FULL TEXT - Implantoprotetyka
Transkrypt
FULL TEXT - Implantoprotetyka
Implantoprotetyka 2008, tom IX, nr 3 (32) Paweł Frączak S TO M ATO L O G I A K L I N I C Z NA A R T Y K U Ł S P O N S O R O W A N Y Przedstawienie systemu implantologicznego BEGO - Semados® Streszczenie W niniejszej pracy przedstawiono opis systemu implantologicznego BEGO-Semados® oraz subiektywną opinie autora na jego temat Summary In this study author introduces BEGO-Semados® implant system and shows private opinion about the system - Początki W roku 1990 w Niemczech powstała firma BEGO-Semados®, która miała stworzyć system implantologiczny. Przeprowadzono rożnego rodzaju badania (m.in. analiza plusów/minusów w systemach konkurencyjnych obecnych na rynku, rozpoznanie potrzeb praktyków - chirurdzy, dentyści, technicy, etc.) Na całym świecie dostępnych jest wiele różnych systemów implantów, które bardzo często prawie w ogóle nie różnią się od siebie. Duże znaczenie ma kształt samej śruby implantu (macrodesign), jak i jej powierzchnia (microdesign). Poszczególne systemy różnią się od siebie m. in. sposobem zakotwienia łącznika protetycznego w implancie. Zasadniczo wyróżniamy dwa sposoby zakotwienia – zewnętrzny, w którym połączenie znajduje się na implancie i „wchodzi” w łącznik protetyczny (np. sześciokąt zewnętrzny) oraz wewnętrzny, w którym elementy łączące wchodzą w śrubę implantu. Mogą one być stożkowate, walcowate i sześcio/ośmiokątne lub składać się z kombinacji tych form podstawowych. W szczególnych przypadkach niektóre rodzaje elementów łączących mogą powodować problemy przy wykonywaniu uzupełnienia naddziąsłowego. W efekcie prowadzonych prac w firmie BEGO stwierdzono, że największe znaczenie mają takie elementy jak: kształt implantu i jego powierzchnia, rodzaj połączenia implant-łącznik protetyczny oraz poręczność i koszty. Postawiono więc na stworzenie systemu uniwersalnego, przeznaczonego do wszystkich wskazań z uwzględnieniem wysoko funkcjonalnej części protetycznej, a zarazem prostego w użytkowaniu i ekonomicznego. W Polsce system został po raz pierwszy zaprezentowany w roku 2005 i jest zarejestrowany. Ryc.1. Most cementowany na 2 implantach BEGO-Semados® S. systemu i narzędziach (odnosząca się do średnic implantów) prowadzi użytkownika przez wszystkie etapy pracy. Najbardziej wyróżniającą cechą konstrukcji jest połączenie w formie wewnętrznego sześciokąta (2.5 mm hex) opracowany przez „The research group under Prof. M. Flach D.Eng., Koblenz University of Applied Sciences”. Śruba implantu S-line (samogwintująca) ma gwint postępujący - rozwiązanie zastosowane dla odciążenia kości zbitej, dzięki czemu implanty te spełniają wymagania nowoczesnego i uniwersalnego systemu implantologicznego. Oprócz implantów w formie cylindrycznej S-line, dostępne są też stożkowate Ri-line wprowadzone dosyć niedawno (ok. 2 lata), zaprojektowane do użycia przy niekorzystnych warunkach kostnych D3/D4 oraz gdy szczególną rolę odgrywa pierwotna stabilizacja wszczepu lub są wskazania do natychmiastowego obciążenia. Jest to produkt którego używanie zalecane jest wyłącznie przez doświadczonych implantologów. Zupełną nowością (której nie miałem jeszcze okazji sprawdzić w praktyce) są tzw. Semados mini-range stworzone z myślą o ekonomicznym leczeniu przypadków bezzębia. - - - - Więcej szczegółów Implant BEGO-Semados® jest śrubą z czystego tytanu (Grade IV) z powłoką ablacyjną (obróbka strumieniowo-ścierna / wybijanie struktury biokompatybilnym Al2O3 - mikroporowatość na poziomie 5-7µm). Posiada 1,3 mm wypolerowany kołnierz (w przypadku typu RI jest to 0,8 mm) i są kodowane kolorystyczne. Kodyfikacja