zestawienie standardowych rozwiązań

ZESTAWIENIE
STANDARDOWYCH
ROZWIĄZAŃ – WYTYCZNYCH
DO PROJEKTOWANIA ULIC NA OBSZARZE OBJĘTYM
ZARZĄDEM M.Z.D. W BIELSKU-BIAŁEJ.
1 WSTĘP
Poniższe opracowanie stanowi zbiór wytycznych i standardów dla stosowania przez
projektantów przy opracowywaniu Projektów Budowlanych przebudowy i budowy dróg na
obszarze miasta Bielsko-Biała.
Wytyczne te zmierzają do ujednolicenia rozwiązań i wprowadzenia ładu w przestrzeni
komunikacyjnej miasta.
Nie zwalniają one projektanta z obowiązków stosowania przepisów
Prawa Budowlanego,
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie
Warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.
Rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30.05.2000r w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierski i ich
usytuowania (Dz. U. Nr 63 z dnia 03.08.2000 r)
Odstępstwa od n.w. warunków wymagają akceptacji zamawiającego
2 Ulica
2.1.1
Nawierzchnia jezdni.
Uwagi ogólne. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ
z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi
publiczne i ich usytuowanie.
Strefa przemarzania za względu na złe warunki gruntowe duży udział gruntów gliniastych należy
przyjąć o głębokość 1,2 m
Wszystkie drogi kategorii G, Z, i wybrane L powinny być dostosowane do obciążenia 115 kN/ oś
2.1.2
W obszarze strefy ochrony konserwatorskiej
Nawierzchnia z materiałów kamiennych (granit, porfir) szczegóły do uzgodniona z
konserwatorem zabytków.
Konstrukcja nawierzchni - obciążenie ruchem min KR 2 z uwagi na sąsiadująca zabudowę
preferuje się rozwiązania związane z chemiczną stabilizacją podłoża.
Odwodnienie może być prowadzone na większej części powierzchniowo. Należy indywidualnie
rozwiązać problem przejmowania wód z dachów posesji odprowadzanych przez rynny.
2.1.3
Nawierzchnia jezdni dróg dojazdowych.
Obciążenie ruchem min KR-2
Nawierzchnia masa bitumiczna gr 5 cm, w-wa wiążąca beton asfaltowy gr. 5-7 cm Konstrukcja
wg katalogu.
Na krótkich odcinkach dróg (sięgaczach) dopuszczalna kostka betonowa gr 8 cm na podbudowie
tłuczniowej lub z chudego betonu.
2.1.4
Nawierzchnia jezdni dla dróg lokalnych
Obciążenie ruchem min KR-3
Masa bitumiczna SMA gr 4 cm, w-wa wiążąca beton asfaltowy gr. 8 cm.
2.1.5
Nawierzchnia jezdni wybranych dróg lokalnych o większej wadze i dróg
zbiorczych
Obciążenie ruchem min KR-4
Masa bitumiczna SMA gr 4 cm, w-wa wiążąca beton asfaltowy gr. 8 cm
Warstwy mrozoodporne wzmocnione gewłókniną i ewentualnie geosyntetykiem.
Konstrukcja nawierzchni powinna być przystosowana do nacisków 115 kN/oś
2.1.6
Nawierzchnia jezdni dróg głównych.
Obciążenie ruchem min KR-4
Masa bitumiczna SMA gr 4 cm, w-wa wiążąca beton asfaltowy gr. 8 cm
Warstwy mrozoodporne wzmocnione gewłókniną i ewentualnie geosyntetykiem
Konstrukcja nawierzchni powinna być przystosowana do nacisków 115 kN/oś
2.2 Krawężniki
2.2.1
W obszarze strefy ochrony konserwatorskiej
Krawężniki kamienne 20*30 układane na płasko wyniesienie krawężnika 10-12 cm wymagane
uzgodnienie z konserwatorem zabytków
2.2.2
Dla dróg dojazdowych
Krawężnik betonowy 15*30
2.2.3
Dla dróg lokalnych
Krawężnik betonowy 20*30 lub 15*30
2.2.4
Dla wybranych dróg lokalnych o większej wadze i dróg zbiorczych
Krawężnik betonowy 20*30
w obszarze skrzyżowań (wraz z łukami krawężnikowymi) krawężnik granitowy 20*30
2.2.5
Dla dróg głównych
Krawężnik betonowy 20*30
w obszarze skrzyżowań (wraz z łukami krawężnikowymi) krawężnik granitowy 20*30
2.2.6
Na wyspach
Krawężniki na wyspach kierunkowych, segregacyjnych, na pierścieniach i wyspach centralnych z
granitu 20*30.
