i belgijskie prasy

Bruksela, 24 sierpnia 2009 r. (02.09)
BUDYNEK „RÉSIDENCE PALACE”
Informacje dotyczące projektu
1.
Geneza projektu
W 2000 roku, podczas posiedzenia w Nicei, Rada Europejska 1 postanowiła, że od przełomu lat
2002 i 2003 wszystkie jej obrady będą się odbywać w Brukseli. Jako że negocjacje dotyczące
wielkiego rozszerzenia Unii Europejskiej były już wtedy mocno zaawansowane, Rada Unii
Europejskiej opracowała szeroko zakrojony program budowlany, aby sprostać tym nowym
potrzebom.
W ramach tego programu, w latach 2001–2006, przeprowadzono istotne prace adaptacyjne
w budynku „Justus Lipsius”, tak aby można tam było gościć delegacje nowych państw
członkowskich, organizować posiedzenia Rady Europejskiej, a także gościć obsługujących je
przedstawicieli mediów audiowizualnych i prasy. Również zgodnie z tym programem w 2003 roku
Rada postanowiła nabyć budynek „Lex”, w którym od 2007 roku pracują wszystkie służby
językowe Sekretariatu Generalnego.
Okazało się jednak, że mimo wszelkich adaptacji, budynek „Justus Lipsius” nie może spełnić
wszystkich wymogów bezpieczeństwa oraz wymogów funkcjonalnych związanych z organizacją
posiedzeń Rady Europejskiej. Dlatego też Rada Europejska podczas obrad w marcu 2004 roku
pozytywnie odniosła się do propozycji rządu belgijskiego przekazania jej – po przeprowadzeniu
renowacji i przebudowy zgodnie z programem, który miała sporządzić Rada – bloku A kompleksu
budynków „Résidence Palace”. Chodzi tutaj o budynek położony przy rue de la Loi, między
budynkiem „Justus Lipsius” a budynkiem „Lex”.
1
Posiedzenia na szczycie, w których biorą udział szefowie państw lub rządów państw
członkowskich Unii Europejskiej, którym towarzyszą ministrowie spraw zagranicznych,
a także przewodniczący i jeden z członków Komisji Europejskiej.
1
PL
Wykaz potrzeb zatwierdzony przez Radę obejmował utworzenie sal, w których odbywałyby się
posiedzenia Rady Europejskiej, Rady Unii Europejskiej i innych organów wysokiego szczebla,
pomieszczeń dla prezydencji, delegacji państw członkowskich oraz dla Sekretariatu Generalnego,
jak również pomieszczeń restauracyjnych i recepcji 1 . W programie tym określono ponadto wymogi
w zakresie funkcjonalności i bezpieczeństwa, wymogi koncepcyjne oraz techniczne, jak również
wymogi dotyczące zrównoważonego rozwoju.
Na podstawie tego właśnie programu w 2004 roku Sekretariat Generalny Rady ogłosił pod egidą
Międzynarodowego Związku Architektów europejski konkurs w zakresie architektury i inżynierii.
W styczniu 2005 roku do udziału w konkursie wybrano – we współpracy z Urzędem
ds. zarządzania nieruchomościami 2 – 25 zespołów autorów projektów. Następnie, w czerwcu
2005 roku, międzynarodowe jury powołane przez Radę wybrało spośród 25 zgłoszonych projektów
7 koncepcji; ich autorów zaproszono do udziału w drugim etapie konkursu.
1
2
Ze względu na poważne prace adaptacyjne przeprowadzone niedawno w budynku „Justus
Lipsius” Rada zdecydowała, że centrum prasowe pozostanie w tym gmachu, a w budynku
„Résidence Palace” zostaną utworzone dodatkowe pomieszczenia dla prasy.
Wyznaczony przez państwo belgijskie w celu zapewnienia nadzoru nad realizacją projektu.
2
PL
Ostatecznie 2 września 2005 r. jury wyłoniło laureata konkursu – spółkę joint venture „Philippe
Samyn & Partners - Studio Valle Progettazioni - Buro Happold, architekci i inżynierowie”. Rada
zwróciła się następnie do państwa belgijskiego, by zawarło z tą spółką umowę dotyczącą studium
nowego projektu.
2.