kolorystyczna - na wszystkich elementach w w w. i m p l a n t o p r o t e t y k a . e u Ryc.2. Implant BEGO-Semados® S. 57 Implantoprotetyka 2008, tom IX, nr 3 (32) S TO M ATO L O G I A K L I N I C Z NA Ryc.3. Kaseta chirurgiczna BEGO-Semados® S. - - - W badaniach „long-term study” implanty BEGO-Semados® charakteryzują się blisko 98% skutecznością kliniczną. Opatentowany kształt implantu S – stożkowa część górna, prosta część środkowa i zaokrąglona podstawa łączy w sobie dodatnie cechy zarówno implantów prostych (straight), jak i stożkowych (tapered). Zestaw chirurgiczny (kaseta) ma konstrukcję tzw. modułową, zawiera niezbędne instrumenty potrzebne do implantacji. Podział w/w kasety, zawierający kodyfikację kolorystyczną, jest wystarczająco czytelny - praca z jego użyciem nie jest skomplikowana. Standardowe wyposażenie stanowi klucz dynamometryczny w porównaniu z konkurencją rzadkość - duży plus). Kontener wykonany przez firmę Aesculap® służy jako system transportowy i umożliwia bezpieczne składowanie sterylnego zestawu narzędzi (również w przypadku długiego okresu pomiędzy zabiegami) i nie wymaga foliowania (!). Pewną wadą natomiast jest brak powszechnie stosowanych kołnierzy silikonowych utrzymujących wiertła (i pozostałe instrumenty) w kasecie, co może skutkować „rozsypaniem” po kasecie wierteł i instrumentarium. Twórcy systemu jednak wyszli z założenia, iż nie ma 100% gwarancji sterylizacji silikonowych kołnierzy (!!!) oraz system będzie używany stacjonarnie (!) zwracam tu uwagę na pewne różnice w porównaniu z naszym krajem, gdzie bardzo często lekarz – implantolog „podróżuje” z kasetą i fizjodyspenserem po różnych gabinetach stomatologicznych jako współpracownik! Wiertła Tri-Spade z wewnętrznym chłodzeniem zapewniają atraumatyczne przygotowanie łoża kostnego. Ich kształt warunkuje równomierną pracę, we- - - Ryc. 4.Transfer wyciskowy (metoda pick-up) in situ. 58 wnętrzne chłodzenie zapewnia odpowiednią ochronę przed przegrzaniem kości. Opcjonalnie w twardej kości (D1/D2) stosuje się gwintowniki i wiertła typu „countersink”. Cztery lata temu wprowadzono opatentowaną technikę wyjmowania implantu z opakowania Easy-Handlng. Aby wyjąć implant ze sterylnego opakowania, potrzebny jest tylko jeden element sytemu. Dzięki temu unika się niedopuszczalnego dotknięcia sterylnego wszczepu podczas wyjmowania. W systemie BEGO-Semados® mamy możliwość wykonania wycisku tzw. „łyżką otwartą” (metoda pick-up), jak i „łyżką zamkniętą” (pop-up). Transfery wyciskowe są nacięte, dzięki czemu w procedurze pobierania wycisku, po usunięciu śrub mocujących łyżki, podczas wyjmowania wykazują określoną sprężystość potrzebną do wyrównania rozbieżności implantów. Po drugie powierzchnie łączące wchodzące w implant nie są za długie i przechodzą stożkowo w wewnętrzny obszar szyjki, co pozwala (np. w przypadku rozbieżności osadzonych wszczepów w bezzębnej szczęce) wykonać jednoczęściową konstrukcje kładki. W takich sytuacjach dostępne są łączniki protetyczne tylko z krótkim elementem łączącym bez sześciokąta (typ Sub Tec 2 no hex) dzięki czemu nie trzeba wykonywać określonego toru wprowadzania pracy. Nadto, dzięki stożkowemu obszarowi przyszyjkowemu łączniki samoczynnie ustawiają się do środka i pozwalają dobrze przenosić obciążenia powstające podczas sił żucia. Ze względu na cechy konstrukcyjne połączenia implant – łącznik protetyczny nie ma potrzeby stosowania żadnych pośrednich konstrukcji podczas wykonywania uzupełnienia protetycznego. Wewnętrzny stożek (o 45° nachyleniu ścian) umożliwia umieszczenie nadbudowy na implantach w przypadku odchylenia osi implantów nawet o 90° oraz