Informacja nt. gorączki denga dla osób podróżujących do Azji
Transkrypt
Informacja nt. gorączki denga dla osób podróżujących do Azji
Informacja nt. gorączki denga dla osób podróżujących do Azji PołudniowoWschodniej, Afryki, Ameryki Południowej i Centralnej oraz w region Pacyfiku Informacja opracowana na podstawie materiałów ECDC z maja 2016 r. Gorączka denga jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa z rodziny Flaviviridae. Do zakażenia człowieka dochodzi na skutek ukłucia komara z gatunków Aedes i Haemagogus – wektorów wirusa. Po okresie inkubacji trwającym 8-10 dni, pojawiają się objawy grypopodobne. Możliwy jest ciężki przebieg choroby, któremu towarzyszą objawy krwotoczności. Do wystąpienia tej drugiej postaci choroby dochodzi najczęściej podczas kolejnego zakażenia wirusem. Gorączka denga występuje na obszarach tropikalnych i subtropikalnych Afryki, Azji PołudniowoWschodniej oraz Ameryki Południowej i Centralnej. Komary, które przenoszą wirusa największą aktywność wykazują rano i wieczorem, w czasie trwania pory gorącej i wilgotnej. Mogą one jednak przenosić wirusa przez cały rok, o każdej porze dnia. Dotychczas nie udało się opracować szczepionki przeciw dendze. Nie istnieje również profilaktyka lekowa, ani specyficzne leczenie przyczynowe dla tej choroby. Sytuacja epidemiologiczna: Obecnie odnotowuje się liczne zachorowania na gorączkę denga na wyspie Reunion (zamorskim terytorium Francji zlokalizowanym na Oceanie Indyjskim), w Pakistanie, Indiach, Wietnamie, Malezji, Singapurze, w regionie Ameryki Południowej i Środkowej (głównie Dominikana, Brazylia, Kolumbia, Argentyna), na wyspach Oceanu Spokojnego (Wyspy Wielkanocne, Polinezja Francuska, Nowa Kaledonia) a także w Australii. Jednocześnie obszar występowania gorączki denga w dużej mierze pokrywa się z obszarem występowania wirusa Zika, żółtej gorączki i gorączki chikungunya, które są przenoszone przez te same gatunki komarów. Na obszarach tych występuje także ryzyko zachorowania na malarię. W Europie w 2015 i 2016 r. nie odnotowano rodzimych zachorowań (2012 r.epidemia na portugalskiej wyspie Madera). W Europie rejestruje się głównie przypadki zawleczone przez osoby powracające z podróży do krajów endemicznego występowania tej choroby. Szczegółowe informacje nt. sytuacji epidemiologicznej gorączki denga dostępne są na mapie na stronie CDC USA - Centers for Disease Control and Prevention. Osoby wyjeżdżające w rejony występowania wirusa dengi powinny stosować się do rekomendacji, które obowiązują również w przypadku innych chorób tropikalnych przenoszonych przez komary. Rekomendowane jest: - stosowanie repelentów chemicznych (należy zwracać uwagę na regularne powtarzanie aplikowania repelentu, przede wszystkim po kąpieli oraz w warunkach dużej wilgotności, gdyż intensywne pocenie usuwa środek ze skóry), - stosowanie ubioru chroniącego przed pokąsaniem przez komary (z długimi nogawkami, długimi rękawami, ubrania w jasnym kolorze), - stosowanie moskitier, - pozostawanie w hotelu w okresie pór dnia, w których aktywność komarów jest największa. W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś w przypadku wystąpienia niepokojących objawów chorobowych po powrocie z ww. rejonów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, informując o przebytej podróży. W celu uzyskania informacji o innych zagrożeniach występujących w regionie należy przed wyjazdem skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny tropikalnej, najlepiej nie później niż 6 - 8 tyg. przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza profilaktyki. Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w czasie podróży znajduje się na stronach Ministerstwa Spraw Zagranicznych „Polak za granicą” oraz „Odyseusz”.