STYMULACJA BAZALNA (OD PODSTAW)
Transkrypt
STYMULACJA BAZALNA (OD PODSTAW)
STYMULACJA BAZALNA (OD PODSTAW) Prowadząca – mgr Teresa Wysocka pedagog specjalny, licencjonowany ekspert z zakresu Stymulacji Bazalnej w koncepcji A. Frohlicha STYMULACJA BAZALNA - koncept pedagogiczny Prof. Andreasa Frohlicha, to propozycja rehabilitacji i wsparcia dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych o głębokim upośledzeniu umysłowym, czyli zależnych w dużym stopniu od rodziny i osób, które z nimi pracują. Ma ona na celu pobudzenie maksymalnego rozwoju osoby o głębokim upośledzeniu, proponując liczne bodźce środowiskowe i doświadczenia wielozmysłowe, które ułatwiają rozwój świadomości własnej egzystencji. Osoby o głębokim upośledzeniu komunikują się ze środowiskiem przede wszystkim za pośrednictwem własnego ciała i potrzebują specjalnych ofert wychowawczych, które uwzględniają ich aspekty biograficzne, ich realne, specjalne potrzeby oraz możliwości komunikacyjne. STYMULACJA BAZALNA pomaga wyrównać brak własnych doświadczeń życiowych osoby o głębokim upośledzeniu i za pomocą propozycji własnej aktywności, waloryzuje w maksymalny sposób ruchy własne (nawet minimalne), wzmacniając w ten sposób jego sens i cel. Za pomocą własnej aktywności i odpowiednio dobranych bodźców pomaga się osobie o głębokim upośledzeniu wejść w kontakt z własnym ciałem i światem zewnętrznym, przez co ułatwia się proces ciągłych zmian między JA i ŚWIAT. Ponadto STYMULACJA BAZALNA zajmuje się tworzeniem odpowiedniego, harmonijnego środowiska, które wspomaga u osoby o głębokim upośledzeniu percepcję samego siebie jako osoby aktywnej, nawet jeśli jest to aktywność (według naszych norm) minimalna. NIEPRAWIDŁOWOŚCI W PRZETWARZANIU BODŹCÓW WZROKOWYCH I SŁUCHOWYCH W ASPEKCIE INTEGRACJI SENSORYCZNEJ w oparciu o wyniki własnych badań przesiewowych Prowadzące: mgr Bożenna Odowska-Szlachcic – tyflopedagog, oligofrenopedagog, logopeda, terapeuta SI i funkcji wzrokowych, autorka książek i artykułów, dotyczących uwarunkowań, trudności szkolnych spowodowanych, zaburzeniami cech narządu, wzroku. Od 1999 roku kieruje gabinetem IMPULS, specjalizującym się w diagnozie i terapii funkcji wzrokowych u dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu oraz w rehabilitacji ortoptycznej i ploeoptycznej. mgr Beata Mierzejewska – dyrektor poradni psychologiczno-pedagogicznej w Warszawie, pedagog terapeuta, provider metody K. Johansena i certyfikowany terapeuta metody Warnkego. Od początku drogi zawodowej zaangażowana w pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Praktycznie wykorzystuje najnowsze metody diagnostyczno-terapeutyczne. Autorki książki pt. „ Wzrok i słuch – zmysły wiodące w uczeniu się; w aspekcie integracji sensorycznej” 1. Charakterystyka cech narządu wzroku i słuchu, które mają wpływ na procesy poznawcze. Niewystarczające umiejętności wzrokowo-motoryczne mogą powodować u dziecka słabą precyzję ruchów rąk, niechęć do wykonywania takich czynności jak układanie elementów, rysowanie czy wycinanie, a także zaburzenia grafomotoryczne, problemy z sekwencyjnością wzrokową. Konsekwencją występowania tych problemów są trudności w opanowaniu techniki czytania i pisania. Zaburzenia słuchu w okresie rozwojowym mają niebagatelny wpływ na przyswajanie przez dziecko systemu językowego, a co za tym idzie – powodują duże trudności w nabywaniu kompetencji komunikacyjnej i poznawczej. Zwiększenie możliwości ruchowych dziecka sprzyja intensywnej stymulacji słuchowej. Dzieci z zaburzeniami funkcji ośrodkowych poszczególne dźwięki słyszą bardzo dobrze (jest to potwierdzone w badaniu audiometrycznym), ale z potoku dźwięków mowy nie potrafią ich wychwycić w odpowiedniej kolejności ani prawidłowo zróżnicować. Mają trudności nie tyle ze słyszeniem, ile z przetwarzaniem dźwięku i rozumieniem tego, co usłyszały. 2. Związek funkcji wzrokowych i słuchowych z rozwojem motorycznym. Dzieci z opóźnionym rozwojem ruchowym rozpoczynające naukę szkolną wykonują większość czynności wolniej i z mniejszą precyzją. Niechętnie uczestniczą w grach zespołowych i zabawach ruchowych, a także zajęciach technicznych i plastycznych. Słaby rozwój motoryczny dziecka powoduje, że ma ono trudności w opanowaniu podstaw nauki szkolnej. Ruch pobudza i aktywizuje wiele możliwości umysłowych. Termin „rozwój psychomotoryczny” wskazuje na związek motoryki z szeroko rozumianymi funkcjami psychicznymi, to znaczy całokształtem procesów poznawczych oraz rozwojem emocjonalnym i społecznym. Zmysł słuchu odgrywa niezwykle ważną rolę w rozwoju fizycznym dziecka. Słuchowy układ nerwowy i system przedsionkowy wpływają nie tylko na słyszenie, ale także na równowagę, płynność, elastyczność i ogólną koordynację ruchową. Właściwe funkcjonowanie układu słuchowego zależy też od procesu oddychania, mowy oraz rozwoju zmysłu wzrokowego. Zmysł wzroku rozwija się w miarę integrowania się pozostałych układów sensorycznych. Proces ten odbywa się przede wszystkim poprzez ruch. Kluczową rolę w regulowaniu napięcia mięśniowego oraz koordynacji okoruchowej odgrywa układ przedsionkowo-proprioceptywny. Rozwój funkcji wzrokowych i słuchowych ma charakter multisensoryczny (wielozmysłowy). 