Tabela 1
Transkrypt
Tabela 1
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia PED.3.12./4.12./5.12. POZIOM KSZTAŁCENIA POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE PROFIL KSZTAŁCENIA ogólnoakademicki Forma studiów stacjonarne/ niestacjonarne TYP PRZEDMIOTU (obligatoryjny, fakultatywny) KIERUNEK PEDAGOGIKA WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA MODUŁ KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE W ZAKRESIE PEDAGOGIKI RESOCJALIZACJI, PROFIL.ZAGROŻEN SPOŁ., PREWENCJI KRYM. CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS JĘZYK WYKŁADOWY POLSKI ANGIELSKI FORMA OSTATECZNEGO ROZLICZENIA PRZEDMIOTU NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU POLSKIM SUBKULTURY MŁODZIEŻOWE NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM YOUTH SUBCULTURES CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU ( w punktach, jako Ogólny: ukazanie koncepcji wyjaśniających tworzenie się subkultur w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem jej młodzieżowych form oraz przeanalizowanie procesu przeobrażeń subkultur młodzieżowych na przestrzeni ostatnich 60. 1. Wyposażenie w umiejętności identyfikowania patologicznych objawów działania subkultur młodzieżowych oraz przeciwdziałania zagrożeniom wynikającym z działalności takich grup młodzieżowych. 2. Uświadomienie źródeł „atrakcyjności’ subkultur młodzieżowych dla młodych ludzi w kontekście umiejętności tworzenia alternatywnego środowiska wychowawczego (kształcenie ogólne, specjalność Profilaktyka społeczna, itp.) założone przez prowadzącego, ale odzwierciedlone w efektach kształcenia) WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE: WIEDZY Posiada wiedzę na temat klasycznych teorii socjologicznych EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU STUDENT/ ABSOLWENT: 1. Prezentuje cechy podkultur młodzieżowych UMIEJĘTNOŚCI FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚCI PED.RES. VI 3 Zaliczenie z oceną KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Posługuje się terminologią pojęciową socjologii i psychologii. Dokonuje samooceny własnej wiedzy o procesach regulowania stosunków człowieka z otoczeniem społecznym W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH EK W ODNIESIENIU DO KIERUNKOWYCH EK S1A_W04; K_W15 ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ W X ĆW/K/W inne KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO 2. Planuje alternatywne środowiska wychowawcze dla uczestników subkultur młodzieżowych 3. Opisuje mechanizmy i przyczyny przynależności młodzieży do destrukcyjnych subkultur S1A_U06; S1A_U07 K_U09 X X H1A_U04; H1A_U06; S1A_U03; S1A_U08 K_U03 X X Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia EFEKTY KSZTAŁCENIA- student Formy prezentacji EK Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny ndst (2) dst (3) db (4) bdb (5) Błędnie wylicza oraz opisuje cechy podkultur młodzieżowych Poprawnie wylicza, lecz popełnia błędy w opisie podkultur młodzieżowych Poprawnie wylicza oraz opisuje większość podkultur młodzieżowych Prawidłowo wylicza oraz wyczerpująco opisuje cechy podkultur młodzieżowych 2. Planuje alternatywne środowiska Pisemna praca wychowawcze dla uczestników problemowa (wykaż, uzasadnij, podaj subkultur młodzieżowych Błędnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur oraz nie przedstawia propozycji działań pedagogicznych Poprawnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur jednakże przyjmuje błędne założenia oraz nierealistyczne plany działań pedagogicznych Poprawnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur oraz przyjmuje poprawne założenia oraz przedstawia plany działań pedagogicznych bez wskazania na warunki szansy powodzenia Trafnie wskazuje na cechy środowiska stanowiącego alternatywę dla uczestników podkultur oraz przyjmuje poprawne założenia oraz przedstawia realistyczne plany działań pedagogicznych ze wskazaniem słabych i mocnych stron projektu 3. Opisuje mechanizmy i