Obszar XI - Przedszkole Nr 79

Obszar XI.
Podstawa programowa
Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku; podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody, np. nie
stoi pod drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę;
2) wie, o czym mówi osoba zapowiadająca pogodę w radiu i w telewizji, np. że będzie padał deszcz, śnieg, wiał wiatr; stosuje się do podawanych informacji w miarę swoich możliwości.
POMAGANIE DZIECIOM W ROZUMIENIU ISTOTY ZJAWISK ATMOSFERYCZNYCH I W UNIKANIU ZAGROŻEŃ
Rozpoznawanie zjawisk atmosferycznych w różnych porach roki i zachowanie się odpowiednio do pogody
wie, jak zachować się w czasie każdej pogody, aby nie narażać się na niebezpieczeństwo
dostosowuje ubiór do warunków atmosferycznych
umie zabezpieczyć się przed zmoknięciem i silnym wiatrem
wie, jak należy postępować w czasie burzy
rozumie, jakie szkody może spowodować silny, porywisty wiatr
zna sposoby ochrony przed nadmiernym przegrzaniem i silnym słońcem
potrafi zapobiegać marznięciu, ruszając się i oddychając przez nos
obserwuje pogodę i potrafi ją zapisać za pomocą umownych znaków
rozumie informacje podawane w prognozie pogody
kojarzy nazwę z odpowiednim zjawiskiem atmosferycznym
rozpoznaje znaczenie znaków synoptycznych
potrafi wykorzystać informacje podawane w prognozie pogody, np. nie wybiera się na sanki, kiedy zapowiadane są obfite opady śniegu i silny mróz
uczestniczy w zabawach badawczych, próbuje wyciągać wnioski z zaobserwowanych zjawisk
określa właściwości fizyczne śniegu i lodu
wie, że woda zamarza w niskiej temperaturze, a lód i śnieg topią się pod wpływem ciepła i zamieniają w wodę
zna obieg wody w przyrodzie, tzn. parowanie wody pod wpływem ciepła, skraplanie się wody, opady
wie, co to jest wiatr, i zdaje sobie sprawę z tego, że może wiać z różną siłą
umie rozpoznać i nazwać zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla pór roku
jesień
zauważa, że dni są coraz krótsze, wieczory i ranki – chłodne, a temperatura stopniowo obniża się
nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla jesieni: częste mgły, pada zimny deszcz, mżawka, wilgotna ziemia, marznące kałuże
1
Obszar XI.
obserwuje chmury na niebie i określa ich wielkość, kształt i zmiany koloru nieba
potrafi określić siłę i wskazać kierunek wiatru: lekki wiaterek, silny wiatr, wichura
rozumie znaczenie określeń dotyczących pogody i zjawisk atmosferycznych, np. szarugi jesienne, przymrozki
zima
nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla zimy: pada śnieg, śnieg z deszczem, zawieje i zamiecie, szron, ślizgawica, zamarza
woda, powstały sople
zauważa, że dni są krótkie, noce długie, ranki i wieczory mroźne
wie, że wiatr wzmaga odczucie chłodu
rozpoznaje symetryczny kształt płatków śniegu
wiosna
zauważa, że dni są coraz dłuższe, wieczory, ranki i noce cieplejsze, stopniowo podnosi się temperatura
nazywa zjawiska atmosferyczne typowe dla wiosny: odwilż, wiosenne roztopy, kałuże, kra na rzekach
lato
określa pogodę i zjawiska atmosferyczne występujące latem: dni są bardzo długie, noce są ciepłe, pogoda często się zmienia, po deszczu szybko wychodzi słońce, jest upał, często są burze, wieje ciepły wiatr
próbuje przewidzieć pogodę, obserwując wygląd nieba
wie, że burzę zwiastują ciemne chmury i silny wiatr
rozpoznaje wszystkie kolory występujące w tęczy
2
Obszar XI.
Sposoby realizacji:
 obserwacja zjawisk atmosferycznych i okresowe prowadzenie kalendarza pogody –sprzyjają uchwyceniu zależności rodzaju pogody od pory
roku;
 spacery, wycieczki, pobyt na powietrzu – sprzyjają obserwacji przyrody i wpływu warunków atmosferycznych na wygląd otoczenia, np. tworzenie się kałuży po deszczu, wysychanie ziemi pod wpływem słońca. Pobyt na powietrzu umożliwia bezpośrednie odczuwanie wszystkimi
zmysłami określonych zjawisk atmosferycznych, np. można poczuć i usłyszeć podmuch wiatru oraz zobaczyć kołysane przez wiatr gałęzie
drzew. Na wycieczce do stacji meteorologicznej dzieci poznają przyrządy służące do pomiaru siły wiatru, temperatury i ilości opadów;
 rozmowa – pozwala na kierowanie obserwacjami, zachęca do zadawania przez dzieci pytań, umożliwia wyjaśnienie zaobserwowanych zjawisk;
 przekaz literacki (opowiadania, wiersze) – wykorzystujemy do poznawania świata przyrody w sposób pośredni. Poszerza wiadomości i zasób słownictwa;
 zabawy badawcze – angażują wszystkie zmysły, wyzwalają aktywność ruchową i emocje dzieci związane z samodzielnym odkrywaniem.
Sprzyjają rozwijaniu myślenia logicznego w trakcie wyciągania wniosków z przeprowadzonych obserwacji i ustalaniu związków przyczynowo-skutkowych;
 eksperyment – umożliwia zwrócenie uwagi dzieci na określone zjawiska, celowo wywołane, np. parowanie wody pod wpływem wysokiej
temperatury;
 działalność plastyczna – sprzyja utrwaleniu zdobytych wiadomości poprzez wyrażenie ich w pracy plastycznej.
3