Ćw. 4 MS EXCEL (1)

Ćw. 4
MS EXCEL (1)
1. Rozpocząć pracę w nowym skoroszycie.
2. Kliknąć myszką dowolną komórkę i wprowadzić dowolny tekst.
3. Wprowadzić dane do kilku komórek w róŜnych formatach, np.:
5 -4,5 20% 2,34E7 (tzw. format naukowy - odpowiada 2,34⋅107).
Ocenić prawidłowość wpisania liczb dziesiętnych (domyślne wyrównanie do
prawej)
Jako separator części całkowitej i ułamkowej stosujemy standardowo przecinek,
chyba Ŝe w systemie Windows ustawiono inny w Panelu sterowania – Ustawienia
regionalne.
4. Ćwiczyć zaznaczanie prostokątnego wycinka arkusza przez:
• przeciąganie myszką po arkuszu uzyskując zaciemnienie prostokątnego fragmentu
arkusza,
• poruszanie się po arkuszu przy pomocy klawiszy nawigacyjnych z klawiszem
SHIFT,
• zaznaczanie całych kolumn lub wierszy przez przeciąganie myszką po nagłówkach
kolumn lub numerach wierszy.
Uwaga: komórka aktywna pozostaje nie zaciemniona, lecz równieŜ wchodzi w skład
wycinka.
5. Po uaktywnieniu komórki z daną liczbową dokonywać zmian postaci wyświetlanej
liczby i jej liczby miejsc dziesiętnych, uŜywając odpowiednich przycisków paska
formatowania.
6. Zapisać dokument w nowym Pliku (Plik ⇒ Zapisz jako..).
7. Otworzyć okno nowego pustego skoroszytu wykonując operację: Plik ⇒ Nowy lub
ikoną tworzenia nowego arkusza w pasku narzędzi. W kilku wpisać tytuły kolumn
przykładowego zestawienia:
Lp.
Data
Towar
Ilość Cena jednostkowa Wartość
8. Do komórki pod Lp. wpisać liczbę 1. Komórki poniŜej wypełnić serią danych jednym ze sposobów:
- wybranie zakresu razem z komórką początkową, następnie przy pomocy operacji: Edycja ⇒ Wypełnij ⇒ Seria danych... z opcjami: wypełnianie kolumnami,
typ danych arytmetycznych, z krokiem 1.
- przeciąganie prawego dolnego naroŜnika komórki początkowej serii z wciśniętym klawiszem CTRL (krok 1).
- wpisać do sąsiadujących komórek dwie kolejne dane z serii (tu 1 i 2), zaznaczyć obie komórki i przeciągać w dół za prawy dolny naroŜnik zaznaczonego obszaru.
Niektóre serie wykonywane są przez kopiowanie. Przykładowo wpisać do komórki
nazwę miesiąca lub nazwę dnia tygodnia i przeciągać prawy dolny naroŜnik tej komórki. Podobnie jest z datami.
9. Do pierwszej komórki daty wpisać datę dzisiejszego dnia, np. 2010-3-5 (to zaleŜy
od formatu daty ustawionego dla Windows) lub 3/5. Do innej komórki daty wpisać
tę samą datę, z zastosowaniem funkcji wpisywanej poprzez: Wstaw ⇒ Funkcje, z
parametrami: kategoria - Daty i czasu, wklejana funkcja – DZIŚ (jej wstawienie
spowoduje, Ŝe arkusz otwarty jutro będzie miał uaktualnioną datę w tej komórce).
Do kilku kolejnych komórek kolumny wpisać róŜne daty. Zaznaczyć komórkę z datą, wykorzystać z menu Format – Komórki – kategoria Niestandardowe – zdefiniować własny format daty (np. dd-mm-rrrr dddd).
MoŜna równieŜ wprowadzać liczby reprezentujące czas, w formacie godz:min:sek,
np.
12:34
18:21:45
10.Zaznaczyć cały obszar arkusza (przeciągnięcie myszką wzdłuŜ kolumny numerów
wierszy) i zmieniać wysokość i szerokość wszystkich komórek, za pomocą operacji:
Format ⇒ Wiersz ⇒ Wysokość, Format ⇒ Kolumna ⇒ Szerokość, ustawiając je na
wartości 15 pkt i 10 znaków. Zmieniać niezaleŜnie wysokości niektórych wierszy i
szerokości kolumn, za pomocą przeciągania granicy nagłówków kolumn/wierszy.
Powrócić do podstawowych wartości wysokości i szerokości wierszy/kolumn (Autodopasowanie).
11.Ćwiczyć sposoby formatowania danych: zaznaczyć dane kolumny Lp i zmieniać jej
postać: Format ⇒ Komórki ⇒ Liczby ⇒ Liczbowe, w kolumnie data ustawiać róŜne postaci zapisu poprzez: Format ⇒ Komórki ⇒ Liczby ⇒ Daty, w kolumnie cena
jednostkowa zmieniać postać danych operacją: Format ⇒ Komórki ⇒ Liczby ⇒
Walutowe.
