konwencjonalna (klasyczna) immunoterapia
Transkrypt
konwencjonalna (klasyczna) immunoterapia
Dr n. med. Rafał Dobek "Różnice w leczeniu astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obt... Strona 1 z 4 ALERGIA 4/15 2002 Prof. dr hab. n. med. Edward Zawisza /1 dr n. med. Urszula SamolińskaZawisza /1 1/ Samodzielna Pracownia Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych Wydziału Nauki o Zdrowiu AM w Warszawie Kierownik: Dr hab. n. med. Bolesław Samoliński dr n. med. Marek Modrzyński N.Z.OZ. Euromedica. Grudziądz. dr n. med. Włodzimierz Krygowski Z.O.Z. Sanok Oddział Laryngologiczny T E R A P I A KONWENCJONALNA (KLASYCZNA) IMMUNOTERAPIA Konwencjonalna immunoterapia polega na podawaniu podskórnym ekstraktów alergenowych. Zaczyna się ją zwykle od małych dawek, a następnie osiąga się dawki wyższe, dobrze tolerowane. W selekcji pacjentów do immunoterapii wymagana jest wiedza i doświadczenie. Wzrasta ostatnio zainteresowanie immunoterapią chorób alergicznych. 100 lat mija od pierwszych immunoterapii tzw. kataru siennego, które potwierdziły skuteczność tej metody leczniczej. W 1911 r. Noon i Freeman wprowadzili immunoterapię alergii. Jednak już w roku 1900 Curtis odczulał w USA pacjentów uczulonych na pyłek ambrozji, wykorzystując wyciągi wodne z całych pyłków. W chwili obecnej do konwencjonalnej immunoterapii używane są trzy rodzaje ekstraktów: 1. wodne, 2. depot, 3. zmodyfikowane przez czynniki fizyczne lub chemiczne (tzw. alergoidy). Roztwory wodne są współcześnie rzadko używane. Szybka degradacja alergenu w roztworze, trudności w uzyskaniu odpowiedniej dawki wyeliminowały te ekstrakty z użycia. Ekstrakty typu depot są obecnie najczęściej używane. Łączą się w nich alergeny atopowe z nośnikiem (adjuwantem), który zapobiega ich degradacji i usunięciu z ustroju. Jako najczęstszego nośnika używa się wodorotlenku glinu (w preparatach, Novo Helisen - depot; Alutard). Można też używać tyrozyny (Pollinex). Ostatnio obserwuje się dynamiczny rozwój badań nad adjuwantami m.in. pochodzenia bakteryjnego ze względu na ich zdolność modyfikowania reakcji immunologicznej. Szczepionki z adjuwantami pozwoliły zredukować ilość objawów ubocznych. Szczególnie skuteczne są modyfikowane ekstrakty (np. Allergovit) - ich immunogenność jest zachowana, natomiast zredukowane są objawy uboczne. W immunoterapii nie powinno się stosować mieszanek wielu alergenów, ponieważ obniża to znacznie jakość szczepionki. Dochodzi do interakcji pomiędzy składnikami mieszanki (synergizm lub antagonizm) oraz występuje silna enzymatyczna degradacja antygenu. Powinno się unikać stosowania tego typu szczepionek ze względu na niepewny wynik terapii oraz trudne do przewidzenia objawy uboczne. Wskazania Wskazaniem do klasycznej immunoterapii jest choroba atopowa mediowana przez IgE. Przed podjęciem decyzji należy przeanalizować cztery zasady, według których powinno się klasyfikować pacjentów. 1. Korzystna reakcja pacjentów z wyraźnie rozpoczynającymi się i kończącymi objawami. Także ci, u których objawy wyraźnie występują po ekspozycji na określony alergen (kurz domowy, naskórki zwierząt). 2. Pozytywne testy skórne na antygen wywołujący objawy lub też podwyższony poziom swoistego IgE w surowicy. Istnieje tendencja do badania poziomu swoistego IgE w każdym przypadku rozpoczynania immunoterapii. 3. Nie powinno się rozpoczynać immunoterapii jeżeli objawy, szczególnie w okresowych (sezonowych) nieżytach mogą być kontrolowane przez leki farmakologiczne lub można unikać kontaktu z alergenem (np. usunięcie kota z domu). Ze względu na to, że immunoterapia nieżytów zapobiega występowaniu astmy atopowej, istnieje tendencja do włączania immunoterapii w każdym przypadku rhinitis atopica. 