Wszystkie krawężniki o promieniach mniejszych niż 5m cięte na wymiar po łuku (długość ok.
0,5m -0,75),
krawężniki o promieniach 5 do 8 m cięte czoła po promieniu.
2.3 Chodniki
2.3.1
W obszarze strefy ochrony konserwatorskiej
Chodniki z płytek granitowych 20*40 gr 8 cm, podbudowa KR-2 , we wzór nawierzchni należy
wprowadzić drobne elementy (kostka granitowa, klinkier)podkreślające indywidualny charakter
ulicy, opaska wzdłuż budynków min dwa – trzy rzędy kostki granitowej drobnowymiarowej ( 8*8
lub 10*10) układane na zaprawie np. „SOPRO” z jednoczesnym wypełnieniem spoin. Wzdłuż
odsłoniętych ścian budynków należy wykonać na grubości konstrukcji izolacje pionową ścian
budynków.
Zieleń drzewa zabezpieczone kratami żeliwnymi okrągłymi . Wokół kraty płytki granitowe z
mechanicznym wycięciem całego okręgu pod ułożenie kraty. Pod kratą należy ułożyć krąg
betonowy.
Wokół słupków znaków drogowych latarń, itp. kostka granitowa drobnowymiarowej (8*8)
układane na zaprawie np. „SOPRO” z jednoczesnym wypełnieniem spoin w formie kwadratu o
boku ok. 20-30 cm szczegóły uzgodnione z konserwatorem zabytków.
2.3.2
Dla dróg dojazdowych
Chodniki z kostki betonowej szarej gr 8 cm na podsypce z piasku ostrego płukanego bez dodatku
cementu. Podbudowa przenoszącej obciążenia ruchem KR2 w sytuacji gdy chodnik przylega do
jezdni i gr 6 cm na chodnikach oddzielonych pasem zieleni.
Dopuszcza się chodniki jednostronne.
Dla obszarów położonych na obrzeżach miasta dopuszcza się nawierzchnię z betonu asfaltowego
grubości min 5 cm.
Wzdłuż chodników o pochyleniu ok. 6 % należy stosować poręcze dla pieszych.
W ciągach dróg tej klasy chodnik nie musi być wyodrębniony.
Urządzenia na chodniku, w szczególności podpory znaków drogowych, słupy oświetleniowe
należy tak usytuować, aby nie utrudniały użytkowania chodnika, w tym przez osoby
niepełnosprawne.
2.3.3
Dla dróg lokalnych
Chodniki z kostki betonowej szarej fazowanej gr 8 cm na podsypce z piasku ostrego płukanego
bez dodatku cementu. Podbudowa przenoszącej obciążenia ruchem KR 2 w sytuacji gdy chodnik
przylega do jezdni i gr 6 cm na chodnikach oddzielonych pasem zieleni.
Dopuszcza się chodniki jednostronne.
Dla obszarów położonych na obrzeżach miasta dopuszcza się nawierzchnię z betonu asfaltowego
grubości 5 cm.
Ponadto wzdłuż krawężnika należy ułożyć pas kostki betowej szarej o wymiarach 10*10 (np. typ
krakowski) szerokości ok. 80 cm – 90 cm podkreślający obszar pasa bezpieczeństwa
przylegającego do jezdni. W pasie tym mogą być zlokalizowane np. słupki znaków drogowych
latarnie itp. Pozostały pas przeznaczony zasadniczo dla potrzeby ruchu pieszego szerokości min
1,50m. Całkowita szerokość chodnika wraz z krawężnikiem powinna wynosić min. 2,3 m
Przyjęte rozwiązanie powino być jednolite dla całego ciągu drogowego lub obszaru.
Urządzenia na chodniku, w szczególności podpory znaków drogowych, słupy oświetleniowe
należy tak usytuować, aby nie utrudniały użytkowania chodnika, w tym przez osoby
niepełnosprawne.
2.3.4
Dla wybranych dróg lokalnych o większej wadze i dróg zbiorczych
Chodniki z kostki betonowej szarej gr 8 cm na podsypce z piasku ostrego płukanego bez dodatku
cementu. Podbudowa przenoszącej obciążenia ruchem KR 2 w sytuacji gdy chodnik przylega do
jezdni i gr 6 cm na chodnikach oddzielonych pasem zieleni.