12.Zapoznać się z parametrami odpowiednich zakładek menu Format ⇒ Komórki. Zapoznać się z parametrami operacji ustawiania i modyfikowania krawędzi komórek
oraz ich wypełniania kolorami i wzorkami. Dla projektowanej tabeli (uprzednio zaznaczając odpowiednie wycinki) ustawić kroje i rozmiary czcionek, wyrównania,
krawędzie pogrubieniem nagłówka tabeli i obramowaniem jej kolumn.. Po zaznaczeniu prostokątnego wycinka arkusza wybrać w menu Format pozycję Autoformatowanie i zapoznać się z gotowymi wzorcami wyglądu tabel. Doprowadzić wygląd
arkusza do postaci jak na rysunku.
WyraŜenia obliczeniowe – formuły
Formułę (wyraŜenie w komórce) rozpoczynamy znakiem =
WyraŜenie formuły zawierać moŜe:
- adresy (lub nazwy zdefiniowane przez uŜytkownika) komórek będących argumentami operacji,
- funkcje standardowe (ich definiowanie ułatwia kreator funkcji – narzędzie fx ), postać funkcji:
nazwa_funkcji ( argument1; argument2; ...)
- operatory działań na adresach lub funkcjach (według hierarchii kolejności działań):
- powielenie znaku + i zmiana znaku –
- potęgowanie ^
- mnoŜenie * i dzielenie / (kolejność od lewej)
- dodawanie + i odejmowanie – (kolejność od lewej)
Nawiasy okrągłe zmieniają standardową hierarchię działań. Niektóre funkcje, np.
SUMA, operują na zakresach komórek, uŜywamy wówczas zapisu z dwukropkiem, np.
A1:A5.
Przykładowa formuła: = – A1*B1 + C1^2 – D1*SUMA(E1:E5)
13.Uaktywnić komórkę Wartość dla pierwszego towaru. Wpisać prostą formułę:
=E3*F3 (ENTER)
(adresy wg własnego arkusza)
gdzie E3 i F3 to adresy komórek Cena jednostkowa i Ilość dla tego towaru. W trakcie wpisywania formuły do komórki moŜna wskazywać myszką argumenty wyraŜenia, będą one przepisywane do wyraŜenia. Zaobserwować wynik.
14.Uaktywnić komórkę obliczonej Wartości. Wskazać myszką prawy dolny naroŜnik
komórki (zmiana wskaźnika na krzyŜyk). Przeciągać w dół do komórek dla pozostałych towarów. Obserwować skopiowanie formuły do sąsiednich komórek kolumny.
Obejrzeć w polu formuły (lub podwójny klik w komórkę, lub F2) postacie wszystkich kopii formuły i odpowiednie przeadresowanie ich argumentów.
15.Obliczyć sumę wartości wszystkich towarów - wpisać formułę:
=G2+G3+G4+G5+G6+G7+G8+G9 (ENTER)
(dobrać adresy wg własnego arkusza)
lub skorzystać w narzędzia Autosuma (Σ
Σ),
lub wykorzystać zapis:
=SUMA(G2:G9).
Przyjrzeć się zapisowi formuły.
16.Nazwać kilka komórek z danymi liczbowymi – dla wskazanej komórki wpisujemy
nazwę w polu nazwy (lewy-górny naroŜnik arkusza) i zatwierdzany klawiszem
ENTER
Podstawowe funkcje
Funkcje matematyczne:
trygonometryczne.
(argument w radianach) !!!
SIN(wyraŜenie) sin(x)
COS(wyraŜenie)
TAN(wyraŜenie)
funkcje trygonometryczne odwrotne ASIN(wyraŜenie)
ACOS(wyraŜenie)
zamiana stopni na radiany
RADIANY(wyraŜenie)
zamiana radianów na stopnie
STOPNIE(wyraŜenie)
logarytm o podstawie p
LOG(wyraŜenie;p)
logarytm dziesiętny
LOG10(wyraŜenie)
logarytm naturalny
LN (wyraŜenie)
pierwiastek arytmetyczny
PIERWIASTEK(wyraŜenie)
potęga
POTĘGA(wyraŜenie;wykładnik)
pierwiastek rzędu n
POTĘGA(wyraŜenie; 1/n)
zaokrąglenia
ZAOKR(wyraŜenie; l_cyfr)
ZAOKR.GÓRA(wyraŜenie; l_cyfr)
ZAOKR.DÓŁ(wyraŜenie; l_cyfr)
zaokrąglenie do najbliŜszej wieloZAOKR.W.GÓRĘ(wyraŜenie; n)
krotności n
ZAOKR.W.DÓŁ(wyraŜenie; n)
zaokrąglenie (w dół)
ZAOKR.DO.CAŁK(wyraŜenie; l_cyfr)
średnia
ŚREDNIA(zakres)
x
e
EXP(wyraŜenie)
PI()
liczba π
wartość bezwzględna
MODUŁ.LICZBY(wyraŜenie)
reszta z dzielenia x/d
MOD(x;d)
losowa z przedziału 0, 1
LOS ()
silnia
SILNIA(wyraŜenie)
= DZIŚ()
funkcje czasu
= TERAZ()
= CZAS (gg;mm;ss)
= DATA(rr; mm ;dd)
= SUMA(zakres)
funkcje statystyczne
= ŚREDNIA(zakres)
= ODCH.STANDARDOWE(zakres)
= MIN(zakres1;zakres2)
= MAX (zakres)
Wykonać i zrozumieć przykłady obliczeń:
= 2,5*E1
=PI()/2
= B15/3
=COS(B22)
= A1+C2
=SIN(B22)
= B7-D5
=STOPNIE(PI()/2)
= C5^4
=RADIANY(30)
= C5^(F3*3,23)
=SIN(RADIANY(90))
= (C4-V56)/6
=EXP(1)
= B3^3
=LOG10(X)
= (B7-D5)/(H10+D3) mnoŜenie wie- =LOG(EXP(A1);3)
lomianów!!!