4. Immunoterapia jest skuteczna w przypadkach, gdy objawy występują po kontakcie z głównym, wybranym do immunoterapii alergenem. file://K:\www\alergia\archiwum\02_04\TMPe6lcap9v9b.htm 2003-12-02 Dr n. med. Rafał Dobek "Różnice w leczeniu astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obt... Strona 2 z 4 Przeciwwskazania 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Choroby autoimmunizacyjne. Kolagenozy. Zespoły niedoborów immunologicznych. Nowotwory (szczególnie białaczka). Choroba niedokrwienna serca. Niedociśnienie. Stosowanie betablokerów i innych leków tłumiących reakcję betaadrenergiczną. 8. Dzieci poniżej 5 roku życia. Drogi i metody podawania Szczepionki mogą być podawane podskórnie (najczęściej), donosowo, odoskrzelowo lub doustnie (podawane podjęzykowo lub połykane). Odczulanie może być stosowane: 1. przed sezonem, 2. w sezonie, 3. w ciągu całego roku (metoda całoroczna). W zależności od używanego preparatu (szczepionki) w pyłkowicach drzew - pierwszy zastrzyk podajemy pod koniec listopada, w pyłkowicach traw - w połowie lutego, a w pyłkowicach chwastów - na początku maja. W metodzie "w sezonie" dawki są zwykle 10-20 razy mniejsze niż w metodzie "przed sezonem". W metodzie "całorocznej" odczulanie w pyłkowicach rozpoczynamy np. na jesieni i kontynuujemy przez cały rok. Miejscowa (lokalna) immunoterapia jest dużo rzadziej stosowana, jest ona też droga, a dawki, np. w metodzie doustnej (połykanej), są od 100 do 500 razy większe niż w metodzie podskórnej. Schematy podawania Podawanie jest uzależnione od wyboru preparatu. Zwykle w preparatach typu depot podaje się kilkanaście (15 zastrzyków) przed sezonem. W tabeli 1 podaję schemat dla preparatu ALUTARD. Zastrzyki podajemy podskórnie 1 raz na 7 dni. Objętość wprowadzonego leku zmieniamy w zależności od reakcji miejscowej (obrzęk) lub ogólnej (spadek ciśnienia, złe samopoczucie). Dawkowanie jest sprawą bardzo indywidualną, zależną od doświadczeń lekarza i reakcji pacjenta, a czasami nawet od jego psychicznego nastawienia. W dawkowaniu jest dużo sztuki i tajemniczości. Niezależnie jednak od tzw. wyczucia dawki, przy prawidłowej selekcji pacjentów immunoterapia jest skuteczna. file://K:\www\alergia\archiwum\02_04\TMPe6lcap9v9b.htm 2003-12-02 Dr n. med. Rafał Dobek "Różnice w leczeniu astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obt... Strona 3 z 4 Objawy uboczne Odczulanie niesie ze sobą niezwykle małe, ale bardzo niebezpieczne ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego (czasami w jego przebiegu może dojść do zgonu pacjenta). Należy przeanalizować cztery czynniki ryzyka, których należy unikać, aby u pacjenta nie wystąpił wstrząs anafilaktyczny. Są to: 1. błędy w dawkowaniu (podanie zbyt dużej dawki), 2. astma, 3. podawanie szczepionki, gdy u pacjenta występują objawy (np. odczulanie w okresie sezonu pylenia), 4. bardzo duże uczulenie mierzone testami skórnymi lub bardzo wysokie wartości IgE w surowicy. Objawy ogólne (spadek ciśnienia, złe samopoczucie, zawroty głowy) występują u mniej niż 1% (0,5-0,7%) odczulonych pacjentów. Natomiast w metodzie tzw. szybkiego odczulania (rush immunotherapy) procent ten wzrasta do 36%. U ponad 80% pacjentów, u których dochodzi do wstrząsu, objawy występują w pierwszych 30 minutach od podania zastrzyku. Zwykle występują one w początkowej fazie terapii. Przy dawkach podtrzymujących spotyka się je bardzo rzadko. Mechanizmy działania Nadal nie znamy przyczyny, dla której konwencjonalna immunoterapia działa. Istnieją jednak pewne dane immunologiczne wskazujące, dlaczego jest skuteczna. Pacjent będzie "wyleczony", jeżeli w przebiegu odczulania dochodzi do: 1. 2. 3. 4. wzrostu IgG (szczególnie IgG4), wzrostu liczby i aktywności komórek T CD8+, wzrostu IL-10, redukcji liczby komórek tucznych i eozynofilów. Pozostałe dane dotyczące wzrostu lub spadku innych mediatorów atopii dają sprzeczne wyniki. W przebiegu immunoterapii dochodzi do spadku produkcji IL-4, IL-5 i IL-13, przez limfocyty T CD4+. W niektórych przypadkach dochodzi do wzrostu IFN-gamma. Konwencjonalna immunoterapia (KIM) blokuje proliferację limfocytów w odpowiedzi na alergen. Współczesne dane wskazują, że KIM zmniejsza produkcję i aktywację cytokin Th2, a zwiększa syntezę cytokin Th1. Niektóre prace wskazują jednak, że