Czas na odchudzanie
Transkrypt
Czas na odchudzanie
sPOtKania z luDźmi meDyCyny Rozmawiamy z dr hab. nauk med. Marleną Broncel, specjalistą chorób wewnętrznych i farmakologii klinicznej, zajmującą się leczeniem otyłości w centrum diagnostyczno-leczniczym. d Kiedy powinniśmy zacząć się odchudzać? – Kiedy nasze BMI wynosi powyżej 25 i mamy czynnik ryzyka, np. palimy papierosy. Wiele zależy od typu otyłości – czy jest to otyłość brzuszna, czy typu gruszka. Pierwsza jest bardziej niebezpieczna, a jej wyznacznikiem jest obwód pasa. Norma dla kobiet to 80 cm w pasie, a dla mężczyzn 94. d Dlaczego choć tylko od czasu do czasu sięgniemy po ciastko lub cukierka, po kilku miesiącach ważymy już kilka kilogramów więcej? – Jeśli dziennie zwiększymy ilość kalorii w naszej diecie tylko o 100, a to jest tyle, co zawiera jeden mały jogurt, to w ciągu roku będziemy ważyć o 10 kilogramów więcej. Poza tym picie alkoholu. Jeśli ktoś dwa razy w tygodniu wypija dwa piwa, to 480 kcal, a to tak, jakby zjadł dwa pączki. Po kilku latach na pewno będzie miał zaburzenia lipidowe, a z powodu alkoholu stan zapalny trzustki. Kobiety mają zwyczaj wieczorem dla relaksu wypijać drinka, najczęściej są to bardzo kaloryczne drinki, a to sprzyja tyciu. Gubi nas też podjadanie – tu cukierek, tam ciasteczko. Pacjenci często nawet nie mają świadomości, SOBOTA 9 sierpnia 2014 9 MASZ80CMWPASIE? CZASNAODCHUDZANIE! jak często podjadają, póki nie przejdą na dietę i nie zaczną jeść tylko tego, co jest w diecie. d Czy można jeść tyle co ptaszek, a mimo to tyć? – Absolutnie w to nie wierzę. Faktem jest, że im człowiek starszy, tym trudniej mu zgubić kilogramy, bo zmienia się metabolizm. d Otyłość jest uznana przez Światową Organizację Zdrowia za chorobę. Czy odchudzający się pacjenci mają tę świadomość? – Nie. Odchudzają się, aby lepiej wyglądać. Fakt, że z otyłością są związane inne choroby, do pacjentów przemawia w niewielkim stopniu. Z moich obserwacji wynika, że jeśli coś przeraża, to zdiagnozowana cukrzyca. Jest to choroba, której w szczególny sposób boi się większość naszego społeczeństwa. Natomiast jeśli u otyłego pacjenta zdiagnozujemy nadciśnienie tętnicze lub zaburzenia lipidowe, to już tak bardzo się nimi nie przejmie. Poza tym pacjenci nie mają świadomości, jak bardzo niebezpieczny jest zespół obturacyjnego bezdechu sennego. Ta choroba wywołuje nadciśnienie tętnicze, zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej serca, zawału serca, udaru mózgu, cukrzycy. Dlatego uważam, że każdy otyły pacjent, szczególnie mężczyzna, choć u kobiet również występuje zespół obturacyjnego bezdechu sennego, który chrapie w nocy, podsypia w dzień, a obwód kołnierzyka ma powyżej 43 cm, powinien mieć diagnostykę w kierunku obturacyjnego bezdechu sennego. d Dlaczego tak niebezpieczna jest wspomniana już przez panią profesor otyłość brzuszna? – Tłuszcz zgromadzony wokół brzucha to czynna tkanka endokrynna, która wydziela substancje przyczyniające się do rozwoju cukrzycy. Pacjenci często są zdziwieni, że cukrzyca może rozpocząć się od brzucha. W zbiorowej świadomości pokutuje przeświadczenie, że cukrzyca jest uwarunkowana genetycznie, a jeśli już miał ją ktoś w rodzinie, to na pewno i on będzie na nią chorował. To nieprawda. d Dlaczego wiele osób odchudza się całe życie, ale schudnąć nie może? – Walczą z reguły tydzień lub dwa, a potem rezygnują. Pacjentom, którzy odchudzają się bez wsparcia lekarza, dietetyka i psychologa, trudno jest schudnąć kilkadziesiąt kilogramów i nie odrobić tej masy ciała. Czasami pacjenci usprawiedliwiają się, że są otyli, bo tacy byli ich matka, ojciec, babcia. To, że przodkowie byli otyli, nie znaczy jeszcze, że jest to genetyczna otyłość. Zapewne za dużo jedli, za mało się ruszali. Genetyczna otyłość dotyczy jednego – dwóch procent pacjentów z nadwagą, a polega na uszkodzeniu jednego z genów. d Jak powinno zatem wyglądać odchudzanie pod okiem fachowca? – Po wykonaniu kompletu badań, pozwalającego ocenić, czy mamy do czynienia z pacjentem otyłym, który poza tą chorobą nie ma innych, czy też otyłym z nadciśnieniem, cukrzycą czy chorobą niedokrwienną serca, ustalamy dietę. Jest to pięć posiłków niskotłuszczowych, o