I SA/Łd 531/10

Transkrypt

I SA/Łd 531/10
I SA/Bk 333/11
Białystok, 23 listopada 2011
WYROK
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym:
Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski,
Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński,
sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.),
Protokolant Beata Borkowska,
po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 r.
sprawy ze skargi B. sp. jawna w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B.
z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...]
w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: lipiec, sierpień, listopad i grudzień
2006 r.
1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Dyrektora Urzędu
Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...].04.2011 r. nr [...] - w części dotyczącej rozliczenia
podatku za miesiące lipiec i sierpień 2006 r.,
2. w pozostałym zakresie oddala skargę,
3. stwierdza, że wymienione w pkt 1 decyzje w zakresie w jakim zostały uchylone nie mogą
być wykonane do czasu uprawomocnienia się wyroku,
4. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącej B. spółka jawna w B. kwotę
2.359 zł (słownie: dwa tysiące trzysta pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów
postępowania sądowego.
UZASADNIENIE
Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w B. z [...] lipca 2011 r. nr [...],
utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z [...] kwietnia 2011
r. Nr [...], wydaną B. spółka jawna w B. (dalej również jako spółka) w sprawie rozliczenia
podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień, listopad i grudzień 2006 r. Zdaniem organów
spółka: 1) zaniżyła podatek należny za lipiec 2006 r. na skutek nieopodatkowania podatkiem
od towarów i usług sprzedaży nieruchomości położonej w B. Spółka potraktowała tą
sprzedaż jako zwolnioną od VAT - w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o
podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - dalej w skrócie: "u.p.t.u.".
Zdaniem organu pierwszej instancji, przedmiotem sprzedaży nie była materialna część
rzeczy, lecz udział w nieruchomości (prawo majątkowe), czyli nie towar lecz usługa i powinna
podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką 22%; 2) zaniżyła podatek
należny za listopad 2006 r. na skutek nieopodatkowania podatkiem od towarów i usług
sprzedaży nieruchomości położonej w B. (budynek hurtowni) dokonanej przed upływem 5 lat
od końca roku, w którym zakończono jego budowę, tym samym nie mogło mieć
zastosowania zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 u.p.t.u.; 3) zawyżyła
podatek naliczony za listopad 2006 r. wynikający z faktury VAT nr [...] z [...] listopada 2006 r.
wystawionej przez S., tytułem wykonania projektu graficznego logo oraz folderów
reklamowych dla nazwy "e.", z uwagi na brak związku poniesionego wydatku na wykonanie
logo dla tej nazwy z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.
W kwestii zaniżenia podatku należnego za lipiec 2006 r. organ odwoławczy zauważył, że w
deklaracji VAT-7 za lipiec 2006 r. spółka wykazała zwolnioną od podatku sprzedaż prawa
wieczystego użytkowania działki oznaczonej numerem [...] oraz znajdującego się na tej
działce budynku administracyjnego. Nabywcami przedmiotowej nieruchomości były osoby
fizyczne. Jako podstawę zastosowanego zwolnienia od podatku wskazany został art. 43 ust.
1 pkt 2 u.p.t.u., który stanowi, iż dostawę towarów używanych zwalnia się od VAT.
Zdaniem organu odwoławczego postępowanie spółki w tym zakresie było niewłaściwe.
Biorąc pod uwagę, iż sprzedaż dokonana została na rzecz trzech nabywców, z których każdy
nabył 1/3 udziału w tej nieruchomości tj. w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz
własności znajdującego się na tym gruncie budynku, przedmiotem transakcji była - jak
słusznie wskazał organ pierwszej instancji - sprzedaż praw do udziału we współwłasności,
nie zaś materialnej części tej nieruchomości. W przypadku dostawy udziału w nieruchomości
nie może być mowy o dostawie towaru, udział poszczególnych współwłaścicieli w tej
nieruchomości ma, bowiem charakter abstrakcyjny. Oznacza on, iż żaden ze współwłaścicieli
nie nabywa materialnie wyodrębnionej części tej nieruchomości, której jest wyłącznym
właścicielem, każdemu natomiast przysługuje prawo do całej nieruchomości, wyrażone
ułamkiem w stosunku do prawa wspólnego. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej
przedmiotem sprzedaży nie była materialna część rzeczy, lecz udział w nieruchomości, czyli
prawo majątkowe, którego sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia od VAT na podstawie
art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., gdyż przepis ten odnosi się wyłącznie do sprzedaży "towarów".
