N202 002 32/0090
Transkrypt
N202 002 32/0090
Streszczenie projektu: Fizyka inspirowana nano-technologią: parowanie i kondensacja w skali atomowej Celem programu badawczego jest zbadanie zjawiska parowania kropli cieczy z wykorzystaniem symulacji atomowych. Z parowaniem mamy do czynienia w wielu skalach długości: od makroskali (stykamy się z tym procesem na co dzień w skali milimetrów i metrów), do nanoskali (np. zrozumienie i kontrola procesów parowania ma duże znaczenie w nanotechnologii). Mimo—wydawałoby się—podstawowej natury tego zjawiska pozostaje ono nie w pełni zrozumiane. Od ponad 130 lat do opisu szybkości procesu parowania kropli cieczy wykorzystuje się koncepcję Maxwella, w myśl której proces ten limitowany jest transportem masy, a nie przepływem ciepła. Zgodnie z tą koncepcją szybkość procesu parowania jest proporcjonalna do współczynnika dyfuzji cząsteczek na powierzchni kropli cieczy, Ds. Wielkość ta nie jest dobrze zdefiniowaną wielkością fizyczną, gdyż zmienia się o 3 rzędy wielkości na odległościach rzędu szerokości powierzchni rozdziału faz ciecz-para (1 nm) i co więcej, nie jest mierzalna. W 2005 roku [http://www.ichf.edu.pl/diffuse-interface/index.html] rozwiązaliśmy (V.Babin i R.Hołyst) numerycznie hydrodynamiczny model parującej kropli w skali czasu od 1 ps do 1 s dla układu o rozmiarach 1 m na siatce o rozmiarach 0.5 nm. Przy tym nie zakładaliśmy żadnych warunków brzegowych na powierzchni parującej kropli, tzn. powierzchnia rozdziału faz była częścią układu i nie występował u nas problem zszywania rozwiązań uzyskanych oddzielnie w parze i w cieczy na powierzchni rozdziału faz. Są to jedne z pierwszych na świecie rozwiązania równań hydrodynamiki w układzie dwufazowym. Okazało się, że—sprzecznie z ogólnie przyjętymi teoriami fenomenologicznymi—proces parowania jest limitowany przepływem ciepła a nie dyfuzją masy. Nasze wyniki numeryczne opisaliśmy następującą analityczną zależnością : R 2 t R 2 (t 0) t 2 v Tw Tl , H nl gdzie R(t) jest promieniem kropli w funkcji czasu, Tw i Tl oznaczają odpowiednio temperatury ścianek naczynia i kropli cieczy, v jest przewodnictwem cieplnym pary w temperaturze Tl , H oznacza entalpię parowania na cząsteczkę w temperaturze Tl , a n l jest gęstością cieczy o temperaturze Tl . Celem programu badawczego jest sprawdzenie powyższego wzoru w skali nanometrów w symulacjach płynu Lennarda-Jonesa metodą dynamiki molekularnej. Analiza zmian parametrów termodynamicznych (gęstość, temperatura) w funkcji czasu pozwoli odpowiedzieć na pytanie, jaki proces limituje szybkość parowania kropli cieczy w nanoskali. Połączenie danych z hydrodynamiki z naszych prac z symulacjami atomowymi, pozwoli na analizę procesu parowania w skali od 0,1 nm do 103 nm i w czasach od 10 fs do 1 s . Skala atomowa pozwala na analizę ekstremalnych gradientów temperatury. Podgrzewanie kropli o 200 K w skali 20 nm daje gradient równy 1010 K/m. Czy przy takich gradientach temperatury parowanie nadal będzie limitowane przepływem ciepła? Niewątpliwie do takich zjawisk należy parowanie cieczy i kondensacja pary. W ramach projektu wykonamy symulacje dynamiki molekularnej płynu Lennarda-Jonesa parującej kropli cieczy o początkowych rozmiarach około 10 nm w naczyniu o rozmiarach około 50 nm, w którym podgrzewamy ścianki naczynia do zadanej temperatury powyżej temperatury krytycznej płynu. Podobne symulacje wykonamy dla procesu kondensacji bąbelka pary w cieczy. Istnieje wiele zjawisk obserwowanych w skali makroskopowej, których przebieg w skali atomowej nie jest znany. Oprócz znaczenia o charakterze podstawowym, wyniki naszych badań mogą znaleźć zastosowane w nano-technologiach, które wymagają zrozumienia procesów w nano-skali. Dla przykładu, pokazaliśmy, że w trakcie kondensacji bąbelka pary argonu, w naczyniu o temperaturze, Tw , powstaje fala dźwiękowa, która, kumulując się, podnosi temperaturę we wnętrzu bąbelka do 6Tw w czasie pierwszych 50 ps procesu. Dla Tw =300 K otrzymamy temperaturę 1800 K w środku bąbelka. Tym samym kondensujący bąbelek może być użyty jako ultra szybki nano-reaktor chemiczny w otoczeniu o temperaturze pokojowej.