Obecność metali u dzieci autystycznych

Transkrypt

czwartek, 25 kwietnia 2013 08:33
Badania dzieci autystycznych pod kątem analizy obecności
metali we włosach
Hiroshi yasuda, Masahiro Kobayashi, Yuichi Yasuda, Toyoharu Tsutsu
Wstęp
Zaburzenia za spektrum autyzmu są grupą zaburzeń rozwoju neuronalnego charakteryzującego
się osłabieniem więzi społecznych i komunikacji oraz obecnością ograniczonych i
powtarzających się zachowań. Ilość takich zaburzeń rośnie do 1 na 88 dzieci. Zaburzenia ze
spektrum autyzmu uważane są za dziedziczne (~90%), trwają prace nad wyodrębnieniem
odpowiedzialnych genów. Jednak główne determinanty genetyczne pozostają wciąż nie
wyjaśnione, a związek czynników dziedziczonych z pewnym stylem życia i czynnikami
środowiskowymi wydaje się odgrywać istotną rolę w etiologii. Przykładowo, rtęć organiczna
uważana jest za jeden z głównych czynników wywołujących zaburzenia autystyczne, ale jej
związek musi być jeszcze dokładnie określony. Ostatnio głównym czynnikiem patogenezy
takich zaburzeń określa się epigenetyczne zmiany wyrażania genów wywołane czynnikami
środowiskowymi, a niektóre toksyczne metale, jak kadm i arszenik są wskazywane jako główne
czynniki wywołujące epigenetyczne zaburzenia.
1 / 18
Ostatnie wielkie postępy w bardzo wrażliwej i wiarygodnej metodzie analizy pierwiastków
śladowych wykorzystującej indukcyjny spektrometr masowy (ICP-MS) umożliwiły nam
zastosowanie tych badań w zakresie medycyny sądowej i ocenę chronicznego obciążenia
metalami toksycznymi i niedoborami mineralnymi w ludzkim organizmie. Podejmuje się próby
klinicznego zastosowania wiarygodnej metody analizy włosów za pomocą ICP-MS w celu
zbadania związku niektórych schorzeń i objawów z kinetyką pierwiastków śladowych łącznie z
metalami toksycznymi i podstawowymi.
Przez ostatnie sześć lat, nasz zespół badał związek obciążeniem metalami toksycznymi z
zaburzeniami autystycznymi i odkryliśmy, że niektóre autystyczne dzieci miały podwyższony
poziom metali toksycznych takich jak kadm, ołów i aluminium. Ostatnio zaprezentowaliśmy
związek między niedoborem cynku u niemowląt a zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
W niniejszej analizie przebadaliśmy stężenie 26 pierwiastków śladowych we włosach 1.967
dzieci z zaburzeniami autystycznymi w wieku 0-15 lat i wykazaliśmy, że wielu pacjentów,
zwłaszcza niemowląt 0-3 lata ma skrajny niedobór cynku i magnezu i/lub wysokie obciążenie
metalami toksycznymi jak aluminium, kadm i ołów. Wyniki te sugerują przyczynę zaburzeń
neurorozwojowych i prawdopodobne leczenie zaburzeń autystycznych.
Metody: analiza próbek pierwiastków śladowych
2 / 18
na podstawie świadomej zgody pobrano próbki włosów od 1.967 japońskich autystycznych
dzieci (1.553 chłopców i 414 dziewczynek) w wieku 0-15 lat w okresie od czerwca 2005 do
września 2007. Dziecko zaliczone jako „0 lat” było tylko jedno (11-miesięczna dziewczynka).
Dzieci te zdiagnozowane były jako autystyczne przez swoich lekarzy. Próbki włosów obcinane
były możliwie najbliżej czaszki w okolicy potylicy.
