Sprawozdanie ze spotkania w Ministerstwie Zdrowia

Sprawozdanie ze spotkania w Ministerstwie Zdrowia
Warszawa, dnia 12.01.2015r.
Dnia 12.01.2015 r. odbyło się spotkanie w którym uczestniczyli: Podsekretarz Stanu Pan Igor
Radziewicz-Winnicki, Dyrektor Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego Pani Jolanta
Orłowska-Heitzman, Naczelnik w Wydziale Nauki w Departamencie Nauki i Szkolnictwa
Wyższego Pani Agnieszka Ryniec, oraz Reprezentanci Komisji Wyższego Szkolnictwa
Medycznego Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej: Pani Katarzyna Krupa
(Uniwersytet Medyczny w Lublinie), Pani Bogumiła Sutkowska (Gdański Uniwersytet
Medyczny), Pan Roman Koński (Warszawski Uniwersytet Medyczny) oraz Pani Natalia
Biega (Uniwersytet Medyczny w Łodzi).
Spotkanie dotyczyło kształcenia przed i podyplomowego na kierunku lekarskim i lekarskodentystycznym.
Na spotkaniu poruszono następujące zagadnienia:
1. Praktyczny aspekt ostatniego roku studiów na kierunku lekarskim oraz lekarskodentystycznym.
W opinii studentów, z powodu likwidacji stażu, należy położyć szczególny aspekt na
praktyczne nauczanie na ostatnim roku studiów na kierunku lekarskim i lekarskodentystycznym Zwróciliśmy się z zapytaniem, czy jest przewidziane dofinansowanie 2-3
osobowych grup, w których takie kształcenie byłoby efektywniejsze. Ministerstwo
odpowiedziało że na ten moment brak jest ustaleń odnośnie dofinansowania, w tym tygodniu
będą prowadzone rozmowy podczas Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni
Medycznych.
Postawione zostało pytanie, czy procedury wykonywane do tej pory przez lekarzy stażystów
mogą być prawnie wykonywane przez studentów podczas ostatniego roku studiów. Studenci
nie mają wówczas ograniczonego prawa wykonywania zawodu, jakie posiadaliby podczas
stażu.
Ponadto warto zaznaczyć, że na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o
działalności leczniczej studenci zdobywający kwalifikacje do wykonywania zawodu
medycznego oraz uczestnicy studiów doktoranckich mogą brać udział w udzielaniu
świadczeń zdrowotnych w ramach kształcenia w podstawowej jednostce organizacyjnej
uczelni medycznej lub innej uczelni, w której prowadzone jest kształcenie w kierunkach
medycznych, pod bezpośrednim nadzorem osób wykonujących zawód medyczny właściwy ze
względu na treści kształcenia. Wyraziliśmy również swoje obawy wynikające w sytuacji, gdy
asystenci nie będą zezwalać studentom wykonywać zabiegów, z powodu ciążącej
odpowiedzialności. Uzyskaliśmy odpowiedź że takie sytuacje należy zgłaszać rektorom,
którzy powinni zainterweniować.
W jednostkach obecnie zaangażowanych w kształcenie, istnieje problem dotyczący zbyt małej
ilości pacjentów i procedur, które każdy student musi wykonać. Zwróciliśmy się z
zapytaniem,
czy
Ministerstwo
planuje
poszerzenie
bazy
naukowej
i
klinicznej.
Dowiedzieliśmy się, że zapewne będą mogli kierować studentów do szpitali powiatowych,
gdzie można spotkać przypadki, których nie ma w szpitalach klinicznych.
2. Centra Symulacji Medycznej.
Do prawidłowej nauki zawodu konieczne są Centra Symulacji Medycznej. Zapytaliśmy czy
Ministerstwo przewiduje dofinansowania dla Uczelni w celu utworzenia takich centrów.
Uzyskaliśmy informację że takie dofinansowanie
Ministerstwo
pozyskało w ramach
środków pochodzących z Unii Europejskiej w Programie Operacyjnym Wiedza, Edukacja
Rozwój. W skład dofinasowania będa wliczane np. opracowanie podręcznika symulacji,
wizyty stażowe, kursy dla instruktorów symulacji, szkolenia dla nauczycieli, opracowanie
bazy scenariuszy symulacyjnych, dodatkowe zajęcia dla studentów, letnie obozy
praktycznego nauczania, wymiany studentów, etaty dla nauczycieli z zakresu symulacji.