przyczyny Pisemna praca przynależności młodzieży do problemowa (wykaż, uzasadnij, podaj destrukcyjnych subkultur Błędnie i w oparciu o negatywne stereotypy i wiedzę potoczną analizuje mechanizmy i przyczyny przynależności młodzieży do destrukcyjnych subkultur Wąsko i powierzchownie analizuje przyczyny przynależności i odnosi je do niektórych teorii i koncepcji naukowych Poprawnie analizuje przyczyny przynależności i odnosi je do większości teorii i koncepcji naukowych Wyczerpująco analizuje przyczyny przynależności i trafnie odnosi je do większości teorii i koncepcji naukowych 1. Prezentuje młodzieżowych cechy podkultur Pisemna praca problemowa (wykaż, uzasadnij, podaj argumenty) argumenty) argumenty) KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym WYKŁAD ĆWICZENIA Młodzież jako grupa społeczna. Młodzież i kultura młodzieżowa. Młodzież a wartości – współczesny wizerunek młodzieży. 1 2 Analiza znaczeniowa pojęć: subkultura, kontrkultura, antykultura, kultura alternatywna, kontestacja. 1 2 Wybrane teorie subkultur dewiacyjnych (Cohena, Millera, Clowarda i Ohlina). 4 3 Cechy charakterystyczne subkultur młodzieżowych. System wartości, wzory osobowe. Formy działalności (pozytywne, negatywne). Sposób przekazu informacji i komunikowania się (język). Tonacja uczuciowo – emocjonalna i ideologia. Styl ubierania się, czesania, symbolika itp. 1 2 Z historii nieformalnych ruchów młodzieżowych. Społeczno-polityczne podłoże powstania subkultur w USA, Europie Zachodniej. 2 2 Typologia subkultur młodzieżowych. Subkultury religijno – terapeutyczne i ekologiczno pacyfistyczne. Subkultury buntu społeczno – obyczajowego. Subkultury ucieczki i izolacji. Subkultury kreatywne. 2 2 Przyczyny uczestnictwa, przynależności do subkultur. Konsekwencje. 4 Subkultury młodzieżowe w Polsce: bikiniarze, hipisi, git-ludzie, chuligani, punki, skinheadzi, sataniści, rastafarianie, graficiarze, squatersi i inni). 3 Subkultura młodzieżowa jako ucieczka, jako bunt i jako twórczość na przykładzie subkultury hip – hopowej. Studium tej podkultury. 2 2 Subkultury a przemoc, agresja i przestępczość na przykładzie skin-headów i „szalikowców”. 2 2 Próba oceny działalności subkultur młodzieżowych. Atrakcyjność i zagrożenia związane z przynależnością do subkultur młodzieżowych. System profilaktyki: czynniki ryzykotwórcze; tworzenie alternatywnych środowiska wychowawczych dla negatywnej podkultury młodzieżowej. 1 6 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ 15 30 RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 45 WARSZTAT INNE KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym WYKŁAD Młodzież jako grupa społeczna. Młodzież i kultura młodzieżowa. Młodzież a wartości – współczesny wizerunek młodzieży. ĆWICZENIA 1 Analiza znaczeniowa pojęć: subkultura, kontrkultura, antykultura, kultura alternatywna, kontestacja. 1 1 Wybrane teorie subkultur dewiacyjnych (Cohena, Millera, Clowarda i Ohlina). 2 1 Cechy charakterystyczne subkultur młodzieżowych. System wartości, wzory osobowe. Formy działalności (pozytywne, negatywne). Sposób przekazu informacji i komunikowania się (język). Tonacja uczuciowo – emocjonalna i ideologia. Styl ubierania się, czesania, symbolika itp. 1 1 Z historii nieformalnych ruchów młodzieżowych. Społeczno-polityczne podłoże powstania subkultur w USA, Europie Zachodniej. 1 2 Typologia subkultur młodzieżowych. Subkultury religijno – terapeutyczne i ekologiczno pacyfistyczne. Subkultury buntu społeczno – obyczajowego. Subkultury ucieczki i izolacji. Subkultury kreatywne. 1 2 Przyczyny uczestnictwa, przynależności do subkultur. Konsekwencje. 2 Subkultury młodzieżowe w Polsce: bikiniarze, hipisi, git-ludzie, chuligani, punki, skinheadzi, sataniści, rastafarianie, graficiarze, squatersi i inni). 2 Subkultura młodzieżowa jako ucieczka, jako bunt i jako twórczość na przykładzie subkultury hip – hopowej. Studium tej podkultury. 1 Subkultury a przemoc, agresja i przestępczość na przykładzie skin-headów i „szalikowców”. 