Infomacja nt. gorączki chikungunya dla osób podróżujących do

Informacja nt. gorączki chikungunya dla osób podróżujących do
Ameryki Środkowej i Południowej oraz w region Pacyfiku
Informacja opracowana na podstawie materiałów ECDC, CDC i WHO z września 2015 r.
i jest aktualna na dzień dzisiejszy
Sytuacja epidemiologiczna
W grudniu 2013 r. odnotowano pierwsze przypadki gorączki chikungunya wśród mieszkańców wyspy
Saint-Martin. Do chwili obecnej w regionie Wysp Karaibskich, Ameryk: Środkowej, Południowej
i Północnej odnotowano blisko 2 mln przypadków tej choroby, a w samym 2015 r. – blisko 600 tys.
Zachorowania występują na wielu wyspach Archipelagu Karaibskiego, a ponadto także w krajach Ameryki
Centralnej (Belize, Kostaryka, Salwador, Gwatemala, Panama, Nikaragua,) oraz Ameryki Południowej
(Ekwador, Brazylia, Kolumbia, Gujana Francuska, Gujana, Paragwaj, Surinam, Wenezuela, wyspa Curacao,
Honduras,). Liczne zachorowania występują także w regionie Pacyfiku tj. Polinezji Francuskiej, archipelagu
wysp Samoa, Samoa USA oraz na Wyspach Cook’a oraz Kiribati.
W Europie odnotowano pojedyncze rodzime przypadki gorączki chikungunya w 2014 r. i 2015 r. Dotyczyło
to 11 osób w regionie Langwedocja-Roussillon we Francji. Z kolei w 2015 r. we Francji potwierdzono 23
przypadki zawleczone z regionów epidemicznego występowania.
Biorąc pod uwagę, iż region Karaibów jak i obszar kontynentów amerykańskich są popularnymi miejscami
wypoczynku turystów z krajów UE istnieje realna możliwość zwiększenia się liczby przywlekanych
przypadków chikungunya na kontynent europejski.
Chikungunya jest chorobą wirusową przenoszoną przez komary Aedes albopictus i Aedes aegypti.
Występuje w Afryce, południowo-wschodniej Azji i na subkontynencie indyjskim. Ostatnie duże epidemie
tej choroby wystąpiły na Mauritiusie, wyspie Réunion, Mayotte i w niektórych regionach Indii.
W Europie do tej pory rejestrowano głównie przypadki zawleczone. Rodzime przypadki na terenie Europy
po raz pierwszy stwierdzono w północno-wschodnich Włoszech, w sierpniu 2007 r.
Objawy choroby pojawiają się po około średnio 3-7 dniach (a nawet 1 do 12 dni) po ukąszeniu przez
zakażone komary. W wyniku zakażenia pojawia się wysoka gorączka, uczucie ogólnego rozbicia, ostre bóle
stawów dotyczące głównie stawów kończyn i ból głowy. Zwykle większość pacjentów powraca do zdrowia
po kilku dniach do kilku tygodni, ale u niektórych osób chorych może dochodzić do poważnych komplikacji
lub przejścia choroby w stan przewlekły. U niewielkiej liczby pacjentów może dojść do przewlekłego
zapalenia stawów, zaburzeń żołądkowo-jelitowych lub sercowo-naczyniowych.
Zalecenia dla podróżujących:
Ponieważ nie ma skutecznej szczepionki przeciwko wirusowi gorączki chikungunya, zapobieganie zakażeniu
polega na zabezpieczeniu się przed ukąszeniami komarów poprzez regularne i konsekwentne stosowanie
środków odstraszających komary-repelentów, noszenie luźnej odzieży osłaniającej części ciała narażone na
ukąszenia np. z długimi nogawkami, długimi rękawami oraz stosowanie mechanicznych barier w oknach
i drzwiach, które zmniejszają ryzyko przedostania się owadów do wnętrza budynków.
1
W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś
w przypadku wystąpienia niepokojących objawów chorobowych po powrocie z ww. rejonów należy
niezwłocznie zgłosić się do lekarza, informując o przebytej podróży.
W celu uzyskania informacji o innych zagrożeniach należy przed wyjazdem do tych krajów
skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny tropikalnej, najlepiej nie
później niż 4 - 6 tyg. przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza
profilaktyki.
Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w ww. państwach znajduje się na stronie Ministerstwa
Spraw Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”.
W dbałości o bezpieczeństwo w czasie podróży zachęcamy do korzystania z systemu e-konsulat na
stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych www.msz.gov.pl.
2