Koncepcja budynku
Budynek „Résidence Palace” powstał w latach 1922–1927; jego inwestorem był Lucien Kaisin,
a autorem projektu – szwajcarski architekt Michel Polak. Projekt ten obejmował luksusowe
apartamenty oraz związaną z nimi infrastrukturę 1 . Po drugiej wojnie światowej budynek
przekształcono na biura, które wykorzystywały belgijskie służby państwowe.
Pod koniec lat sześćdziesiątych, w ramach modernizacji dzielnicy w związku z konstrukcją linii
metra pod rue de la Loi, od strony tej ulicy dobudowano nową aluminiową fasadę; pracami
kierowali synowie Michela Polaka. Wreszcie w 1988 roku zburzono wschodnią część budowli, by
umożliwić konstrukcję budynku „Justus Lipsius”. Pierwotne fasady budynku „Résidence Palace”,
wejścia oraz główny korytarz parteru należą obecnie do belgijskiego dziedzictwa narodowego.
1
Teatr, basen, restaurację, sklepy, usługi hotelarskie.
3
PL
Wspomniany wcześniej zespół Samyn/Valle/Happold 1 zaplanował zgodnie z przepisami
zagospodarowania przestrzennego powiększenie budynku od strony północno-wschodniej (przy rue
de la Loi) polegające na dobudowaniu dwóch nowych fasad, które nadadzą pierwotnemu układowi
budowli w kształcie litery „L” formę sześcianu. W atrium pomiędzy tymi nowymi fasadami
a starym budynkiem będzie się znajdować wejście główne i kawiarnia, a także nowa przestrzeń
w kształcie urny, w której znajdą się sale konferencyjne.
© Philippe Samyn & Partners - Studio Valle Progettazioni Buro Happold
Nowa północno-wschodnia fasada będzie podwójna, a jej zewnętrzną część będzie tworzyć
mozaika odrestaurowanych starych drewnianych okien pochodzących z różnych krajów Europy.
Ponownemu wykorzystaniu tych starych tradycyjnych ram okiennych przyświecały dwa cele
architektoniczne: przyczynienie się do zrównoważonego rozwoju i zobrazowanie kulturowego
zróżnicowania Unii. Mozaika ta będzie ponadto stanowić pierwszą akustyczną i termiczną warstwę
izolacyjną przestrzeni wewnętrznej. Nowa fasada otaczająca atrium i część budynku w kształcie
urny, w której znajdą się sale konferencyjne, będą tworzyć miejską „latarnię” – europejski punkt
odniesienia na mapie miasta.
© Philippe Samyn & Partners - Studio Valle Progettazioni Buro Happold
1
Pod kierownictwem firmy Philippe Samyn & Partners, architekci i inżynierowie,
przedstawiciela i koordynatora zespołu przeprowadzającego studium.
4
PL
Wewnętrzna przestrzeń w kształcie urny symbolizująca płomień latarni zapewni minimalną
wymaganą powierzchnię użytkową dla każdego z pomieszczeń: od sali prasowej na poziomie R+1
do najmniejszej sali przeznaczonej na oficjalne posiłki na poziomie R+11, przez wielkie sale
konferencyjne z kabinami dla tłumaczy ustnych znajdujące się na pośrednich piętrach. Każde
z pięter urny będzie mieć kształt elipsy; piętra będą się różnić rozmiarami, lecz będą mieć ten sam
środek i te same główne osie. Konstrukcja tego obiektu będzie w pełni symetryczna, choć nie
będzie sprawiać takiego wrażenia.
© Philippe Samyn & Partners - Studio Valle Progettazioni Buro Happold
Nowa fasada utworzona z odrestaurowanych starych okien obrazuje jeden ze sposobów, w jaki
zespół projektantów uwzględnił życzenie Rady, aby jej nowa siedziba odwoływała się do idei
zrównoważonego rozwoju. Inne elementy projektu nawiązujące do tej koncepcji obejmują
zachowanie i renowację jak największej części zabytkowego budynku, parasol z paneli
fotoelektrycznych – idea w głównej mierze ukierunkowana na wykorzystanie materiałów
naturalnych i odnawialnych, energooszczędne instalacje techniczne oraz wykorzystanie wód
deszczowych. Budynek „Résidence Palace” będzie ponadto pierwszą budową w Belgii, która ma
być na bieżąco monitorowana przez kontrolerów zewnętrznych tak, aby mógł uzyskać certyfikat
wysokiej jakości środowiskowej.
