recenzja - Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w
Transkrypt
recenzja - Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w
RECENZJA rozprawy doktorskiej lekarz Katarzyny Ożegowskiej Współwystępowanie polimorfizmów genu reduktazy metylenohydrofolianowej oraz enzymu konwertującego angiotensynę I z czynnikami ryzyka kardiometabolicznego u kobiet z zespołem policystycznych jajników. Zespół policystycznych jajników (PCOS) rozpoznawany jest nawet u kilkunastu procent kobiet w wieku rozrodczym. Jest to niejednorodna jednostka chorobowa, spotykana zarówno wśród szczupłych, regularnie miesiączkujących kobiet, jak również u pacjentek z pełnym obrazem choroby, na który składają się zaburzenia miesiączkowania o typie rzadkich miesiączek, kliniczny i (lub) biochemiczny hiperandrogenizm oraz obraz policystycznych jajników w badaniu ultrasonograficznym. Do tej pory nie udało się wypracować jednoznacznych kryteriów rozpoznania, uzyskać jednoznacznych danych epidemiologicznych, jak i wyjaśnić wszystkich mechanizmów leżących u podstaw etiopatogenezy PCOS. Różnorodność fenotypowa i brak spójności w interpretacji objawów znacznie utrudniają prowadzenie badań nad tą endokrynopatią, jednocześnie stanowiąc szerokie pole do rozważań, badań i eksperymentów naukowych. PCOS jest także chorobą mającą różną prezentację w różnych okresach życia kobiety. O ile wieku młodszym dominują klasyczne objawy ginekologiczne pod postacią zaburzeń miesiączkowania, objawów hiperandrogenizacji oraz niepłodności pochodzenia jajnikowego, o tyle w bardziej zaawansowanym wieku reprodukcyjnym i po menopauzie zaczynają dominować objawy związane z występowaniem zespołu metabolicznego. Fakt współistnienia PCOS z zespołem metabolicznym oraz znane jego konsekwencje zdrowotne będące przyczyną zwiększenia ryzyka występowania chorób układu sercowonaczyniowego i ich powikłań, ze śmiercią włącznie czyni wszelkie badania na ten temat istotnymi i przydatnymi naukowo, medycznie i społecznie. Jedną z prób oceny powiązań między PCOS a zespołem metabolicznym, a także określenia elementów wspólnych etiopatogenezy tych zespołów jest przedstawiona do recenzji praca lekarz Katarzyny Ożegowskiej. Praca doktorska jest syntezą 1 pracy poglądowej oraz 3 recenzowanych prac oryginalnych o tytułach odpowienio: (1) The role of insulin and selected adipokines in patients with polycystic ovary syndrome (PCOS) a literature review. Ginekol Pol 2015;86:300-304, (2) Cardiometabolic risc in patients with PCOS. Ginekol Pol 2015;86:840-848, (3) Is there an association between the development of metabolic syndrome in PCOS patients and the C677T MTHFR gene polymorphism? Ginekol Pol 2015;86:246-253, (4) Association etween the angiotensin converting enzyme gen insertion/deletion polymorphism and metabolic disturbances in women with PCOS. Mol Med Rep 2016 (in press). Lekarz Katarzyna Ożegowska jest pierwszym autorem wszystkich publikacji. Załączone w rozprawie doktorskiej publikacje poprzedza skrócone i bardzo logiczne omówienie założeń, materiału i metod badawczych, wyników oraz wynikających z nich wniosków, natomiast praca poglądowa jest doskonałym omówieniem i wprowadzeniem do zagadnienia stanowiącego meritum prowadzonych badań naukowych. Całkowity IF wszystkich 4 publikacji wynosi 3,36. Z tego punktu widzenia praca recenzenta rozprawy doktorskiej wydaje się prosta, a opinia oczywista, ponieważ jakość dorobku naukowego doktorantki została już zweryfikowana przez recenzentów publikacji składających się na rozprawę. Celem pracy doktorskiej była identyfikacja parametrów predysponujących do rozwoju zaburzeń metabolicznych