Ponadto wzdłuż krawężnika należy ułożyć pas kostki betowej szarej o wymiarach 10*10 (np. typ
krakowski) szerokości ok. 80 cm – 90 cm podkreślający obszar pasa bezpieczeństwa
przylegającego do jezdni. W pasie tym mogą być zlokalizowane np. słupki znaków drogowych
latarnie itp. Pozostały pas przeznaczony zasadniczo dla potrzeby ruchu pieszego szerokości min
1,50m. Całkowita szerokość chodnika wraz z krawężnikiem powinna wynosić min. 2,5 m
Dla chodników oddzielonych od jezdni pasem zieleni kostka betonowa gr 6 cm szara.
Chodniki zaleca się oddzielić od jezdni pasem zieleni.
Urządzenia na chodniku, w szczególności podpory znaków drogowych, słupy oświetleniowe
należy tak usytuować, aby nie utrudniały użytkowania chodnika, w tym przez osoby
niepełnosprawne.
Odległość lica słupa oświetleniowego nie powinna być mniejsza niż :
1) 1,0 m - od krawędzi jezdni nie ograniczonej krawężnikami,
2) 0,5 m - od lica krawężnika na drodze klasy G i drogach niższych klas,
2.3.5
Dla dróg głównych
Chodniki z kostki betonowej szarej gr 8 cm na podsypce z piasku ostrego płukanego bez dodatku
cementu. Podbudowa przenoszącej obciążenia ruchem KR 2 w sytuacji gdy chodnik przylega do
jezdni i gr 6 cm na chodnikach oddzielonych pasem zieleni.
Ponadto wzdłuż krawężnika pas kostki betowej szarej o wymiarach 10*10 (np. typ krakowski)
szerokości ok. 80 cm podkreślający obszar pasa bezpieczeństwa przylegającego do jezdni. W
pasie tym mogą być zlokalizowane słupki znaków drogowych latarnie itp. Pozostały pas
przeznaczony zasadniczo dla potrzeby ruchu pieszego szerokości 1,50m całkowita szerokość
chodnika wraz z krawężnikiem powinna wynosić min. 2,5 m
Dla chodników oddzielonych od jezdni pasem zieleni kostka betonowa gr 6 cm szara.
Chodniki zaleca się oddzielić od jezdni pasem zieleni.
Urządzenia na chodniku, w szczególności podpory znaków drogowych, słupy oświetleniowe
należy tak usytuować, aby nie utrudniały użytkowania chodnika, w tym przez osoby
niepełnosprawne.
2.4 Wjazdy indywidualne
2.4.1
W obszarze strefy ochrony konserwatorskiej
Wjazd z kostek granitowych 10*10 do 17*17 , podbudowa KR-1 z jednoczesnym wypełnieniem
spoin zaprawą „SOPRO”.
Krawężnik na wjeździe obniżony do 4-6 cm. Szczegóły uzgodnione z konserwatorem zabytków.
2.4.2
Dla pozostałych dróg wszystkich kategorii poza strefą ochrony konserwatorskiej
Nawierzchnia z kostki betonowej czerwonej gr 8 cm na podbudowie przenoszącej obciążenia
ruchem KR1 . Szerokość wjazdu równa szerokości bramy od strony krawędzi parceli
powiększona o 1,5 do 2 m. Krawężnik obniżony na wysokość ok. 6 cm Krawężnik przejściowy
układany na skos na długości 1 m.
Długość wjazdu od linii ogrodzenia (bramy wjazdowej) do linii krawężnika.
Należy zwrócić uwagę aby spadek podłużny w ciągu chodnika w miejscu „skosu powierzchni”
nie przekroczył 6 %.
2.5 Przejścia dla pieszych
2.5.1
W obszarze strefy ochrony konserwatorskiej
Z płytek granitowych 20*40 gr 8 cm, jak na chodniku w układzie wzoru odróżniającym się od
pozostałej części nawierzchni chodnika podbudowa KR 2 , dodatkowo bezpośrednio wzdłuż
krawężnika pas szerokości 30 cm z kostki granitowej 8*8 10*10 układanej na zaprawie „Sopro” z
wypełnieniem spoin
Krawężnik obniżony do 1-2 cm. Szczegóły uzgodnione z konserwatorem zabytków.
2.5.2
Dla pozostałych dróg wszystkich kategorii poza obszarze strefy ochrony
konserwatorskiej
Nawierzchnia z kostki betonowej szarej gr 8 cm na podbudowie przenoszącej obciążenia ruchem
KR1 . Szerokość przejścia min 4 m. Krawężnik obniżony na wysokość ok. 1-2 cm Krawężnik
przejściowy układany na skos na długości 2 m.
