poszkodowanych
Staramy się określić ile jest osób potrzebujących pomocy i w jakim są stanie. Od tej
informacji zależy, ile karetek i jakiego typu (zespół podstawowy, zespół specjalistyczny)
zostanie od razu wysłanych na miejsce zdarzenia. Jeśli np. miał miejsce wypadek
samochodowy, urazów w nim doznały 3 osoby będące obecnie nieprzytomne, to pewnikiem
jest, że jeden Zespół Ratownictwa Medycznego nie wystarczy do udzielenia im wszystkim
pomocy.
Podajemy objawy które możemy zaobserwować (np. brak oddechu, krwotok z ręki, uraz
głowy, drgawki), jak i te które podają sami poszkodowani (np. piekący ból w klatce
piersiowej, duszność, zawroty głowy).
IV. Dane poszkodowanego
Przekazujemy dyspozytorowi czy osobą poszkodowaną jest dorosły czy dziecko, kobieta czy
mężczyzna. Jeśli jest to możliwe podajemy jego wiek, imię i nazwisko.
V. Dane wzywającego
Na samym końcu, po przekazaniu wszystkich powyższych informacji, podajemy nasze imię i
nazwisko, i numer telefonu spod którego dzwonimy.
Kilka uwag
W trakcie rozmowy uważnie słuchajmy tego, co mówi dyspozytor. Może on nam zadawać
pytania, które ułatwią np. dojazd ZRM na miejsce zdarzenia, może także powiedzieć co
możemy zrobić do czasu przyjazdu karetki.
Nigdy nie kończymy rozmowy jako pierwsi, dyspozytor po potwierdzeniu przyjęcia
wezwania pierwszy odkłada słuchawkę!
Nie wolno dzwonić pod numery alarmowe dla zabawy, w tym czasie ktoś naprawdę
potrzebujący może próbować wezwać pomocy! Fałszywe wezwania są zgłaszane na Policję, a
ludzie je wykonujący pociągani do odpowiedzialności karnej.
1. Bezpieczeństwo własne ( przykł. Rękawiczki, maseczka, okulary ochronne )
2. Bezpieczeństwo miejsca ( usunięcie nogą ostrych, niebezpiecznych przedmiotów,
przeniesienie ofiary w bezpieczne miejsce )
3. Sprawdzenie Przytomności ( klękamy na jedno kolano [ lepsza koordynacja ruchowa w
razie obrony koniecznej ] kładziemy dłonie na barkach ofiary i energicznie nią wstrząsamy
mówiąc " Halo czy pan/i mnie słyszy ? Co się stało ? ) Jeżeli poszkodowany nie reaguje ....
4. Wzywamy pomoc
- Gdy jesteśmy sami dzwonimy po Pogotowie Ratunkowe ( Najlepiej 999 ) podczas rozmowy
z Dyspozytorem podajemy w kolejności :




Gdzie się znajdujemy
co się stało
ilość ofiar / poszkodowanych
własne dane kontaktowe jak i osobowe
!!!! NIGDY NIE ROZŁĄCZAJ SIĘ PIERWSZY, MA TO ZROBIĆ DYSPOZYTOR
POGOTOWIA !!!!!!
- Jeżeli jesteśmy w miarę zaludnionym miejscu, przy drodze, musimy wezwać pierwszą z
brzegu osobę i rozkazującym tonem głosu zawołać ją do pomocy . " Ty w czerwonej koszulce
chodź Tu ( .. ) Masz mi pomóc Sam sobie nie poradzę " i najlepiej poprosić taką osobę by to
ona zadzwoniła po pogotowie, a dla czego ? bo my w tym samym czasie możemy dokonać
już dalszych zabiegów resuscytacyjnych.
5. Sprawdzamy oddech poszkodowanego 3 zmysłami przez 10 sec.



dotyk - czujemy jego oddech na swoim policzku
wzrok - widzimy unoszącą się klatkę piersiową
słuch - słyszymy szmery
6/1 Jeżeli stwierdzimy że dany poszkodowany nie oddycha Przystępujemy do RKO (
Reanimacja / Resuscytacja Krążeniowo - Oddechowa ). podczas RKO wykonujemy magiczną
sekwencję 30 / 2 czyli 30 Uciśnięć na klatkę piersiową ( Uciśnięcia wykonujemy na
głębokość 1/3 wymiaru przednio - tylnego klatki piersiowej albo inaczej to ujmując na 1/3
wymiaru strzałkowego klatki piersiowej ) 2 wdechy ratownicze
6/2 Jeżeli poszkodowany oddycha prawidłowo układamy poszkodowanego do pozycji
bocznej
!!! Pamiętaj !!!
podczas wykonywania RKO u dziecka zaczynamy od 5 wdechów ratunkowych ale potem
powracamy do tej oto sekwencji, tak samo postępujemy również z Topielcami
7. RKO możemy zakończyć w żadnym innym wypadku niż :