Próbki włosów ok. 75 mg były rozważone i umieszczone w 50 ml probówce, umyte acetonem a
następnie 0,01% roztworem tritonu, wg zaleceń Rady ds Standaryzacji Analizy Włosów (Hair
Analysis Standardization Board). Umyte próbki włosów zostały zmiksowane z 10ml 6,25%
wodorotlenkiem tetrametyloamoniowym (TMAH, Tama Chemical, Kawasaki, Japonia) i 50 μl
0.1% roztworem złota (SPEX Certi Prep, Metuchen, NJ, USA), następnie rozpuszczonym w
temperaturze 75 stopni Celsjusza i wstrząsanym przez 2 godziny. Po schłodzeniu roztworu do
temperatury pokojowej dodano standardowy roztwór (skand, gal, ind) i po dopasowaniu
objętości grawimetrycznej otrzymany roztwór wykorzystano do analizy minerałów. Stężenie
pierwiastków śladowych określono za pomocą indukcyjnego spektrometru masowego (ICP-MS;
7500 ce, Agilent Technologies, Santa Clara, CA, USA) i wyrażono w jednostkach (ppb) lub
(ppm). Do sprawdzenia poprawności analizy wykorzystano certyfikowany materiał ludzkiego
włosa (NIES CRM nr. 13). Dzienne różnice cynku, magnezu, wapnia, kadmu, ołowiu, rtęci i
arszeniku określono odpowiednio 2.2, 9.6, 6.3, 8.2, 6.9, 11.1, 9.4 i 6.9%. Dla każdego
pierwiastka śladowego ustalono kontrolną średnią geometryczną na podstawie danych z 436
zdrowych mężczyzn w wieku 21-40 lat.
Badanie zostało zatwierdzone przez komisję etyczną La Belle Vie Research Laboratory.
Wszystkie uzyskane dane są trzymane w bezpiecznym miejscu w formie zapewniająca
anonimowość.
3 / 18
Analiza statystyczna
Z uwagi na rozkład logarytmiczny każdego śladowego pierwiastka badanego we włosie,
stężenie minerałów zostało skonwertowane do logarytmu, zamiast średniej arytmetycznej
zastosowano średnią geometryczną. Związek między wiekiem i stężeniem cynku/magnezu
badano za pomocą testu korelacji Pearsona.
Dyskusja
Cynk jest podstawowym pierwiastkiem śladowym, który odgrywa ważną rolę w syntezie kwasów
nukleotydowych / proteinach, replikacji komórek, wzroście i naprawie tkanek, szczególnie u
kobiet ciężarnych i niemowląt. Dlatego niedobór cynku kojarzony jest z różnymi patologiami,
łącznie z zaburzeniami smaku, wolniejszym leczeniem ran, zaburzeniem odporności, opóźniony
wzrost i choroby neurodegeneracyjne.
4 / 18
Ostatnio raportowaliśmy, że u wielu niemowląt z zaburzeniami autystycznymi występują
śladowe lub poważne niedobory cynku, sugerujące związek tych zaburzeń z niedoborem cynku.
W niniejszym opracowaniu przeanalizowaliśmy 26 pierwiastków śladowych i 1.967 dzieci
zdiagnozowanych jako autystycznych i badaliśmy ich związek z odchyleniami mineralnymi.
Wykres słupkowy logarytmicznego rozkładu cynku u dzieci autystycznych jest niesymetryczny i
wskazuje, że ok. 30% dzieci ma niedobory cynku. Szczególnie w połowie badanej grupy
niemowląt w wieku 0-3 lat (chłopcy: 43,5%, dziewczynki: 52,5%) wystąpiły słabe lub znaczne
niedobory cynku. Zatem, najniższe stężenie cynku zaobserwowano w grupie niemowląt obu płci
0-3 lata (chłopcy 87 ppm; dziewczynki 81 ppm), a wysoka korelacja stężenia cynku z wiekiem
jest widoczna u autystycznych dzieci. Wyniki te sugerują, że niemowlęta są podatne na
niedobory cynku, ponieważ potrzebują go więcej (na kg masy ciała) dla rozwoju i wzrostu.
Dodatkowo zmiany w produkcji protein melationiny związanych z wiekiem u różnice w
poziomach glutationu mogą być związane z różnym zapotrzebowaniem na cynk, związanym z
wiekiem. Zauważono małą różnicę w poziomie niedoboru cynku w zależności od płci.
Oprócz niedoborów cynku, znaczna ilość autystycznych dzieci miał niedobory magnezu i
wapnia, natomiast nie zaobserwowano znaczących niedoborów pozostałych pierwiastków.