Wzdłuż krawężnika w odległości 50 cm od krawędzi jezdni należy pasem szerokości 30 cm
układać kostkę integracyjną.
2.6 Wysepki
W części przeznaczonej dla ruchu pieszego kostka betonowa szara gr 8 cm oddzielona
krawężnikiem wysokości 1-2 cm.
W części nie przeznaczonej do ruchu pieszego kostka granitowa 8*8 10*10 z wypełnieniem spoin
zaprawą Sopro. Wysokość krawężnika 12 cm.
Wysepki przejezdne kostka granitowa 10*10 układanej na zaprawie Sopro z wypełnieniem spoin
Wysokość krawężnika 4-6 cm.
Wysepki segregacyjne kierunkowa powinny mieć kształt trójkątny zbliżony do torów jazdy
pojazdów.
Na krawężnikach należy zamocować punktowe elementy odblaskowe nakrewężnikowe
2.7 Zatoki autobusowe
2.7.1
Na drogach lokalnych
Nawierzchnia zatoki z kostki betonowej koloru czerwonego gr. 8 cm na podbudowie tłuczniowej
i wzmocnieniu podłoża poprzez wymianę gruntu i stabilizację cementem.
Nawierzchnia zatoki oddzielona od jezdni krawężnikiem kamiennym 20*30 i wyniesionym 1-2
cm powyżej nawierzchni jezdni
Na długości peronu chodnik szerokości min 2,5m
Nawierzchnia na peronie zatoki z kostki betonowej szarej gr 8 cm i konstrukcji KR1. Wzdłuż
krawężnika ułożony pas z kostki integracyjnej szerokości 30 cm.
Pochylenia zatoki w kierunku jezdni. Należy unikać lokalizacji wpustów wzdłuż krawędzi zatoki.
2.7.2
Na wybranych drogach lokalnych, Zbiorczych i głównych
Beton cementowy C 35/45 gr 19-25 cm na podbudowie chudego betonu gr 15-18 cm i
wzmocnieniu podłoża poprzez wymianę gruntu lub stabilizację cementami.
Nawierzchnia zatoki oddzielona od jezdni zeskosowanym krawężnikiem kamiennym 20*30 i
wyniesionym 1-2 cm powyżej nawierzchni jezdni
Na długości peronu chodnik szerokości indywidualnie dostosowanej do wielkości ruchu
pieszego.
Nawierzchnia na peronie zatoki z kostki betonowej szarej gr 8 cm i konstrukcji KR1. Wzdłuż
krawężnika w odległości 50 cm od krawędzi jezdni ułożony pas z kostki integracyjnej szerokości
30 cm.
Pochylenia zatoki w kierunku jezdni. Należy unikać lokalizacji wpustów wzdłuż krawędzi zatoki.
2.8 Ścieżki rowerowe
Nawierzchnia ścieżki z betonu asfaltowego gr 5 cm i przystosowaniu do obciążenia ruchem KR 1.
Ścieżkę w miarę możliwości należy zabezpieczyć przed postojem samochodów.
Powinna być prowadzona jako wydzielony ciąg oddzielony od ruchu pieszego i samochodowego.
W sytuacji wspólnego przekroju z ciągiem pieszym należy dla odróżnienia form użytkowania
wprowadzić pasy (linie ciągłe szerokości 24 cm ) koloru czerwonego wzdłuż krawędzi ścieżki.
Nawierzchnia ścieżki od nawierzchni chodnika powinna być zróżnicowana wysokościowo ok. 4
cm i oddzielona krawężnikiem układanym na płasko. Pochylenie poprzeczne powinno umożliwić
bezproblemowy odpływ wody.
2.9 Zieleńce
Minimalna szerokość pasa zieleni 1 m. minimalna powierzchnia 10 m2. Powierzchnie o mniejszej
szerokości lub powierzchni należy wybrukować.
Zieleń wzdłuż jezdni należy oddzielić opaską o szerokości min 0,5m ( w tym szerokość
krawężnika)
Należy stosować trawy >>>>>>>>>>> o niewielkim przyroście w ciągu roku.
Przy większych szerokości pasów zieleni należy ograniczyć spływ wód powierzchniowych na
jezdnie i zastosować oddzielny system odwodnienia (drenaż)
2.10 Progi zwalniające
Dla uzyskania efektu uspokojenia ruchu preferuje się preferuje się liniowe progi zwalniające
U16-c (wysokość 10 cm, długość płyty > 2 m, długość najazdu 1 m ) lokalizowane wspólnie z
przejściami dla pieszych lub w postaci wyniesionej tarczy skrzyżowania.