Przyjazd pogotowia ratunkowego
Zmęczenia własnego
przywrócenia podstawowych funkcji życiowych.
Pamiętajcie o oszczędności czasu. Starajcie się jak najmniej się zastanawiać, wpoić sobie
podzielność uwagi . Pamiętajcie, że Macie 4 minuty, Wręcz 4 platynowe minuty, najczęściej
po upływie tego oto czasu dochodzi do nieodwracalnych zmian w mózgu,
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
BLS –
Sprawdź, czy poszkodowany reaguje
Głośno wołaj o pomoc
Udrożnij drogi oddechowe i sprawdź oddech - lekko odchyl głowę do tyłu i unieś
żuchwę
Sprawdź, czy oddycha prawidłowo
Zadzwoń pod numer 112
Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej
Wykonaj 2 oddechy
Kontynuuj resuscytację, aż do przyjazdu pogotowia
AED –
rzeciętny defibrylator składa się z dwóch elektrod oraz jednostki centralnej. Jednostka
centralna, zależnie od producenta oraz klasy urządzenia, może znacznie różnić się wyglądem
oraz funkcjami:



wielofunkcyjne defibrylatory z dużymi wyświetlaczami, umożliwiającymi odczytywanie przez
zespół ratunkowy kolejnych parametrów mierzonych przez urządzenie (EKG, temperatura
ciała, ciśnienie tętnicze, saturacja, itp.);
defibrylatory posiadające wyświetlacz jedynie w celu wyświetlenia zapisu EKG;
defibrylatory typu AED – przeznaczone do użytku ratującego, posiadającego jedynie
elementarne przeszkolenie. AED sam analizuje EKG poszkodowanego i wykrywa, kiedy
defibrylacja jest wskazana. Najnowsze urządzenia wykorzystują metodę dwufazową, która
automatycznie dopasowuje parametry wstrząsu do potrzeb pacjenta. Jeśli pierwszy wstrząs
nie przywróci akcji serca, urządzenie podaje następne wstrząsy, zgodnie z zaprogramowaną
sekwencją (od 150 J do 360 J). Zwiększa to szanse na uratowanie pacjenta.
Urządzenia tego typu posiadają dwa główne typy elektrod:


elektrody typu "łyżki", wymagające przyłożenia ich przez ratownika;
elektrody przyklejane, nie wymagające innych działań.
Okres ważności elektrod to zwykle 12-36 miesięcy. Okres ważności baterii w urządzeniach
AED to 12-60 miesięcy.
Jak należy udzielić pierwszej pomocy przy zranieniach
Skaleczenie jest tuż po obtarciach i zadrapaniach najmniej inwazyjnym rodzajem
zranienia. Zwykle szybko się goi i nie wymaga skomplikowanego opatrywania. Gdy
dojdzie do skaleczenia skóry, należy przemyć ranę (wodą utlenioną, jodyną lub zwykłą
wodą). Zwykle zaklejamy rankę plastrem, ale nie zawsze jest to konieczne – jeśli krew
sama przestanie płynąć, lepiej pozostawić skaleczenie do samoistnego wygojenia. Przy
głębszych skaleczeniach konieczny jest jałowy opatrunek lub bandaż. Rana kłuta
(punktowa)
Rana kłuta to głęboka, choć niewielka rana, z której krwawienie jest raczej krótkotrwałe. Jest
zadana ostrym, cienkim narzędziem, które sięga głęboko poza warstwy skóry. W związku z
tym pojawia się zagrożenie uszkodzenia narządów wewnętrznych i zakażenia tężcem. Dlatego
taką ranę powinien obejrzeć lekarz. Rany kłutej nie należy odkażać, a jedynie zabezpieczyć
opatrunkiem i bandażem.
Rana cięta
W odróżnieniu od ran kłutych, cięte zranienia obficie krwawią. Należy więc zastosować
ucisk poprzez przyłożenie do rany sterylnego gazika i uciskanie zranionego miejsca.
Następnie ranę należy przemyć wodą z mydłem oraz opłukać. Osuszona rana powinna być
przykryta opatrunkiem.
Krwotok
Zagrożenie zdrowia w przypadku krwotoku zależy przede wszystkim od jego intensywności.
Przy drobnym krwawieniu z nosa nie trzeba panikować – wystarczy pochylić głowę do
przodu i uciskać nos przez kilka minut (około 15 minut). Warto też zastosować chłodny okład
na kark, gdyż zwęży on naczynia krwionośne i zmniejszy krwawienie z nosa. Należy
pamiętać, aby nigdy nie odchylać głowy do tyłu. Jeżeli krwawienie nie ustaje, można włożyć
w dziurki nosa tampony ze sterylnej gazy, ale w taki sposób, aby móc je później wyciągnąć.
Przy większych krwotokach konieczna jest interwencja lekarska. Ranę należy przykryć gazą
lub innym nasiąkliwym materiałem. Po nasiąknięciu przyłożyć kolejną warstwę materiału i
uciskać ranę, a tę przykryć bandażem lub opaską uciskową. Jeśli krwotok pojawił się w
kończynie – ręce lub nodze, na głowie, szyi i brak jest podejrzenia złamania, warto też unieść
je wyżej poziomu serca. W przypadku, gdy uciskanie i podnoszenie w górę nie przynoszą
skutku, tzn. nie można zatamować krwawienia, należy odciąć dopływ krwi w głównej tętnicy,
poprzez mocne dociskanie jej palcami do kości znajdującej się pod spodem. Przeprowadzając
tę czynność, należy palce trzymać prosto, nie zginając ich. Po ustąpieniu krwawienia ranę
należy opatrzyć, zabandażować lub zastosować opaskę uciskową. Należy pamiętać, aby nie
zrobić tego za mocno. Musi być wyczuwalne tętno poniżej rany. Podczas krwotoku ofiara
często traci dużo krwi, dlatego należy przewieźć ją do lekarza.