Częstotliwość niedoboru magnezu w grupie wiekowej 0-3 i 4-9 lat wyniosło 27 (17,15) u
chłopców i 23 (12,7%) u dziewcząt, co sugeruje, że jedna czwarta część grupy niemowląt cierpi
jednocześnie na niedobór cynku i magnezu. W porównaniu do magnezu, znaczne niedobory
wapnia zaobserwowano tylko u niższych grup wiekowych. Wyniki te wskazują, że niemowlęta z
zaburzeniami autystycznymi są skłonne do niedoborów cynku i magnezu.
Istnieją liczne badania raportujące niedobory mineralne i odżywcze u dzieci autystycznych.
Jednak wyniki tych badań, w których wiek badanych był ograniczony (powyżej 3 lub 5 lat) i
5 / 18
analizowana określona ilość minerałów, nie były spójne, i nadal należało ustalić krytyczne
czynniki środowiskowe. W badaniu metalomicznym przeprowadzonym u 1.967 dzieci
autystycznych w wieku 0-15 lat przedstawiliśmy nie tylko główne czynniki epigenetyczne
(niedobór cynku i magnezu i/lub obciążenie aluminium, kadmem i ołowiem) ale również
obecność innego krytycznego czynnika „okienka niemowlęcego” w rozwoju neuronalnym i
prawdopodobną leczenie.
Arnold et al. określił, że średnie poziomy cynku w surowicy krwi były znacznie niższe w grupie
osób z zaburzeniami autystycznymi i ADHD. Ponadto przedstawił, że lecenie suplementacją
cynkiem zmniejszyło znacznie w porównaniu do grupy placebo objawy hiperaktywności,
impulsywności i zaburzeń zachowań społecznych u pacjentów z ADHD. Inne badania wykazały,
że wiele dzieci z ADHD ma niższe stężenie cynku w porównaniu do zdrowych rówieśników oraz
że suplement cynku jako dodatek do metylofenidatu (lek psychostymulujący) ma korzystne
działanie w leczeniu dzieci z ADHD, wskazując na możliwy związek niedoborów cynku i
patofizjologię ADHD.
Kozielec et al. wykazali, że w 116 hiperaktywnych dzieci z ADHD na niedobór magnezu
cierpiało 95% z nich, najczęściej niedobór ten stwierdzano we włosach (77,6%), czerwonych
krwinkach (58,6%) oraz z surowicy krwi (33,6%). po sześciomiesięcznej suplementacji
magnezem znacznie podniosło się stężenie tego pierwiastka we włosach oraz spadła
hiperaktywność w wybranej grupie dzieci z ADHD. Mousain-Bosc et al. również przedstawiali
badania z udziałem 52 hiperaktywnych dzieci z niskim poziomem magnezu w czerwonych
krwinkach a z normalnym jego poziomem w surowicy krwi. Suplementacja magnezem i
witaminą B6 pomogła uzupełnić niedobory magnezu w krwinkach i poprawić nieprawidłowe
zachowania. Naukowcy ci raportowali także, że 33 dzieci z objawami całościowego zaburzenia
rozwoju lub autyzmem wykazują niższy poziom magnezu w czerwonych krwinkach, a
połączone leczenie preparatami magnezu i witamin B6 przez 6 miesięcy znacznie złagodziło
objawy CZR u 23 spośród 33 dzieci z jednoczesnym wzrostem poziomu magnezu w krwinkach
czerwonych.
6 / 18
Wyniki te są zgodne z przedstawioną hipotezą zaburzeń spektrum autyzmu i ADHD i wskazują,
że niedobory cynku i magnezu w okresie niemowlęcym odgrywają epigenetycznie istotną rolę
jako czynnik środowiskowy w patogenezie tych zaburzeń neurorozwojowych sugerując, że
suplementacja tych brakujących minerałów w okresie niemowlęcym może być korzystnym
leczeniem i zapobieganiem tym schorzeniom. Niedobór cynku prowadzi do
prawdopodobieństwa wysokiej absorpcji metali toksycznych, jak kadm i ołów. Dlatego
niemowlęta z niedoborami cynku są podatniejsze na ryzyko przyswajania dużej ilości metali
toksycznych i odkładaniu ich w organizmie. Te wyniki sugerują, że większe obciążenie metalami
toksycznymi towarzyszące niedoborowi cynku może również epigenetycznie przyczyniać się do
patogenezy tych zaburzeń.