Z kostki betonowej czerwonej gr 8 cm na podbudowie z betonu cementowego gr min 20 cm.
Należy zadbać o właściwe oświetlenie i oznakowanie progu. Przed progami należy zamontować
punktowe elementy odblaskowe. Na najazdach wykonać oznakowanie poziome P-25
2.11 Słupki, bariery
Słupki łańcuchowe U 12-b Słupki w kolorze biało-czerwonym wysokość 110 cm nad poziom
terenu średnica nominalna słupka 60,3mm grubość ścianki 3,2 mm, z kapturem i uchwytami na
łańcuch. Łańcuch ze stali ocynkowanej wymiary ogniwa łańcucha wewnętrzne min 19*7mm gr
min 3mm
Wygrodzenia chodnikowe- bariery oddzielające jezdnie od ciągów pieszych w postaci
segmentów w kształcie odwróconej litery „U” i wymiarach 200cm*110 cm (nad poziom terenu).
Wykonane rur stalowych ocynkowanych o średnicy 60,3 mm i ściance grubości 3,6mm Promień
gięcia 100mm. Przeciąg z rury stalowej średnicy 51 mm i grubości 2,9 mm zamontowanej na
wysokości 650 mm od góry wygrodzenia.
Wygrodzenie montowane w fundamentach 30*30 na głębokość 60 cm
Słupki do znaków drogowych stalowe ocynkowane o średnicy 60,3mm i gr. ścianki 3,6 mm.
Fundamentowane w bloku 30*30cm na głębokość min 80 cm.
Na wysepkach w miejscach szczególnie narażonych na kolizje z pojazdami stosować należy słupki
uchylne (np. WIMED)
2.12 Latarnie
Odległość lica słupa oświetleniowego nie powinna być mniejsza niż :
1) 1,0 m - od krawędzi jezdni nie ograniczonej krawężnikami,
2) 0,5 m - od lica krawężnika na drodze klasy G i drogach niższych klas,
3 ODWODNIENIE
3.1 Definicje
Kanał deszczowy – kanał służący do podziemnego odprowadzenia wód opadowych z wpustów
deszczowych, odwodnień liniowych i drenaży do odbiornika.
Wody opadowe lub roztopowe z pasa drogowego odprowadzane do wód lub do ziemi powinny
spełniać warunki określone w przepisach dotyczących ochrony środowiska
Studzienki kanalizacyjne – studzienka rewizyjna przeznaczona do kontroli i prawidłowej
eksploatacji kanałów.
Studzienka ściekowa – studzienka wraz z wpustem deszczowym w formie przykrycia kratowego
lub wlotu zlokalizowanego w krawężniku, służąca do odprowadzania odpływów
powierzchniowych do kanału.
Odwodnienia liniowe - korytko z przykryciem kratowym (rusztem) służące do odprowadzania
odpływów powierzchniowych z jezdni do kanału. Odwodnienie liniowego powinno być
zakończone z obu stron ściankami zakończeniowymi
3.2 Wymagania
3.2.1
Kanał deszczowy
Kanał – kanał powinien być układany w linii prostej. Zmiana kierunku kanału, zmiana pochylenia
podłużnego, włączenie kanałów bocznych lub przykanalików powinno odbywać się w studzience
kanalizacyjnej.
Kanały deszczowe pod jezdniami dróg powinny mieć konstrukcje o nośności zapewniającej
bezpieczny przejazd ciężkich pojazdów.
Kanał powinien być zwymiarowany jako w pełni napełniony przy obliczeniowym, miarodajnym
natężeniu deszczu spływającym ze zlewni ciążącej ( uwzględniającej istniejące jak i możliwe
docelowa) zagospodarowanie pasa do poszczególnych odcinków kanału oraz przy założeniu, że:
- prędkość przepływu wody nie powinna być mniejsza niż 0,5m/s
- największa prędkość przepływu nie powinna przekraczać wartości dopuszczonej dla materiału,
z którego kanał jest wykonany
- średnica kanału nie powinna być mniejsza niż 0,30m a przykanalika nie mniejsza niż 0,20m
- spadek dna kanału o średnicy 0,30m nie powinna być większa niż 3,0% a o średnicy 1,0m i
większej co najwyżej 1%
Strop kanału lub przykanalika powinien być zagłębiony poniżej głębokości przemarzania. Jeśli
warunek ten nie może być spełniony należy przewidzieć odpowiednią izolację
Studzienki należy lokalizować na każdej zmianie trasy kanału, na każdej
zmianie średnicy, zmianie spadku oraz w odległości, co 50,0 do 70,0m na
prostych odcinkach kanału.