u kobiet z PCOS. W szczególności doktorantka skupiła się na ocenie częstości występowania zaburzeń kardiometabolicznych, określeniu parametrów biochemicznych predykcyjnych dla tych zaburzeń oraz ocenie korelacji miedzy tymi zaburzeniami a polimorfizmami (C677T) genów reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR) oraz polimorfizmem (I/D) genu konwertującego angiotensynę I (ACE). Aby zrealizować założone cele doktorantka przeprowadziła badanie prospektywne, w którym uczestniczyła istotna pod względem liczebności grupa pacjentek z PCOS, która została przeciwstawiona odpowiednio liczebnej grupie kontrolnej. Ponadto pacjentki były podzielone w zależności od współistniejących zaburzeń metabolicznych. Badanie posiadało jasno sprecyzowane kryteria włączenia i wyłączenia oraz przeszło pozytywną weryfikację przez Komisję Bioetyczną Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Do stosowanych metod badawczych należały: badanie kliniczne podmiotowe i przedmiotowe, badania biochemiczne i hormonalne w oparciu o specyficzne testy analityczne i immuno-enzymatyczne oraz badania biologii molekularnej z zastosowaniem metody PCR w czasie rzeczywistym (real time PCR). Zastosowane metody statystyczne były poprawne w kontekście liczebności i rozkładu w grupach, ilości porównywanych grup oraz weryfikacji założonych hipotez badawczych. Badania doprowadziły do ustalenia najlepszych klinicznych i biochemicznych parametrów predykcyjnych zaburzeń metabolicznych u kobiet z PCOS. Nie potwierdziły różnic w częstości występowania polimorfizmów genu MTHFR w populacji z PCOS i ogólnej, z i bez współistniejących zaburzeń metabolicznych. Badanie wykazało natomiast istotny związek między polimorfizmem (I/D) genu ACE a obecnością i nasileniem zaburzeń metabolicznych u pacjentek z PCOS. Reasumując zatem, tak jak pisze we wnioskach lekarza Katarzyna Ożegowska parametry antropometryczne są przydatnymi i tanimi parametrami predykcyjnymi ryzyka kardiometabolicznego u pacjentek z PCOS oraz potrzebne są dalsze badania na większej ich grupie by ocenić wpływ określonych genotypów na etiopatogenezę PCOS ze współistniejącym zespołem metabolicznym. Rola czynników genetycznych w tej chorobie wydaje się jednak niekwestionowana na co wskazuje chociażby wykazana w badaniach silna zależność między polimorfizmem genu (I/D) enzymu konwertującego angiotensynę. Pracę oceniam bardzo wysoko. Badania nad patogenezą zespołu PCO są zawsze wyjątkowo interesujące, a tym samym inspirują do jeszcze dalszych naukowych poszukiwań. Badania przeprowadzone przez lekarz Katarzynę Ożegowską mają dodatkowo wymiar nowości i innowacyjności. Opierając się na dostępnym piśmiennictwie należy stwierdzić, że powiązanie polimorfizmu (I/D) genu ACE z zespołem metabolicznym w przebiegu PCOS jest jednym z pierwszych w piśmiennictwie i zostało wykazane przez autorkę niniejszego doktoratu podczas badań przeprowadzonych na UM w Poznaniu. Fakt ten zasługuje na szczególne podkreślenie i stanowi podstawę do wyróżnienia pracy doktorskiej. Co więcej ilość zgromadzonego materiału daje podstawy do dalszych analiz statystycznych typu post-hoc (po zwiększeniu liczebności grup) i poszukiwania zależności między poszczególnymi fenotypami PCOS. Oceniana rozprawa ma walory wyjątkowo wartościowej pracy naukowobadawczej i spełnia wymogi stawiane pracy doktorskiej. Zwracam się zatem do Wysokiej Rady Pierwszego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu o wyróżnienie pracy doktorskiej i dopuszczenie lekarz Katarzyny Ożegowskiej do dalszej części przewodu doktorskiego. Szczecin dn. 19 września 2016 prof. dr hab. Rafał Kurzawa