PL - PTCer

MatCer
NAUKA, TECHNOLOGIA
Dwójomne wiatowody fotoniczne
o globalnej anizotropii paszcza
fotonicznego
IRENEUSZ KUJAWA1, RYSZARD BUCZYSKI2, DARIUSZ PYSZ1, RYSZARD STEPIE1,
ANDRZEJ LECHNA1, JANUSZ DUSZKIEWICZ1, IRENA MICHALSKA1
1
2
Instytut Technologii Materiaów Elektronicznych, Warszawa
Zakad Optyki Informacyjnej, Wydzia Fizyk, Uniwersytet Warszawski, Warszawa
zaamania dla modów polaryzacyjnych HE11y i HE11x, co
w efekcie utrudnia ich sprzganie.
Wstp
Dwójomno w wiatowodzie fotonicznym powstaje
w wyniku anizotropii rozkadu wspóczynnika zaamania
wiata i jest moliwa do uzyskania w wiatowodach o symetrii rzdu m = 2 [1÷5]. Dla rónicy efektywnych wspóczynników dwóch podstawowych i ortogonalnie spolaryzowanych
modów (HE11y i HE11x) dwójomno mona zdefiniowa
nastpujco:
,
(1)
gdzie jest dugoci fali wiata, za x i y s staymi propagacji odpowiednich modów polaryzacyjnych; warto Lb
nosi nazw fazowej drogi zdudnie wzdu osi Z wiatowodu
odzwierciedlajcej modulacj stanów polaryzacji podczas
propagacji wiata w strukturze wiatowodu co odpowiada
drodze po przejciu której , fazy ortogonalnie spolaryzowanych modów róni si o /2. Rónica efektywnych wspóczynników zaamania neff dla osi szybkiej i wolnej dwuosiowego krysztau fotonicznego silnie zaley od dugoci wiata
i jest nazywana dwójomnoci fazow. Dwójomno
grupowa G jest definiowana natomiast jako [5]:
,
(2)
Rodzaje wókien fotoniczych o symetrii
dwuosiowej
Zasadniczo naley wyróni trzy gówne podejcia, które
pozwalaj na uzyskanie dwójomnoci w dwuwymiarowych
krysztaach fotonicznych:
a) wprowadzenie do struktury dwóch elementów generujcych naprenia (ang. SAPs - Stress Applying Parts),
które umieszcza si na skrajnych stronach paszcza
fotonicznego lub te jako naprzeciwlege inkluzje zastpujce dwa otwory w pierwszym piercieniu otaczajcym
rdze wókna (rys. 1a) – analogia do wiatowodów
PANDA[6÷8].
b) wprowadzenie lokalnej modyfikacji rozkadu wspóczynnika zaamania w okolicach rdzenia realizowane poprzez
zastosowanie niejednorodnej wielkoci otworów lub te
ich anizotropowego rozmieszczenia (rys. 1b) [2, 9÷12].
c) wprowadzenie globalnej anizotropii struktury fotonicznej,
któr mona uzyska poprzez zastosowanie eliptycznych
otworów, prostoktnej geometrii sieci lub te obu z wymienionych rozwiza (rys. 2) [5, 11÷16].
Metod pozwalajc wzmocni wasnoci polaryzacyjne
przedstawionych struktur, jest wprowadzenie powietrznego
defektu w fotonicznym rdzeniu wókna[15]. Rozwizanie
takie nie tylko pozwala istotnie wzmocni dwójomno
wiatowodu, co dla przypadku sieci heksagonalnej bardzo
gdzie L reprezentuje dugo wiatowodu, a to odlego
midzy pikami zmian polaryzacji o przesuniciu fazowym 2
dwóch spolaryzowanych modów.
wiatowody o duej
dwójomnoci mog zachowywa polaryzacj
wiata. W skrócie nazywa
si je wiatowodami PMF
(ang. Polarisation Maintaining Fiber) [6] lub HB
(ang. High Birefringence).
Zjawisko utrzymywania
stanu polaryzacji wynika
Rys. 1. Schematy dwójomnych struktur fotonicznych o anizotropii lokalnej: a – anizotropia generowana
z faktu duej rónicy efekelementami SAP’s; b – anizotropia generowana wielkoci i rozmieszczeniem elementów sieci
tywnych wspóczynników
MATERIA£Y CERAMICZNE 4/2007 • tom LIX
149
NAUKA, TECHNOLOGIA
dobrze ilustruje rys. 3, ale wpywa take na jego wasnoci
dyspersyjne oraz stwarza szanse na prowadzenie jednego
modu, polaryzacyjnego.