1 1 Próba oceny działalności subkultur młodzieżowych. Atrakcyjność i zagrożenia związane z przynależnością do subkultur młodzieżowych. System profilaktyki: czynniki ryzykotwórcze; tworzenie alternatywnych środowiska wychowawczych dla negatywnej podkultury młodzieżowej. 1 1 8 15 ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ RAZEM GODZIN ZAJĘĆ 23 WARSZTAT INNE KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ WYKŁAD ĆWICZENIA Zaliczenie z oceną: pisemna praca problemowa WARSZTAT INNE - Zaliczenie z oceną: pisemna praca problemowa Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 30 1,2 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 0 - Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia 0 - Samodzielne czytanie wskazanej literatury 15 0,6 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 10 0,4 Przygotowane do egzaminu 5 0,2 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) 0 - Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 45 1,8 KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA LICZBA GODZIN ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW ECTS (szacowana dla EK; obliczamy dzieląc liczbę godzin przez 25) Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia 8 0,3 Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia 15 0,6 Samodzielne czytanie wskazanej literatury 25 1 Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań) 22 0,9 Przygotowane do egzaminu 5 0,2 Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu) 0 Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS 75 3 W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym 23 0,9 KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej Zalecana literatura obowiązkowa uzupełniająca 1. Jędrzejewski M. (2001), Subkultury a przemoc w perspektywie psychoedukacji, socjalizacji i samorealizacji dzieci i młodzieży, Warszawa. 2. Piotrowski P. (2003), Subkultury młodzieżowe. Aspekty psychospołeczne, Warszawa. 3. Prejs B. (2004), Bunt nie przemija: bardzo podręczny słownik subkultur młodzieżowych, Katowice. 4. Rychła J. (2005), Ucieczka. Bunt. Twórczość. Subkultura hio-hopowa w poszukiwaniu autentycznego stylu życia, Kraków. 1. Bogusz J. (red.) (1987), Kontestacja młodzieżowa. Moda czy poszukiwanie alternatywnego stylu życia? Warszawa. 2. Sołtysiak T. (1993), Młodzież o podkulturach, Bydgoszcz. 3. Sołtysiak T. (1993), Uwarunkowania środowiskowe i determinanty subiektywne uczestnictwa nieletnich w podkulturach, Bydgoszcz. 4. Verton D. (2000), Pamiętniki hakerów: fascynująca opowieść o nastoletnich hakerach, Gliwice. 5. Wójcik J. W. (1992), Od hipisów do satanistów, Kraków. Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia Prowadzący Autor programu dla przedmiotu Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe Prowadząca/ cy wykład Prowadząca/ cy ćwiczenia Prowadząca/ cy warsztat Prowadząca/ cy inne formy zajęć tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy, imię i nazwisko dr Renata Szczepanik mgr Paweł Żak mgr Paweł Żak mgr Adam Malinowski adres e-mail [email protected] [email protected] jw [email protected] KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1 Metoda/y (wybrane na podst. grup wg F. Szloska2) wykład informacyjny, prelekcja, odczyt wykład problemowy, konwersatoryjny wykład X ćwiczenia Forma zajęć konwersatorium warsztat laboratorium, inne X pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie X klasyczna metoda problemowa metoda przypadków/ sytuacyjna inscenizacja gry dydaktyczne symulacyjne/ decyzyjne dyskusja dydaktyczna burza mózgów, metoda okrągłego stołu X panelowa metaplan film, ekspozycja, prezentacja multimedialna z wykorzystaniem komputera z wykorzystaniem podręcznika (prac z tekstem) X X X ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne ćwiczenia produkcyjne metoda projektów Inne, jakie? Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących zajęcia 2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom 1