Wskazuje się, że palenie papierosów przez matkę może wiązać się z niskim stężeniem cynku i
wysokim stężeniem kadmu i ołowiu u noworodków. W czasie ciąży i laktacji te toksyczne metale
gromadzą się w tkance kostnej i matki i są przekazywane wraz z wapniem do organizmu płodu
poprzez aktywną resorpcję kości.
Eklund i Oskarsson wykazali, że napoje sojowe zawierają ok. 6 razy więcej kadmu niż
modyfikowane mleko krowie, a mleka zbożowe – 4-2 razy więcej. Dlatego spożycie metali
toksycznych przez dzieci odżywiane mlekami sztucznymi i papkami dla niemowląt może być
wyższe w porównaniu do dzieci karmionych mlekiem matki.
W przypadku rtęci i arszeniku maksymalne obciążenie na poziomie 9,3 i 33,5 raza większe niż
poziom odniesienia może również odgrywać epigenetycznie pewną patogeniczną rolę u osób z
zaburzeniami autystycznymi.
7 / 18
Podsumowanie
Wyjaśnienie patogenezy i leczenia zaburzeń ze spektrum autyzmu jest jednym z dzisiejszym
wyzwań dla naukowców. W niniejszej publikacji przedstawiliśmy wyniki badań poziomów 26
pierwiastków śladowych zawartych we włosach 1.967 dzieci z zaburzeniami autystycznymi
(1.553 chłopców i 414 dziewczynek). U 584 dzieci (29,7% badanych), w tym 347 (17,6%)
chłopców i 114 (5,8%) dziewczynek wykazano niedobór cynku, magnezu i wapnia, oraz
niedobory innych pierwiastków. Występowanie niedoborów mineralnych najczęściej
obserwowano u niemowląt (0-3 lat). Natomiast 339 (17,2%) dzieci (168 [8,5%] chłopców i 94
[4,8%] dziewczynek) miało podwyższone poziomy aluminium, kadmu i ołowiu, a 2,8% - rtęć i
arszenik. Obserwacje te sugerują, że niedobór cynku i magnezu u niemowląt oraz obciążenie
metalami toksycznymi mogą odgrywać epigenetycznie główną rolę jako czynnik środowiskowy
przyczyniający się do występowania zaburzeń autystycznych, a metalomiczna metoda badania
może prowadzić do wczesnego wykrycia i prewencji zaburzeń neurorozwojowych.
Z tego powodu możliwe jest, że niemowlęta z objawami autystycznymi dobrze odpowiedzą na
suplementację brakującymi minerałami i oczyszczą w ten sposób organizm z nagromadzonych
metali toksycznych. Propozycja takiej suplementacji popartej dowodami może wytyczyć nowe
ścieżki leczenia i zapobiegania występowania zaburzeń autystycznych u niemowląt. Potrzeba
nadal przeprowadzić badania nad tą nowatorką interwencją dietetyczną, by ustalić
epigenetyczną rolę niedoborów cynku i magnezu i/lub obciążenie metalami toksycznymi w
patogenezie zaburzeń neurorozwojowych.
Podsumowując, niniejsze badanie pokazuje, że wiele dzieci ze zdiagnozowanym autyzmem
cierpi na niewielki lub ciężki niedobór cynku i magnezu i/lub obciążenie metalami toksycznymi,
w tym aluminium, kadmem, ołowiem itp. sugerując, że te nieprawidłowości mineralne mogą
8 / 18
epigenetycznie odgrywać główną rolę jako czynnik środowiskowy w patogenezie zaburzeń ze
spektrum autyzmu.
Autorzy
H.Y. przeprowadził powyższe badania, przeanalizował dane i napisał rękopis z pomocą M.K.,
Y.Y. i T.T.
Podziękowania
9 / 18
Autorzy pragną podziękować osobom autystycznym i ich rodzinom za współpracę w podczas
opracowywaniu niniejszego badania. Autorzy dziękuję K.Y. i M.S. za ich wsparcie techniczne w
analizie pierwiastków śladowych we włosie.
Odniesienia:
1.
Weintraub K. Autism counts. Nature 479, 22–24 (2011). [ PubMed ]
2.