zapewnia „bezszczelinowe” połączenie filaru z implantem (gap-free conection). Łączniki protetyczne występują w szerokiej gamie – tymczasowe, tytanowe (proste, stożkowe, kątowe 15° i 20° F,K ), ekonomiczne łaczniki Wirobond® Mi, ceramiczne, Gold Cast-on, tzw. uniwersalne Cast – universal oraz łączniki kulowe DALBO®, magnetyczne łączniki STECO®, a także Dolder® Bar Joint Attachment. Jest też możliwość wykonania suprastruktury protetycznej w systemie Cresco®. Dlaczego BEGO - Semados®? Ja osobiście miałem możliwość wypróbowania w praktyce różnych systemów implantologicznych. Nie chciałbym tu powiedzieć, że system BEGO-Semados® jest najlepszy na świecie, a inne są złe – od tego jestem daleki. Do pracy z systemem przekonywałem się powoli. Po wykonaniu kilkunastu zabiegów oraz rekonstrukcji implantoprotetycznych stwierdziłem, że nie jest on nadmiernie rozbudowany, ani „udziwniony” oraz oferuje wystarczające możliwości protetyczne (pojedyncze i rozległe rekonstrukcje). Odpowiada mi system przenoszenia implantu – nie muszę się obawiać o to że np. wypadnie z przenośnika (co może mieć miejsce w wielu systemach z tzw. górnej półki). Odpowiada mi także relacja koszty/jakość/ efektywność (pacjenta trzeba informować o kosztach leczenia, z uwzględnieniem alternatywnych metod leczenia. Winien mieć świadomość jakie koszty obejmują leczenie na etapie chirurgicznym i protetycznym oraz jakie są koszta materiałów specjalistycznych i wydatków związanych z zabiegiem operacyjnym, zabiegami protetycznymi, w tym wykonawstwem 2008, tom IX, nr 3 (32) Ryc. 5. Łączniki protetyczne w systemie BEGO-Semados®. Implantoprotetyka S TO M ATO L O G I A K L I N I C Z NA 6. Kregzde M. A method of selecting the best implant prosthesis design option. Int. J. Oral Maxillofac Implants 7, 251 7. Binon P. P. Implants and components - Entering the new Millenium. Int. J. Oral Maxillofac.Implants 15,76 (2000) 8. Norton M. An in vitro Evaluation of the strength on an internal connection interface compared to butt joint interface in implant design. Clin.Oral Implantrs res 8,290 (1997) 9. Wiskott H. W. , Jaquet R., Scherrer S. S., Belser U. C. Resistance of internal-connection implant connectors under rotational fatigue loading. Int. J. Oral Maxillofac Implants. 2007 Mar-Apr;22(2):249-57. 10.Alsaadi G., Quirynen M., Komarek A., van Steenberghe D. Impact of local and systemic factors on the incidence of oral implant failures, up to abutment connection. J. Clin Periodontol. 2007 laboratoryjnym uzupełnień implantoprotetycznych, a także ewentualnymi kosztami dodatkowymi powstałymi w razie niepowodzenia) Jak wszystko, system ma także pewne wady: nie posiada tzw. platform-switching, przydałby się implant bez gładkiego kołnierza (ze strukturą porowatą na całej długości implantu) oraz implant ø 5.0. Brakuje mi też opisanych numerycznie śrub gojących (wysokość i średnica śruby). Czasami przeszkadza brak silikonowych kołnierzy utrzymujących wiertła w kasecie oraz wprowadzony niedawno nowy design zestawu chirurgicznego (poza tym kaseta jest nieco okrojona w porównaniu z wersją zaprojektowaną pierwotnie, ale niestety ten trend daje się zauważyć u wszystkich wiodących producentów). Cóż ideałów nie ma i myślę, że firma będzie miała nad czym popracować. Memento Nadal aktualne jest stanowisko ADA (American Dental Association) z 1980 r. mówiące, że implantacja jest specjalistyczną metodą z wyboru i nie ma prawa być zabiegiem przeprowadzanym rutynowo. Może być stosowana przez doświadczonych specjalistów (lub pod ich nadzorem i opieką przez początkujących adeptów sztuki implantacji, jednak nie mogą to być osoby nie