3. Omówienie kilku prób do oceny cech narządu wzroku i słuchu. Prezentacja wybranych narzędzi diagnostyczno-terapeutycznych. 4. Omówienie wyników badań przesiewowych dzieci 5-letnich z terenu działania PPP nr 19 w Warszawie. TRENING MENTALNY SPORTOWCÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH Prowadzący – dr Ryszard Botwina pracownik Zakładu Nauk Humanistycznych i Społecznych AWF Gorzów Wlkp. Pracuje za pomocą wizualizacji pomagając sportowcom i ludziom biznesu. Efektem jego pracy jest: oswajanie z lękiem i stresem przedstartowym i sytuacyjnym, kształtowanie i doskonalenie techniki sportowej w różnych dyscyplinach, niwelowanie złych nawyków, budowanie pewności siebie i wspomaganie sportowców w procesie dążenia do zwyciężania. Ekspert treningu mentalnego sportowców niepełnosprawnych. Różnica w budowaniu programów mentalnych dla sportowców niepełnosprawnych polega jedynie na tym, że w zależności od charakteru niepełnosprawności i jego wpływu na sukces sportowy wprowadza się instrukcje leczące. W trakcie warsztatu zaprezentowane zostanie wspomaganie treningu sportowego niepełnosprawnych za pomocą metod mentalnych takich jak: sugestia, placebo, wizualizacja, "sobowtór” w aspekcie uzupełniania leczenia (polio, neuralgia, parkinson). WARSZTATY TERAPII TAŃCEM DLA OSÓB NIEWIDOMYCH Prowadząca - mgr Ewa Dziedzic-Szeszuła psycholog kliniczny, specjalista w zakresie rehabilitacji osób niewidomych, instruktor orientacji przestrzennej, certyfikowany choreoterapeuta, pedagog terapii tańcem osób niewidomych Rola i znaczenie tańca w rehabilitacji osób niewidomych na podstawie doświadczeń z Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego (lato 2001-2011) i Szkoły Tańca i Teatru. Uczestnicy warsztatu zapoznają się z niezbędnymi warunkami w celu stworzenia atmosfery fizycznego i psychicznego bezpieczeństwa uczestników. W trakcie warsztatu wykorzystane zostaną elementy metody W. Sherborne w celu zyskania lepszej świadomości ciała i swobody ruchu oraz przedstawiona zostanie unikatowa metoda zbiorowego nauczania tańców towarzyskich osób niewidomych W. Wróblewskiego. Wskazane wygodne obuwie i strój. RUGBY NA WÓZKACH - zespołowa gra sportowa dla osób z tetraplegią Prowadząca - mgr Joanna Bauerfeind fizjoterapeutka, doktorantka w Zakładzie Sportu Osób Niepełnosprawnych Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, manager Kadry Narodowej w Rugby na Wózkach Plan warsztatu: 1. Rugby na wózkach jako najbardziej popularna zespołowa gra sportowa dla osób z tetraplegią. Zarys historyczny dyscypliny w Polsce i na świecie. 2. Struktura Polskiej Ligi Rugby na Wózkach – działalność Fundacji Aktywnej Rehabilitacji jako organizatora PLRnW. 3. Kadra Narodowa w Rugby na Wózkach – rugby na wózkach jako dyscyplina paraolimpijska. Dotychczasowe osiągnięcia Reprezentacji Polski na arenie międzynarodowej. 4. Prezentacja poznańskiej drużyny rugby na wózkach - Balian Rugby Wielkopolska. 5. Wprowadzenie w charakterystykę dyscypliny – podstawowe przepisy gry w rugby na wózkach. 6. Wywiad z managerem oraz zawodnikiem drużyny Balian Wielkopolska – Sebastianem Górniakiem 7. Pokaz – fragment meczu w rugby na wózkach. AMP FUTBOL – piłka nożna o kulach uprawiana przez osoby po jednostronnej amputacji kończyn. Prowadzący – dr Jacek Wieczorek fizjoterapeuta, adiunkt w Zakładzie Sportu Osób Niepełnosprawnych Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu Celem warsztatu jest zaprezentowanie możliwości wykorzystania piłki nożnej w celu aktywizacji osób po jednostronnej amputacji w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych. Warsztat obejmuje wprowadzenie teoretyczne, podczas którego uczestnicy poznają specyfikę i nowatorstwo tej dyscypliny uprawianej przez osoby niepełnosprawne na świecie jak i w Polsce. W drugiej części warsztatu zostanie przeprowadzony mecz piłki nożnej o kulach przybliżający w sposób praktyczny metodę stymulowania rozwoju osób niepełnosprawnych. Plan warsztatu: 1. Amp Futbol jako piłka nożna o kulach uprawiana przez osoby po jednostronnej amputacji kończyn. 2. Rys historyczny i geneza powstania Amp Futbolu w Polsce i na świecie. 3. Popularyzacja i rozwój tej zespołowej gry sportowej w skali kraju i na świecie. 4. Omówienie przepisów i zasad obowiązujących w Amp Futbolu na podstawie różnic ze „zwykłą” piłką nożną. 5. Prezentacja fragmentu meczu piłki nożnej o kulach.