Zdaniem organu w świetle art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przedmiotem tej sprzedaży nie był towar lecz
usługa. Usługa ta podlegała opodatkowaniu według stawki 22%, określonej w art. 41 ust. 1
u.p.t.u. Na poparcie tego stanowiska organ powołał się na wyroki sądów administracyjnych
(sygn. akt: I SA/Łd 929/07; I FSK 1242/07; I FSK 551/10; oraz III SA/Gl 892/10).
Ustosunkowując się do argumentacji dotyczącej art. 5 ust. 3 lit. a) Szóstej Dyrektywy Rady,
organ odwoławczy stwierdził, że rzeczywiście państwa członkowskie miały możliwość
uznania za dostawę towarów - udziałów lub innych tytułów będących odpowiednikiem
udziałów, dającym ich posiadaczowi, prawo własności lub posiadania nieruchomości lub ich
części oraz określonych praw ustanowionych na nieruchomościach, a także praw
rzeczowych dających posiadaczowi prawo do używania nieruchomości. Polski ustawodawca
z takiej możliwości jednak nie skorzystał, uznając jedynie za dostawę towarów niektóre
prawa na nieruchomościach tj. ustanowienie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego,
ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, przekształcenie
spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,
a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu
mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka
spółdzielni własności lokalu lub własności domu rodzinnego (art. 7 ust. 1 pkt 5 u.p.t.u.).
Odnośnie zaniżenia podatku należnego za listopad 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej
potwierdził, że przy sprzedaży budynku hurtowni nie miało zastosowania zwolnienie z VAT
na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u., przez towary
używane rozumie się, bowiem budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w
którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Organ zwrócił uwagę,
że przepisy u.p.t.u. nie precyzują, jak należy rozumieć termin "zakończenie budowy obiektu",
stąd przy wyjaśnieniu tego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r.
Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89 poz. 414 ze zm.), z których wynika, że zakończenie budowy
mogło nastąpić w wyniku zawiadomienia o zakończeniu budowy albo uzyskania pozwolenia
na jego użytkowanie. W odniesieniu do budynków usługowych, takich jak hurtownia,
formalnym trybem zakończenia budowy było uzyskanie pozwolenia na jego użytkowanie,
wydawane przez powołany do tego organ w formie decyzji, na podstawie złożonego przez
inwestora wniosku. Dopiero uzyskanie takiego pozwolenia stanowi o tym, że dany obiekt
odpowiada warunkom, jakie przewiduje dla niego prawo budowlane. Dyrektor Izby
Skarbowej zauważył, że z dokumentów przesłanych przez Urząd Miejski w B. wynika, iż
zakończenie budowy budynku mieszkalnego miało miejsce w roku 1999 r., a zatem warunek
konieczny do zastosowania zwolnienia od VAT przy sprzedaży tego budynku został
spełniony. Decyzja zezwalająca na użytkowanie budynku usługowego (hurtowni) wydana zaś
została przez Urząd Miejski w B. [...] października 2001 r., na wniosek inwestora z [...]
sierpnia 2001 r. Oznacza to, iż od strony formalnej zakończenie budowy budynku hurtowni
miało miejsce [...] października 2001 r., gdyż w tym dniu uprawomocniła się przedmiotowa
decyzja. Z wyciągu z dziennika budowy tego obiektu otrzymanego z Powiatowego
Inspektoratu Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. przy piśmie z 28 lutego 2011
r. wynika, że ostatni wpis inspektora nadzoru budowlanego, stwierdzający zakończenie robót
w tym budynku dokonany został [...] lipca 2001 r. Zdaniem organu powyższe oznacza, iż w
odniesieniu do budynku hurtowni nie miało zastosowania zwolnienie od VAT, o którym mowa
wart. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., bowiem jej sprzedaży dokonano przed upływem 5 lat od końca
roku, w którym zakończono jego budowę.
W kwestii zawyżenia podatku naliczonego za listopad 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej nie
uwzględnił wyjaśnień spółki, iż wykonanie projektu graficznego logo oraz folderów
reklamowych dla nazwy "e." miało związek z planowaną realizacją nowego profilu
prowadzenia działalności gospodarczej tj. utworzenia domu aukcyjnego zajmującego się
prowadzeniem aukcji i licytacji na zlecenie syndyków mas upadłości pod marką "e.".
Organ odwoławczy zauważył, że pomimo upływu ponad czterech lat od zakupu tych
projektów nie stwierdzono, aby były one przez spółkę w jakikolwiek sposób wykorzystane.
