PROGRAM ZAJĘĆ_ TAŃCZYĆ KAŻDY MOŻE

„TAŃCZYĆ
KAŻDY MOŻE”
Program zajęć tanecznych
w Niepublicznym Zespole Szkół
Zgromadzenia Sióstr Św. Teresy do Dzieciątka Jezus
w Ścinawce Dolnej
rok szkolny 2014/2015
Osoby prowadzące zajęcia:
mgr Małgorzata Majewska
mgr Joanna Bielecka
mgr Dorota Białoń
WPROWADZENIE
Inspiracją do założenia i poprowadzenia zajęć tanecznych było rozbudzenie
zainteresowań uczniów różnymi formami spędzania czasu wolnego oraz fakt, że dzieci bardzo
lubią tańczyć. Aktywność i ruchliwość należą do charakterystycznych i najzupełniej
normalnych cech dziecka również w wieku szkolnym. Można zauważyć, że ruch przy muzyce
jest ulubioną formą zajęć dla wielu uczniów, ponieważ pozwala odreagować napięcia, daje
możliwość radosnego i spontanicznego „wyżycia się". Ćwiczenia ruchowe przy muzyce
i taniec są doskonałą alternatywą i odskocznią dla „siedzącego" stylu życia. Wobec długich
godzin jakie uczeń spędza w szkolnej ławce lub przed komputerem są wskazaną formą
relaksu, dostarczają dzieciom dużo radości, stwarzają
możliwość odprężenia. Taniec
grupowy sprzyja integracji uczestników ,daje przyjemność i radość ze wspólnego ruchu .
Przy wyborze opracowywanego układu tanecznego uwzględnimy potrzeby rozwojowe dzieci
w tym niepełnosprawności, wieku, jak i zainteresowania grupy tańczącej. Szczególnie
w tańcach współczesnych, dajemy dzieciom możliwość wyboru podkładu muzycznego
i zgłaszania propozycji do układów choreograficznych.
Zajęcia ruchowe i taniec integracyjny poza polepszeniem stanu zdrowia dzieci
podnoszą ich sprawność psychofizyczną, dają pozytywne efekty w łagodzeniu zaburzeń
w
sferze
uczuciowo-emocjonalnej
i
społecznej.
Uczą
właściwych
stosunków
interpersonalnych, pożytecznego spędzania czasu wolnego, wdrażają do istotnych norm
zachowań, samokontroli oraz rozwijają artystycznie i estetycznie. W wyniku prawidłowo
przeprowadzonych zajęć muzyczno-tanecznych następuje poprawa samooceny, odreagowanie
napięcia, poprawa relacji z członkami grupy oraz poczucie satysfakcji.
Nie
ulega
najmniejszej
wątpliwości,
że
rozbudzona
aktywność
dziecka
niepełnosprawnego staje się źródłem radości i ożywienia, wzmacnia wiarę we własne siły,
redukuje lęk, niepewność, daje szansę szczególnych doznań, zmniejsza zaburzenia
lokomocyjne, podnosi sprawność manualną, wyrywa dziecko z izolacji. Ruch wpływa na
równowagę biologiczną, stanowi warunek postępu w rozwoju psychomotorycznym jednostki,
staje się znakomitą formą rehabilitacji.
Zajęcia taneczne wspierają rozwój dziecka we wszystkich sferach: fizycznej,
poznawczej, emocjonalnej, społecznej, a nawet duchowej. Taniec rozwija prawidłową
postawę ciała, sprawność motoryczną, koordynację i pamięć ruchową, świadomość własnego
ciała, orientację czasowo-przestrzenną, szybkość reakcji. Angażując zmysły: słuch, wzrok,
dotyk, ruch stymuluje integrację sensoryczną. Ułatwia procesy adaptacyjne, kształtuje
poczucie własnej wartości, pewność siebie, samodzielność i komunikatywność. Uczy
solidarności, otwartości i współdziałania w grupie. Wpływa na kształtowanie wrażliwości
emocjonalnej, poczucia piękna i estetyki. Rozwija zdolność ekspresji i improwizacji
ruchowej, inwencję twórczą oraz kreatywność, pobudza szeroko pojętą działalność
artystyczną.
Na zajęciach tanecznych przewidziałyśmy do realizacji jedną godzinę tygodniowo.
Zajęcia obejmą ćwiczenia z zakresu: zabaw i ćwiczeń przy muzyce, animacji muzycznej,
tańców integracyjnych, ćwiczenia układów tanecznych. Dobór repertuaru uzależniony jest od
tego, gdzie i kiedy zespół taneczny będzie mógł zademonstrować swoje umiejętnościgłównie dotyczy imprez i uroczystości szkolnych jak i również pozaszkolnych, np.: Dzień
Edukacji Narodowej. Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, przedstawienia tematyczne, które można
uatrakcyjnić tańcem, imprezy sportowe, konkursy pozaszkolne.
Systematyczne spotkania przewidziane są dla uczniów klas IV-VI, gimnazjum oraz
klasy przysposabiającej do pracy.