Z punktu widzenia stosowanej przez nasz zespó technologii uzyskanie mikrootworków w rdzeniu jest jak najbardziej
moliwe (rys. 4).
Zalety struktur fotonicznych posiadajcych
anizotropi globaln
Zastosowanie eliptycznych otworów wraz z prostoktn konfiguracj siatki wzmacnia wasnoci polaryzacyjne
wiatowodu ze wzgldu na globalny charakter anizotropii
Rys. 2. Schematy dwójomnych struktur fotonicznych o anistruktury wókna. Dziki temu moliwe jest uzyskanie duej
zotropii globalnej
wartoci dwójomnoci [16÷18]. Ponadto prostoktna siatka
w poczeniu z prostoktnym przekrojem caego wiatowodu fotonicznego uatwia przestrzenn identyfikacj osi
gównych wókna (rys. 5) oraz jego orientacj wzgldem
mierzonych parametrów zewntrznych (np. siy nacisku
osiowego lub/i siy zginajcej).
Wyranie okrelone osie symetrii struktury, dua
warto dwójomnoci oraz ksztat otworów i geometria
sieci zwikszajce podatno wókna na deformacje,
czyni takie rozwizanie szczególnie atrakcyjnym dla
zastosowa czujnikowych (cinie i napre mechanicznych). Jednoczenie jednorodno materiaowa
eliminuje w znacznym stopniu czuo na zmiany temperatury wystpujce w klasycznych wiatowodach
Rys. 3. Zaleno wartoci dwójomnoci fazowej B od stosunku
wielkoci rodkowego defektu dc do staej sieci D dla rónych
dwójomnych PANDA i Bow-Tie (ze wzgldu na rónic
dugoci fal. Parametry struktury PCF wynosz D = 2,3 m, d =
wspóczynników rozszerzalnoci termicznej szkie,
0,8·D, = 2 [15]
z jakich s wykonywane).
(a)
(b)
Rys. 5. Struktura wiatowodu o prostoktnej siatce i przekroju
uatwiajcym identyfikacj osi gównych
Charakterystyka struktury prostoktnej
o zblionych do elipsy otworach
Rys. 4. Wókno typu Air Core Solid Clad – zblienie (a);
subpreforma wókna dwójomnego z zaimplementowanym
otworkiem eliptycznym w czci rdzeniowej (b)
150
MATERIA£Y CERAMICZNE 4/2007 • tom LIX
Geometria struktury fotonicznej na siatce prostoktnej
z otworami eliptycznymi o przyblieniu prostoktnym (rys. 6)
jest w peni scharakteryzowana nastpujcymi parametrami:
sta sieci /x, proporcj boków sieci wyraon wspóczynnikiem U = /y//x, eliptycznoci otworów K = b/a, gdzie
a b reprezentuj odpowiednio o wielk i ma elipsy oraz
wspóczynnikiem wypenienia f zdefiniowanym jako:
NAUKA, TECHNOLOGIA
,
(3)
gdzie A’ i A oznaczaj odpowiednio pole powierzchni otworu
oraz pole powierzchni komórki podstawowej struktury.
Manipulujc tymi parametrami mona precyzyjnie modyfikowa wasnoci propagacyjne wókna takie jak: modowo,
droga zdudnie i wasnoci polaryzacyjne.
SKAD TLENKOWY SZKA NC-21 [%wag]:
SiO2
55,0
Al2O3
1,0
B2O3
26,0
PbO
-
Li2O
3,0
Na2O
9,5
K2O
5,5
As2O3
0,8
Transmisja spektralna wytypowanego szka zostaa
zaprezentowana na rys.10.
Przeprowadzono równie pomiary wartoci wspóczynników zaamania n szka NC-21A w funkcji dugoci fali wiata.
Wyniki tych pomiarów przedstawiono
na rys. 11.
Okrgami oznaczono zmierzone
wartoci wspóczynników zaamania
otrzymane dla kilku dugoci fal
wiata z zakresu widma widzialnego. Na podstawie uzyskanych
wartoci pomiarowych wyznaczono
nastpnie wspóczynniki Sellemeir’a.