Spółka twierdzi, iż taki fakt miał miejsce, jednak w trakcie prowadzonego postępowania, nie
przedłożyła żadnych dowodów, które by tę opinię potwierdzały. Strona internetową, do której
odnosi się domena www[...].pl do dnia dzisiejszego nie jest aktywna. W ramach spółki B. nie
funkcjonuje także żaden dom aukcyjny. Nie przedłożono też żadnych dowodów, które
wskazywałyby, że spółka podejmowała próby uruchomienia nowego profilu działalności
gospodarczej polegającego na utworzeniu domu aukcyjnego, na potrzeby którego według
wyjaśnień, zakupione zostały te projekty. Zaksięgowanie tego zakupu w ciężar konta 641
"rozliczenie międzyokresowe kosztów" nie wskazuje zaś iż był on traktowany przez spółkę
jako towar do dalszej odsprzedaży. Nie stwierdzono również żadnego związku poniesionego
wydatku na wykonanie logo dla nazwy "euroinvestment" z prowadzoną przez spółkę
działalnością gospodarczą. W toku postępowania ustalono, bowiem że pod tą nazwą
funkcjonuje inna spółka tj. "E" sp. z o.o., której głównym udziałowcem i prezesem zarządu
jest A. T., zaś jej siedziba mieści się pod tym samym adresem co siedziba spółki. Brak jest,
więc podstaw do uznania, że projekty logo dla nazwy "e." nabyte zostały na potrzeby
wykonywania przez spółkę czynności opodatkowanych. Zatem obniżenie podatku należnego
o podatek naliczony, wynikający ze spornej faktury VAT, stanowiło - jak słusznie wskazał
organ pierwszej instancji - naruszenie art. 86 ust. 1 u.p.t.u., zgodnie z którym prawo do
obniżenia kwoty podatku należnego przysługuje wyłącznie w odniesieniu do zakupionych
towarów i usług, które są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W skardze do Sądu spółka wniosła o uchylenie decyzji Dyrektora Izby Skarbowej i
zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonej decyzji zarzuciła
naruszenie przepisów materialnego prawa podatkowego, poprzez niewłaściwe zastosowanie
art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 86 ust. 1 u.p.t.u. W skardze sformułowano również zarzut naruszenia
przepisów procesowego prawa podatkowego tj. art. 121, 122, 187 § 1 ustawy z 29 sierpnia
1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej w skrócie:
"o.p.".
Zdaniem spółki ustawodawca wyraźnie wskazał, że część budynku i część budowli na
potrzeby VAT należy traktować jako towar, więc trzeba nim obejmować część budynku,
zarówno wtedy, gdy jest ona według prawa cywilnego wydzielona jak i gdy stanowi
ułamkową część we współwłasności nieruchomości budynkowej. Sprzedaż prawa
użytkowania wieczystego działki oznaczonej nr [...] na rzecz trzech osób oraz znajdującego
się na tej działce budynku stanowiła, więc dostawę towarów. Podatnik mógł, zatem
skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.
W dalszej kolejności spółka potwierdziła, że termin "zakończenie budowy" nie został
wyjaśniony na gruncie VAT. Podniosła jednak, iż nie można przenosić wprost na grunt
ustawy podatkowej instytucji przewidzianych w prawie budowlanym.
Do uznania budynku za wybudowany nie jest niezbędne spełnienie wymogów formalnych
przewidzianych przez prawo budowlane (np. zgłoszenie do użytkowania, uzyskanie
pozwolenia na użytkowanie). Konieczne jest natomiast wyjaśnienie i ustalenie, że budowa
budynku została dokonana, tzn. doprowadzona do stanu, w którym nadawał się on do
używania zgodnie z jego przeznaczeniem.
W przedmiotowej sprawie budynek usługowy zdatny był do użytkowania przed 2001 r. i już
wtedy spełniał wymogi umożliwiające przeprowadzenie jego odbioru i mógł zostać
przekazany do normalnej eksploatacji i użytkowania. Z tego względu podatnik spełniał
ustawowe przesłanki umożliwiające uznanie danego budynku za używany i zastosowanie
zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.
