Poubojowe przemiany w tuszy zwierzyny
Transkrypt
Poubojowe przemiany w tuszy zwierzyny
Poubojowe przemiany w tuszy zwierzyny PAWE¸ JANISZEWSKI Odstrza∏ zwierz´cia i ustanie procesów ˝yciowych nie koƒczy przemian metabolicznych w komórkach i tkankach. Majà one jednak nieco inny charakter ni˝ te zachodzàce przed pozyskaniem. Cz´Êç z nich powoduje zmiany w∏aÊciwoÊci fizykochemicznych mi´Êni, co w konsekwencji decyduje o jakoÊci dziczyzny. Zgodnie z ustawà z 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierz´cego, termin „mi´so” obejmuje wszystkie cz´Êci zwierzàt rzeênych oraz ∏ownych nadajàce si´ do spo˝ycia przez ludzi. Poza gatunkiem, wiekiem czy p∏cià pozyskanego zwierz´cia na jakoÊç mi´sa pochodzàcego z jego tuszy du˝y wp∏yw majà te˝ ró˝ne procesy, zarówno przy˝yciowe, jak i te, które rozpoczynajà si´ dopiero z chwilà Êmierci. W tkankach, g∏ównie mi´Êniowej i ∏àcznej, nast´puje szereg skomplikowanych przemian biochemicznych, warunkujàcych koƒcowe cechy sensoryczne dziczyzny, takie jak barwa, zapach czy smak, a tak˝e kruchoÊç i soczystoÊç. rola glikogenu Mi´Ênie ˝ywych, zdrowych i niezestresowanych zwierzàt majà lekko zasadowe pH – oko∏o 7,4. W momencie zaprzestania funkcji ˝yciowych zaczyna si´ gromadziç kwas mlekowy, który powstaje wskutek przemian glikogenu, b´dàcego êród∏em energii za ˝ycia zwierz´cia. Powstawanie kwasu mlekowego powoduje spadek pH mi´Êni nawet do wartoÊci 5,5, co mo˝e si´ utrzymywaç przez d∏u˝szy czas. Im wi´cej by∏o glikogenu w mi´Êniach w chwili odstrza∏u, tym wi´cej powstanie kwasu mlekowego i tym samym wi´ksza b´dzie opornoÊç na dzia∏anie mikroflory. Natomiast je˝eli w chwili pozyskania zwierz´cia lub bezpoÊrednio przed tym glikogen zosta∏ wykorzystany przez mi´Ênie, wówczas zakwaszenie nie jest du˝e i utrzymanie warunków hamujàcych rozwój mikroflory staje si´ trudniejsze. 44 Braç ¸owiecka 5/2012 BezpoÊrednio po odstrzale zwierz´cia mi´so nie powinno byç od razu przeznaczane do spo˝ycia, gdy˝ nie posiada jeszcze wszystkich cennych cech. Jest sztywne, ∏ykowate, niesmaczne i ci´˝kostrawne, ma specyficznà woƒ, zawiera te˝ ma∏o soku mi´snego, a przy gotowaniu otrzymuje si´ z niego m´tny wywar. Proces rozpadu glikogenu przebiega dosyç szybko, najcz´Êciej w pierwszych 24–36 godzinach po dokonaniu uboju. Specyficznà i pozytywnà cechà mi´sa zwierzyny grubej oraz mi´sa zaj´czego jest du˝a zawartoÊç kwasu mlekowego (w porównaniu z mi´sem zwierzàt gospodarskich), co wp∏ywa na jego wysokà opornoÊç mikrobiologicznà. Po odstrzale zwierz´cia jego mi´Ênie sà jeszcze przez pewien czas elastyczne i mi´kkie, a tak˝e zachowujà intensywnie czerwony kolor. Jednak ju˝ po nied∏ugim okresie twardniejà i sztywniejà, tracàc jednoczeÊnie po∏ysk. Proces ten nazwano skurczem poÊmiertnym (∏ac. rigor mortis), a jego przebieg jest analogiczny do tradycyjnego przy˝yciowego skurczu mi´Êniowego. Czynnikiem