= 2,8E7*H6 zapis wykładniczy
=LN(A4)
liczby!
= (x+G6+H7^3)/(F5-6,5E7) ułamek! =LOG(X;4)
=x +y +z operacja na nazwanych
=MOD(17;3)
komórkach
= 1/(A1^2+A1^3)
=2* RADIANY(90)
=SUMA(B3;D3;E3)
=ZAOKR.GÓRA(3,6667; 2)
=SUMA(B3:D3;g56:g100)
= ZAOKR.DO.CAŁK(-4,567)
=ILOCZYN(B3:D3)
=ZAOKR.W.GÓRĘ(3,6667; 0,25)
=ŚREDNIA(B3:D3)
=SILNIA(6)
=MODUŁ.LICZBY(C3*PI()-17)
=3*EXP(-X/2)
=PIERWIASTEK(A1);
=DZIŚ( )
=POTĘGA(A1;1/3)
=TERAZ( )
=DATA(2003-11-11)
Do tworzenia wyraŜeń z uŜyciem funkcji wykorzystywać kreator -Wklej Funkcję
(fx)
17.Wykonać przeniesienie komórki z formułą obliczeniową następującymi metodami:
- przeciągnięcie za krawędzie komórki/wycinka i upuszczanie w nowym miejscu,
- wycięcie komórki/wycinka do schowka (narzędzie Wytnij lub menu Edycja –
Wytnij lub CTRL+X) i wklejenie w nowym miejscu (narzędzie Wklej lub menu
Edycja – Wklej lub CTRL+V).
Po operacji przeniesienia przyjrzeć się formułom (np. dwukrotne kliknięcie w komórkę.
Adresy względne i bezwzględne
Adres względny : postać przykładowa A3
Adres bezwzględny : postać przykładowa $A$3 (lub nazwana komórka)
Adresy bezwzględne stosujemy, gdy nie chcemy by tak adresowany argument
wyraŜenia modyfikował się w trakcie kopiowania formuły do innych komórek.
MoŜna równieŜ w wyraŜeniach stosować zapis $A3 lub A3$, wówczas blokowana
będzie modyfikacja tego dresu w wyraŜeniu przy kopiowaniu w kolumnie A ($A3) lub
w wierszu 3 (A$3).
Przykładowo chcemy zrobić arkusz obliczający liczby dni dzielące kilka dat od dnia
dzisiejszego.
1. Do komórki A1 wstawiamy datę dzisiejszą wpisując formułę:
=DZIŚ();
2. W kilku sąsiadujących pionowo komórkach (np. od B3 do B10) arkusza wstawiamy
kilka dat z przeszłości. W komórce C3 wpisujemy:
=$A$1-B3
a następnie ją formatujemy (Format - Komórki – Liczby – Ogólne)
3. Kopiujemy formułę do pozostałych komórek. Sprawdzić jakie są postaci formuł kopii i czy wyniki są prawidłowe.
4. MoŜna równieŜ nazwać komórkę A1 np. data_dzis (w okienku nad kolumną A lub z
menu Wstaw – Nazwa... – Definiuj) – wtedy formuła moŜe wyglądać:
=data_dzis – B3
Zadanie 1
1. Wpisać do komórek kolumny serię wartości kąta od 0 do 360 stopni z krokiem
co 5 stopni.
2. W komórce obok kąta 0 wpisać formułę obliczającą wartość funkcji sin dla tego
kąta (uwaga: konieczne przeliczenie kąta w stopniach na radiany).
3. Skopiować formułę do pozostałych komórek, zaobserwować poprawność wyników.
Zadanie 2
Obliczyć wartości następujących wyraŜeń dla x= 4.23
sin2 x − 3 ( x − 3)x
x −3 + 4
x
−3
e − 2 x − 0,3−1
+ x −3
− 106
tg x − 2,5
2
x2 − 1 − 4x
x
+ 10 −12
cos3 x + ln x − x
e −2 x − 5,4