3.2.2
Studzienka
studzienka powinna być wykonana jako szczelna z prefabrykowanych elementów i kręgów
betonowych (beton wibrowany min. B30) o średnicy min. 1,0m łączonych na uszczelki. Kręgi
powinny mieć fabrycznie osadzone żeliwne stopnie złazowe. Dolna część studzienki powinna być
wykonana jako monolit z mufami przyłączeniowymi rur służącymi do osadzenia w nich kanałów
oraz mieć odpowiednio wyprofilowaną kinetę.
Przykrycie studzienki powinna stanowić żelbetowa płyta pokrywowa z kanałowym włazem
żeliwnym o średnicy DN600mm W obszarze strefy ochrony konserwatorskiej należy stosować
włazy wg poniższego wzoru.
Studzienka powinna być zlokalizowana poza pasem jezdni, w szczególnych sytuacjach gdy brak jest
technicznych możliwości studnie mogą być zlokalizowane w jezdni ulicy przy spełnieniu poniższych
warunków
Na studzienkach powinny być zamontowane żelbetowe pierścienie odciążające.
Oś włazu powinna znajdować się w osi pasa ruchu lub osi jezdni
Lokalizacja studni i pierścienia odciążającego nie może kolidować z krawężnikiem drogowym
Na drogach kategorii Z i wyższej włazy kanalizacyjne powinny mieć „system do regulacji wysokości i
pochylenia”
Właz kanałowy – właz żeliwny o średnicy DN600mm przeznaczony do przykrycia podziemnych
studzienek rewizyjnych umożliwiający dostęp do urządzeń kanalizacyjnych. Na wszystkich studzienkach
należy stosować włazy żeliwne typu D400.
3.2.3
Studzienka ściekowa –
Studzienka – studzienka powinna być wykonana z kręgów betonowych o średnicy wewnętrznej,
co najmniej 50,0cm. Odprowadzenie wody powinno znajdować się, co najmniej 80,0cm ponad
dnem studzienki oraz co najmniej 150,0cm od powierzchni terenu. Dno studzienki powinno być
szczelne. Odpływ ze studzienki powinien być wykonany przewodem o średnicy min. DN200mm.
Lokalizacja studzienek powinna być tak dobrana, aby obliczeniowa ilość wody spływającej do
studzienki nie tworzyła przy wpuście deszczowym strugi o szerokości większej niż 0,5m
Wpust deszczowy – żeliwna krata wpustowa wraz z korpusem. Korpus powinien być
zamontowany na żelbetowych pierścieniach odciążających.
Na prostych odcinkach drogi D ,L, niższych Z należy stosować kraty żeliwne typu klasycznego o
wymiarach min 59x39cm,
Na drogach klasy G i wybranych Z oraz innych w przekroju których występują ścieki a także na
wszystkich skrzyżowaniach i łukach poziomych o małych promieniach na których zastosowano
przechyłkę jednostronną stosować należy dwudzielne wpusty krawężnikowo jezdniowy z
rusztem uchylnym przykręcanym o regulowanej wysokości.
W obszarze skrzyżowań przed przejściami dla pieszych z uwagi na obniżenie krawężnika można
stosować wpusty o innych wymiarach
W obszarach o silnym zadrzewieniu należy stosować wpusty uliczne z koszem.
W przypadku odwodnień odcinków jezdni o łuku pionowym wklęsłym należy zastosować układ
kilku wpustów lub inne rozwiązanie adekwatne do wielkości zlewni. (Np.: Krata Przejazdowa Koneckie
Zakłady Odlewnicze)
3.2.4
Odwodnienia liniowe -
Korytko – korytko powinna być wykonane z polimerobetonu lub innego materiału o zbliżonych
właściwościach. Wewnętrzny wymiar korytka powinien wynosi, co najmniej 20,0cm. Korytko
powinno posiadać własny spadek dna. Odprowadzenie wody powinno odbywać się poprzez
osadnik przewodem o średnicy min. DN200mm.
Krata – przykrycie korytka powinna stanowić żeliwna krata (ruszt) klasy C250 lub D400. Krata
powinna posiadać bezśrubowe, zatrzaskowe zamknięcie
4 Obiekty Inżynierskie