łącznej zawartości od 1000 do 1200 kcal dziennie. Przez pierwszy tydzień pacjent będzie odczuwał głód. Powinien restrykcyjnie przestrzegać zaleceń diety, jeśli w diecie jest łyżka twarożku, to musi to być łyżka, a nie półtorej. Ograniczenie ilości spożywanych kalorii musi iść w parze z wysiłkiem fizycznym. Na razie skuteczniejszego sposobu na odchudzanie niż dieta i ruch nie wymyślono. d Jaka jest obecnie zalecana dawka wysiłku? – Codziennie 30 minut. Dawniej zalecało się przynajmniej trzy razy w tygodniu po 45. Tych trzydzieści minut to ma być czas sensu stricte poświęcony na wysiłek fizyczny – spacer, bieganie, jazdę na ro- werze, pływanie. Ważna jest też zmiana stylu życia, pójście do sklepu po zakupy, a nie pojechanie autem. Wejście po schodach, zamiast jazdy windą. Oczywiście te zalecenia dotyczą pacjenta, który poza otyłością nie ma innych chorób. W procesie odchudzania wskazany jest też udział psychologa, który od pierwszych dni będzie mobilizował pacjenta do wytrwania w reżimie diety. Taka współpraca musi trwać co najmniej kilka miesięcy. Liczba tych spotkań zależy od możliwości pacjenta, bo wizyty nie są refundowane przez NFZ. Na pewno, aby te spotkania były efektywne, jak uważają amerykańscy lekarze, powinny się odbywać raz na dwa tygodnie, a co najmniej raz na miesiąc. d Ile kilogramów powinien pacjent schudnąć w ciągu miesiąca? – Maksymalnie cztery kilogramy, czyli kilogram na tydzień, ale utrata masy ciała ma być stała. d Czy pacjent dostaje wsparcie w postaci leków? – W Polsce dostępny jest tylko jeden lek na receptę, którego wielu pacjentów nie toleruje. Podawanie tego leku ma sens tylko podczas wysokotłuszczowego posiłku, aby zahamować wchłanianie tłuszczu. W USA są zarejestrowane leki, działające na ośrodkowy układ nerwowy, ale nie są to leki bezpieczne. Powodują uzależnienia, zaburzenia psychotropowe, więc zaleca się je do kuracji krótkich, maksymalnie 12-tygodniowych. d Kiedy pacjenta możemy odchudzać dietą i wysiłkiem fi- zycznym, a kiedy powinien poddać się zabiegowi chirurgicznego zmniejszenia żołądka? – Jeśli pacjent ma BMI powyżej 40, to powinien mieć konsultację bariatryczną, bo następstwa tej otyłości mogą być dla niego tragiczne. Oczywiście wcześniej należy spróbować odchudzić go dietą, wysiłkiem fizycznym i motywacją. Także pacjent, który ma BMI powyżej 35, ale ma powikłania otyłości, jest po incydencie sercowo-naczyniowym, ma cukrzycę, też powinien być skonsultowany bariatrycznie. d Kiedy zaczynają się odchudzać mężczyźni, a kiedy kobiety? Kto szybciej chudnie? – Mężczyźni po pierwszym zawale mięśnia sercowego. Kobiety najczęściej, gdy mają 20 – 30 lat, a następnie w okresie okołomenopauzalnym, kiedy zmiany hormonalne sprawiają, że nawet szczupłe dotąd osoby nabierają kilku dodatkowych kilogramów. Kobiety w trakcie leczenia są systematyczniejsze, bardziej angażują się w proces odchudzania, mają większą motywację, aby schudnąć. d Pani profesor jest bardzo szczupła. Czy kiedykolwiek się pani odchudzała? – Wiem, co znaczy się ograniczać, jak trudno zrzucić zbędne kilogramy, bo byłam dzieckiem pulchnym, wręcz otyłym. Gdy tylko trochę sobie pofolguję, na przykład latem, gdy nie odmawiam sobie czereśni, od razu przybiorę na wadze. LILIANA BOGUSIAK-JÓŹWIAK FOT. MACIEJ STANIK Czekamy na listy z pytaniami od Czytelników Co może zrobić pacjent, gdy lekarz w poradni nocnej i świątecznej pomocy odmawia przyjścia na wizytę domową? Dlaczego co roku nie można skorzystać z bezpłatnych badań profilaktycznych w ramach programu? Kto powinien choremu wypisać skierowanie na rehabilitację? Bardzo często dzwonicie Państwo do redakcji z takimi i podobnymi problemami. Postaramy się pomóc Wam je rozwiązać. OD najBliższej sOBOty, 16 sierPnia, OBOK WyWiaDu „sPOtKania z luDźmi meDyCyny” POjaWi się nOWa ruBryKa: „PaCjent Pyta – nFz ODPOWiaDa”. na pytania naszych Czytelników będą odpowiadać pracownicy łódzkiego oddziału nFz. Pytania do łódzkiego oddziału nFz można przesyłać pod adresem e-mailowym: [email protected]. można również wysłać je listownie pod adresem redakcji „expressu ilustrowanego”, Łódz 90-532, ul. skorupki 17/19 z dopiskiem: „Pacjent pyta – nFz odpowiada”. (LB)