Wartoci te, po podstawieniu do wzoru Sellemeiera (4), pozwoliy na estymacj zalenoci wspóczynników
zaamania wiata szka, take dla
dugoci fal wiata z poza zakresu
Rys. 6. Przyblienie prostoktne struktury o symetrii dwuosiowej z otworami eliptycznymi
widma widzialnego (rys. 11).
Optymalizacja struktury wókna
fotonicznego – wyniki symulacji
W celu przeledzenia moliwych do uzyskania
wasnoci, w oparciu o wczeniejsze szacunkowe obliczenia, przeanalizowano szereg struktur
o eliptycznoci K (0,33; 0,6). W wyniku, czego
do dalszych prac wybrano struktur prostoktn
o staej sieci /y = 1,02 i /x = 0,72 mikrometra
oraz otworach prostoktnych o eliptycznoci K=
0,5 (rys. 7).
Jak pokazano na rys.8 i 9, taka struktura
pozwala uzyska wókno jednomodowe, wysoko
dwójomne w zakresie dugoci fali = 0,70÷1,50
m. Dwójomno dochodzi do 10-2 dla =
1,50 Pm. Powyej = 1,50 m wókno staje
si struktur polaryzacyjn, gdzie moe si
propagowa tylko jedna skadowa polaryzacyjna modu podstawowego.
Jednoczenie wybrane parametry geometryczne struktury fotonicznej projektowanego
wókna zostay zoptymalizowane pod ktem
ogranicze technologicznych zwizanych z
moliwociami ksztatowania otworów o eliptycznoci b/a = 0,5.
Rys. 7. Schemat wiatowodu fotonicznego z siatka prostoktn o staej
sieci x = 0,72 m i U= 1,417 oraz otworach prostoktnych o eliptycznoci
= 0,5
Zastosowane szko
Realizacja zoptymalizowanego wókna
przy zaoonej niskiej tumiennoci (do 6dB/
m) wymagaa zastosowania materiau wyjciowego o wysokiej transmisji spektralnej.
Wytypowano szko borowo-krzemianowe
NC-21 (nD = 1,533).
Rys. 8. Efektywny wspóczynnik zaamania dla modów w wiatowodzie fotonicznym o parametrach: x = 0,72 m, U= 1,417 oraz = 0,5
MATERIA£Y CERAMICZNE 4/2007 • tom LIX
151
NAUKA, TECHNOLOGIA
nia si otworów w trakcie przetwarzania
cieplnego. Proces ten mona kontrolowa
poprzez dobór parametrów geometrycznych oraz warunków prowadzenia procesu
skalowania preformy i subpreformy, ale
w sposób ograniczony. Wybór symetrii m
= 2 pozwala na atwiejsz kontrol eliptycznoci otworów anieli miaoby to miejsce
w przypadku struktur heksagonalnych
[13÷15]. Wystpujcy efekt, uwidocznia si
szczególnie wyranie dla struktur o duym
wspóczynniku wypenienia f = A’/A. Otwory
stanowice element struktury krysztau
fotonicznego przyjmuj samorzutnie dla
Rys. 9. Dwójomno fazowa B wiatowodu fotonicznego o parametrach jak na
sieci prostoktnej w przyblieniu ksztat
rys. 7
prostoktny lub eliptyczny. Przeprowadzono próby wykonania subpreform na wókno
o zoptymalizowanych wymiarach t.j. x = 0,72 m i y =
1,02 m oraz otworach prostoktnych o eliptycznoci b/a =
0,5 metod kalibracji i wielokrotnych pocienie. Wykonane
preformy zaprezentowano na rys. 12.
Jak wida na zaprezentowanych zdjciach, struktury preform cho z grubsza zachowuj dwuosiowo, nie s wolne
od powaniejszych przypadkowych deformacji. Zalenie
od parametrów procesu uzyskano prostoktne i eliptyczne
otwory oraz prostoktny rdze. W dalszym etapie podjto
próby wykonania wókna. W trakcie procesu przetwarzania
stwierdzono wystpowanie przypadkowych deformacji. Nie
uzyskano odwzorowania geometrii. Struktury utraciy eliptyczno otworów, a rdze uzyska rozmiary niepozwalajce
na „wstrzelenie si” w niego wiatem. Uniemoliwio to przeRys. 10. Transmisja spektralna szka NC-21A
prowadzenie pomiaru dwójomnoci grupowej. Uzyskane
struktury wókien przedstawiono na rys. 13.