odpowiedzialnym za skurcz w∏ókien mi´Êniowych jest ATP (adenozyno-5'-trifosforan), który stanowi noÊnik energii chemicznej u˝ywanej w metabolizmie komórek. W warunkach przy˝yciowych skurcz mi´Ênia jest odwracalny, gdy˝ organizm ma energi´ niezb´dnà do wykonania procesu odwrotnego, czyli rozkurczu. Wyczerpanie glikogenu po Êmierci zwierz´cia jest przyczynà rozpadu ATP. Nie ma wi´c nowego êród∏a energii, która pozwoli∏aby na wykonanie rozkurczu mi´Ênia, tak jak to si´ odbywa∏o, kiedy zwierz´ ˝y∏o. Skurcz poÊmiertny mo˝e powstawaç po odstrzale w ró˝nym czasie w poszczególnych mi´Êniach – od kilkudziesi´ciu minut do nawet dwóch dni. Zale˝y te˝ od stanu fizjologicznego zwierz´cia, jednak najszybciej jest zauwa˝alny w mi´Êniach koƒczyn, a najpóêniej w mi´Êniach grzbietu. kruchoÊç mi´sa BezpoÊrednio po odstrzale zwierz´cia mi´so nie powinno byç od razu przeznaczane do spo˝ycia, gdy˝ nie posiada jeszcze wszystkich cennych cech. Jest sztywne, ∏ykowate, niesmaczne i ci´˝kostrawne, ma specyficznà woƒ, zawiera te˝ ma∏o soku mi´snego, a przy gotowaniu otrzymuje si´ z niego m´tny wywar. Po uboju w okresie „dojrzewania mi´sa” w tkance mi´snej zachodzà ró˝ne zmiany, które powodujà zwi´kszenie jego wartoÊci smakowych i od˝ywczych. Z punktu widzenia konsumenta za najbardziej po˝àdany i ceniony efekt poÊmiertnej proteolizy i dojrzewania mi´sa uwa˝a si´ zwi´kszenie jego kruchoÊci. Jej miarà jest opór, jaki mi´so stawia rozdrabnianiu, np. podczas gryzienia. KruchoÊç jest zwiàzana m.in. z zawartoÊcià ∏àcznotkankowych frakcji bia∏ek w mi´Êniach, w tym z iloÊcià i rodzajem kolagenu. Wymiernym wyró˝nikiem zmian skorelowanych z kruchoÊcià jest d∏ugoÊç sarkomerów, czyli podstawo- wych jednostek czynnoÊciowych mi´Êni poprzecznie prà˝kowanych (pojedyncza komórka mi´Êni prà˝kowanych mo˝e zawieraç do 100 000 sarkomerów). Zbyt du˝e ich skrócenie si´ w procesie st´˝enia poÊmiertnego, wynoszàce 40–50 proc. ich pierwotnej d∏ugoÊci, wp∏ywa na niedostatecznà kruchoÊç mi´sa. Przyczynà twardoÊci mi´Êni jest równie˝ tzw. skurcz ch∏odniczy. Zachodzi on podczas intensywnego wych∏adzania mi´sa jeszcze przed st´˝eniem poÊmiertnym lub w czasie jego trwania. Wyst´puje wówczas tzw. superkontrakcja sarkomerów, czyli ich nadmierne skrócenie si´. Skurcz ch∏odniczy ma miejsce przede wszystkim w powierzchniowych mi´Êniach tuszy. Procesem przeciwnym do twardnienia mi´sa jest skruszanie (tenderyzacja), które zachodzi najcz´Êciej kilka dób od uboju zwierz´cia. G∏ównà rol´ w skruszaniu podczas przechowywania tusz odgrywajà specjalne enzymy – kalpainy. Wyró˝nia si´ ich dwie formy: μ-kalpain´ oraz m-kalpain´, a ich aktywnoÊç zale˝y przede wszystkim od pH, temperatury, st´˝enia jonów Ca oraz od stopnia zaawansowania autolizy. Prac´ tych enzymów reguluje specyficzny inhibitor – kalpastatyna. Kalpainy powodujà rozpad bia∏ek regulujàcych oraz cystoszkieletowych, a