Odnośnie odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez S. dotyczącej
wykonania projektu i opracowania graficznego logo oraz folderów reklamowych spółka
wskazała, iż były one i są wykorzystywane do działalności. Ustawa nie wymaga
bezpośredniego związku między zakupem a wykorzystaniem zakupionej usługi czy towaru
do działalności opodatkowanej. Ustawodawca w żadnym z przepisów nie nakazuje
podatnikowi analizowanie czy poczynione przez niego zakupy służą do czynności
opodatkowanej w terminie, w którym można dokonać obniżenia podatku należnego o
naliczony czy też posłużą czynnościom opodatkowanym w przyszłości. Jak wynika z
materiałów postępowania podatnik jest w trakcie realizacji projektu, a zakupione projekty były
i będą w przyszłości wykorzystywane do działalności opodatkowanej.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując
dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Postanowieniem z 12 października 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
zawiesił postępowanie sądowe w sprawie uznając, że wynik toczącego się przed Naczelnym
Sądem Administracyjnym postępowania w sprawie o sygn. akt I FSK 941/10 jest niezbędny
do sformułowania przez Sąd wypowiedzi o tym, czy zaskarżona decyzja jest zgodna z
prawem. Jedna ze spornych kwestii w omawianej sprawie wiąże się, bowiem z odpowiedzią
na pytanie, czy udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu i posadowionego na tym
gruncie budynku mieści się w pojęciu towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 u.p.t.u., a jego
sprzedaż stanowi dostawę towaru, do której może mieć zastosowanie zwolnienie, o którym
mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.?
Postanowieniem z 26 października 2011 r. podjęte zostało postępowanie sądowe w tej
sprawie z uwagi na ustanie przyczyn jego zawieszenia, bowiem w dniu 24 października 2011
r. Naczelny Sąd Administracyjny podjął stosowną uchwałę (sygn. I FPS 2/11).
Na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 r. pełnomocnik organu w świetle uchwały Naczelnego
Sądu Administracyjnego z sygn. I FPS 2/11, uznał zasadność zarzutu naruszenia art. 43 ust.
1 pkt 2 u.p.t.u. w związku z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa
wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem biurowym, położonych w B.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga okazała się w części zasadna z uwagi na stwierdzone naruszenie prawa
materialnego tj. art. 43 ust.1 pkt 2 u.p.t.u. poprzez jego nie zastosowaniu do dostawy prawa
wieczystego użytkowania działki oznaczonej numerem [...] oraz znajdującego się na niej
budynku administracyjnego.
Spór w sprawie dotyczy naruszenia prawa materialnego tj. art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.,
poprzez jego niezastosowanie, które stał się podstawą określenia zobowiązania w podatku
od towarów i usług za lipiec i sierpień 2006 r. oraz prawidłowości ustalenia stanu faktycznego
sprawy, który stał się podstawą określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za
listopad i grudzień 2006 r.
Oceniając zarzut naruszenia art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przewidującego możliwość
zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy prawa wieczystego
użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem biurowym, położonych w B. dokonanej na
rzecz trzech osób fizycznych, zauważyć należy, że spór, co do możliwości zastosowania ww.
zwolnienia był wynikiem uznania przez organy, że dokonana w lipcu 2006 r. sprzedaż
stanowi dostawę usługi, a nie towaru.
W myśl wspomnianego wyżej przepisu zwalnia się od podatku jedynie dostawę towarów
używanych w tym również używanych budynków i budowli oraz ich części, będących
przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, pod
warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy
prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Mając na uwadze treść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 października
2011 r. o sygn. I FPS 2/11, zgodnie z którą sprzedaż udziału w prawie użytkowania
wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności budynków stanowi dostawę towarów w
rozumieniu art.7 ust.1 u.p.t.u. w związku z art. 5 pkt 6 tej ustawy, należy uznać, że dokonana
przez spółkę, w lipcu 2006 r., sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki oznaczonej
nr [...] na rzecz trzech osób oraz znajdującego się na tej działce budynku biurowego
stanowiła dostawę towarów. Jak słusznie zauważył, bowiem Naczelny Sąd Administracyjny
w uzasadnieniu uchwały (I FPS 2/11), w sytuacjach wątpliwych czy dana czynność jest
dostawą towarów czy też usługą należy w pierwszym rzędzie badać gospodarczy charakter
takiej czynności opisany w art. 7 ust. 1 u.p.t.u. tj. ustalać czy dochodzi do odpłatnego
przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Niewątpliwie w przypadku
sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu, jak również udziału we
współwłasności budynku położonych w B., takie przeniesienie prawa wystąpiło. Mieliśmy,
więc do czynienia z dostawą towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.p.t.u., w konsekwencji
spółka mogła do powyższej dostawy zastosować zwolnienie z podatku na podstawie art. 43
ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.