Po zmodyfikowaniu i optymalizacji procesów przetwórczych uzyskano popraw geometrii struktur. Wyniki zaprezentowano na przykadzie wókna, dla którego wystpio
prowadzenie wiata w prostoktnym rdzeniu (rys. 14 i 15).
Jak mona zauway, wykonana struktura jest daleka od
doskonaoci. Elementy paszcza fotonicznego s zdeformowane i poprzesuwane wzgldem siebie. Ponadto struktura
nie spenia zaoonych parametrów geometrycznych: b/a Rys. 11. Zaleno wspóczynnika zaamania wiata n od
dugoci fali wiata Odla szka NC-21A
,
(4)
Wyniki prac technologicznych
W wyniku przeprowadzonych bada stwierdzono, e
dobór geometrii struktury sieci wpywa na sposób formowa-
152
MATERIA£Y CERAMICZNE 4/2007 • tom LIX
Rys. 12. Wykonane preformy na wókno dwójomne o prostoktnych lub eliptycznych otworach i prostoktnej siatce
NAUKA, TECHNOLOGIA
(a)
(b)
Rys. 13. Wytworzone wókna o symetrii dwuosiowej m = 2
0,5; x 0,72 m i y 1,02 m, a rozmiary elementów sieci
s blisko 2x wiksze ni zaoone.
Pomiary dwójomnoci
Po wykonaniu wókna przeprowadzono pomiary dwójomnoci grupowej w ukadzie z wóknem nieliniowym generujcym superkontinuum. Pomiary przeprowadzono dla
dwóch przypadków pompowania wókna. Szczegóowy opis
stanowiska i metody pomiarowej przedstawiono w jednej
z publikacji autora [19]. Uzyskane wyniki przedstawiono na
rys. 16 i 17.
Dwójomno grupowa dla fali o = 0,725 m dla
przetestowanego wókna osigna warto G = 0,84·10-4
w przypadku pompowania róda superkontinuum wiatem
o dugoci 800 nm i G = 0,82·10-4 w przypadku pompowania
róda superkontinuum wiatem o dugoci 740 nm. Na
podstawie zdj z mikroskopu SEM policzono metod baz
biortonormalnych [20] dwójomno fazow i grupow uzyskanej struktury. Wyniki symulacji pokazano na rys. 18.
Wyliczona warto dwójomnoci grupowej dla = 0,725
m wyniosa G = 1,28·10-4, co mniej wicej zgadza si z uzyskan w pomiarach wartoci G = 0,82·10-4. Na podstawie
tych samych zdj obliczenia powtórzono dla 2x mniejszej
struktury. Wyniki symulacji pokazano na rys. 19.
Dziki przeprowadzonym symulacjom mona stwierdzi,
e dla elementów sieci zblionych do optimum tj. 2x mniejszych ni wykonane, dla fali o = 1,55 m dwójomno
fazowa i grupowa osignie poziom rzdu 2·10-3, czyli poziom
ekstremalnie duy. Jednak wci o rzd wielkoci mniejszy
ni w przypadku optymalnej struktury, ze wzgldu na rónice
w wielkociach x i y (rys. 7 i 9).
Podsumowanie
wiatowody fotoniczne o globalnej anizotropii mog wykazywa ekstremalnie wysok dwójomno rzdu 10-3÷10-2.
W ramach podjtych prac znaleziono optymaln dwuosiow
struktur o parametrach x=0,72 m, y=1,02 m oraz =
Rys. 14. Widok wókna dwójomnego: (a) widok ogólny; (b)
zblienie na struktur fotoniczn
(a)
(b)
Rys.15. Zblienia: (a) eliptycznych otworów paszcza fotonicznego; (b) bliskiego pola czoa wiatowodu – prowadzenie
wiata w prostoktnym rdzeniu
0,5 (a = 0,6 m; b = 0,3 m). Zaprezentowano pierwsze
rezultaty próby wytworzenia zaprojektowanej struktury, dla
której uzyskano parametry: x = 2,9 m, y = 4,8 m oraz =
0,4 (a = 0,91 m; b = 0,37 m). Dla wytworzonych wókien
zmierzona dwójomno grupowa wyniosa 0,82·10-4 dla =
0,725 m. Przeprowadzone pomiary i symulacje wskazuj,
e dla = 1,55 m dla wiatowodu o uzyskanych proporcjach
struktury, moliwe jest osignicie zarówno dwójomnoci
fazowej i grupowej przynajmniej rzdu 10-4. Zmniejszenie
rozmiarów struktury powoduje zwikszenie dwójomnoci.
