STYMULACJA BAZALNA (OD PODSTAW)

Transkrypt

STYMULACJA BAZALNA (OD PODSTAW)
STYMULACJA BAZALNA (OD PODSTAW)
Prowadząca – mgr Teresa Wysocka
pedagog specjalny, licencjonowany ekspert z zakresu Stymulacji Bazalnej w koncepcji A. Frohlicha
STYMULACJA BAZALNA - koncept pedagogiczny Prof. Andreasa Frohlicha, to propozycja rehabilitacji
i wsparcia dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych o głębokim upośledzeniu umysłowym, czyli
zależnych w dużym stopniu od rodziny i osób, które z nimi pracują. Ma ona na celu pobudzenie
maksymalnego rozwoju osoby o głębokim upośledzeniu, proponując liczne bodźce środowiskowe
i doświadczenia wielozmysłowe, które ułatwiają rozwój świadomości własnej egzystencji. Osoby o
głębokim upośledzeniu komunikują się ze środowiskiem przede wszystkim za pośrednictwem
własnego ciała i potrzebują specjalnych ofert wychowawczych, które uwzględniają ich aspekty
biograficzne, ich realne, specjalne potrzeby oraz możliwości komunikacyjne. STYMULACJA BAZALNA
pomaga wyrównać brak własnych doświadczeń życiowych osoby o głębokim upośledzeniu i za
pomocą propozycji własnej aktywności, waloryzuje w maksymalny sposób ruchy własne (nawet
minimalne), wzmacniając w ten sposób jego sens i cel. Za pomocą własnej aktywności i odpowiednio
dobranych bodźców pomaga się osobie o głębokim upośledzeniu wejść w kontakt z własnym ciałem
i światem zewnętrznym, przez co ułatwia się proces ciągłych zmian między JA i ŚWIAT. Ponadto
STYMULACJA BAZALNA zajmuje się tworzeniem odpowiedniego, harmonijnego środowiska, które
wspomaga u osoby o głębokim upośledzeniu percepcję samego siebie jako osoby aktywnej, nawet
jeśli jest to aktywność (według naszych norm) minimalna.
NIEPRAWIDŁOWOŚCI W PRZETWARZANIU BODŹCÓW WZROKOWYCH I SŁUCHOWYCH W
ASPEKCIE INTEGRACJI SENSORYCZNEJ w oparciu o wyniki własnych badań przesiewowych
Prowadzące:
mgr Bożenna Odowska-Szlachcic – tyflopedagog, oligofrenopedagog, logopeda, terapeuta SI i funkcji
wzrokowych, autorka książek i artykułów, dotyczących uwarunkowań, trudności szkolnych
spowodowanych, zaburzeniami cech narządu, wzroku. Od 1999 roku kieruje gabinetem IMPULS,
specjalizującym się w diagnozie i terapii funkcji wzrokowych u dzieci z trudnościami w czytaniu
i pisaniu oraz w rehabilitacji ortoptycznej i ploeoptycznej.
mgr Beata Mierzejewska – dyrektor poradni psychologiczno-pedagogicznej w Warszawie, pedagog
terapeuta, provider metody K. Johansena i certyfikowany terapeuta metody Warnkego. Od początku
drogi zawodowej zaangażowana w pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Praktycznie wykorzystuje najnowsze metody diagnostyczno-terapeutyczne.
Autorki książki pt. „ Wzrok i słuch – zmysły wiodące w uczeniu się; w aspekcie integracji sensorycznej”
1. Charakterystyka cech narządu wzroku i słuchu, które mają wpływ na procesy poznawcze.
Niewystarczające umiejętności wzrokowo-motoryczne mogą powodować u dziecka słabą precyzję
ruchów rąk, niechęć do wykonywania takich czynności jak układanie elementów, rysowanie czy
wycinanie, a także zaburzenia grafomotoryczne, problemy z sekwencyjnością wzrokową.
Konsekwencją występowania tych problemów są trudności w opanowaniu techniki czytania i pisania.
