swieto-trab-2016 - Kościół Boży Syloe

Święto Trąb 2016
Jer. 10,1-7; "Słuchajcie słowa tego, które Pan
mówi do was, domu Izraela! Tak mówi Pan: Nie
wdrażajcie się w zwyczaje narodów, nie lękajcie
się znaków niebieskich, chociaż narody się ich
lękają! Gdyż bóstwa ludów są marnością. Są
dziełem rąk rzemieślnika pracującego dłutem w
drzewie, ściętym w lesie, które przyozdabiają
srebrem i złotem, umacniają gwoździami i
młotami, aby się nie chwiało. Są jak straszak na
polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo
nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą
szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić. Tobie nikt nie dorówna, Panie! Jesteś
wielki i wielkie jest w mocy twoje imię. Któż by się nie bał ciebie, Królu narodów? Tak,
tobie się to należy, gdyż wśród wszystkich mędrców narodów i wśród wszystkich ich królów
nie ma takiego jak Ty".
Izrael miał się nie wdrażać w zwyczaje narodów, bo te zwyczaje wiążą się z czcią oddawaną
ich bóstwom. Kultura jest pochodną kultu. Chcecie dowodu? Jak jest po angielsku
„niedziela”? „Dzień słońca”
My jesteśmy w zupełnie innej sytuacji niż Izrael. My jesteśmy osadzeni w zwyczajach
narodów, a nie znamy zwyczajów Izraela. Im dziwne wydawały się zwyczaje narodów, nam
dziwnymi wydają się zwyczaje Izraela.
A skąd Izrael wziął swoje zwyczaje, na czym zbudowana została jego kultura (mówię o tej
pierwotnej kulturze, nie o późniejszych jej zniekształceniach)?
1 Moj. 1,14; "Potem rzekł Bóg: Niech powstaną światła na sklepieniu niebios, aby oddzielały
dzień od nocy i były znakami dla oznaczania pór, dni i lat!" (dosłownie wyznaczały dni
spotkań, zgromadzeń)
3 Moj. 23,1-2; "I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy: Mów do synów izraelskich i
powiedz im tak: Te są uroczystości świąteczne Pana, w które będziecie zwoływać święte
zgromadzenia. Te są moje święta".
Bóg w którego wierzymy, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba ma swój kalendarz! Ten sam Bóg
jest nazwany Królem Narodów!
Czy my, ludzie z narodów, nie Żydzi powinniśmy się tym kalendarzem zainteresować?
Ja twierdzę, że tak, i dlatego tutaj jestem. Poczułem się zaproszony tekstem:
4 Moj. 29,1: "W siódmym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, będziecie mieli uroczyście
ogłoszone święto; nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy, będzie to dla was dzień
radości przy dźwięku trąb".
Boże święta – które stały się częścią kultury etnicznego Izraela są jak linki, jak odsyłacze w
informatyce. Możesz przeczytać informacje znajdującą się na podświetlonym linku i pójść
dalej...,ale możesz kliknąć....i wtedy zostajesz przeniesiony w całkiem inną rzeczywistość.
Apostoł Paweł mówi: Filip. 1,9: "I o to modlę się, aby miłość wasza coraz bardziej
obfitowała w poznanie i wszelkie doznanie".
Psalmista woła: Ps. 34,9: "Skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan: Błogosławiony
człowiek, który u niego szuka schronienia!"
Bóg wzywa nas do radosnego świętowania przy dźwiękach trąb. Większość świąt Pańskich
ma charakter biesiadny i oczywiście zbiorowy. Dzięki temu nasze zmysły kosztują,
doświadczają i są zaangażowane w świętowanie i spotkanie z Bogiem; a dodatkowo
spotykamy się z Bogiem jako społeczność, organizm - a nie tylko indywidualnie.
Relacja z Bogiem rozpoczyna się od indywidualnego spotkania się z Nim, ale Jego
partnerem jest ludzka społeczność, organizm, naród.
Koniecznie potrzebujemy mieć z Nim relację osobistą, ale potrzebujemy doświadczać Go
zbiorowo.
Trąbienie miało dwa główne znaczenia. Oznaczało początek czegoś nowego i przywoływało
ludzi w jedno miejsce, gromadziło ich razem. Lud, który znał głos trąby - szofaru; słysząc go
gromadził się razem.
To święto przypomina nam, że On dzisiaj zwołuje tych, którzy Go znają, tych którzy znają
Jego głos i tworzą tym samym święte zgromadzenie. Święte nie znaczy „doskonałe”, nie
znaczy „bez wad”. Święte znaczy „oddzielone dla Niego.”
Jesteśmy zaproszeni, aby „być dla Niego”, aby zostawiać porządek tego świata, porządek
bez Boga i włączać się w Jego porządek, Jego plan, Jego dzieła. Aby słyszeć Jego głos i na
ten głos reagować.
Czy to ważne?
W Ewangelii Mateusza 24,29-31 są zapisane słowa: "A zaraz po udręce owych dni słońce się
zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce
niebieskie będą poruszone. I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy
biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na
obłokach nieba z wielką mocą i chwałą, i pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą
wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi".
A Paweł apostoł opisał to wydarzenie w 2 miejscach:
1 Tes. 4,15-18: "A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy
przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. Gdyż sam Pan na
dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci,
którzy umarli w Chrystusie, Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi
porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z
Panem. Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy".
1 Kor. 15,50-52: "A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa
Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone. Oto tajemnicę wam
objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni W jednej chwili, w
oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną
jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni".
W pewnym bardzo dramatycznym momencie historii ludzkości zabrzmi trąba. I wtedy cały
Boży lud zgromadzi się wokół swojego Pana, powracającego Mesjasza, Króla Izraela. Będzie
tam radość i wybawienie, ci którzy nie doczekali Jego powrotu żywi – będą wzbudzeni; ci
którzy będą żyli – będą w cudowny sposób przemienieni...i od tego momentu zawsze będą z
Panem!
To jest nasza perspektywa.
Życzę wszystkim radosnego świętowania.