mające uprzedniego przygotowania merytorycznego z zakresu chirurgii stomatologicznej i protetyki), po uwzględnieniu wszystkich wskazań i p/wskazań oraz po poinformowaniu pacjenta o możliwych powikłaniach. Wskazania do osadzenia wszczepu wynikają z indywidualnych uwarunkowań klinicznych, w tym głównie celów protetycznych (!!!), jako wartości nadrzędnej przy równoczesnym uwzględnieniu oczekiwań pacjenta. Dlatego przed przystąpieniem do osadzania implantów tak ważne jest postawienie właściwego rozpoznania i opracowanie koncepcji leczenia dla konkretnego przypadku. - - - - - Piśmiennictwo 1. Study University Würzburg, Comparing 1,3mm and 3,0mm polished shoulder. 2003 2. Study University Hamburg Thesuccess-rate of 289 SEMADOS S-Implants. A longtermstudy. 3. E.-J-Richter, Vergleich der Dichtigkeit von Implanta-Prothetikverbindungen. Quintessenz Implantologie 1996 4. Koeck B., Wagner Wetal. Implantologie, Urban&Partner 2004 5. Brandt H. Wprowadzenie do implantologii. Urban&Partner 1998 w w w. i m p l a n t o p r o t e t y k a . e u Adres do korespondecji: DENON DENTAL Sp. z o.o. ul. Kolejowa 49, 05-520 Konstancin-Jeziorna 59 Implantoprotetyka 2008, tom IX, nr 3 (32) S TO M ATO L O G I A K L I N I C Z NA REGULAMIN PUBLIKACJI PRAC W IMPLANTOPROTETYCE I STOMATLOGII KLINICZNEJ Rulez and regulations of papers publication in the „Implantoprosthetics and Clinical Dentistry” Implantoprotetyka i Stomatologia Kliniczna jest czasopismem naukowym o tematyce poświęconej całej stomatologii i pokrewnym dziedzinom medycyny ogólnej ze szczególnym wyróżnieniem problematyki implantologicznej. W czasopiśmie zamieszcza się prace oryginalne (doświad-czalne i kliniczne), poglądowe i kazuistyczne w zakresie problematyki takiej jak: implantologia stomatologiczna (implantoprotetyka, stomatologia zachowawcza, endodoncja, pedodoncja, periodontologia, ortodoncja, chirurgia stomatologiczna i szczękowo-twarzowa oraz protetyka i radiologia stomatologiczna. Ponadto publikujemy materiały szkoleniowe, opisy nowych procedur klinicznych i laboratoryjnych oraz metod diagnostycznych i zabiegowych, a także listy do redakcji, sprawozdania i materiały ze zjazdów naukowych, recenzje książek i komunikaty o planowanych kongresach i zjazdach naukowych. Czasopismo jest także forum dla wymiany poglądów z praktyki lekarskiej i techniki laboratoryjnej. Artykuły należy nadsyłać pod adresem redakcji (ul. Montelupich 4, 31-155 Kraków) w dwóch egzemplarzach (wydruk) oraz w formie elektronicznej. Akceptowane będą dyski CD-ROM, DVD. Opis dysku powinien zawierać imię i nazwisko autora oraz tytuł pracy. Teksty i grafiki powinny tworzyć osobne zbiory plików. Nie zamieszczać fotografii i rycin w plikach tekstowych. Preferowana rozdzielczość zdjęć: 300 DPI. We wszystkich częściach manuskryptu należy zachować 1,5 odstęp między wierszami, a do wydruku dołączyć nośnik danych. Artykuły można przesyłać również pocztą elektro-niczną na adres: [email protected] Oryginalne prace naukowe powinny zawierać: wstęp, opis materiału i metod, wyniki badań i ich omówienie oraz wnioski, a tekst należy podzielić na ustępy zawierające zwartą treść. Prace te winny być parafowane przez pracownika naukowego odpowiedzialnego za tok prowadzonych badań. Strona tytułowa powinna zawierać: tytuł naukowy, imię i nazwisko (imiona i nazwiska) autorów w pełnym brzmieniu, tytuł pracy w języku polskim i angielskim, nazwę placówki naukowej, tytuł, imię i nazwisko kierownika placówki naukowej skąd pochodzi praca oraz tytuł naukowy, imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za tok pracy. U dołu strony należy podać imięi nazwisko oraz