Tym samym uznano, że organy błędnie przyjęły, że przedmiotem sprzedaży prawa
wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem biurowym, położonych w B.,
dokonanej na rzecz trzech osób fizycznych było prawo majątkowe (usługa), którego
sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.,
czym naruszyły wspomniany przepis prawa materialnego w stopniu, który miał wpływ na
wynik sprawy.
Za niezasadny uznano natomiast zarzut naruszenia art. 43 ust.1 pkt 2 i ust.2 u.p.t.u. w
odniesieniu do dostawy budynku hurtowni dokonanej przed upływem 5 lat od końca roku, w
którym zakończono jego budowę. Jak wskazano wyżej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2
u.p.t.u., od podatku zwalnia się dostawę używanych budynków i budowli lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat
(art. 43 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u.).
O tym, że sprzedaży budynku hurtowni dokonano przed upływem 5 lat od końca roku, w
którym zakończono jego budowę, świadczą m.in. znajdująca się w aktach administracyjnych
wydana na wniosek inwestora z [...] sierpnia 2001 r. decyzja z [...] października 2001 r. znak:
[...], zezwalająca na użytkowanie budynku usługowego (hurtowni) oraz wpisy w przesłanych
przez Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B., stronach
dziennika budowy tego obiektu, z których wynika, że ostatni wpis inspektora nadzoru,
stwierdzający zakończenie robót w tym budynku dokonany został [...] lipca 2001 r. (s.12
dziennika budowy, k-92/5 akt admin.). Oznacza to, iż od strony formalnej budowy budynku
hurtowni zakończono najwcześniej w dniu [...] lipca 2011 r. Tym samym w odniesieniu do
budynku hurtowni nie mogło mieć zastosowania zwolnienie z VAT, o którym mowa wart. 43
ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., bowiem jego sprzedaży dokonano przed upływem 5 lat od końca roku, w
którym zakończono jego budowę.
Za niezasadny uznano także zarzut naruszenia art. 86 ust. 1 u.p.t.u. w związku z
zakwestionowaniem prawa do obniżenia w listopadzie 2006 r., kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej tytułem wykonania projektu
graficznego logo oraz folderów reklamowych dla nazwy "e.".
W myśl art. 86 ust. 1 u.p.t.u. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego przysługuje podatnikom, o których mowa w art. 15 tej ustawy, jedynie w
zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności
opodatkowanych. Jak słusznie zauważyły organy pomimo upływu ponad 4 lat od zakupu
projektu graficznego logo oraz folderów reklamowych dla nazwy "e.", nie stwierdzono by były
one w jakikolwiek sposób wykorzystywane w spółce (strona internetowa do której odnosi się
domena www[...]pl nie jest aktywna). Także sama spółka, wbrew temu co podnosi w
skardze, nie przedłożyła dowodów, które wskazywałyby, że zakupiony projekt graficzny logo
wykorzystywany był lub będzie do wykonywania czynności opodatkowanych. W
postępowaniu kontrolnym, pomimo zobowiązania Pana A. T. złożonego podczas składania
wyjaśnień w charakterze strony, w dniu [...] października 2010 r. (w odpowiedzi na pytanie
26, załącznik nr 9/4 do protokołu kontroli, tom IV akt admin.), nie przedłożono żadnych
dowodów, które potwierdzałyby, że podejmowano w spółce jakiekolwiek próby uruchomienia
nowego profilu działalności, związanego z utworzeniem domu aukcyjnego, na potrzeby,
którego wspomniane projekty zostały zakupione.
Biorąc powyższe pod uwagę uznano, że organy ustalając stan faktyczny sprawy, który stał
się następnie podstawą określenia zobowiązania podatkowego w VAT za listopad i grudzień
2006 r., nie naruszyły postanowień art. 122 i 187 § 1 O.p.
Z uwagi jednak na stwierdzone naruszenie prawa materialnego tj. art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.,
poprzez jego niezastosowanie do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu i budynku
biurowego położonych w B., na mocy art. 145 § pkt 1 lit. a) u.p.p.s.a. uchylono decyzje
wydane w obu instancjach w części w dotyczące określenia zobowiązania podatkowego w
podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 2006 r. O tym, że decyzje nie mogą być
wykonane w części uchylonej przez Sąd, orzeczono na podstawie art. 152 u.p.p.s.a.
Natomiast częściowe uwzględnienie skargi, stało się podstawą miarkowania kosztów, w
oparciu o postanowienia art. 206 u.p.p.s.a. w związku z art. 200 oraz art. 205 § 2 u.p.p.s.a.
oraz przepisów § 2 ust.1, § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).