docAnastasis nr 15 - woskresienska.pl
download 
Reklamacja Transkrypt
Anastasis nr 15 - woskresienska.pl
Anastasis Miesięcznik parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku Nr 15 luty 2016 Uczestnictwo czy wrażenie Okres kolędowy tradycyjnie zaowocował rozmowami na temat liturgicznego języka w Cerkwi. Wśród rozbrzmiewających głosów wyraźnie pojawia się polaryzacja. Jednoznaczne deklaracje to jednak rzadkość. Wiadomo, czarno-biały świat to idea, natomiast życie składa się z wielu dodatkowych odcieni. Może dlatego większość rozmówców nie jest precyzyjnie jednoznaczna i wśród wielu własnych myśli znajdują również siłę na dyskusję, polemikę albo wysłuchanie argumentów innych. Piękno, tradycja, harmonijność, duchowość – brzmią głosy tych, którzy stoją na straży języka cerkiewno-słowiańskiego. Zrozumienie, przyjęcie nauczania, świadoma duchowość – szepczą ci, którzy szukają w modlitwie języka zrozumiałego, który jest opanowany zarówno w stopniu biernym (słuchanie) jak i czynnym (mowa, pisanie). Kto ma rację? Czy możemy udzielić jednoznacznej odpowiedzi? Trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem o pięknie i duchowości języka cerkiewno-słowiańskiego. Poezja świętych Ojców brzmi śpiewnie i melodycznie. Na- bożeństwo łączy sferę śpiewu, obrzędu i języka w spójną całość. Pytanie, czy w taki sam sposób nie łączą się w piękną całość nabożeństwa sprawowane w lokalnych Cerkwiach w innych językach: angielskim, francuskim, hiszpańskim, fińskim, czy polskim? Czy inne Cerkwie, które swym wiernym głoszą Chrystusa w sposób zrozumiały coś utraciły? Czegoś się wyrzekły? Czy może docierają do swych wiernych najkrótszą i najbardziej bezpośrednią drogą? Wspomnijmy o ewangelicznej historii, kiedy Jezus Chrystus uzdrawia w szabat. W zapisanej na kartach Ewangelii dyskusji zadaje On retoryczne pytanie: czy można odmówić pomocy komuś kto jej tu i teraz potrzebuje? Wracając do wątku językowego, warto przytoczyć tu wniosek płynący z ewangelicznej historii – Cerkiew musi troszczyć się o każdego i do każdego podejść „tu i teraz”, najkrótszą i najprostszą drogą, aby wszystkich doprowadzić do Zbawcy i Dawcy Życia. Przez pryzmat słów Chrystusa spróbujmy pomóc tym, którzy języka cerkiewno-słowiańskiego nie rozumieją. 1 Często słyszymy opinię, że język słowiański (w jej cerkiewnej, aktualnej wersji), to nasz skarb i dziedzictwo, którego nie możemy utracić. Odpowiedzią na takie stwierdzenie może być kolejne retoryczne pytanie: czy skarbem naszym nie jest to co nam przekazał Zbawiciel? Przecież Ewangelia to w tłumaczeniu Dobra Nowina. On ją nam głosi! Raduje, pociesza, daje nadzieję, ale i prowadzi przez zakamarki i meandry życia tutaj i teraz. Czy mogę Ewangelię nazwać moim skarbem, mieć ją, tulić, czcić i całować, bez jej otwierania, czytania i słuchania? Bez poznania jej treści, a przede wszystkim bez wypełniania jej treści? Skarbem jest i język i dziedzictwo historii, i obyczaje ludowe, słowiańskie, greckie i wszystkie inne, które składają się na naszą wspólnotowość, ale skarbem jest przede wszystkim to, co nam zostawił Zbawiciel – Święta Eucharystia i Ewangelia – Jego zbawienne słowa. Tutaj dochodzimy do kluczowej dzisiaj kwestii. Czym jest dla nas wspólna modlitwa, czym jest dla nas nabożeństwo Cerkwi: uczestnictwem czy wrażeniem? Czy mam wyjść pocieszony słowami Chrystusa, skarcony wspomnieniem o moich grzechach i o nieuniknionej zapłacie na Sądzie Ostatecznym, czy może raczej napełniony pozytywnym wrażeniem, które wywarł na mnie harmonijny polifoniczny śpiew dobrze zestrojony z głosem duchownego. Co przyniesie większy pożytek? Trwanie na wspólnej modlitwie, z której rozumiemy niewiele, i przez to mamy czas na składanie Bogu własnych deklaracji, wygłaszanie własnych próśb, wspominanie własnych intencji, czy wspólne przeżycie kierowanych do nas słów. 2 A może po prostu wystarczy się nauczyć tego starego, pięknego języka? A może nawet nie musimy go się uczyć a może jedynie rozumieć sercem? Cóż, spróbujmy przeczytać następującą sekwencję: Њ ст7ёмъ хрaмэ сeмъ, и3 съ вёрою, бlгоговёніемъ и3 стрaхомъ б9іимъ входsщихъ в0нь, гDу пом0лимсz. Oczywiście serce nam pomaga w przyswojeniu wszystkich znaków, słów, fraz. A może jednak nie? Może nie powinniśmy iść drogą na skróty i wyłapywać pojedynczych, znajomych słów, a przyjąć w całości treść Bożego nauczania. To jak brzmiało to zdanie z akapitu powyżej? Weryfikująca odpowiedź padnie później. Zresztą, pewnie i tak jest mało potrzebna tym, którzy liczą jedynie na duchowe wrażenie. A może