e-mail, adres, telefon, fax, autora odpowiedzialnego za korespondencję. Redakcja preferuje kontakt z autorem (autorami) na drodze elektronicznej. Druga strona powinna zawierać abstrakt (150-250 słów, w j. polskim i angielskim), w którym należy podać: cel badań, podstawowe procedury (wybór badanych osób lub zwierząt doświadczalnych, metody obserwacji lub analizy), główne wyniki oraz główne wnioski. Pod abstraktem należy zamieścić słowa kluczowe (w j. polskim i angielskim) zgodne z Medical Subject Headings (MeSH). Piśmiennictwo ma być ułożone według kolejności cytowania. Każda pozycja – pisana od nowego wiersza - powinna być opatrzona numerem i zawierać: nazwisko autora(ów), inicjały imion, tytuł pracy, tytuł czasopisma, w którym została opublikowana, rok wydania, nr zeszytu, numery stron. Jeśli autorów jest więcej niż pięciu, wówczas należy podać nazwisko pierwszego z nich z dopiskiem „i wsp.”. Powołania w tekście, umieszczone w nawiasach, powinny być oznaczone cyframi arabskimi. Podawać wyłącznie pozycje prac oryginalnych mających istotny związek z tematyką badań własnych. Tabele, umieszczone każda na oddzielnej stronie, należy ponumerować cyframi rzymskimi i opatrzyć tytułami umieszczonymi nad tabelą. Opisy tabel należy podać na oddzielnej stronie z numerami tabel oznaczonymi cyframi rzymskimi. - Prace podlegają ocenie przez recenzentów wyznaczonych każdorazowo przez redaktora naczelnego. Redakcja zastrzega sobie prawo dokonywania poprawek, zmiany brzmienia tytułu, korekt i skrótów tekstu (bez porozumienia z autorem). - - Ryciny tj. wykresy, rysunki, slajdy, fotografie czarno-białe i kolorowe - ich wydruki lub odbitki winny być umieszczone w osobnej kopercie, ponumerowane, opatrzone nazwiskiem autora i tytułem pracy, z zaznaczeniem „góra”, „dół”. Opisy rycin należy podać na oddzielnej stronie z numerami ilustracji oznaczonymi cyframi arabskimi. Zapis elektroniczny rycin (pliki jpg, tiff) jest wymogiem bezwzględnym. Do pracy należy dołączyć oświadczenie, że nie była nigdzie publikowana ani wysyłana do druku w innym czasopiśmie. Wydawca nabywa na zasadzie wyłączności prawa autorskie do wydrukowanych prac (w tym prawo do wydawania drukiem, na nośnikach elektronicznych CD i innych oraz w Internecie). Bez pisemnej zgody dopuszcza się natomiast przedruk streszczeń. - - Przesłane materiały wraz z recenzją pozostają w dokumentacji redakcji. 60 This journal is a scientific paper dealing with general dentistry and related branches of general medicine with a special stress on implantology. The Board of Editors accept for publication original (experimental and clinical) papers, review papers and casuistic papers concerning implantoprosthetics as well as related branches of contemporary dentistry, such as prosthetics, periodontology, dental and maxillofacial surgery, dental radiology. Besides, the journal publishes descriptions of new clinical and laboratory procedures, as well as diagnostic and surgical methods. Also included are letters to the Board of Editors, reports and materials from scientific conferences, book reviews and information on future congresses and conferences. There is also a forum for opinion interchange on medical practiceand laboratory technology. The printed versions of papers are to be sent to the Editors address (ul. Montelupich 4 pok. 147, 31-155 Kraków) in two copies if printed or by electronics means. The paper should be accompanied by an electronic data medium; 3,5” floppy disks and CD-ROM or DVD disks will be accepted.The disk description should contain the author’s first and second name and the paper title.The text and graphics should