stopieƒ ich degradacji decyduje ostatecznie o kruchoÊci mi´sa. Jako jednà z metod polepszajàcych kruchoÊç stosuje si´ elektrostymulacj´ tusz (ES). Polega ona na oddzia∏ywaniu pràdu elektrycznego, imitujàcego impulsy nerwowe, na tkank´ mi´Êniowà tuszy w ciàgu pierwszej godziny po uboju zwierz´cia. W zale˝noÊci od wielkoÊci stosowanego napi´cia przyj´to umowny podzia∏ na elektrostymulacj´ niskonapi´ciowà (maksymalne napi´cie szczytowe 100 V) oraz wysokonapi´ciowà (maksymalne napi´cie szczytowe waha si´ w granicach od 100 do 3600 V). Zabieg ten przyspiesza glikoliz´, powoduje szybszy rozk∏ad czàsteczek ATP, a tak˝e przyspiesza obni˝enie pH oraz poczàtek wystàpienia st´˝enia poÊmiertnego. Mi´so poddane ES staje si´ bardziej kruche przede wszystkim dlatego, ˝e nie wyst´puje w nim skurcz ch∏odniczy. Elektrostymulacj´, która znajduje zastosowanie g∏ównie w przypadku tusz wo∏owych, stosuje si´ coraz powszechniej równie˝ w przypadku tusz fermowych jeleni i danieli. ubojem. Odg∏osy zwiàzane z polowaniem, ucieczka przed nagankà lub postrza∏ powodujà silne zaburzenie równowagi fizjologicznej. Mo˝e ono wp∏ywaç na powstawanie mi´sa wadliwego, co jest dobrze znane u zwierzàt gospodarskich. Badania przeprowadzone na jeleniach dzikich oraz fermowych wskazujà, ˝e zwierz´ta te reagujà na warunki przedubojowe w analogiczny sposób, co potwierdzajà wyniki badaƒ zawartoÊci glikogenu w mi´Êniach, wartoÊci pH oraz poziomu „hormonu stresu”, czyli kortyzolu. Stres d∏ugotrwa∏y mo˝e spowodowaç uzyskanie mi´sa okreÊlanego jako DFD, a krótkotrwa∏y – PSE. Syndrom DFD (skrót od: dark, firm, dry, czyli: ciemny, twardy, suchy) u zwierzàt gospodarskich objawia si´ tym, ˝e mi´so ma ciemnà, czarnoczerwonà barw´, zbità konsystencj´ i ma∏à wodnistoÊç, co powoduje wra˝enie suchoÊci. Natomiast mi´so PSE (pale, soft, exudative, czyli: blade, mi´kkie, wodniste) charaktery- zuje si´ szarobia∏à barwà, mi´kkà konsystencjà i du˝ym wyciekiem wody. Wad´ t´ stwierdza si´ przede wszystkim w mi´sie wieprzowym. Stres wynikajàcy z przeprowadzania polowania mo˝e tak˝e zmieniç niektóre w∏aÊciwoÊci chemiczne mi´sa. Zaobserwowano, ˝e u ∏osi, które przed Êmiercià by∏y poddane du˝emu wysi∏kowi, znaczàco spad∏a zawartoÊç zwiàzków mineralnych w tkance mi´Êniowej. Jak widaç, procesy zachodzàce w tuszy zwierz´cia po jego odstrzale decydujà o jakoÊci koƒcowego produktu, czyli mi´sa kulinarnego. Sà one dobrze poznane w przypadku zwierzàt gospodarskich, natomiast gorzej – w przypadku zwierzàt ∏ownych. Nale˝y jednak pami´taç, ˝e bardzo du˝à rol´ w kszta∏towaniu jakoÊci dziczyzny odgrywa te˝ myÊliwy decydujàcy si´ dokonaç odstrza∏u. Wiele bowiem zale˝y od miejsca ulokowania pocisku, precyzyjnoÊci patroszenia i od8 powiedniego transportu. Fot. S. Galicki stres przedubojowy Bardzo istotnym czynnikiem wp∏ywajàcym na kruchoÊç mi´sa jest stres przed Braç ¸owiecka 5/2012 45