jednak wrażenie nie jest celem naszych wspólnych nabożeństw? Może człowiek ma zostać uskrzydlony nie przez śpiew, kapłana, rytm, harmonię i ład, a przez treść? Cóż, odpowiedź możemy odnaleźć na każdej liturgii, w czasie której słyszymy słowa kapłana: Да и3сп0лнzтсz ўстA нaшz хвалeніz твоегw2 гDи, ћкw да поeмъ слaву твою2, ћкw спод0билъ є3си2 нaсъ причасти1тисz ст7ы6мъ твои6мъ, б9eствєннымъ, безсмє1ртнымъ и3 животворsщымъ тaйнамъ... Prawda, że te słowa wyjaśniają wiele? Oczywiście wszyscy jesteśmy je w stanie przeczytać, nawet nasze dzieci, które stoją z nami w świątyni. A słowa te głoszą: Niech się napełnią usta nasze wielbieniem Ciebie, Panie, abyśmy śpiewali chwałę Twoją. Pozwoliłeś nam bowiem uczestniczyć w Twoich świętych, Bożych, nieśmiertelnych i życiodajnych Tajemnicach. A więc mamy wielbić Boga, wyśpiewywać Jego chwałę, czyli głosić Boga wszystkim, całemu światu. Czy jednak przypadkiem, przy braku umiejętności językowych nasze wychwalanie nie staje się zwykłym mormurando (tj. mruczeniem)? No i dlaczego powinniśmy, zdaniem św. Jana Chryzostoma dziękować za uczestnictwo w Tajemnicach, czyli przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa? Przecież ważne jest przede wszystkim wrażenie, z którym opuścimy cerkiew. A może jednak nie? PS. #1 Pierwszy przywołany tekst z Liturgii św. Jana Chryzostoma to wezwanie diakona: Za tę świątynię i tych, którzy z wiarą, pobożną uwagą i bojaźnią Bożą wchodzą do niej, do Pana módlmy się. PS. #2 Celem tekstu nie jest udzielenie jednoznacznej odpowiedzi a wezwanie do dyskusji, rozmyślań nad naszą wspólnotą i naszą przyszłością. Inspiracją do skreślenia tych słów stały się obserwacje najmłodszych parafian, które po wieku niemowlęco-dziecinnym, w czasie gimnazjum (lub wcześniej) przestają przychodzić do Cerkwi. W tym czasie nie znajdują one w naszym pięknym i mądrym nabożeństwie odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Ich odejście od Cerkwi to grzech, za który wszyscy jesteśmy odpowiedzialni. o. Marek Harmonogram nabożeństw – luty 2016 3 lutego – środa 8.00 – Boska Liturgia 11 lutego – czwartek 17.00 – Akatyst przed ikoną Matki Bożej Wsiecarycy 4 lutego – czwartek 17.00 – Akatyst przed ikoną Matki Bożej Wsiecarycy 5 lutego – piątek 8.00 – Boska Liturgia 12 lutego – piątek Sobór Trzech Wielkich Hierarchów: Bazylego Wielkiego, Grzegorza Teologa i Jana Chryzostoma 8.00 – Boska Liturgia 6 lutego – sobota 8.00 – Boska Liturgia 17.00 – Całonocne Czuwanie 13 lutego – sobota 8.00 – Boska Liturgia 17.00 – Całonocne Czuwanie 7 lutego – niedziela Św. Grzegorza Teologa 8.00 – Boska Liturgia 10.00 – Boska Liturgia 17.00 – Akatyst św. Janowi Kormiańskiemu 14 lutego – niedziela 8.00 – Boska Liturgia 10.00 – Boska Liturgia 17.00 – Całonocne Czuwanie 10 lutego – środa 8.00 – Boska Liturgia 15 lutego – poniedziałek SPOTKANIE PAŃSKIE 9.00 – Boska Liturgia 3 17 lutego – środa Męcz. Antoniego Supraskiego 8.00 – Boska Liturgia 18 lutego – czwartek 17.00 – Akatyst przed ikoną Matki Bożej Wsiecarycy 24 lutego – środa 8.00 – Boska Liturgia 25 lutego – czwartek 17.00 – Akatyst przed ikoną Matki Bożej Wsiecarycy 26 lutego – piątek 8.00 – Boska Liturgia 19 lutego – piątek 8.00 – Boska Liturgia 20 lutego – sobota 8.00 – Boska Liturgia 17.00 – Całonocne Czuwanie 21 lutego – niedziela 8.00 – Boska Liturgia 10.00 – Boska Liturgia 17.00 – Akatyst św. męczennika Gabriela J ak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. Baczcie, aby kto was nie 27 lutego – sobota 8.00 – Boska Liturgia 17.00 – Całonocne Czuwanie 28 lutego – niedziela 8.00 – Boska Liturgia 10.00 – Boska Liturgia 17.00 – Akatyst za dusze zmarłych i panichida zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. List ap. Pawła do Kolosan 2,7-10 Problem ze stroną internetową parafii Z przykrością informujemy, że strona internetowa parafii została zniszczona. Obecnie trwają prace nad uruchomieniem nowej witryny. Aktualne informacje o nabożeństwach można odnaleźć na facebookowym profilu parafii: Parafia Prawosławna Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku. Kancelaria i kontakt Parafia prawosławna Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku 15-667 Białystok, ul. gen. W. Sikorskiego 9; tel. 85 661 47 85 Adres internetowy: http://woskresienska.euro-net.pl/ Dyżury duchowieństwa w kancelarii parafialnej: Poniedziałek – Piątek 8.00 – 9.30 oraz 16.30 – 18.00 Sobota 8.00 – 9.30 oraz 16.00 – 17.00 W pilnych sprawach prosimy zwracać się do p.o. proboszcza o. Walentego Olesiuka lub członków kleru parafii. 4