zarówno cytokiny Th1, jak i Th2 ulegają zmniejszeniu w przebiegu immunoterapii. Dochodzi także do spadku poziomu CD23 (występujący w surowicy receptor dla IgE o niskiej aktywności.) Pierwsze prace sugerowały, że w przebiegu immunoterapii dochodzi do spadku poziomu IgE w surowicy. Nie jest to jednak prawda. Nawet u pacjentów ze znaczną poprawą kliniczną poziomy IgE mogą być takie same jak przed terapią lub być znacznie wyższe. Zwykle na początku terapii dochodzi do znaczącego wzrostu poziomu IgE. Dokładne badania wskazują, że nawet jeżeli dochodzi do spadku IgE, to występuje on po 3-5 latach od rozpoczęcia kuracji. Sprzeczne dane mogą wynikać z tego, że w różnych ośrodkach stosuje się różne szczepionki. Duże znaczenie mogą też mieć dawki oraz sposób podawania alergenu. Może to prowadzić do zaangażowania w proces immunoterapii różnych rodzajów komórek prezentujących antygen i w konsekwencji indukcji innego immunoregulacyjnego mechanizmu. Celem immunoterapii jest wywołanie anergii w klonach komórek Th2. Anergia Th2 jest aktywnym biochemicznym procesem związanym ze zwiększonym poziomem kinazy tyrozynowej, produkcją niektórych cytokin oraz zwiększoną aktywnością CD25. Dochodzi do zwiększonej fosforyzacji tyrozyny w kinazach: p56 lek i ZAP 70. Szczepionki (preparaty) W Polsce istnieje duży wybór szczepionek alergenowych. Pozwalają one odczulać na wszystkie wziewne alergeny środowiskowe oraz na jady owadów błonkoskrzydłych. file://K:\www\alergia\archiwum\02_04\TMPe6lcap9v9b.htm 2003-12-02 Dr n. med. Rafał Dobek "Różnice w leczeniu astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obt... Strona 4 z 4 ALK - produkuje wysokiej klasy, o bardzo dobrej standaryzacji szczepionki o nazwie Alutard. Alutard - są to szczepionki w skład których wchodzą mieszanki pyłków traw, drzew i chwastów. Na rynku dotępna też jest szczepionka Alutard na roztocza kurzu domowego / Dermaphagoides pteronissinus i farinae /. Za pomocą szczepionek firmy ALK można odczulać również na jady owadów / Pharmalgen /. Nexter - Allergopharma oferuje zarówno preparaty standaryzowane absorbowane na wodorotlenku glinu (Novo - Helisen depot) stosowane w uczuleniu na naskórki zwierząt, roztocza i pleśnie jak i alergoidy (Allergovit) o wysokiej standaryzacji do odczulania przeciwko uczuleniom na pyłki roślin. (Ten ostatni preparat jest szczególnie korzystny.) Istnieje także preparat Novo - Helisen Oral do odczulania doustnego. Pliva-Kraków, która ostatnio kupiła akcje firmy Allergy Therapeutics oferuje szczepionki typu Pollinex. Pollinex-tree stosowany jest w immunoterapii uczuleń na pyłki drzew liściastych, Pollinex stosowany w uczuleniu na pyłki traw oraz Pollinex-Rye, który stosuje się w pyłkowicach traw połączonych z uczuleniem na zboża. Stallergens - preparaty Phostal zawierają wyciągi z alergenów adsorbowane na fosforanie wapnia. Biomed z Krakowa - produkuje preparaty typu Catalet (adsorbowane na wodorotlenku glinu). Firma Hall produkuje szczepionki odczulające na jady owadów / Venomhall/ oraz na inne alergeny wziewne. • Piśmiennictwo 1. Akdis C. A., Blaser K., Mechanisms of alergen - specific immunotherapy. Allergy 2000: 55; 522-530. 2. Eng P. A., Reinhold M., Gnehm H. P. E., Long - term efficacy of preseasonal grass pollen immunotherapy in children. Volume 57. Number 4. April 2002. 3. abrielsson S., Soderlund A., Paulie S., T. C. T. M. van der Pouw Kraan, Troye-Blomberg M., Rak S., Specific immunotherapy prevents increased levels of allergen - specific IL-4 and IL-13 - producing cells during pollen season. Allergy 2001; 56: 293-300. Conventional Immunotherapy Conventional Immunotherapy is administered by the subcutaneous injection of allergen extract. It is initially administered in doses too small to evoke an allergenic response and then increased to high doses, which induces a high dose tolerance. Experience is required in selecting patients in whom immunotherapy would be of benefit. file://K:\www\alergia\archiwum\02_04\TMPe6lcap9v9b.htm 2003-12-02