W zimowy czas – poezji uczniów blask

W zimowy czas – poezji uczniów blask
Zima
Zima słońce zasłoniła
i do płaczu mnie skłoniła.
Nie mogę uwierzyć, że motyli brak
to kolejny złowieszczy znak.
Zamiast kwiatków, zamiast os,
zima mówi : ,,Jestem boss!''
Słabła zima, potem wzrosła.
Teraz głowę nad chmury uniosła.
Lecz nadeszła w końcu wiosna…
I ja jestem znów radosna!
Marta Golc- Mączka, klasa VI
Święta
Święta już nas za oknem witają
Wszyscy w ten czas złote serce mają
Święta to czas nie tylko radości
Lecz także rodzinnej miłości
Każdy chce być jak najbliżej rodziny
Każdy z nas chce być tam
Dlatego najlepsze życzenia składam Wam.
Hania Ilnicka, klasa VI
Śnieżnobiały
Śnieg prószy: prósz, prósz.
Czy to zima już?
Dzieci bawią się na śniegu.
Lepią wesołe bałwany.
Biją się śnieżkami.
A śnieg prószy, prószy, prószy.
Marta Piekarczyk, klasa IV
Babcia
Jest taki dzień
Kiedy idziesz do sklepu
I kupujesz różę.
Kierujesz kroki do babci
I składasz jej życzenia.
A na ciebie już na stole czeka babcina szarlotka.
Przytulasz babcię,
A ona cię całuje.
Ja kocham swoją babcię!
A ty kochasz swoją?
Łucja Stonoga, klasa IV