Przy optymalnych parametrach osignita dwójomno
byaby rzdu 10-2.
MATERIA£Y CERAMICZNE 4/2007 • tom LIX
153
NAUKA, TECHNOLOGIA
(a)
(a)
(b)
(b)
Rys. 16. Wyniki pomiaru dwójomnoci grupowej uzyskane
z zastosowaniem róda superkontinuum pompowanego
wiatem 800 nm pulsacyjnego lasera femtosekundowego:
(a) uzyskany interferogram dla próbki wiatowodu o dugoci
325 mm; (b) obliczona w oparciu o interferogram dwójomno
grupowa wiatowodu
(a)
Rys. 18. Wyniki oblicze zrealizowanych na podstawie zdj
SEM dla uzyskanej struktury wókna o dwuosiowej symetrii
i eliptycznych otworach: (a) dwójomno fazowa B; (b) dwójomno grupowa G
(a)
(b)
(b)
Rys. 17. Wyniki pomiaru dwójomnoci grupowej uzyskane
z zastosowaniem róda superkontinuum pompowanego
wiatem 740 nm pulsacyjnego lasera femtosekundowego:
(a) uzyskany interferogram dla próbki wiatowodu o dugoci
325 mm; (b) obliczona w oparciu o interferogram dwójomno
grupowa wiatowodu
Prac wykonano w ramach grantu badawczego KBN
3 T11B 053 28 oraz Sieci Doskonaoci NEMO Network of
Excellence in Micro Optics w 6 PR UE oraz prac statutowych
ITME na rok 2006. Praca zawiera wyniki uzyskane z wykorzystaniem zasobów komputerowych Interdyscyplinarnego
Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego
(ICM) Uniwersytetu Warszawskiego.
154
MATERIA£Y CERAMICZNE 4/2007 • tom LIX
Rys.19. Wyniki oblicze zrealizowanych na podstawie zdj
SEM dla dwukrotnie mniejszej ni uzyskana struktura wókna
o dwuosiowej symetrii i eliptycznych otworach: (a) dwójomno fazowa B; (b) dwójomno grupowa G
NAUKA, TECHNOLOGIA
Literatura
[1]
Steel M. J., White T. P., Martijn de Sterke C., McPhedran R.
C., Botten L. C., Symmetry and degeneracy in mictrosructured
optical fibers, Opt. Lett. 26, 488-490, 2001.
[2] Ortigosa-Blanch A., Knight J., Wadsworth W., Arriaga J.,
Mangan B., Birks T., Russell P., Highly birefringent photonic
crystal fiber, Opt. Lett., 25, 1325-1327, 2000.
[3] Hansen T. P., Broeng J., Libori S. E. B., Knudsen E., Bjarklev A.,
Jensen J. R., Simonsen H., Highly birefringent index-guiding
photonic crystal fiber, IEEE Phot. Techn. Lett. 13(6), 588-590,
2001.
[4] Saitoh K., Koshiba M., Photonic bandgap fibers with high birefringence, IEEE Phot. Techn. Lett. 14(9), 1291-1293, 2002.
[5] Tonello A., Pitois S., Wabnitz S., Millot G., Martynkien T.,
Urbaczyk W., Wójcik J., Locatelli A., Conforti M., De Angelis
C., Frequency tunable polarization and intermodal modulation
instability in high birefringence hole fiber, Opt. Express 14, No
1, 397- 404, 2006.
[6] Folkenberg J. R., Nielsen M. D., Mortensen N. A., Jakobsen
C., Simonsen H. R., Polarization maintaining large mode area
photonic crystal fiber, Opt. Express 12, 956-960, 2004.
[7] Zhu Z., Brown T.G., Stress-induced birefringence in microstructured optical fibers, Opt. Lett. 28, 2306- 2308, 2003.
[8] Schreiber T., Schultz H., Schmidt O., Röser F., Limpert J., Tünnermann A., Stress induced birefringence in large-mode-area
micro-structured optical fibers, Opt. Express 13, 3637-3646,
2005.
[9] Suzuki K., Kubota H., Kawanishi S., Tanaka M., Fujita M., Optical properties of a low-loss polarization-maintaining photonic
crystal fiber, Opt. Express, 9, 676-680, 2001.
