Informacja nt. gorączki denga dla osób podróżujących do Azji

Transkrypt

Informacja nt. gorączki denga dla osób podróżujących do Azji
Informacja nt. gorączki denga dla osób podróżujących do Azji PołudniowoWschodniej, Afryki, Ameryki Południowej i Centralnej oraz w region Pacyfiku
Informacja opracowana na podstawie materiałów ECDC z maja 2016 r.
Gorączka denga jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa z rodziny
Flaviviridae. Do zakażenia człowieka dochodzi na skutek ukłucia komara z gatunków
Aedes i Haemagogus – wektorów wirusa. Po okresie inkubacji trwającym 8-10 dni,
pojawiają się objawy grypopodobne. Możliwy jest ciężki przebieg choroby, któremu
towarzyszą objawy krwotoczności. Do wystąpienia tej drugiej postaci choroby
dochodzi najczęściej podczas kolejnego zakażenia wirusem. Gorączka denga
występuje na obszarach tropikalnych i subtropikalnych Afryki, Azji PołudniowoWschodniej oraz Ameryki Południowej i Centralnej. Komary, które przenoszą wirusa
największą aktywność wykazują rano i wieczorem, w czasie trwania pory gorącej
i wilgotnej. Mogą one jednak przenosić wirusa przez cały rok, o każdej porze dnia.
Dotychczas nie udało się opracować szczepionki przeciw dendze. Nie istnieje
również profilaktyka lekowa, ani specyficzne leczenie przyczynowe dla tej choroby.
Sytuacja epidemiologiczna: Obecnie odnotowuje się liczne zachorowania na
gorączkę denga na wyspie Reunion (zamorskim terytorium Francji zlokalizowanym
na Oceanie Indyjskim), w Pakistanie, Indiach, Wietnamie, Malezji, Singapurze,
w regionie Ameryki Południowej i Środkowej (głównie Dominikana, Brazylia,
Kolumbia, Argentyna), na wyspach Oceanu Spokojnego (Wyspy Wielkanocne,
Polinezja Francuska, Nowa Kaledonia) a także w Australii.
Jednocześnie obszar występowania gorączki denga w dużej mierze pokrywa się
z obszarem występowania wirusa Zika, żółtej gorączki i gorączki chikungunya, które
są przenoszone przez te same gatunki komarów. Na obszarach tych występuje także
ryzyko zachorowania na malarię.
W Europie w 2015 i 2016 r. nie odnotowano rodzimych zachorowań (2012 r.epidemia na portugalskiej wyspie Madera). W Europie rejestruje się głównie
przypadki zawleczone przez osoby powracające z podróży do krajów endemicznego
występowania tej choroby.
Szczegółowe informacje nt. sytuacji epidemiologicznej gorączki denga dostępne są
na mapie na stronie CDC USA - Centers for Disease Control and Prevention.
Osoby wyjeżdżające w rejony występowania wirusa dengi powinny stosować
się do rekomendacji, które obowiązują również w przypadku innych chorób
tropikalnych przenoszonych przez komary.
Rekomendowane jest:
- stosowanie repelentów chemicznych (należy zwracać uwagę na regularne
powtarzanie aplikowania repelentu, przede wszystkim po kąpieli oraz w warunkach
dużej wilgotności, gdyż intensywne pocenie usuwa środek ze skóry),
- stosowanie ubioru chroniącego przed pokąsaniem przez komary (z długimi
nogawkami, długimi rękawami, ubrania w jasnym kolorze),
- stosowanie moskitier,
- pozostawanie w hotelu w okresie pór dnia, w których aktywność komarów jest
największa.
W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc
lekarską, zaś w przypadku wystąpienia niepokojących objawów chorobowych
po powrocie z ww. rejonów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza,
informując o przebytej podróży.
W celu uzyskania informacji o innych zagrożeniach występujących w regionie
należy przed wyjazdem skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub
lekarzem medycyny tropikalnej, najlepiej nie później niż 6 - 8 tyg. przed
planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza
profilaktyki.
Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w czasie podróży znajduje się
na stronach Ministerstwa Spraw Zagranicznych „Polak za granicą” oraz
„Odyseusz”.