Należy także zauważyć, że koncepcja nowego budynku uwzględnia konstrukcję nowej podziemnej
linii kolejowej, a także powiększenie i przebudowę wielofunkcyjnego dworca Schuman. Prace te
zmniejszą powierzchnię podziemi obecnego budynku „Résidence Palace” o około jedną trzecią,
a nowe roboty prowadzone pod ziemią będą wymagać istotnego wzmocnienia zabytkowego
budynku oraz wysoce specjalistycznych struktur metalowych wspierających nowe konstrukcje
(zwłaszcza urnę i fasady atrium).
5
PL
3.
Aspekty umowy
W listopadzie 2005 roku po zakończeniu wspomnianego konkursu w zakresie architektury
i inżynierii państwo belgijskie i Unia Europejska zawarły protokół ustaleń z myślą o realizacji
projektu renowacji i przebudowy bloku A kompleksu „Résidence Palace”. Następnie w marcu
2009 roku, po uzyskaniu pozwoleń środowiskowego i budowlanego, obie strony zawarły ostateczną
umowę.
Umowa ta, określająca prawa i obowiązki stron podczas realizacji projektu aż do chwili przekazania
własności ukończonego budynku, obejmuje następujące istotne elementy:
•
•
•
•
•
4.
wymogi, które należy spełnić podczas realizacji projektu: program potrzeb, wymogi
w zakresie jakości, zagospodarowania terenu, monitorowania studium;
ustalenia dotyczące finansowania realizacji projektu: budżet, prefinansowanie przez
państwo belgijskie, zwrot kosztów przez Radę;
warunki sprzedaży ukończonego budynku;
harmonogram prac oraz terminy, których należy dotrzymać;
warunki współpracy pomiędzy Urzędem ds. zarządzania nieruchomościami reprezentującym
państwo belgijskie jako inwestora projektu z jednej strony a Radą z drugiej strony.
Stan realizacji projektu (lipiec 2009 roku)
•
•
•
Zakończono usuwanie azbestu i wyburzanie.
Trwa budowa fundamentów.
Trwa procedura udzielania zamówień na przebudowę obiektu.
6
PL
5.
Fakty
5.1. Powierzchnia:
Powierzchnia brutto:
• część nadziemna: 54 265 m²
• część podziemna: 16 780 m²
Powierzchnia użytkowa:
• sale konferencyjne i sale posiedzeń: 4 672 m²
• pomieszczenia dla prezydencji i delegacji: 8 236 m²
• pomieszczenia dla przedstawicieli mediów 1 : 1 550 m²
• pomieszczenia dla Sekretariatu Generalnego: 6 652 m²
• pomieszczenia restauracyjne i recepcja: 5 795 m²
• miejsca parkingowe: 147
5.2. Terminy:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Ogłoszenie europejskiego konkursu w zakresie architektury i projektu: sierpień
2004 rok
Ogłoszenie laureata konkursu: wrzesień 2005 rok
Zatwierdzenie koncepcji projektu: maj 2006 rok
Zatwierdzenie projektu wstępnego: marzec 2007 rok
Rozpoczęcie usuwania azbestu i wyburzania: listopad 2007 rok
Uzyskanie pozwolenia środowiskowego: kwiecień 2008 rok
Uzyskanie pozwolenia budowlanego: maj 2008 rok
Początek prac podziemnych (fundamenty): grudzień 2008 rok
Zatwierdzenie dokumentacji dotyczącej udzielenia zamówień na przebudowę
obiektu: maj 2009 rok
Udzielenie zamówienia publicznego na przebudowę obiektu: planowane na
październik 2009 roku
Oddanie budynku do użytkowania: planowane na początek drugiego półrocza
2013 roku.
5.3. Budżet:
Umowa przewiduje, że państwo belgijskie przekaże Radzie grunt i znajdujące się na
nim zabudowania za symboliczną kwotę jednego euro. Budżet projektu (koszty robót,
studium i usługi dodatkowe), który ma sfinansować Rada, ustalono na kwotę 240 mln
EUR w cenach z 1 stycznia 2004 r. Założenia budżetu są nadal realizowane, chociaż
sam budżet wzrósł w międzyczasie do 315 mln EUR w związku z przewidzianą
w umowie waloryzacją cen. W budżecie tym właściwe prace związane z przebudową
wyceniono na 240 mln EUR.
1
Pomieszczenia uzupełniające główne centrum prasowe, które pozostaje w budynku „Justus
Lipsius”.
7
PL