Zaplecze pomocy stanowią nasze prywatne zbiory płytoteki ( niektóre po
ukończonych kursach), podręczniki i publikacje tematyczne. Stroje i rekwizyty potrzebne do
układów tanecznych kompletujemy we własnym zakresie niejednokrotnie angażując do tego
uczniów.
CELE ZAJĘĆ TANECZNYCH:
- rozwijanie zainteresowań;
- aktywne spędzanie czasu wolnego;
- nauczenie i doskonalenie różnych form aktywności ruchowej;
- rozwijanie wrażliwości na muzykę i ruch;
- kształcenie estetyki ruchowej;
- doskonalenie poczucia rytmu;
- budzenie wiary we własne możliwości;
- możliwość odnoszenia sukcesu przez dzieci słabe dydaktycznie;
- pokonywanie tremy i nieśmiałości;
- czerpanie radości z udziału w zajęciach.
CELE SZCZEGÓŁOWE W ZAKRESIE:
sprawności:
- uczeń poprawi swoją koordynację wzrokowo – ruchową
- rozwinie orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni;
- poprawi postawę ciała;
umiejętności:
- uczeń będzie umiał wykonać i połączyć w prostą choreografię kroki tańca nowoczesnego;
- poprawi swoje poczucie rytmu;
- będzie spontanicznie wyrażać emocje w tańcu;
- będzie wykonywać poznaną choreografię dbając o estetykę ruchu i zgodność z muzyką;
usamodzielnienia:
- uczeń będzie pomocny w organizacji zajęć;
- będzie prowadził i proponował niektóre ćwiczenia;
- pomoże w doborze muzyki i przyborów do tańca;
CELE WYCHOWAWCZE:
- rozwijanie cech charakteru: tj. spontaniczność, odwaga, wytrwałość;
- kształcenie współdziałania zespołowego i wzajemnej odpowiedzialności;
- inspirowanie uczniów do udziału w konkursach i imprezach artystycznych;
FORMY PRACY:
- grupowa (wspólne poznawanie układów tanecznych)
- indywidualna (korygowanie błędów i doskonalenie poprawności wykonania).
METODY PRACY:
1. Metody wpływu sytuacyjnego np. instruowanie, przydzielanie funkcji, rol.
2. Metody podające np.pogadanka, rozmowa, opis, opowiadanie, pokaz,
wykład, wykonywanie zadań ruchowych.
3. Metody poszukujące- dyskusja.
4. Metody audiowizualne- film, kaseta, bądź płyta z muzyką.
5. Metody poznawcze- obserwacja.
6. Metody aktywizujące- zabawowa, zabawowo – naśladowcza, bezpośredniej
celowości ruchu, ścisła – zadaniowa.
7. Metody nauczania ruchu- syntetyczna, analityczna, złożona (kompleksowa).
8. Metody odtwórcze (podające).
9. Metody twórcze (opowieści ruchowej, gimnastyki twórczej Rudolfa Labana,
metoda wiązania ruchu z muzyką).
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- płyty z muzyką
- magnetofon
- różnorodne przybory do tańca (chusta animacyjna, pompony, chusty, parasolki, wstążki itp.)
- stroje do występów;
- elementy scenografii, dekoracji.
PRZEWIDYWANE REZULTATY
W wyniku realizacji programu u wychowanków powinny wystąpić zmiany w różnych
zakresach ich funkcjonowania:
• Umiejętność dłuższego skupiania uwagi na wykonywaniu ćwiczenia zgodnie z instrukcją;
• Trafne ilustrowanie ruchem muzyki;
• Umiejętność współdziałania z zespołem przy realizacji zadań;
• Umiejętność wykonywania czynności zgodnie z instrukcją;
• Umiejętność zrelaksowania się i odprężenia;
• Większa śmiałość w podejmowaniu decyzji;
• Wyciszenie i uspokojenie emocjonalne, zmniejszenie napięć i agresji;
• Większa potrzeba rozwijania własnych zainteresowań;
• Znajomość układów choreograficznych, taniec spontaniczny.
LITERATURA:
1. Nowakowska K. ,Krawczyk J., Piotrowski A., „Rytm-muzyka-taniec” Wydawnictwo
pedagogiczne, Kielce,1999
2. Przybylska K., „Zabawy i ćwiczenia muzyczno-ruchowe w kl. I-III”, WSiP, 1997
3.M. Stępień- „Program nauczania muzyki w klasach I-III szkoły podstawowej”.
4. M. Żebrowska, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Warszawa 1982.
5.O. Kuźmińska, H. Popielowska, Taniec, rytm, muzyka, AWF, Poznań 1995.
6. Sękowska Z.: Pedagogika specjalna. PWN, Warszawa 1982;
7. Kozłowska J.: Rola muzyki i tańca w procesie rehabilitacji - próba oceny. WU Marii
Curie-Skłodowskiej, Lublin 1998;
8. Konaszkiewicz Z.: Miejsce i znaczenie muzyki w pedagogice terapeutycznej, „Kwartalnik
Polskiej Sekcji ISME”, Warszawa 1985 nr 3-4;
Opracowała:
mgr Małgorzata Majewska