Pinto D. et al. Functional impact of global rare copy number variation in autism spectrum
disorders. Nature 466, 368–372 (2010). [
PMC free article ] [ PubMed ]
3.
Chakrabarti S. & Fombonne E. Pervasive developmental disorders in preschool children:
confirmation of high prevalence. Am. J. Psychiatry 162, 1133–1141 (2005). [ PubMed ]
4.
10 / 18
Hughes V. Autism: Complex disorder. Nature 491, S2–S3 (2012). [ PubMed ]
5.
Bailey A. et al. Autism as a strongly genetic disorder: evidence from a British twin study.
Psychol. Med. 25, 63–77 (1995). [
PubMed ]
6.
Marshall C. R. et al. Structural variation of chromosomes in autism spectrum disorder. Am. J.
Hum. Genet. 82, 477–488 (2008). [
7.
Dufault R. et al. Mercury exposure, nutritional deficiencies and metabolic disruption may affect
learning in children. Behav. Brain Funct. 5, 44–58 (2009). [
PMC free article ] [
PubMed
]
8.
O'Rahilly S. Human genetics illuminates the paths to metabolic disease. Nature 462, 307–314
(2009). [ PubMed ]
9.
Jin Y. H. et al. Cadmium is a mutagen that acts by inhibiting mismatch repair. Nat. Genet. 34,
239–241 (2003). [
PubMed ]
10.
Takiguchi M., Achanzar W. E., Qu W., Li G. & Waalkes M. P. Effects of cadmium on
DNA-(cytosine-5) methyltransferase activity and DNA methylation status during
cadmium-induced cellular transformation. Exp. Cell Res. 286, 355–365 (2003). [ PubMed ]
11.
Arita A. & Costa M. Epigenetics in metal carcinogenesis: nickel, arsenic, chromium and
cadmium. Metallomics 1, 222–228 (2009). [ PMC free article ] [ PubMed ]
11 / 18
12.
Perera F. & Herbstman J. Prenatal environmental exposure, epigenetics, and disease. Reprod.
Toxicol. 31, 363–373 (2011). [ PMC free article ] [ PubMed ]
13.
Jakovcevski M. & Akbarian S. Epigenetic mechanisms in neurological disease. Nat. Med. 18,
1194–1204 (2012). [ PMC free article ] [ PubMed ]
14.
Rodushkin I. & Axelsson M. D. Application of double focusing sector field ICP-MS for multi
elemental characterization of human hair and nails. Part I. Analytical methodology. Sci. Total
Environ. 250, 83–100 (2000). [ PubMed ]
15.
Goulle J. P. et al. Metal and metalloid multi-elementary ICP-MS validation in whole blood,
plasma, urine and hair: Reference values. Forens. Sci. Intern. 153, 39–44 (2005).
16.
Wang C. T., Chang W. T., Zeng W. F. & Lin C. H. Concentrations of calcium, copper, iron,
magnesium, potassium, sodium and zinc in adult female hair with different body mass indexes
in Taiwan. Clin. Chem. Lab. Med. 43, 389–393 (2005). [ PubMed ]
17.
Munakata M. et al. A preliminary analysis of trace elements in the scalp hair of patients with
severe motor disabilities receiving enteral nutrition. Brain Development 28, 521–525 (2006). [
PubMed
]
18.
Yasuda H., Yonashiro T., Yoshida K., Ishii T. & Tsutsui T. Mineral imbalance in children with
autistic disorders. Biomed. Res. Trace Elem. 16, 285–291 (2005).
12 / 18
19.
Yasuda H., Yonashiro T., Yoshida K., Ishii T. & Tsutsui T. Relationship between body mass
index and minerals in male Japanese adults. Biomed. Res. Trace Elem. 17, 316–321 (2006).
20.
Yasuda H. et al. Metallomics study using hair mineral analysis and multiple logistic regression
analysis: relationship between cancer and minerals. Environ. Health Prev. Med. 14, 261–266
(2009). [
21.
Ochi A. et al. Elemental concentrations in scalp hair, nutritional status and health-related
quality of life in haemodialysis patients. Therap. Apheresis Dialysis 16, 127–133 (2012).
22.