Zaburzenia słuchu w okresie rozwojowym mają niebagatelny wpływ na przyswajanie przez dziecko
systemu językowego, a co za tym idzie – powodują duże trudności w nabywaniu kompetencji
komunikacyjnej i poznawczej. Zwiększenie możliwości ruchowych dziecka sprzyja intensywnej
stymulacji słuchowej. Dzieci z zaburzeniami funkcji ośrodkowych poszczególne dźwięki słyszą bardzo
dobrze (jest to potwierdzone w badaniu audiometrycznym), ale z potoku dźwięków mowy nie
potrafią ich wychwycić w odpowiedniej kolejności ani prawidłowo zróżnicować. Mają trudności nie
tyle ze słyszeniem, ile z przetwarzaniem dźwięku i rozumieniem tego, co usłyszały.
2. Związek funkcji wzrokowych i słuchowych z rozwojem motorycznym. Dzieci z opóźnionym
rozwojem ruchowym rozpoczynające naukę szkolną wykonują większość czynności wolniej i z
mniejszą precyzją. Niechętnie uczestniczą w grach zespołowych i zabawach ruchowych, a także
zajęciach technicznych i plastycznych. Słaby rozwój motoryczny dziecka powoduje, że ma ono
trudności w opanowaniu podstaw nauki szkolnej. Ruch pobudza i aktywizuje wiele możliwości
umysłowych. Termin „rozwój psychomotoryczny” wskazuje na związek motoryki z szeroko
rozumianymi funkcjami psychicznymi, to znaczy całokształtem procesów poznawczych oraz rozwojem
emocjonalnym i społecznym. Zmysł słuchu odgrywa niezwykle ważną rolę w rozwoju fizycznym
dziecka. Słuchowy układ nerwowy i system przedsionkowy wpływają nie tylko na słyszenie, ale także
na równowagę, płynność, elastyczność i ogólną koordynację ruchową. Właściwe funkcjonowanie
układu słuchowego zależy też od procesu oddychania, mowy oraz rozwoju zmysłu wzrokowego.
Zmysł wzroku rozwija się w miarę integrowania się pozostałych układów sensorycznych. Proces ten
odbywa się przede wszystkim poprzez ruch. Kluczową rolę w regulowaniu napięcia mięśniowego oraz
koordynacji okoruchowej odgrywa układ przedsionkowo-proprioceptywny. Rozwój funkcji
wzrokowych i słuchowych ma charakter multisensoryczny (wielozmysłowy).
3.
Omówienie kilku prób do oceny cech narządu wzroku i słuchu. Prezentacja wybranych
narzędzi diagnostyczno-terapeutycznych.
4.
Omówienie wyników badań przesiewowych dzieci 5-letnich z terenu działania PPP nr 19 w
Warszawie.
TRENING MENTALNY SPORTOWCÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Prowadzący – dr Ryszard Botwina
pracownik Zakładu Nauk Humanistycznych i Społecznych AWF Gorzów Wlkp. Pracuje za pomocą
wizualizacji pomagając sportowcom i ludziom biznesu. Efektem jego pracy jest: oswajanie z lękiem i
stresem przedstartowym i sytuacyjnym, kształtowanie i doskonalenie techniki sportowej w różnych
dyscyplinach, niwelowanie złych nawyków, budowanie pewności siebie i wspomaganie sportowców
w procesie dążenia do zwyciężania. Ekspert treningu mentalnego sportowców niepełnosprawnych.
Różnica w budowaniu programów mentalnych dla sportowców niepełnosprawnych polega jedynie na
tym, że w zależności od charakteru niepełnosprawności i jego wpływu na sukces sportowy
wprowadza się instrukcje leczące. W trakcie warsztatu zaprezentowane zostanie wspomaganie
treningu sportowego niepełnosprawnych za pomocą metod mentalnych takich jak: sugestia, placebo,
wizualizacja, "sobowtór” w aspekcie uzupełniania leczenia (polio, neuralgia, parkinson).
