kto może jechać do sanatorium?

echo życia
TEMAT NUMERU
KTO MOŻE JECHAĆ
DO SANATORIUM?
Może jechać każda osoba, która jest objęta powszechnym, obowiązkowym lub dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym, a także osoby,
które spełniają kryterium dochodowe z art. 8 ustawy z dnia 12.03.2004 r.
o pomocy społecznej jeżeli, posiadają obywatelstwo polskie oraz miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
1. Trzeba mieć
SKIEROWANIE:
Należy się po nie zwrócić do lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Lekarzem ubezpieczenia
zdrowotnego jest lekarz, który zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz lekarz,
który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u
świadczeniodawcy, z którym NFZ zawarł taką
umowę. Może to więc być zarówno lekarz pracujący w państwowej przychodni, jak również
w niepublicznym zakładzie opieki zdrowotnej,
jeśli świadczeniodawca zawarł umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Lekarz kierując pacjenta do sanatorium bierze pod uwagę
jego stan zdrowia, sprawdza czy istnieją przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego,
a także jego wpływ na stan zdrowia pacjenta
oraz dotychczasowy przebieg i wyniki leczenia
uzdrowiskowego, o ile pacjent z takich świadczeń korzystał. Nas kierowaniu lekarz może
określić miejsce i rodzaj leczenia po uwzględnieniu wszystkich wskazań i przeciwwskazań.
Nie są to jednak wiążące dla NFZ wytyczne.
2. Otrzymane skierowanie do sanatorium należy wysłać do oddziału wojewódzkiego NFZ
właściwego ze względu na adres zamieszkania pacjenta lub oddziału NFZ właściwego ze
względu na siedzibę przychodni, której lekarz
wystawił skierowanie do sanatorium. Skierowanie może wysłać sam pacjent lub lekarz. Na
kopercie pod adresem oddziału NFZ należy koniecznie umieścić napis: „skierowanie na leczenie uzdrowiskowe”. Skierowanie, które trafi do
oddziału NFZ, powinno zostać rozpatrzone w
ciągu 30 dni od dnia jego złożenia. Termin ten
może zostać przedłużony o kolejne 14 dni, jeśli
nadesłana wraz ze skierowaniem dokumentacja
medyczna będzie wymagała uzupełnienia
8
3. NFZ po otrzymaniu skierowania dokonuje tzw. potwierdzenia skierowania. Polega
to na tym, iż lekarz specjalista, na podstawie przesłanego skierowania i dokumentacji medycznej sprawdza celowość leczenia
uzdrowiskowego. Zdarza się i tak, że lekarz
specjalista NFZ prosi lekarza wystawiającego skierowanie o dostarczenie dodatkowej
niezbędnej dokumentacji medycznej, o jej
uzupełnienie lub nawet o przeprowadzenie
dodatkowych badań.
4. Jeśli ta weryfikacja przejdzie pomyślnie,
NFZ sprawdza już tylko, czy w odpowiednim zakładzie leczniczym są wolne miejsca i
wysyła pacjentowi potwierdzenie skierowania. W potwierdzeniu skierowania jest określony rodzaj leczenia uzdrowiskowego, jego
tryb, a co ważne jest wskazane miejsce, data
rozpoczęcia i czas trwania leczenia uzdrowiskowego. Jednocześnie NFZ przesyła
pacjentowi informacje o zasadach dopłat
do wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium. Uwaga! Potwierdzenie skierowania
może być wysłane do pacjenta nawet 14 dni
przed rozpoczęciem turnusu leczenia uzdrowiskowego.
Kiedy NFZ skierowania nie potwierdzi?
Po pierwsze, dzieje się tak, gdy lekarz specjalista NFZ nie uznał celowości skierowania
na leczenie uzdrowiskowe lub gdy w danym
momencie brak jest miejsc w odpowiednim
zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. W
tej pierwszej sytuacji NFZ zwraca skierowanie lekarzowi, który je wystawił wraz z
podaniem przyczyny odmowy potwierdzenia skierowania, a także zawiadamia o tym
fakcie pacjenta w terminie 30 dni od złożenia skierowania do NFZ. Natomiast w dru-
TEMAT NUMERU
echo życia
gim przypadku, skierowanie pozostaje w placówce NFZ, jednocześnie NFZ zawiadamia pacjenta o
przyczynie niepotwierdzenia skierowania. Wtedy
też pacjent jest umieszczany na liście w kolejce do
świadczeń leczenia uzdrowiskowego. Skierowanie
pozostaje ważne przez okres 12 miesięcy. W przypadku gdyby skierowanie straciło ważność, a nie
byłoby jeszcze wolnego miejsca w odpowiednim sanatorium, na wniosek NFZ lekarz kierujący jest zobowiązany zweryfikować zasadność skierowania i
ponownie przekazać je do odpowiedniego oddziału
NFZ.
Okres pobytu w sanatorium uzdrowiskowym zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych wynosi 21 dni.
Jeśli chodzi o koszty przejazdu do i z sanatorium to
zawsze i w 100 proc. wysokości ponosi je pacjent.
Natomiast w przypadku wyżywienia i zakwaterowania osób posiadających potwierdzone skierowanie, sprawa przedstawia się następująco. Całkowicie z tych kosztów zwolnione są:
• dzieci i młodzież do ukończenia lat 18,
• do ukończenia 26 roku życia (jeśli się uczą),
• dzieci niepełnosprawne,
• dzieci uprawnione do renty rodzinnej.
Pozostałe osoby ponoszą częściową odpłatność, a
jej wysokość uzależniona jest od sezonu oraz standardu pokoju. Przy czym w odróżnieniu od wyboru
terminu pobytu w sanatorium, który z góry narzuca NFZ, pacjent może sam wybrać standard pokoju.
Opłatę za pobyt pacjent wnosi zawsze przed rozpoczęciem turnusu.
Osoby, które nie posiadają potwierdzonego przez
NFZ skierowania do sanatorium również mogą skorzystać z tej formy leczenia. Muszą jednak przedstawić zaświadczenie o braku przeciwwskazań do
korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych oraz ponoszą pełną odpłatność w wysokości
ustalanej przez zakład lecznictwa uzdrowiskowego.
Obok sanatoriów uzdrowiskowych istnieją również inne formy lecznictwa uzdrowiskowego. Są to
szpitale uzdrowiskowe, przychodnie uzdrowiskowe, prewentoria uzdrowiskowe dla dzieci.
Pobyt w szpitalu uzdrowiskowym jest bezpłatny,
w ramach zwolnienia lekarskiego, które wystawia
tenże szpital, natomiast odpowiednie skierowanie
wystawia lekarz szpitala, w którym chory przebywał. Przychodnie uzdrowiskowe to forma leczenia
ambulatoryjnego. NFZ pokrywa koszty zabiegów i
badań lekarskich. Na tę formę leczenia lekarz przeznacza od 6 do 18 dni zabiegowych.
Prewentoria uzdrowiskowe są przeznaczone dla
dzieci, pobyt w nich nie wymaga dopłaty ani za wyżywienie ani za zakwaterowanie.
oprac. Zofia Zaręba
9