Według informacji jakie posiada Ministerstwo, centra takie już funkcjonują w Lublinie,
Poznaniu, Katowicach, Gdańsku i Warszawie. W opinii studentów, w przypadku większości
ww. miast nie można jeszcze mówić o centrum symulacji, część tych Uczelni ma tylko
budynek lub niewielką część niezbędnego wyposażenia do prawidłowego funkcjonowania
takiego centrum. Zapytaliśmy również w jaki sposób dofinansowania będą przekazywane
uczelniom
Ministerstwo planuje uruchomić w drugim kwartale bieżącego roku (2015) konkurs na
dofinansowanie wyposażenia centrów symulacji medycznych . Konkurs poprzedzony będzie
audytem we wszystkich uczelniach, który ma ocenić stan przygotowania uczelni do
utworzenia w ich bazie dydaktycznej standaryzowanych centrów symulacji.
3. Kształcenie specjalizacyjne.
Wyraziliśmy swoje zaniepokojenie zmianami, które zostały podjęte w Ustawie z dnia 5
grudnia 1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty dotyczących odbywania szkolenia
specjalizacyjnego w ramach rezydentury. Zmiany, które zostały wprowadzone są z naszego
punktu widzenia niekorzystne. Zakazanie ponownego składania wniosku o odbywanie
szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydentury dla lekarzy, którzy zostali już
zakwalifikowani do odbywania innego szkolenia wpłynie negatywnie na sytuacje na rynku
lekarzy specjalistów. Większość sytuacji, w których lekarze zmieniają miejsce lub rodzaj
specjalizacji związany jest z brakiem konkretnego miejsca rezydenckiego w danym roku, w
którym rozpoczynali specjalizację. Brak możliwości zmiany spowoduje, że tacy lekarze,
nieusatysfakcjonowani ze swojej pracy, częściej będą szukać rozwiązania wyjazdu poza
granice Polski, gdzie będą mogli szkolić się w kierunku wybranej specjalności.
Uzyskaliśmy odpowiedź, iż wybór specjalizacji powinien być odpowiedzialną decyzją.
Studenci przez szereg lat na studiach zapoznają się ze specyfiką pracy na poszczególnych
oddziałach i specjalnościach. Jako dorośli i odpowiedzialni ludzie musza podjąć świadomą
decyzję. Jest natomiast możliwość zmiany specjalizacji ze względów zdrowotnych, w tej
kwestii nic nie ulega zmianie.
Odnieśliśmy się również do obietnicy Pani Premier Ewy Kopacz odnośnie 100 % rezydentur
dla absolwentów 2012-2015. Ministerstwo zapewnia że w tym roku przewidziane jest 6 500
miejsc rezydenckich, co jest liczbą o wiele większą niż w latach ubiegłych. Nie wiadomo jak
będzie w przyszłych latach. Rektutacja będzie prowadzona na podstawie wyniku Lekarskiego
Egzaminu Końcowego. Przydzielanie niewykorzystanych miejsc rezydenckich ma się
odbywać przez Ministerstwo Zdrowia a nie ośrodki wojewódzkie.
4. Kształcenie na uczelniach niemedycznych oraz niepublicznych.
Wyraziliśmy obawę ze względu na fakt uruchomienia przez niemedyczne uczelnie publiczne
jednolitych studiów magisterskich na kierunku lekarskim. Zdajemy sobie sprawę z
niewystarczającej liczby lekarzy w Polsce. Obecnie funkcjonujące Uczelnie mogą kształcić
więcej studentów, jednak wymaga to sukcesywnego zwiększania limitu przyjęć przez
Ministra Zdrowia.
Należy podkreślić, że corocznie, na początkowym etapie prac nad projektem rozporządzenia
w sprawie limitów przyjęć na kierunki lekarski i lekarsko-dentystyczny, Minister Zdrowia
zwraca się do uczelni posiadających uprawnienia do prowadzenia studiów na kierunku
lekarskim lub lekarsko-dentystycznym o przedstawienie propozycji limitu przyjęć.
Propozycje te opracowywane są na podstawie możliwości dydaktycznych uczelni, zatem po
analizie dokonanej zarówno w zakresie bazy kadrowej, jak i materialnej danej uczelni. Z
uwagi na politykę wspierania wzrostu limitu przyjęć na powyższe kierunki, w ww.
rozporządzeniu uwzględniany jest najwyższy możliwy do zapewnienia przez uczelnię limit
przyjęć.
W naszej opinii, Uczelnie Wyższe kształcące studentów na kierunku lekarskim od
kilkudziesięciu lat pracują nad jakością kształcenia, stąd nasza obawa się że na nowo
utworzonych wydziałach lekarskich kształcenie nie będzie na odpowiednio wysokim
poziomie.
Ministerstwo twierdzi że to nie mury uczelni świadczą o jakości kształcenia, ale ludzie którzy
w nich nauczają. Zapewne kadra kształcąca studentów w nowo utworzonych kierunkach
lekarskich pochodziłaby częściowo z już istniejących uczelni medycznych.
Na tym spotkanie zakończono.
Lublin, 15.12.2014r.
Katarzyna Krupa
Przewodnicząca Komisji Wyższego Szkolnictwa Medycznego
Parlamentu Studentów Rzeczpospolitej Polskiej