WARSZTATY TERAPII TAŃCEM DLA OSÓB NIEWIDOMYCH
Prowadząca - mgr Ewa Dziedzic-Szeszuła
psycholog kliniczny, specjalista w zakresie rehabilitacji osób niewidomych, instruktor orientacji
przestrzennej, certyfikowany choreoterapeuta, pedagog terapii tańcem osób niewidomych
Rola i znaczenie tańca w rehabilitacji osób niewidomych na podstawie doświadczeń z
Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego (lato 2001-2011) i Szkoły Tańca i Teatru.
Uczestnicy warsztatu zapoznają się z niezbędnymi warunkami w celu stworzenia atmosfery
fizycznego i psychicznego bezpieczeństwa uczestników. W trakcie warsztatu wykorzystane zostaną
elementy metody W. Sherborne w celu zyskania lepszej świadomości ciała i swobody ruchu oraz
przedstawiona zostanie unikatowa metoda zbiorowego nauczania tańców towarzyskich osób
niewidomych W. Wróblewskiego. Wskazane wygodne obuwie i strój.
RUGBY NA WÓZKACH - zespołowa gra sportowa dla osób z tetraplegią
Prowadząca - mgr Joanna Bauerfeind
fizjoterapeutka, doktorantka w Zakładzie Sportu Osób Niepełnosprawnych Akademii Wychowania
Fizycznego w Poznaniu, manager Kadry Narodowej w Rugby na Wózkach
Plan warsztatu:
1. Rugby na wózkach jako najbardziej popularna zespołowa gra sportowa dla osób z tetraplegią.
Zarys historyczny dyscypliny w Polsce i na świecie.
2. Struktura Polskiej Ligi Rugby na Wózkach – działalność Fundacji Aktywnej Rehabilitacji jako
organizatora PLRnW.
3. Kadra Narodowa w Rugby na Wózkach – rugby na wózkach jako dyscyplina paraolimpijska.
Dotychczasowe osiągnięcia Reprezentacji Polski na arenie międzynarodowej.
4.
Prezentacja poznańskiej drużyny rugby na wózkach - Balian Rugby Wielkopolska.
5.
Wprowadzenie w charakterystykę dyscypliny – podstawowe przepisy gry w rugby na wózkach.
6. Wywiad z managerem oraz zawodnikiem drużyny Balian Wielkopolska – Sebastianem
Górniakiem
7.
Pokaz – fragment meczu w rugby na wózkach.
AMP FUTBOL – piłka nożna o kulach uprawiana przez osoby po jednostronnej amputacji kończyn.
Prowadzący – dr Jacek Wieczorek
fizjoterapeuta, adiunkt w Zakładzie Sportu Osób Niepełnosprawnych Akademii Wychowania
Fizycznego w Poznaniu
Celem warsztatu jest zaprezentowanie możliwości wykorzystania piłki nożnej w celu aktywizacji osób
po jednostronnej amputacji w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych.
Warsztat obejmuje wprowadzenie teoretyczne, podczas którego uczestnicy poznają specyfikę i
nowatorstwo tej dyscypliny uprawianej przez osoby niepełnosprawne na świecie jak i w Polsce. W
drugiej części warsztatu zostanie przeprowadzony mecz piłki nożnej o kulach przybliżający w sposób
praktyczny metodę stymulowania rozwoju osób niepełnosprawnych.
Plan warsztatu:
1. Amp Futbol jako piłka nożna o kulach uprawiana przez osoby po jednostronnej amputacji
kończyn.
2.
Rys historyczny i geneza powstania Amp Futbolu w Polsce i na świecie.
3.
Popularyzacja i rozwój tej zespołowej gry sportowej w skali kraju i na świecie.
4. Omówienie przepisów i zasad obowiązujących w Amp Futbolu na podstawie różnic ze „zwykłą”
piłką nożną.
5.
Prezentacja fragmentu meczu piłki nożnej o kulach.