[10] Yamamoto T., Kubota H., Kawanishi S., Tanaka M., Yamaguchi
S., Supercontinuum generation at 1.55 m in a dispersionflattened polarization-maintaining photonic crystal fiber, Opt.
Express, 11, 1537-1540, 2003.
[11] Mogilevtsev D., Broeng J., Barkou S., Bjarklev A., Design of
polarization-preserving photonic crystal fibers with elliptical
core, J. Opt. A – Pure Appl. Opt., 3, 6, 141-143, 2001.
[12] Kotyski R., Panajotov K., Antkowiak M., Nasiowski T., Lesiak
P., Wójcik J., Thienpont H., Interplay of form and material birefringence in photonic crystal fibers: application for sensing,
Proc. ICTON 2004, 95-98, Warsaw, Poland, 2004.
[13] Steel M., Osgood R., Elliptical-hole photonic crystal fibers,
Opt. Lett., 26, 4, 229-231, 2001.
[14] Steel M., Osgood R., Polarization and dispersive properties
of elliptical-hole photonic crystal fibers, J. Lightwave Technol.,
19, 495-503, 2001.
[15] Kujawa I., Buczyski R., Pysz D., Stepie R., Highly birefringent photonic crystal fiber with shaped air holes, Proc. of X
Scientific Conf. Optical Fibers and Their Applications TAL 2006,
164-170, Krasnobród, Polska, 2006.
[16] Zhi W., Goubin R., Shuqin L., Shuisheng J., Dependence of
mode characteristics on the central defect in elliptical hole
photonic crystal fibers, Opt. Express, 11, 1966-1979, 2003.
[17] Ming-Yang Chen, Rong-Jin Yu, An-Ping Zhao, Highly birefringent rectangular lattice photonic crystal fibres, J. Opt. A: Pure
Appl. Opt. 6 997-1000, 2004.
[18] Ming-Yang Chen, Rong-Jin Yu, Polarization properties of elliptical-hole rectangular lattice photonic crystal fibres, J. Opt.
A: Pure Appl. Opt., 6, 512-515, 2004.
[19] Kujawa I., Buczyski R., Pysz D., Martynkien T., Nasiowski
T., Thienpont H., Stpie R., Silicate photonic crystal fibers
with rectangular lattice and elliptical holes, SPIE International
Conferences: Optics and Optoelectronics PRAGA 2007, Proc.
SPIE vol. 6588, 65880J, 2007.
[20] Szarniak P., Saj W., Buczynski R., Pysz D., Stepien R., Szoplik
T., Modelling of highly birefringent photonic fiber with rectangular air holes in square lattice, Proc. ICTON 2003, 216-219,
Warsaw, Poland, 2003.
i
Warunki prenumeraty na 2008 r.
Zamówienia na prenumerat czasopisma mona przesya poczt elektroniczn na adres:
[email protected] lub faxem na numer (012) 633 46 30.
Materiay Ceramiczne – kwartalnik
Cena 1 egz.
20 z brutto
Prenumerata roczna
80 z brutto
Wpaty na prenumerat mona dokonywa na adres:
Polskie Towarzystwo Ceramiczne, al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków
Konto: PKO BP SA I O/Kraków 31 1020 2892 0000 5402 0016 0333
z dopiskiem „Materiay Ceramiczne”, podajc liczb zamawianych egzemplarzy, okres prenumeraty oraz wasny
adres.
Adres do korespondencji:
Polskie Towarzystwo Ceramiczne
al. Mickiewicza 30, A-3, 30-059 Kraków
Cennik reklam – rocznik 2008
IV okadka zewntrzna
1800 z
II i III okadka wewntrzna
1600 z
1/1 strona
1200 z
1/2 strony
800 z
1/4 strony
600 z
Artyku sponsorowany
1500 z
Wywiad sponsorowany
1500 z
Rabaty:
•
50% rabatu na reklam przy zamówieniu artykuu sponsorowanego.
•
30% rabatu przy emisji reklamy w 4 kolejnych numerach.
•
15% rabatu przy emisji reklamy w 2 kolejnych numerach.
W przypadku reklamy prenumerata na rok 2007 bezpatnie!
Dodatkowe informacje mona uzyska pod adresem e-mail: [email protected]
lub telefonicznie dzwonic na numer 608 024 572
– ♦–
Redakcja nie bierze odpowiedzialnoci za tre publikowanych ogosze
MATERIA£Y CERAMICZNE 4/2007 • tom LIX
155