form separate files. Do not put pictures and graphics into the text files. The preferred pictures resolution is 300 DPI and the whole text should have 1,5 interline and be followed by a proper disk. The papers can be also send by e-mail to the following address: [email protected] The original papers should contain an introduction, the material and method description, research results and their discussion, as well as conclusions.The text is to be divided into coherent paragraphs.All the papers must be initialled by an academic responsible for the research. The title page should include: the academic degrees, first and second names of the authors; the title of the paper in the Polish and English languages; the name of the university that the paper comes from; the first name, second name and academic degree of the head of the university; and the first and second name and academic degree of the academic responsible for the research. At the bottom of the page there should be the first and second name, address, telephone number, and e-mail of the author responsible for the correspondence. The Editor preferres an electronic contact with authors. The second page should include a summary (150-250 words, in Polish and in English), containing the aim of the research or trial, the basic procedures (the choice of patients or animals, observation or analysis methods), the main results and conclusions. The summary should be followed by the key words (in Polish and in English) consistent with the Medical Subject Headings (MeSH). The bibliography is to be presented in the order of quotation. Each position, started with a new line, should be given a number and contain: the second name(s) of the author(s), their first names initials, the title of the paper, the title of the journal in which it was publi-shed, the year of publication, the volume number, the issue number, the page number. If thereare more than three authors, the name of the first one should be given, followed by an ”etal.” annotation.The references within the text should be in Arabic numerals and in brackets. Only oryginal papers should be quoted having essential connection with authors own researches. The tables, each on a separate page, should be numbered in Roman numerals and preceded by their titles. The tables descriptions are to be printed on a separate page, with the tables numbers in Roman numerals. The figures (diagrams, drawings, slides, colour or black-and-white photographs) should be put into a separate envelope. On each figure there should be placed its number, the author’s name, the title of the paper, and the signs identifying the top and bottom of the figure. The figures descriptions are to be printed on a separate page, with the figures numbers in Arabic numerals. It is absolutelly required to send the pictures and graphics as files (tiff, jpg and others). The papers undergo an assessment by reviewers appointed each time by the Editorin-Chief. The Editors reserve the right to correct and abbreviate the text (without the author’s approval) or change the paper title. The paper should be accompanied by a statement that it has not been published anywhere or sent in for publication in any other journal. The material sent in, together with the review, remain among the documentation of the Board of Editors. The Editor purchases, on the basis of exclusiveness, the whole of the copyrights for the published papers (including the right to publishing in print, on electronic media, such as CD-ROM disks or others, and in the Internet). Reprinting the summaries is allowed without a written permission.