Yasuda H., Yonashiro T., Yoshida K., Ishii T. & Tsutsui T. High toxic metal levels in scalp hair
of infants and children. Biomed. Res. Trace Elem. 16, 39–45 (2005).
23.
Yasuda H., Yoshida K., Segawa M., Tokuda R., Yasuda Y. & Tsutsui T. High accumulation of
aluminium in hairs of infants and children. Biomed. Res. Trace Elem. 19, 57–62 (2008).
24.
Yasuda H., Yoshida K., Yasuda Y. & Tsutsui T. Two age-related accumulation profiles of toxic
metals. Cur. Aging Sci. 5, 105–111 (2012).
25.
Yasuda H., Yoshida K., Yasuda Y. & Tsutsui T. Infantile zinc deficiency: Association with
autism spectrum disorders. Sci. Rep. 1, 129; 10.1038/srep00129 (2011). [ PMC free article ] [
PubMed
]
13 / 18
26.
Prasad A. S. Impact of the discovery of human zinc deficiency on health. J. Am. Coll. Nutr. 28,
257–265 (2009). [ PubMed ]
27.
Arnold L. E. & DiSilvestro R. A. Zinc in attention-deficit/hyperactivity disorder. J. Child Adolesc.
Psychopharmacol. 15, 619–627 (2005). [ PubMed ]
28.
DiGirolamo A. M. & Raminez-Zea M. Role of zinc in maternal and child mental health. Am. J.
Clin. Nutr. 89 (suppl), 940S–945S (2009). [ PMC free article ] [ PubMed ]
29.
Scheplyagina L. A. Impact of the mother's zinc deficiency on the woman's and new-borns
health status. J. Trace Elem. Med. Biol. 19, 29–35 (2005). [ PubMed ]
30.
Plum L. M., Rink L. & Haase H. The essential toxin: Impact of zinc on human health. Intern. J.
Environ. Res. Public Health, 7, 1342–1365 (2010).
31.
Dufault R., Lukiw W. J., Crider R., Schnoll R., Wallinga D. & Deth R. A macroepigenetic
approach to identify factors responsible for the autism epidemic in the United States. Clin.
Epigenetics 4, 6 (2012). [ PMC free article ] [ PubMed ]
32.
Yorbik O., Akay C., Sayal A., Cansever A., Sohmen T. & Cavdar A. O. Zinc status in autistic
children. J. Trace Elem. Exp. Med. 17, 101–107 (2004).
33.
Fido A. & Al-Saad S. Toxic trace elements in the hair of children with autism. Autism 9,
14 / 18
290–298 (2005). [ PubMed ]
34.
Adams J. B., Holloway C. E., George F. & Quig D. Analyses of toxic metals and essential
minerals in the hair of Arizona children with autism and associated conditions, and their
mothers. Biol. Trace Elem. Res. 110, 193–209 (2006). [ PubMed ]
35.
Faber S., Zinn G. M., Kern J. C. & Kingston H. M. The plasma zinc/serum copper ratio as a
biomarker in children with autism spectrum disorders. Biomarkers 14, 171–180 (2009). [ PubM
ed
]
36.
Lakshmi Priya M. D. & Geetha A. Level of trace elements (copper, zinc, magnesium and
selenium) and toxic elements (lead and mercury) in the hair and nail of children with autism.
Biol. Trace Elem. Res. 142, 148–158 (2011). [ PubMed ]
37.
Arnold L. E. et al. Serum zinc correlates with parent- and teacher- rated inattention in children
with attention-deficit/hyperactivity disorder. J. Child Adoles. Psychopharmacol. 15, 628–636
(2005).
38.
Yorbik O., Ozdag M. F., Olgun A., Senol M. G., Bek S. & Akman S. Potential effects of zinc on
information processing in boys with attention deficit hyper-activity disorder. Progr.
Neuropsychopharmacol. Biol. Psychiatry 32, 662–667 (2008).
39.
DiGirolamo A. M. et al. Randomized trial of the effect of zinc supplementation on the mental
health of school-age children in Guatemala. Am. J. Clin. Nutr. 92, 1241–1250 (2010). [
PMC free article
][
PubMed
]
15 / 18
40.
