STATUT KAPITUŁY WĘDROWNICZEJ

HARCUŚ
DODATEK SPECJALNY
Październik 2003
STATUT KAPITUŁY WĘDROWNICZEJ
1. Dla koordynacji ruchu wędrowniczego w Hufcu Ziemi Wolińskiej w Świnoujściu
powołuje się KAPITUŁĘ WĘDROWNICZĄ – zwaną dalej Kapitułą.
2. Celem działania Kapituły jest weryfikacja prób i przyznawanie kolejnych stopni
wędrowniczego wtajemniczenia.
3. Kapituła realizuje swoje zamierzenia w oparciu o metodę wędrowniczą i Kodeks
Wędrowniczy.
4. Kapitułę powołuje rozkazem komendant hufca na wniosek trzech harcerzy starszych lub
instruktorów posiadających naramiennik wędrowniczy.
5. Członkami Kapituły mogą być harcerze starsi w stopniu minimum ćwika / samarytanki
oraz instruktorzy - posiadający jodełkę lub naramiennik wędrowniczy.
6. Wszyscy członkowie Kapituły obowiązani są posiadać własny totem lub kostur
wędrowniczy, z którym uczestniczą w każdej zbiórce Kapituły.
7. Najwyższą władzę w Kapitule stanowi KRĄG WĘDROWNIKÓW tj. wszyscy posiadacze
naramiennika wędrowniczego.
8. Na pierwszej zbiórce lecz nie później niż 14 dni od momentu ogłoszenia w rozkazie
komendanta hufca powołania Kapituły – Krąg Wędrowników wybiera spośród siebie
WODZA. Na tej samej zbiórce Wódz wybiera swojego zastępcę.
9. Kadencja Wodza trwa jeden rok. Zbiórka Kręgu Wędrowników posiadająca zwykłą
większość głosów może dokonać zmiany Wodza w trakcie trwania kadencji w przypadku
nieprzestrzegania niniejszego statutu lub Kodeksu Wędrowników.
10. Wszystkie statutowe decyzje Kręgu Wędrowników podejmowane są w głosowaniu
jawnym zwykłą większością głosów i są ostateczne.
11. Krąg Wędrowników zbiera się nie rzadziej niż jeden raz w miesiącu, w miejscu ustalonym
przez Wodza.
12. Nadanie kolejnych stopni wędrowniczego wtajemniczenia odbywa się na uroczystej
zbiórce Kapituły według ustalonego obrzędu. Stopień nadaje Wódz a w przypadku jego
nieobecności zastępca.
13. Wszystkie decyzje Kręgu Wędrowników, rozkazy Wodza oraz sprawozdania ze zbiórek
Kręgu i Kapituły zamieszczane są w WIELKIEJ KSIĘDZE WĘDROWNIKÓW.
14. Wszystkie przedsięwzięcia programowe Kapituła ujmuje w swoim planie pracy na okres
kadencji.
DOKUMENTY ŹRÓDŁOWE :
1. Kodeks Wędrowniczy.
2. Wymagania na trzy stopnie wędrowniczego wtajemniczenia.
3. Metoda wędrownicza w ZHP.
HARCUŚ
DODATEK SPECJALNY
Październik 2003
WYMAGANIA
NA ZDOBYCIE STOPNI WĘDROWNICZEGO WTAJEMNICZENIA
SPOSÓB OTWARCIA PRÓBY
Każdy harcerz starszy lub wędrownik (czytaj: harcerz i harcerka, wędrownik i
wędrowniczka) może w Kapitule Wędrowniczej Hufca Ziemi Wolińskiej otworzyć próbę i
zdobyć „jodełkę wędrowniczą” i „naramiennik wędrowniczy” jeżeli spełnia niżej wymienione
wymagania.
Otwierający próbę szuka sobie opiekuna (posiadacza naramiennika wędrowniczego),
informuje o swoim zamiarze Wodza Kapituły lub jego zastępcę i w wyznaczonym terminie
staje przed Kręgiem Wędrowników. Tam uzasadnia swój zamiar i przedstawia przygotowane
zadania.
Warunkiem otwarcia próby jest jednomyślny wynik głosowania Kręgu. Przy
otwieraniu i zamykaniu próby musi być obecnych min. pięciu członków Kręgu
Wędrowników. Decyzję o otwarciu i zamknięciu próby umieszcza się w Wielkiej Księdze
Wędrowników. Nadanie kolejnych stopni wędrowniczego wtajemniczenia przeprowadza się
indywidualnie i według ustalonego obrzędu.
JODEŁKA WĘDROWNICZA
Wymagania:
- złożone przyrzeczenie harcerskie,
- min. otwarta próba na stopień ćwika lub samarytanki (obecnie pionierki/odkrywcy)
- pełnoprawny członek drużyny wędrowniczej, wędrownik w drużynie wielopoziomowej,
klubie lub kręgu akademickim,
Zadania:
- zdobyć jedną sprawność mistrzowską,
- zdobyć dowolny starszoharcerski znak służby,
- zorganizować dla swojego zastępu lub drużyny wyprawę w nieznany dotychczas teren i
przedstawić potwierdzoną pisemną relację z wędrówki,
- znać idee wędrownictwa i jego historię i potrafić o tym opowiedzieć.
NARAMIENNIK WĘDROWNICZY
Wymagania:
- posiadać już jodełkę wędrowniczą,
- min. otwarta próba na harcerza orlego/wędrowniczkę lub przewodnika,
- propagować idee wędrownictwa w swoim środowisku działania i na zewnątrz.
Zadania:
- zdobyć min. dwie sprawności mistrzowskie,
- zdobyć uprawnienie państwowe lub harcerskie w dowolnej specjalności,
- zorganizować dla środowiska starszoharcerskiego hufca obrzędowe ognisko lub
świecowisko i przedstawić gawędę na temat wędrownictwa, historii skautingu lub
harcerstwa albo ważnego wydarzenia,
- zdobyć własny totem lub kostur wędrowniczy.