Akhondzadeh S., Mohammadi M. R. & Khademi M. Zinc sulfate as an adjunct to
methylphenidate for the treatment of attention deficit hyperactivity disorder in children: a
double blind and randomised trial [ISRCTN64132371]. BMC Psychiatry, 4, 9–14 (2004). [ PMC
free article
][
PubMed
]
41.
Kozielec T. & Starobrat-Hermelin B. Assessment of magnesium levels in children with
attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Magnes. Res. 10, 143–148 (1997). [ PubMed ]
42.
Starobrat-Hermelin B. & Kozielec T. The effects of magnesium physiological supplementation
on hyperactivity in children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Positive
response to magnesium oral loading test. Magnes. Res. 10, 149–156 (1997). [ PubMed ]
43.
Mousain-Bose M., Roche M., Rapin J. & Bali J. P. Magnesium VitB6 intake reduces central
nervous system hyperexcitability in children. J. Am. Coll. Nutr. 23, 545S–548S (2004). [ PubMe
d
]
44.
Mousain-Bose M., Roche M., Polge A., Pradal-Prat D., Rapin J. & Bali J. P. Improvement of
neurobehavioral disorders in children supplemented with magnesium-vitanin B6 II. Pervasive
developmental disorder-autism. Magnes. Res. 19, 53–62 (2006). [ PubMed ]
45.
Van der Meer J. M. et al. Are autism spectrum disorder and attention-deficit/hyperactivity
disorder different manifestations of one overarching disorder? Cognitive and symptom
evidence from a clinical and population-based sample. J. Am. Acad. Child Adolesc. Psychiatry
51, 1160–1172 (2012). [
PubMed ]
16 / 18
46.
Dufner-Beattie J., Kuo Y. M., Gitschier J. & Andrews G. K. The adaptive response to dietary
zinc in mice involves the differential cellular localization and zinc regulation of the zinc
transporters ZIP4 and ZIP5. J. Biol. Chem. 279, 49082–49090 (2004). [ PubMed ]
47.
Lichten L. A. & Cousins R. J. Mammalian zinc transporters: nutritional and physiologic
regulation. Ann. Rev. Nutr. 29, 153–176 (2009). [ PubMed ]
48.
Goyer R. A. Toxic and essential metal interactions. Ann. Rev. Nutr. 17, 37–50 (1997). [ PubM
ed
]
49.
Razagui I. B. & Ghribi I. Maternal and neonatal scalp hair concentrations of zinc, cadmium,
and lead: relationship to some lifestyle factors. Biol. Trace Elem. Res. 106, 1–28 (2005). [ Pub
Med
]
50.
Symanski E. & Hertz-Picciotto I. Blood lead levels in relation to menopause, smoking, and
pregnancy history. Am. J. Epidemiol. 141, 1047–1058 (1995). [ PubMed ]
51.
Gulson B. L., Jameson C. W., Mahaffey K. R., Mizon K. J., Korsch M. J. & Vimpani G.
Pregnancy increases mobilization of lead from maternal skeleton. J. Lab. Clin. Med. 130,
51–62 (1997). [ PubMed ]
52.
Sanders A. P. et al. Towards prenatal biomonitoring in North Carolina: Assessing arsenic,
cadmium, mercury and lead levels in pregnant women. PLoS ONE 7, e31354 (2012). [
PMC free article
17 / 18
][
PubMed
]
53.
Eklund G. & Oskarsson A. Exposure of cadmium from infant formulas and weaning foods. Food
Addit. Contam. 16, 509–519 (1999). [ PubMed ]
54.
Cranton E. M., Bland J. S., Chatt A., Krakovitz R. & Wright J. V. Standardization and
interpretation of human hair for elemental concentrations. J. Holist. Med. 4, 10–20 (1982).
źródło: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3563033/
18 / 18

Obecność metali u dzieci autystycznych

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zinc 69 - Cheminova Polska

Scitec ZMA Synergistyczne połączenie cynku, magnezu i witaminy

O F E R T A P R A C Y

Dieta wspomagająca funkcjonowanie mózgu

Dzień autyzmu: niebieskie baloniki i fachowa pomoc

Ćwiczenie 2 – Przeszukiwanie baz danych W tym ćwiczeniu

praca konkursowa

Wyszukiwanie partnerów zagranicznych